Nieuws
Spetterende seizoensopening ontbreekt in Hoorn
HOORN - Na een uitgebreide trainingsstage in Portugal stonden de Flynth Recordwedstrijden in Hoorn voor vele TDR-atleten gepland als eerste baanwedstrijd. In het kustdorpje Monte Gordo was goed aan de vorm gewerkt en de weersomstandigheden waren gunstig tijdens de wedstrijden. Desondanks presteerde niet iedereen volgens verwachting. Tevens stond een aantal atleten niet aan de start wegens blessureleed (Raika Lenaarts, Tjerk Conijn, Machteld Mulder en Paul Boon). De subtop van TDR zorgde echter voor enkele lichtpuntjes. 400m A-juniore Lisanne de witte stond in de A-race 400m aan de start. Met een tijd van 56.64 kwam ze tot de vijfde plaats. Het betekende voor de Heiloose haar derde tijd ooit gelopen. Marije Wever liep een sterke race en kwam tot een nieuw persoonlijk record (pr) van 58.09, terwijl ook Diana Spaargaren ruim onder de minuut bleef (58.59). Heleen Wildoer reikte tot 1.01.23. Bjorn Blauwhof mocht vertrekken in de A-race bij de heren. Na stroef uit de startblokken gekomen te zijn, zette hij een sterke laatste 150 meter. De neo-senior uit Purmerend kwam tot een tijd van 48.45, versloeg Guus Hoogmoed op de streep, maar haalde net niet het podium. "Hier ben ik flink tevreden mee. Ik heb het seizoen nog nooit zo sterk geopend," aldus Blauwhof. "De echte scherpte komt nog wel. We hebben daar nog niet gericht op gewerkt. Er kan nog flink wat vanaf," meende coach Ton Baltus. Joris Sinnige wist met een tijd van 50.71 de 50seconden-grens niet te doorbreken. Patrick van der Gaag kwam tot een tijd van 52.27. Kruiver en HoltermanManon Kruiver kwam in actie op de snelste race bij de vrouwen. De atlete uit Tuitjenhorn miste in de slotfase van de wedstrijd de aansluiting met het leidende trio. Met een tijd van 2.09.01 liep ze haar tweede snelste tijd ooit. Kruiver verwacht haar pr (2.07.73) binnen enkele weken aan te scherpen. A-junior Jill Holterman liep in het naprogramma een uitstekend persoonlik record (2.13.40). Holterman combineert sinds kort haar trainingen met TDR en hoopt zich de komende jaren door te ontwikkelen bij het loperscollectief. Lisanne Wever liep een alerte eerste rond, maar viel in de tweede ronde terug naar de zesde plaats. De A-juniore kwam tot een tijd van 2.17.15. 800m heren rommelig In de A-race 800m stonden maar liefst 4 TDR-atleten aan de start. De race kende een teleurstellend verloop. Geen van het kwartet, maar ook niet de buitenlandse atleten, toonden de durf om achter de opgang gemaakte Lathouwers aan te gaan. Bij het uitkomen van de eerste bocht kwam 1500m-specialist Kristof van Malderen op kop. Vanuit een goede positie ging hij na het invoegen op de rem staan. "Ik was vooraf wat onzeker over mijn fitheid en ik dacht: Moet ik dan de eerste zijn die achter Lathouwers aan gaat?" Het gevolg was dat er flink geaarzeld werd en dat er gelijk een gat ontstond. De wedstrijd zette zich voort als een rommelig steekspel. Hartensveld en Baltus: "Teleurstellend. Het leek wel een NK- serie." Terwijl Lathouwers in 53 seconden de wedstrijd opende, liep de groep achter Wouter de Boer niet harder dan 55 seconden over de eerste ronde. Van Malderen zette wel een uitstekende tweede ronde neer. De TDR-atleet liep weg van de kopgroep en finishte in een pr van 1.50.53. Guido Hartensveld: "Dit was Kristof zijn kans om 1.48 te lopen. De vorm is er gewoon." Van Malderen: "Eén ding weet ik zeker: woensdag, met de Nijmegen Global Athletics, sta ik er." Nils Pennekamp was opgegeven rustig te starten en mee te schuiven. Op 600m werd Pennekamp geblokt door een tegenstander. Even later viel hij terug naar een zevende plaats met een tijd van 1.51.73. Op 2 seconden van de winnaar Robert Lathouwers (1.48.23) finishte Bouke Ontstenk als achtste (1.52.11), terwijl Addis Riet als negende eindigde (1.53.25). "Bouke liep aardig, maar van Addis hadden we meer verwacht," aldus Baltus. In de B-race kwam Mark Nouws tot 1.54.00. Boyd Declerq voldeed niet aan de verwachtingen met een tijd van 1.57.31. Verrassing van de dag De grootste verrassing van de dag was zonder twijfel de prachtige overwinning van Niels Verwer in de C-serie. Hij bracht zijn PR van 1.54.07 naar een tijd van 1.51.51. "Ik wist wel dat ik in vorm was. Maar toch ongelooflijk dat ik er zo'n hap vanaf haal. En natuurlijk ook wel eens mooi om voor veel van de A-race te eindigen. Blijven ze ook scherp," aldus Verwer. Voor de atleet is het hoofddoel van dit seizoen een snelle 1500m te lopen. Simon Nijland kwam tot een tijd van 2.02.39. 1500m sterk bezet Al van tevoren was bekend dat de 1500m A-race sterk bezet zou zijn. Er zouden niet alleen specialisten starten, maar ook een aantal atleten die hun snelheid wilden testen voor de langere afstanden later in het seizoen. De serie werd prima aangevoerd door haas Sybren Mulder. De uiteindelijke winnaar Abdi Nageeye gaf positie achter de haas nooit meer weg en liep naar een tijd van 3.43.50. Enkele meters achter Nageeye bevond zich een kopgroep. Daarin ontstond naar de finish een hevige strijd, waarin Michel Butter in de laatste 100m moest passen. Tom Wiggers liep een sterke laatste 100m en behaalde met een tijd van 3.44.32 het podium, achter Dennis Licht. Michel Butter eindigde als vijfde in 3.45.21. Opvallend is dat op Rene Stokvis na heel de top-vijf woensdag van start zal gaan op de 5000m tijdens de Global Atlethics te Nijmegen. Deze 1500m was dus een geslaagde test voor veel atleten. "Lekker om scherp te worden door wedstrijden te lopen. 5 juni is het echte werk!" aldus Butter. Wiggers: "Altijd mooi om met een snelle tijd naar de volgende wedstrijd te gaan." Pr's in naprogrammaDe B-race van de 1500m werd overtuigend gewonnen door Jordi Baars. Met een snelle slotronde van 60 seconden liep hij weg van het veld en kwam tot een PR van 4.01.98. Baars: "Heerlijke race. Dit had ik even nodig! De laatste ronde ging sneller dan vorige week op de 800m in Heiloo." Ook Jeffrey Spaltman scherpte zijn PR aan (4.07.15) en bleef teamgenoot Marten Korfage (4.07.59) net voor. Aanstaande woensdag zal TDR aan de start verschijnen van de Nijmegen Global Atlethics. Daar zullen onder anderen Kristof van Malderen (1500m), Michel Butter en Tom Wiggers (5000m) aan de start staan.
Lees verderTom Wiggers opent seizoen met razendsnelle 2.23.50
LISSE - In Lisse barstte vandaag met de Ter Specke Bokaal het nationale baanseizoen los. In de eerste wedstrijd van het nationaal baancircuit konden de (middel)lange-afstandlopers zich meten op een 1000 of 3000m. Hoewel het grootste gedeelte van de TDR-groep pas volgende week aan de start verschijnt in Hoorn, opende een viertal atleten vandaag het seizoen. Winst Verwer in C-race Niels Verwer, gisteren teruggekomen uit Portugal, wist de C-race 1000m overtuigend naar zijn hand te zetten. Nadat de haas uitstapte op 600m (1.27 min.) kwam Verwer op kop, om de leidende positie niet meer af te staan. In een prima tijd van 2.27.52 kwam hij over de finish. Verwer: "Ik wist wat mij vandaag te doen stond: de race winnen. Volgende week in Hoorn hoop ik wel dat ik in een sterkere serie zit. " Spektakel De A-race beloofde op voorhand een spektakel te worden. Arnoud Okken en Bram Som maakten geen geheim van hun ambities en hadden om een tempo van 1.20 op 600m gevraagd. In de snelste race startten ook twee TDR-atleten: Nils Pennekamp en Tom Wiggers. Voor Pennekamp was het de keuze om mee te gaan met het razendsnelle tempo van Okken en Som of in de tweede groep te gaan zitten. Hij koos voor het eerste. Pennekamp: "Ik zag er meer uitdaging in om mee te gaan met hun, wel met het risico dat ik de laatste 200m kapot zou gaan." Pennekamp en Wiggers Tot 800m zit Pennekamp in het spoor van Okken en Som en komt door in 1.50.3, maar daarna is het gedaan voor de TDR-atleet. Waar Som, met in zijn kielzog Okken, naar een ijzersterke 2.17.01 loopt, wordt de TDR-atleet uiteindelijk zevende in 2.25.99. Op het laatste rechte stuk wordt hij ook nog gepasseerd door teamgenoot Wiggers, die een volledig andere race liep. Wiggers: "Ik wist dat voor mij de winst lag te halen in de laatste 200m, maar ik besefte ook dat ik niet van te ver moest komen en dus wel gedurfd moest lopen." Wiggers nestelt zich in de tweede groep en komt door na ongeveer 56 seconden (400m) en na 1.54 (800m). "Toen merkte ik dat echt nog over had en bovendien zag ik voor me dat Nils stuk ging." Door een gaatje aan de binnenkant passeert Wiggers vervolgens Kim Ruell en Rene Stokvis en gaat daarna ook over Pennekamp heen. De derde plek in de race is voor Hugo de Haan (2.23.36), maar Wiggers finisht hier 14 honderdsten van een seconde achter en wordt vierde in een ijzersterke 2.23.50. Coach Guido Hartensveld vanuit Portugal: "Ook al richt Tom zich nu op de 1500m en 5000m, het is wel belangrijk dat hij ook de onderliggende afstand blijft verbeteren. Hij laat hier vandaag toch een aantal goede 800m-lopers achter zich en zijn tijd is echt uitstekend!" Nils Pennekamp over zijn race: "Ik kom hier 1.50 laag door en dat is maar 1,5 seconden boven mijn pr, dus daar haal ik wel vertrouwen uit voor de komende races." Geslaagde test Schröer Marathonloper Ronald Schröer testte zichzelf vandaag op de 3000m met het oog op de NK 10.000m van volgende week. "Na de marathon is dit een prima snelheidsprikkel richting de NK 10.000m. Ik weet dat ik die altijd even nodig heb en ben tevreden met mijn tijd van vandaag." Schröer werd derde in 8.21.52 minuten.
Lees verderPortugal Update 2: De drukte voorbij
Bij het schrijven van deze update zit alweer meer dan tweederde van de trainingsstage erop. En zoals altijd vliegt de tijd voorbij. Inmiddels zijn er binnen TDR zoals bekend meerdere plukjes atleten sinds mijn aankomst op vrijdag de 23e april gearriveerd en inmiddels zijn de eerste groepen alweer vertrokken. Ik kan zeggen dat ik op dit moment in het algemeen zeer tevreden ben over hoe deze stage verlopen is en nog verloopt. Eergisteren was ik aangeschoven bij de evaluatie met het jeugdplan onder leiding van Johan Koenis en Eric Declercq en daaruit kwam overduidelijk naar voren dat de groep zich niet alleen uitstekend gedragen heeft, maar dat ook het overgrote deel van de groep vooral de passie uitstraalde die nodig is om de komende jaren de hardloopsport op hoog niveau te gaan beoefenen. Dat vond ik toch wel opvallend dit jaar. En de bespreekpunten gingen toch vooral over de zaken waar het echt om hoort te gaan. Dus ik verwacht na dit seizoen weer een aantal atleten die zullen doorstromen naar het team. Het leuke filmpje wat Losse Veter voor TDR-Tv heeft gemaakt is een beloning voor deze kids. Ook had ik dit jaar voor het eerst een assistent-coach, Will Conijn, tot mijn beschikking en ik kan niet anders zeggen dan dat dat een verademing is geweest. Will heeft het mogelijk gemaakt om nog individueler te werken dan anders en een aantal van mijn elite-atleten kwam met het verzoek of we deze situatie niet nog meer kunnen doortrekken in Nederland. Een groot compliment dus voor deze keuze van de staff en in het bijzonder voor Will zelf, die ook overduidelijk zeer op zijn plek was met deze rol. Ook de evaluatie met fysiotherapeut René van Engelen was erg positief. Naast het uitvoeren van de consulten en behandelingen was René dagelijks aanwezig bij alle belangrijke trainingen en nam hij de volledige verantwoordelijkheid voor een aantal revalidaties, waaronder die van Selma Borst, met wie het overigens zeer voorspoedig lijkt te gaan. De verwachting is dat ze binnen enkele weken zal kunnen starten met hardlopen. Met zo'n grote groep atleten op trainingsstage is het niet ondenkbaar dat we volgend jaar de keuze maken om twee fysiotherapeuten mee te nemen. Zoals bekend hebben we met Losse Veter voor TDR-Tv onder de noemer ‘Inside the Training' weer een aantal prachtige trainingsfilmpjes gemaakt. Ook dit jaar hebben we weer overduidelijk de keuze gemaakt om te streven naar volledige openheid. Ik ben blij te horen aan de vele reacties dat deze filmpjes een ongekend succes zijn. Binnen twee weken zijn alle filmpjes al tussen de 2000 en 3000 keer bekeken. Enkele atleten kwamen vol trots vertellen dat ze in het internetcafé zaten en op drie verschillende beeldschermen hun stem hoorden. Daarnaast zijn onder de noemer ‘The Road to Barcelona' een aantal portretten en diepte-interviews gemaakt. Ik heb inmiddels wat ruw materiaal terug gezien en ik vind het een compliment voor de atleten dat ze zich zo bloot hebben durven geven. En hiervoor geldt: ook bij de elite-atleten verloopt het proces naar het beoogde doel niet altijd gladjes. Het ziet er misschien zo makkelijk uit in de wedstrijden, maar dat is een illusie. Ik vind het een kracht in plaats van een zwakte om een atleet te zien toegeven, uit te stappen met kramp of over te geven op het middenterrein. Een groot compliment dus voor de atleten, al zullen we natuurlijk vooral hun sterke punten laten zien. Ook sportfotograaf Karel Delvoye (Orange Pictures) streeft er natuurlijk naar om de atleten van hun meest esthetische kant te laten zien, logisch. Ook dit jaar heeft hij weer fantastisch werk verricht. En ik weet dat onze sponsoren PWC en Nike en onze partners, waaronder SiS en Suunto, heel blij zijn met het materiaal. Klik hier voor het resultaat. Het typisch Hollandse ‘klein denken' en afgunst kwam ook weer even voorbij, naar aanleiding van met name de filmpjes op Losse Veter. Dit kon je natuurlijk van mijlenver zien aankomen. Men voelt zich tekort gedaan als niet iedereen onder de aandacht wordt gebracht. Nog los van het feit dat Losse Veter het hele jaar stad en land doorreist om zoveel mogelijk atletiek onder de aandacht te brengen en dat er alle ruimte is om de andere 360 dagen van het jaar een verzoek in te dienen voor een interview of verslag, was het deze vijf dagen gewoonweg niet realistisch. Losse Veter had namelijk een opdracht liggen voor een achttal portretten, twee sfeerimpressies en een viertal trainingsfilmpjes. Met daarnaast nog een aantal interviews met internationale topatleten zoals Robert Lathouwers, Thomas Chamney en Martin Fagan bleef er geen tijd over. Tegen Karel begonnen we te grappen dat er nog 20 andere groepen waren die gefotografeerd moesten worden. Want Karel, je bent toch van de media en hoort toch objectief te zijn? Waarop Karel heel gevat antwoordde: "Als ik voor de bruiloft van Wesley Sneijder en Yolanthe word uitgenodigd om te fotograferen is er vast nog wel ergens ergens anders een bruiloft. Daar heb ik dan natuurlijk geen tijd voor en bovendien moet er ook gewoon brood op de plank komen." Als we zo blijven denken met zijn allen, dan blijft de atletiek gewoon klein. Wij zijn met TDR een weg ingeslagen om de atletiek professioneler te maken. Ik ben in 1991 begonnen en heb me eind jaren negentig gerealiseerd dat werken vanuit verenigingsniveau voor mij niet eindeloos zou kunnen voortduren. Uiteindelijk is in oktober 2000 TDR opgericht en die formule was na jaren hard werken dermate succesvol dat op 1 januari 2005 een aantal sponsoren mij hebben benaderd, waardoor eindelijk een financiële basis ontstond. Om een misverstand weg te werken, 90 procent van de atleten betaalt de trainingsstage zelf. En onze stages zijn niet goedkoop, omdat we streven naar de hoogste kwaliteit. De laatste jaren hebben we de volgende stap gezet en zijn we de weg ingeslagen om onze sport heel bewust te promoten en vele mensen hiermee te inspireren. Niet alleen onze sponsoren zijn ons hier dankbaar voor, maar gelukkig ook onze vele volgers. Het zou goed zijn voor de sport als vele initiatieven ons voorbeeld zouden volgen. Daar komen we verder mee dan klagen. Met ‘de drukte voorbij' bedoel ik ook het vertrek van Michel Boeting. Net als Karel is hij inmiddels een goede huisvriend van de ‘Hartensveldjes'. Hij sms'te Selma bij zijn landing op Schiphol dan ook voor de grap: "Hier heb je hem weer terug, nu is hij weer even van jou." Hiermee doelde hij op het feit dat we in vier dagen tijd 13 gesprekken met atleten hebben gehad. Ik geef hiermee aan dan het intensief is, maar ik had net zo goed kunnen zeggen dat het inspirerend is. Deze gesprekken zijn lang niet altijd gemakkelijk. Soms niet voor de atleet, maar ook lang niet altijd voor ons. Onze intentie is hierbij altijd positief. En bovendien met maar één doel voor ogen: de atleet beter maken. En omdat we de grens opzoeken, zoals hoort bij topsport, komen er ook allerlei emoties bij kijken. Hoe hoger het niveau, hoe moeilijker het is om te blijven verbeteren. Het is dan ook geen toeval dat we met onze atleten die op dit moment het beste presteren heel bewust op voorhand al een vervolggesprek plannen. We geven ze vragen mee om over na te denken. Van sommige gespreken krijg je gewoon een dosis energie. Voor mij persoonlijk één van de facetten van het vak die onbetaalbaar zijn.
Lees verderPortugal Update 1: Thuiskomen in Monte Gordo
De eerste week ‘Monte Gordo 2010' zit er bijna op. Zoals bekend organiseren we met TDR al jarenlang meerdere trainingsstages per jaar. En zodoende hebben we al de meest uiteenlopende locaties bezocht. Voor elke groep atleten probeer ik in de juiste periode de juiste trainingsstage, met daarbij de juiste locatie, te selecteren, passend bij het trainingsdoel. En als we hoogtestages in de winter nodig hebben kom je dan natuurlijk buiten Europa uit. De stages die goed zijn bevallen, probeer je verder te optimaliseren, terwijl je het na de stages die geen succes waren, wat overigens allang niet meer is voorgekomen, totaal anders probeert te doen. Soms reizen we met een klein groepje en soms is het TDR-collectief simpelweg vrij massaal. Wat is het succes van een goede stage? In mijn visie is dat vooral het creëren van een professioneel klimaat met heldere afspraken, waardoor een sfeer ontstaat waarin we beter willen worden en negatieve afleidingen grotendeels worden beperkt. Als iedereen weet wat er van hem of haar verlangd wordt, dan ontstaat er eenmaal ter plaatse weinig discussie en kunnen we ons vooral bezighouden met de essentie: het elke dag beter worden. Een belangrijke mijlpaal in de voorbereiding op ‘Monte Gordo 2010' was een informatieavond in het Golden Tulip Heiloo waarbij we de begeleidingsstaf hebben geïntroduceerd, onze werkwijze en spelregels uit de doeken hebben gedaan, allerlei logistieke informatie hebben gepresenteerd (zoals de kamerindeling en trainingstijden) en waarbij we konden ingaan op vragen. Hoe we buiten de trainingen om rust creëren, zaken als stilte voor degenen die willen rusten en telefoongedrag kwamen daarbij aan de orde. Maar ook het gedrag richting sponsoren en media. Aan het eind van de avond volgt het belangrijkste gedeelte en vragen we om commitment bij de atleten voor de gemaakte afspraken. Ik vind het belangrijk bij dat soort zaken ook de verantwoording te leggen bij de atleten, ik vraag wat ze zelf prettig vinden. En wie zich er niet aan wil houden, die blijft thuis. "I don't give a shit," zou mijn vriend en collega-trainer John Cook zeggen. Terug naar Monte Gordo als locatie. Deze stage is al jarenlang het drukst bezocht binnen TDR. Je vindt er alles wat voor een brede groep nodig is. Een vaste plek, we komen er inmiddels al jaren. En ik kan niet ontkennen dat het een gevoel van thuiskomen geeft. Aan de kleine en grote dingen merk je dat ze je gaan herkennen. Bij de receptie van het hotel verliep alles soepel: bij het inchecken konden we door de ervaring uit de andere jaren 40 man snel doorloodsen. En de meeste kamers waren al paraat zodat de atleten konden gaan rusten; het is handig dat ze mijn wensen kennen. Vervolgens door naar het lokale restaurantje ‘Ed & Willem'. "Hi Guido, the same as usual?" Ik knikte maar en vervolgens kreeg ik een grilled chicken salad en double coke ice voorgeschoteld, exact wat ik elk jaar bestel. Toch wel apart. 's Avonds bij ‘Bar 42' kreeg ik bij binnenkomst spontaan de eerste ‘caneca' (groot biertje) van de baas. Vorig jaar kreeg ik zelfs een t-shirt met op de voorkant het logo van Bar 42 en op de achterkant ‘Staff'. Ik weet niet of ik daar nu zo trots op moet zijn. Maar ik kan het niet ontkennen: ik maak er altijd lange dagen met collega's, pratend over onze gezamenlijke passie. Werkoverleg tot in de late uurtjes zeg maar. Bar 42 is trouwens ook de plaats voor een grappig fenomeen, wat je in andere stages nauwelijks tegenkomt. En ik weet niet of het vooral kenmerkend is voor subtoppers en Nederlandse atleten. Maar ik hoor er vrijwel dagelijks onze training terug, compleet met pauzes en tijden. Zo gonsde het dat Nils Pennekamp een hamstringblessure had, dat Robert Lathouwers een 600m in 1.17 had gelopen en dat een aantal atleten al dan niet geblesseerd is. Ook binnen onze eigen groep zie je atleten die van alles en nog wat willen bijhouden van andere atleten, maar gelukkig is er ook een steeds groter wordende groep die zich er nauwelijks wat van aantrekt. Ik ben me er terdege van bewust, dat wat voor atleten geldt, ook zeker voor de coach opgaat. Ik probeer dan ook de optimale balans te vinden tussen inspanning en ontspanning, arbeid en rust, groep en privé, controle en rust, uitleggen en inleggen, streng en losjes, stimuleren en afremmen, variatie en vaste gewoontes, etcetera, etcetera. Op dit moment draait onze staff perfect. Onze vaste fysiotherapeute en medisch coördinator Majelle Laman is afwezig omdat we haar in willen zetten op de volgende trainingsstages richting de EK in Barcelona. De stages in Mexico, Texel en een acclimatisatiestage in Spanje staan voor haar op het programma. Maar ze heeft in de persoon van René van Engelen een uitstekende vervanger gevonden. Kundig, enthousiast en vooral professioneel. Met 800m-coach Ton Baltus hebben we samen al twee baantrainingen gecombineerd, omdat we hebben afgesproken op sommige trainingen het beste uit onze atleten te willen halen. En voor het eerst heb ik de luxe van een assistent-coach, Will Conijn, zodat we alle trainingen met twee man kunnen doen. Het Jeugdplan (15 - 18 jaar) is zoals altijd in goede handen met Eric en Marleen Declercq en Johan Koenis. Heerlijk dat ik daar nauwelijks omkijken naar heb. Wat nieuw is, en wat mij betreft een experiment, is de samenwerking tussen TDR Tv en Losse Veter. Ook hier zijn heldere afspraken over gemaakt. Maar naast veel voordelen, zie ik hierin ook valkuilen. Goede vriend en topfotograaf Karel Delvoye (tegenwoordig Orange Pictures) komt volgende week in opdracht van hoofdsponsor Price Waterhouse Coopers een aantal bijzondere foto's schieten. En teammanager Michel Boeting zal begin mei langskomen voor een 13-tal gesprekken binnen vijf dagen. Kortom: er gebeurt heel veel hier en het is een kleine gemeenschap, waar veel zichtbaar is. Maar er gebeurt ook veel achter de schermen. Eén ding staat echter bij ons centraal: presteren op het moment dat het moet. En hopelijk is dat voor een aantal atleten Barcelona.Guido.
Lees verderTDR met drie marathonlopers naar Barcelona
ROTTERDAM - Zondag 11 april 2010 kan voor marathonlopers Rens Dekkers en Ronald Schröer als een historische dag de boeken ingaan. Voor het tweetal was de tweede zondag van april allesbeslissend voor deelname aan het EK Atletiek te Barcelona. Een tijd van onder de 2.18.00 zou een toegangsbewijs bieden voor het kampioenschap in de Spaanse stad. Echter, er waren meer kapers op de kust: de Nederlandse marathonploeg biedt plaats aan maximaal zes personen. Hoewel enkele concurrenten al afvielen tijdens de voorbereiding, was er ook op de wedstrijddag nog concurrentie van sterke lopers zoals Erik Sanders en Colin Bekers. Maar opnieuw, na succesvolle marathons in het verleden, slaagden Dekkers en Schröer in hun missie: persoonlijk records van 2.16.27 en 2.17.10 waren ruimschoots voldoende voor de laatste twee plaatsen binnen het marathonteam. Haaswerk Wiggers Tijdens de laatste voorbereidingen op de wedstrijd, werd binnen het TDR-team nog een wijziging doorgevoerd. Michel Butter kon wegens een kuitblessure namelijk geen haaswerk verrichten voor zijn teamgenoten. Men kon echter probleemloos terugvallen op Tom Wiggers, die in de marathon van Amsterdam al liet zien uitstekend tempo te voeren. De goed voorbereide Wiggers bleek in de maasstad van groot belang. Aangezien de weerberichten minder gunstig uitvielen, met een windkracht van vier in plaats van twee beaufort, was de Bakkummer een prima rustpunt. Met een rotsvast tempogevoel voerde Wiggers de lopers door de wedstrijd. In afwisselend voor- en tegenwind noteerden de atleten splits van 16.20, 16.06, 16.10, 16.10 en 16.30 over 5 km, met een doorkomst halverwege in 1.08.31. Zodoende lag men prima op koers op het geplande tempo van 3.15 per kilometer. "Ik had in gedachte dat het heel lastig zou worden," aldus Wiggers. "Maar gezien de stevige wind wilde ik ze absoluut tot over de brug brengen, het laatste zware stuk door. Mijn focus was om me op de halve marathon te richten en er daarna een wedstrijd van te maken: niet teveel nadenken en racen. Het ging prima." De student bracht zijn mede-atleten uiteindelijk tot 27 kilometer, waar hij vooral de laatste twee kilometer zeer nuttig was met de stevige tegenwind. Initiatief van Schröer Na het uitstappen van Wiggers nam Schröer het initiatief, waarbij Robert Ton vrijwel direct in de problemen kwam. "Ik was toch niet zo sterk als ik verwacht had, ik had het erg moeilijk," sprak de Amsterdammer na afloop. De atleten hadden nadrukkelijk afgesproken niet naar elkaar te gaan kijken, maar samen te werken tot dertig kilometer. Ook Huissenaar Erik Sanders zat in de groep en hielp dan ook mee. Er stond veel op het spel, aangezien het drietal streed om de zilveren en bronzen medaille op het Nederlands Kampioenschap. "Maar elke keer als Erik op kop kwam moesten we echt op de rem, het tempo zakte," aldus Dekkers. "Het was ons snel duidelijk dat we er beter voor stonden dan Erik." Dekkers en Schröer deden dan ook voornamelijk het kopwerk, om het 30km-punt te passeren in 1.37.32. Sanders kon het niet meer bolwerken en staakte zijn wedstrijd. Het voltooien van de eerste 30 kilometer was voor Schröer het sein om te gaan versnellen, met kilometers van onder de 3.10 en een split van 15.52 van 30 tot 35 kilometer. Dekkers kon zijn teamgenoot niet volgen, maar wist het tempo uitstekend vlak te houden. Schröer: "Ik twijfelde om Rens langer bij me te houden, maar ik voelde dat ik een stapje harder kon. En toen we geen tegenwind meer hadden vanaf de 30km, was ik er van overtuigd dat ik het vol zou houden." Ook coach Guido Hartensveld had door dat het er uitstekend voor stond: "Ronald en Rens liepen op zilver en brons, konden allebei nog versnellen en zagen er bovendien nog fris uit. Vanuit de trainingen wist ik dat ze het niveau aankonden. En met de slotfase voor de wind kon het bijna niet meer misgaan." ‘De buit is binnen' Tijdens de laatste kilometers begon het langzaam tot Schröer door te dringen dat de buit binnen was: "Heerlijk! Ik wist dat ik de limiet binnen had en hoefde niet tot de bodem te gaan. Ik heb nog nooit zo'n lekkere laatste twee kilometer gelopen!" Volop genietend kwam de TDR-atleet in 2.16.27 over de eindstreep, goed voor de zilveren medaille op het Nederlands Kampioenschap. Na het publiek bedankt te hebben en kort te hebben geposeerd voor de talrijke fotografen, kon hij zijn maatje Dekkers gaan binnenhalen. Ook die kwam dolgelukkig over de finish, in een tijd van 2.17.10. Dekkers overtrof zichzelf opnieuw: na een ruim persoonlijk record in Amsterdam, verbrak hij opnieuw zijn besttijd. Met zijn tweeën vierden de marathonlopers uitgebreid feest. Het betrof ene bijzonder moment voor het tweetal en trainer/coach Hartensveld. Het drietal werkt al tijden samen aan een marathondroom. "Dit is dan ook zo ongelooflijk mooi dat het ons gelukt is!" aldus een dolgelukkige Dekkers. "We hebben hier zo hard voor gewerkt, dit is prachtig." "En vooral voor Rens is dit heel speciaal," voegt Hartensveld toe. "In Amsterdam miste hij de limiet nog op vier seconden, maar zei hij direct al dat het in Rotterdam zou gaan gebeuren. Dat hij het waarmaakt is geweldig." Ton minder succesvol Hoe succesvol de wedstrijd ook verliep voor Dekkers en Schröer, voor Robert Ton was de Rotterdam marathon aanzienlijk minder geslaagd. Ton staakte zijn wedstrijd na 37km. "Mijn hamstring begon heel stijf te worden, mijn linkerbeen verkrampte. Toch is het een goed gevoel dat Rens en Ronald zich gekwalificeerd hebben. We gaan nu naar alle waarschijnlijkheid met zijn drieën naar het EK, als niemand voor 5 juni meer onder mijn tijd duikt. Dat is iets unieks. Vandaag toont wel aan dat ik nog veel moet leren. Een tweede marathon is heel anders dan een debuut, alles is anders. We gaan de wedstrijd van vandaag dan ook goed evalueren. Maar één ding is duidelijk: in Barcelona wil ik er staan." De Nederlandse titel ging naar Koen Raymaekers, die aantoonde onder Gerard van Lent goed door te groeien. Raymaekers noteerde een nieuw persoonlijk record van 2.11.09. Schröer veroverde het zilver, Dekkers kreeg het brons omgehangen. Voortreffelijk debuut De Jong Bij de dames maakte Inge de Jong een voortreffelijk marathondebuut. Nog niet zo lang geleden noteerde de Zaankantse een tijd van 1.25 op de halve marathon. Na een stormachtige ontwikkeling staat haar persoonlijk record op de ‘halve' inmiddels op 1.15.28. De Jong had reikhalzend uitgekeken naar haar eerste marathon: "Wat een ongelooflijk lekker tempo, dat marathontempo. Tijdens de wedstrijd dacht ik nog: ‘Ik kan uren in dit tempo lopen.'" Merel de Knegt leek bij voorbaat te sterk en De Jong liet haar dan ook gaan in de strijd om de NK-medailles. De Knegt noteerde doorkomsttijden van 36.49 (10km) en 1.18.39 (halve marathon), daar waar De Jong zich in een groep bevond met concurrente Miriam van Reijen. De Jong noteerde 1.20.41 halverwege. Op de 30km oogde ze nog fris. "En zo voelde het ook, ik ging zelfs naar kilometertijden van 3.45." Met een snellere tweede helft (1.20.14) eindigde ze in een verrassende tijd van 2.40.55, bovendien goed voor het NK-zilver. "Het is misschien vreemd om te zeggen, maar ik voel me na de korte wedstrijden veel vermoeider. Nu had ik alleen wat spierpijn in mijn linkerbeen. Het was genieten!" Met haar tijd is De Jong de snelste TDR-atlete ooit. Haar tijd is veruit sneller dan die van Femke Klous (2.49.48). Merel de Knegt veroverde de gouden medaille op het Nederlands Kampioenschap (2.38.41), Miriam van Reijen behaalde Brons (2.41.24). Europees Kampioenschap Het TDR-team is met de toevoeging van Schröer en Dekkers goed op weg om aan haar doelstelling van vier atleten op het Europees Kampioenschap te voldoen. Robert Ton was reeds gekwalificeerd en zodoende komt de teller op drie. De verwachting is dat Michel Butter (10.000m) en Kristof van Malderen (1500m) zich ook zullen plaatsen voor de titelstrijd in Barcelona. Met name voor Van Malderen moet de limiet van 3.39 niet al teveel problemen opleveren. Daarnaast wordt gehoopt op een verrassing vanuit de ‘jongere garde': Machteld Mulder (800m), Raika Lenaarts (1500m) en nieuweling Nils Pennekamp (800m).
Lees verderPrima marathonprikkel in winderig Zandvoort
ZANDVOORT - Onder winderige omstandigheden werd vandaag de Runner's World Zandvoort Circuit Run voor de derde maal gelopen. Ieder jaar is Team Distance Runners (TDR) met een grote groep atleten aanwezig bij dit drukbezochte loopevenement. De wedstrijd is door het moment in het seizoen geen hoofddoel voor de atleten van TDR, maar vormt wel een goede test of welkome afwisseling in een trainingsperiode. Tom Wiggers vierde De wedstrijd over twaalf kilometer werd net als de voorgaande edities gewonnen door een Belg. Stefan van den Broek was uiteindelijk de snelste. In de race bleef lange tijd een groep van ongeveer vijftien atleten samen. In deze voorste groep liep ook Tom Wiggers mee. Wiggers liep een ontspannen wedstrijd en wist goed te profiteren van de groep tijdens de eerste acht kilometer tegenwind. De laatste vier kilometer wist hij behoorlijk te versnellen en kwam met Koen Naert in gevecht om de derde plaats. Uiteindelijk verloor de atletenhuisbewoner nipt de eindsprint van de Belg en moest hij genoegen nemen met een vierde plaats in 37.27 min. Road to Rotterdam Vier TDR-atleten zijn momenteel in voorbereiding op de Rotterdam marathon. Op 11 april zullen Ronald Schroër en Rens Dekkers zich proberen te plaatsen voor het EK in Barcelona. Robert Ton heeft zich al geplaatst voor het EK tijdens de CPC-loop in Den Haag, maar ook hij zal starten in Rotterdam. Inge de Jong gaat in de maasstad haar debuut maken op de klassieke afstand. Met nog twee weken te gaan hadden de marathonatleten vandaag een pittige training te verwerken. Zij deden een marathonsimulatie welke bestond uit een lange duurloop van ongeveer 25 kilometer met direct daarna de twaalf kilometer lange Zandvoord Circuit Run. Ronald Schroër Rens Dekkers, Ronald Schroër en Robert Ton legden de eerste 25 kilometer gezamenlijk af. De opdracht was om een flink stuk op marathontempo te lopen. Al op de heen weg gingen de kilometertijden van dit trio richting de 3.36 min. Na het keerpunt werd er met de wind in de rug doorversneld naar 3.25 tot 3.20 per kilometer. "De laatste kilometers gingen nog wel harder, maar met de wind in de rug was het wel marathonintensiteit," aldus Schroër. Na deze duurloop hielden de mannen nog 12 minuten over voor de start van de 12 kilometer. "Van Guido (Hartensveld red.) kregen we vanochtend een sms'je: ‘Gewoon vol erin en kijken hoe het gaat met de koolhydraten'. Dat ging bij mij erg goed!" sprak Schröer. Hij liep een sterke race, samen met Dekkers startte hij brutaal op kop van de wedstrijd. Nadat er werd versneld door de Belgen, nestelde de atletenhuisbewoner zich achterin de voorste groep. "Op acht kilometer begon de wedstrijd eigenlijk pas echt na een versnelling van de ‘Van den Broeken' (Stefan en Hugo red.). Ik heb toen mijn eigen tempo gezocht, ik wilde in verband met Rotterdam zeker niet gaan forceren. Wel echt een geslaagde test!" aldus Schroër. Uiteindelijk finishte Schroër in 37.46 als negende in de wedstrijd. Rens Dekkers en Robert Ton Rens Dekkers en Robert Ton liepen ook een sterke wedstrijd. Zij misten net de aansluiting met de voorste groep. In de groep hierachter waren Dekkers en Ton de sterksten en moesten zodoende veel kopwerk doen. Toch konden zij terugkijken op een prima marathonprikkel. Dekkers finishte als zeventiende in 39.12, Ton werd achttiende in dezelfde tijd. Inge de Jong De dag van Inge de Jong begon met een duurloop van tachtig minuten. Hierna startte ook zij in de twaalf kilometer wedstrijd. "Ik vond het een pittige combi vandaag, vooral op het strand had ik behoorlijk last van de wind. Gelukkig had ik wel een teamgenoot bij me," aldus De Jong. Ze finishte als achtste dame in 45.59. De atlete uit Koog aan de Zaan zit inmiddels in de laatste fase van de marathontraining en is nu aan het ‘fine tunen'. "Ik heb echt goede weken gedraaid met veel kwaliteit. Deze week ging ook weer richting de 180 kilometer. Ik doe veel alleen, maar het gaat me erg goed af. Zo'n training als vandaag is echt gaaf om te doen!" sprak de Jong. Manon Kruiver was een kleine minuut sneller dan haar teamgenote en behaalde hiermee een zevende plaats (45.02).
Lees verderStanford Invitational: Van Malderen onder de 14 minuten op 5000m
STANFORD - Een drietal atleten van het Team Disance Runners (TDR) komt vandaag (vrijdag 26 maart) in actie tijdens de Stanford University Invitational. Michel Butter, Kristof van Malderen en Nils Pennekamp zijn samen met coach Guido Hartensveld vanuit het trainingskamp in Mexico afgereisd naar het Amerikaanse Palo Alto. Aldaar staan voor Michel Butter belangrijke zaken op het spel. De Beverwijker probeert tijdens de universiteitswedstrijden kwalificatie af te dwingen voor de Europese Kampioenschappen te Barcelona op de 10.000m (limieteis 28.25.00). Van Malderen en Pennekamp testen in Palo Alto hun ‘overdistance': een langere afstand dan hun gebruikelijke onderdeel. Van Malderen komt uit op de 5000m, terwijl Pennekamp op de 1500m start. Van Malderen trof in de snelste race van de 5000m een sterk deelnemersveld. Alle mogelijkheden werden dan ook geboden om een nieuw persoonlijk record te noteren op de voor de Belg ongebruikelijke afstand. En tevens om de eerste maal onder de 14 minuten te blijven (het huidige persoonlijk record van Van Malderen is 14.03.78). De gehele wedstrijd bleef een grote groep bij elkaar, waar een tweetal atleten voor het pak uitliep. Van Malderen positioneert zich achterin de groep met de bedoeling energie te sparen. De TDR-atleet weet goed mee te komen, maar na ongeveer 4km wordt zijn schoen uitgetrapt. "Ik voelde dat er iemand op mijn hiel trapte en voor ik het wist schoot mijn spike uit. Ik heb even moeten stilstaan om hem weer goed aan te doen." De 1500m-loper weet vervolgens het tempo weer op te pakken en slaagt in zijn doel om onder de 14 minuten te duiken: 13.58.65. Coach Guido Hartensveld toonde zich tevreden: "Kristof zat er erg fris bij en ik krijg de indicatie dat hij er erg goed voor staat. Het is slechts wintertraining wat we gedaan hebben en dan is dit een goede tijd." Toch had Hartensveld ook enkele punten van kritiek: "Het is niet te hopen dat in Barcelona hetzelfde gebeurt als hier, dat zijn schoen uitschiet. Je zou willen dat dit soort incidentjes niet meer voorkomen, alhoewel je dat niet geheel zelf in de hand hebt. Vandaag was een mooie kans voor onder de 13.50, die we niet hebben gepakt. Daar liggen we echter totaal niet wakker van. Dit is slechts een bijafstand, op de 1500m moet het gebeuren."
Lees verderMichel Butter mist limiet op 13 seconden
STANFORD - Michel Butter is er niet in geslaagd zich vanmorgen vroeg Nederlandse tijd te plaatsen voor de Europese Kampioenschappen in Barcelona. De Beverwijker eindigde bij de universiteitswedstrijden in Palo Alto als vierde in een nieuw persoonlijk record (28.38.70), maar kwam tekort voor de benodigde limiet (28.25.00). Voor Butter stond veel op het spel. De afstand waarop hij zich probeert te kwalificeren, de 10.000m, kent slechts weinig sterk bezette wedstrijden en daarom is het belangrijk beschikbare kansen vol aan te grijpen. "Vandaar dat we ook naar Stanford afgereisd zijn," zegt coach Guido Hartensveld. "Hier staat een sterk deelnemersveld aan de start, waar Michel optimaal van kan profiteren." Vlak voor de start bleek dit echter grotendeels anders te liggen. Toen Butter zich aanmeldde bij de wedstrijdleiding, kreeg hij te horen dat een achttal atleten niet aanwezig was. Daaronder bevonden zich de sterke lopers Andrew Lemoncello (27.57 op 10.000m) en Reid Coolsaet (13.22 op 5000m). Naast het feit dat het deelnemersveld kwalitatief gezien minder sterk was dan gedacht, kreeg de TDR-atleet nog voor de start een mentale teleurstelling te verwerken. Na het startschot begon Butter zoals afgesproken met zijn coach in het juiste tempo, met rondes van 68 seconden. Na één gelopen ronde werd echter al duidelijk dat de Nederlander niet op hulp kon rekenen van zijn Amerikaanse tegenstanders. "Al na een rondje zag ik dat die andere jongens niet meegingen. Ze liepen direct al 10 meter achter, startten in 70 seconden," aldus Hartensveld. Wat volgde was een beginfase met veel onduidelijkheid. Butter draaide weliswaar het juiste tempo, maar had een grote mate van twijfel hoe verder te gaan: alleen dan wel in de groep. Hartensveld: "Het was voor Michel mentaal lastig om de knop om te zetten. Hij zat tussen wal en schip en de twijfel sloeg toe." Het 3km-punt werd gepasseerd in 8.35 en Butter had inmiddels al een voorsprong van bijna zes seconden opgebouwd op de rest van het veld. Richting het 5km-punt liep de voorsprong echter terug, tot een tweetal seconden. "Ik heb even contact gezocht met Guido," aldus Butter. "Hij zei toen: ‘Wacht maar op de groep'. Het werd me duidelijk dat de groep achter me een stabiel tempo voerde en inliep. ‘Dan maar voor de winst', zei Guido." Nadat hij het tempo wat laat zakken, belandt Butter in de groep, waarna hij halverwege een tijd van 14.25 klokt. In de resterende kilometers draait de Beverwijker goed mee in de groep, om zich vanaf 7 km weer aan de kop te melden. In de spannende slotfase komt de TDR-atleet nog zeer goed weg wanneer een krampaanval optreedt. "Opeens voelde ik het in mijn kuit schieten," aldus Butter. "'Of het scheurt af of het trekt weg', dacht ik alleen maar." Het laatste gebeurt, waarna de 23-jarige zijn wedstrijd kan vervolgen. Na een spannende slotkilometer van 2.45 min. eindigt hij als vierde in een nieuw persoonlijk record van 28.38.70. Na afloop is er een grote teleurstelling bij Butter. "Ik kwam hier maar voor één ding, de limiet. Dan is het onwijs balen dat je het niet haalt." "Met dit scenario hadden we absoluut geen rekening gehouden," voegt coach Hartensveld toe. "Wat de wedstrijdbezetting ook zou zijn, we waren er bij voorbaat vanuit gegaan dat die goed geschikt zou zijn voor Michel. Wij dachten bij een snelle race aan 14.00 halverwege en bij een langzame aan 14.20. Dat dit kon gebeuren, met zo'n groot aantal afmelders, daar hadden we nooit aan gedacht." Met zijn eindtijd maakt Butter echter wel een grote sprong binnen de nationale ranglijsten. Van een positie buiten de top-20 (28.52.58) stijgt hij naar een 16e positie in de Nederlandse allertijdenlijsten. De TDR'er zal nu inzetten op een limietkans bij de Europacup wedstrijden over 10.000m in het Franse Marseille op 5 juni. Daarnaast biedt een tijd onder de 13.30 een startbewijs voor de 5000m in Barcelona.
Lees verderStanford Invitational: persoonlijk record voor Pennekamp
STANFORD - Een drietal atleten van het Team Disance Runners (TDR) komt vandaag (vrijdag 26 maart) in actie tijdens de Stanford University Invitational. Michel Butter, Kristof van Malderen en Nils Pennekamp zijn samen met coach Guido Hartensveld vanuit het trainingskamp in Mexico afgereisd naar het Amerikaanse Palo Alto. Aldaar staan voor Michel Butter belangrijke zaken op het spel. De Beverwijker probeert tijdens de universiteitswedstrijden kwalificatie af te dwingen voor de Europese Kampioenschappen te Barcelona op de 10.000m (limieteis 28.25.00). Van Malderen en Pennekamp testen in Palo Alto hun ‘overdistance': een langere afstand dan hun gebruikelijke onderdeel. Van Malderen komt uit op de 5000m, terwijl Pennekamp op de 1500m start. Hoofddorper Pennekamp mocht het spits afbijten. Al voor het avondprogramma kwam de 800m-loper om 13.45u plaatselijke tijd (21.45u Nederlandse tijd) in actie op de 1500m. De atleet kreeg baan 1 als startpositie aangewezen en vertrok dus geheel aan de binnenkant. Wel gewend aan een snelle start vanuit de 800 meter, nam Pennekamp vanaf het begin de leiding. Na een eerste ronde van 60.6 seconden, hield hij dit aanzienlijk lang vol: langer dan een kilometer voerde de TDR-atleet het veld aan, met tussentijden van 2.02.1 op 800m (61.5) en 3.04.3 op 1200m (62.2). "Ik voelde wel aan dat ze wilden overnemen, maar besloot om het tempo strak vol te houden," aldus Pennekamp. "'Ze komen er toch wel overheen als ze sterk zijn', dacht ik. Maar dat duurde dus nog wel een hele tijd!" Na 1050m, vlak voor het ingaan van de laatste ronde, werd Pennekamp uiteindelijk afgelost. Tot 200m voor het einde lag hij nog op tweede positie, maar de laatste halve ronde wist een groot gedeelte van het veld hem nog te passeren. De TDR'er finishte zodoende als negende in een nieuw persoonlijk record van 3.51.56. "Ik ben erg tevreden," aldus Pennekamp na afloop. "Ik wilde 3.52 à 3.53 lopen, maar ben dus nog wat sneller. En daarbij heb ik heel wat kopwerk gedaan. Bovendien is het nog pas maart en de 1500m is voor mij slechts een bijnummer." De TDR-atleet, die de wedstrijd beschouwde als testloop, richt zich op de 800m. In april en mei moet het echt gaan gebeuren op die afstadn. Op zijn eerste trainingskamp met het Team Distance Runners keek de 21-jarige zeer tevreden terug. "Ik ben een stuk sneller en explosiever geworden en heb meer inhoud gekregen. En behalve deze fysieke aspecten bevalt de sfeer in de groep me ook heel goed. Ik voel me erg thuis bij TDR." Later vandaag zullen Michel Butter en Kristof van Malderen in actie komen. Butter zal om 21.36u plaatselijke tijd (05.36u Nederlandse tijd) van start gaan op de 10.000m voor zijn limietpoging. Morgenochtend Nederlandse tijd zal snel na de limietwedstrijd een verslag verschijnen op de TDR-website. Ook zal hier verslag worden gedaan van de prestatie van Van Malderen.
Lees verder