Nieuws
Sterke seizoensafsluiting Van Malderen
MILAAN - TDR-atleet Kristof van Malderen heeft zijn wedstrijdseizoen op prima wijze afgesloten. In het Italiaanse Milaan snelde de EK-deelnemer naar een tijd van 3.38.27. Hiermee eindigde van Malderen op de 11e plaats in het sterk bezette, compacte veld. Begin september is voor de baanatleten het einde van het seizoen aangebroken. Dat weerhield de toppers op de 1500m er niet van aan de start te verschijnen van de Notturna Meeting te Milaan. Zo was de winnaar van Olympisch zilver - Nick Willis - present en ook wereldkampioen Yusuf Saad Kamel en de terugkerende Alan Webb waren van de partij. Dit bood Van Malderen een uitstekende gelegenheid om nog één keer dit seizoen alles te geven. De lopers voerden vanaf aanvang een hoog tempo, waardoor TDR-atleet Van Malderen het pak enkel hoefde te volgen. De 1500m-specialist koos constant het spoor van de Amerikaan Webb. "Ik wist dat Webb sterk was en ik een goede positie had om achter hem mee op te schuiven naar voren," aldus Van Malderen. Wanneer Webb op 500m van de aankomst echter versnelt, is de krachtsinspanning de Belg iets te machtig. Tweemaal probeert hij te volgen, maar moet hij terugkeren naar de binnenkant, aangezien de kracht in de benen te beperkt is.Op de meet zijn de verschillen zeer klein. Van Malderen bezet de 11e positie, in een tijd van 3.38.27, drie seconden achter winnaar Nick Willis (3.35.17). "Deze tijd stemt me erg tevreden, zo aan het einde van een lang seizoen," aldus Van Maleren. "Ik heb goed gebruik kunnen maken van het compacte veld. Het is toch mijn derde tijd ooit die ik hier op de klokken zet." De atleet zet zijn prestatie van verleden donderdag ook af tegen zijn toekomstperspectieven: "Deze races zijn belangrijk voor mijn ontwikkeling als atleet. Het is een lang seizoen geweest, van eind maart (5000m Stanford, red.) tot vandaag. Ik heb getoond een mooi slotstuk te kunnen afleveren, ook al ontbreekt de echte scherpte." Van Malderen was erin geslaagd aan de afspraak te voldoen die hij met zijn coach Guido Hartensveld had gemaakt. "Guido had me uitgedaagd over mijn 5 snelste wedstrijden van dit seizoen gemiddeld sneller dan 3.39.00 te lopen. Met de prestatie van vandaag kom ik uit op 3.38.91. Een belangrijke vooruitgang richting de toekomst." Na een druk wedstrijdseizoen breekt nu een periode van welverdiende rust aan, waarna het vizier op de indoorwedstrijden wordt gericht.
Lees verderOpnieuw twee NK-medailles voor TDR
TILBURG - Net zoals verleden jaar werd het NK 10km op de weg georganiseerd tijdens de Tilburg Ten Miles. Dit Nederlands kampioenschap was het achtste achtereenvolgende waar één of meerdere medailles werden behaald door atleten van het Team Distance Runners (TDR). Tevens betekende dit het zesde NK 10km op de weg met één of meerrdere TDR-medailles sinds de invoering van het NK 10km in 2005. Titel voor Holterman In deze editie, die onder goede omstandigheden gelopen werd, pakte Jill Holterman de titel bij de meisjes junioren A. Na de winter van 2009 stapte Holterman over naar TDR en ontwikkelde zich voorspoedig op de midden- en lange afstanden. Vorig jaar kwam ze tot een tijd van 38.12 en liep ze in de eindsprint naar de titel, dit jaar zette de Zaandijkse met een tijd van 36.34 en een voorsprong van liefst anderhalve minuut de titel naar haar hand. Holterman eindigde als tiende in het damesveld. "Ik ben blij met deze titel, maar ik had nog een hoger doel, namelijk een mooie 36'er lopen," sprak ze tevreden. "Dit is weer een mooie progressie, met deze snelle tijd. Ik heb onderweg veel in de wind gelopen; ik wilde niet achter anderen blijven hangen, omdat ik ook een snelle tijd wilde lopen." De Jong zevende Een kleine minuut voor de A-juniore finishte Inge de Jong op een zevende plaats. Na eerdere medailles op de 5000 meter, 10.000 meter en de marathon, stond ze voor het eerst met lege handen. De Jong: "Daar heb ik vrede mee. Ik heb in juli rust gehad om goed uitgerust aan de marathonvoorbereiding te kunnen beginnen. Dan weet je dat je niet in topvorm bent. Ik kwam tijdens de wedstrijd niet lekker in m'n ritme en zag continu af. Dat is het om in het begin van de opbouw te zitten. Ik ga nu met de week lekkerder draaien, maar dit was afzien." Maaike Zuiderwijk en Kelly Schouten wisten geen potten te breken en noteerden geen pr's. De Vries en Tesselaar Bij de jongens junioren A baalde Edwin de Vries als een stekker, toen hij uit de wedstrijd stapte wegens zijsteken. De vries: "Ik baal heel erg want ik wilde graag een medaille halen." Bij de masters 40 finishte Pip Tesselaar, die momenteel in voorbereiding is op de marathon, als vierde met een tijd van 31.58. "De tijd stemt me tevreden. Ik ben iets sneller dan vorig jaar, terwijl ik hier toen strompelend vandaan kwam," aldus Tesselaar. Rens Dekkers beleefde voor de start een kippenvelmoment. Hij werd samen met de elitelopers voorgesteld aan het publiek als één van de paradepaardjes van de wedstrijd. Dekkers: "Guido vertelde met het zaterdag al dat dit zou gebeuren. Hij heeft mij op mijn hart gedrukt dat dit een blijk van waardering is voor de prestatie op het EK. Ik ben extra rustig naar de start gedribbeld zodat ik er langer van kon genieten. Het gaf me de eerste kilometer vleugels. Dekkers eindige als 21e in een voor zijn doen niet onaardige 31.32. "Ik heb een paar weken rust gehad dus ik ben tevreden met deze tijd. Ik heb meer niveau nodig voor een dertiger." Schröer uit op revanche Christian de Lie liep een goede wedstrijd. De Lie kent momenteel een goede trainingsperiode en dat is te zien aan zijn tijd van 31.20. Ook Ronald Schröer lijkt het EK marathon, waar hij met maagklachten kampte, goed verteerd te hebben, getuige zijn zevende plaats in 30.31. "Ik ben weer lekker aan het trainen. Ik heb in het vliegtuig van Barcelona terug naar huis aan Guido gevraagd of ik in Amsterdam revanche mocht nemen. Guido kon zich daar in vinden, mits er geen sporen van vermoeidheid optreden in de voorbereiding. Ik ben nu twee weken goed aan het trainen en ben benieuwd hoe mijn lichaam reageert als de trainingen worden opgevoerd." Prachtige medaille voor Wiggers Tom Wiggers zorgde tijdens een enerverende wedstrijd voor een bronzen plak., achter de sterk lopende Koen Raymaekers (29.15) en Patrick Stitzinger (29.29). Wiggers, die onlangs besloot afscheid te nemen van zijn naderende topsportcarrière, had zich deze titelstrijd als doel van het seizoen gesteld. "Tom heeft zich goed afgesloten van iedereen die de afgelopen dagen hierover vragen stelde," aldus coach Guido Hartensveld. Wiggers: "Ik heb de afgelopen dagen veel lieve e-mails en sms'jes gehad. Reacties doen me veel, maar als ik in het atletenhotel ben en met de warming-up bezig ben, dan wil ik me voorbereiden op de wedstrijd en niet denken aan het afscheid." De wedstrijd ging volgens het scenario dat Wiggers zich had voorgesteld. "Alert maar behouden van start gaan en zorgen dat ik in een groepje zit bij het opdraaien van de Spoorlaan, waar we wind tegen hadden" aldus de TDR-atleet. Kampioen Raymaekers liep al snel vooruit op de rest. Wiggers volgde in de groep daarachter, waar tot zijn verbazing veel concurrenten al snel moesten lossen. Tot aan de streep was het een gevecht van continu stuivertje wisselen. Wiggers merkte dat Stitzinger sneller was en wist door bij hem aan te haken de sterk lopende Thomas Poesiat van zich af te schudden. "Het was hard werken, helemaal tot het gaatje gaan. Ik zei tegen mezelf: ‘Het is een kwestie van hoe graag je het wil.' Heel graag dus. Ik ben heel blij met mijn medaille en mijn pr (29.34).
Lees verderVan Malderen sterk in Diamond League
BRUSSEL - In een tot de nok toe gevuld Koning Boudewijn Stadion in Brussel, vond gisteravond onder frisse omstandigheden de Ivo van Damme Memorial plaats. De wedstrijd betekende tevens de finale van de Diamond League. TDR'er Kristof van Malderen trad om 21.10 uur aan voor de 1500-meter finale. De absolute wereldtop was aanwezig, grote namen ontbraken niet. De race kende drie hazen en het wedstrijdverloop kenmerkte zich door een hoog tempo vanaf de start. Van Malderen kon goed meeschuiven in de eerste twee ronden en had een doorkomst op 1000 meter van 2.24. "Het ging erg goed, maar bij het ingaan van de laatste ronde liet de Keniaan Ismael Kombich een gaatje met de rest van het veld vallen. Ik merkte dat iets te laat op." Van Malderen herstelt zich echter goed en met nog 300 meter te gaan gaat hij de Keniaan voorbij en verkleint hij het gat met de rest van het veld. In de laatste 100 meter krijgt van Malderen de Europees kampioen Arturo Casado in zicht en weet hem in de eindsprint te pakken. De eindtijd van 3.37.36 betekent net geen persoonlijke besttijd, maar desalniettemin toont van Malderen zich zeer content. "De slotfase gaf mij een zeer goed gevoel. Dit soort tijden zal ik vaker gaan lopen. Na het EK heb ik goed beseft dat ik de belangrijke dingen die niet zo gelukt zijn als ik had gewild, moet verbeteren. Dat leerproces is goed geweest en ik heb zeker het idee dat ik ervan heb geleerd en dat ik mezelf verbeterd heb. Zodoende kan ik ook weer verder". Een leuke bijkomstigheid van deze Diamond League wedstrijd is dat van Malderen nu in het bezit is van een diamant. De winnaars van de Diamond League kregen een 4-karaats diamant, alle deelnemers van het hoofdprogramma ontvingen een 0,15 karaats diamantje.
Lees verderTDR-atleten testen zich in regionale wegcircuit
KALVERDIJK - Het regionale wegcircuit is in volle gang. Na vorige week de stratenloop in Tuitjenhorn, stond deze week het Kalvermijltje op het programma. Ruim twee weken voor de Nederlandse kampioenschappen 10 kilometer op de weg in Tilburg is Kalverdijk (tegenwoordig tevens over 10 kilometer) een goede voorbereidingswedstrijd. Ook dit jaar stond er een groep TDR'ers aan de start, uitgezonderd van de marathonlopers welke nog hestellende zijn van de marathon. Dames één, twee en drie Bij de dames bezetten de TDR-dames het gehele podium. Inge de Jong maakte er een ontspannen tempoduurloop van en won de wedstrijd in 35' hoog, met 3 minuten voorsprong op Jill Holterman en Manon KruiverOok bij de heren werden de topklasseringen met TDR-atleten bezet, met drie heren bij de eerste vijf. De overwinning moest echter gelaten worden aan Egmonder Pim Molenaar, welke zich na een indrukwekkende solo net aan stukbeet op het parcoursrecord van Ronald Schröer. Comeback De Lie Christian de Lie maakte een prima comeback in wedstrijdverband door als tweede te eindigen in 32' laag, kort gevolgd door Pip Tesselaar. Achter Ron van Diepen (vierde) liep junior Edwin de Vries naar een knappe vijfde plaats in 33.10. 5 september aanstaande zal in Tilburg tijdens de NK 10 kilometer op de weg een grote groep TDR atleten van start gaan.
Lees verderTDR-ranglijsten op z'n kop na snelle 800m's
NINOVE - De eerste zaterdag van augustus stond met de Memorial Rasschaert traditioneel één van de sterkst bezette wedstrijden van de Flanders Cup, het Belgische baancircuit, op het programma. Waar in andere werelddelen het baanseizoen al vroeg ten einde is gekomen, trekken veel Aziatische, Afrikaanse en Amerikaanse atleten naar Europa om wedstrijden te lopen. Helaas was een groot deel van de Nederlandse baanatleten in Ninove niet te zien. Van het Team Distance Runners was wel een groep fit genoeg om in actie te komen. Met name op de 800m werd door hen spektakel geleverd. Manon Kruiver werd op basis van haar persoonlijk record als laatste atlete toegevoegd aan de A-race op de 1500m. Daarin kwam ze tot een degelijke 4.21.14. Helaas kon de Tuitjenhornse onvoldoende profiteren van de tegenstand die de race bood: "Een grote groep meiden liep op een tempo van 4.10 en dat is gewoonweg te snel voor mij," aldus Kruiver. "Daardoor moest ik veel alleen lopen. Zonder strijd is het moeilijk, maar ik ben toch tevreden over mijn prestatie van vandaag. Achteraf had ik misschien alleen wat langer mee moeten gaan met het veld." Tjerk Conijn realiseerde in de C-race een fraai persoonlijk record van 3.52.20. "Maar toch wil ook ik graag onder die 3.50," luidde zijn commentaar. De beste prestaties van de avond werden geleverd op de 800m. Na een groot aantal afzeggingen werden de A- en B-race gecombineerd. Met een twaalftal atleten in de banen was het dus dringen geblazen. 1500m-loper Kristof van Malderen testte zijn snelheid en behaalde een prachtige vijfde plaats. Des te opvallender was de pr-verbetering die hij realiseerde: in 1.48.74 was Van Malderen maar liefst bijna twee seconden sneller dan voorheen. "Hier ben ik natuurlijk heel blij mee, dit soort tijden op een afstand die ik niet zo vaak loop," vertelt de atleet. "Maar dit soort tijden horen natuurlijk wel bij mij. Dit was ook wat we vooraf aan het seizoen als minimum ten doel hadden gesteld. Elk jaar word ik nog sneller op deze afstand. En dat is natuurlijk broodnodig voor mijn 1500m." Van Malderen passeerde bij het uitkomen van de laatste bocht zijn teamgenoot Nils Pennekamp, die met 1.48.99 zijn pr heel dicht benaderde. Pennekamp maakte al wekenlang een sterke indruk op coach Guido Hartensveld. "Het lijkt wel of Nils nu pas echt los begint te komen. De juiste ontspanning is er, zowel op trainingen als in de wedstrijden. Ik zie prachtige dingen op de trainingen en dat komt er nu ook uit op de wedstrijden," aldus Hartensveld. "Nils is erg gretig en wil graag nog een aantal weken door." Trainer en atleet geven aan dat met name op dit vlak grote winst is geboekt. Het moet de opmaat zijn voor het doorgroeien van de atleet. Pennekamp: "De afgelopen weken heb ik met veel plezier een aantal 1500m's gelopen, waaronder één in 3.50 in Utrecht, met een slotronde van 56 seconden. Bovendien voelt die NK-medaille toch wel als een bevrijding. En dat terwijl ik vorig jaar met vakantie was tijdens het NK en er al de brui aan had gegeven. Voor mijn gevoel begin ik nu pas echt op dreef te komen." Mark Nouws liep in de B-race de perfecte wedstrijd. De Castricummer had al wekenlang zijn zinnen gezet op deze race en kennelijk is Ninove voor hem een lievelingsbaan, want ook vorig jaar zette Nouws er met 1.52.15 een persoonlijk record neer. In de 2010-editie kwam Nouws met twee nagenoeg gelijke rondes van 55 seconden tot een pr van 1.50.75. "Wat een heerlijk gevoel," sprak hij. "Ik bleef de hele wedstrijd technisch goed lopen, met een hoge frequentie en pas in de laatste 50m voelde ik verzuring. Heerlijk, dit zijn de races die je wilt lopen." Met de sterke prestaties van het drietal worden de TDR-ranglijsten op de 800m aanzienlijk op zijn kop gezet. Nouws zet met zijn 1.50.75 de vierde TDR-tijd van het jaar neer (Niels Verwer was met 1.50.72 tijdens de Gouden Spike net iets sneller). Van Malderen is met 1.48.74 de snelste TDR-atleet van het jaar, maar Pennekamp kan hier verandering in brengen met nog enkele baanwedstrijden te gaan. Ook de nummers vijf, zes, zeven en acht (Addis Riet, Bouke Onstenk, Paul Boon en Tjerk Conijn) kunnen nog voor verschuivingen zorgen. Zij hebben nog geen pr's neergezet dit seizoen en zijn wellicht tot meer in staat. Twee van hen, Onstenk en Boon, kwamen dit weekend in actie tijdens de Amsterdam Open in het Olympisch Stadion. Zij wisten beiden geen snelle tijden te realiseren: Onstenk zette op de 1500m een tijd van 3.55.64 op de klokken, terwijl Boon op de 800m een tijd van 1.54.63 liep.
Lees verderRens Dekkers 13de en beste Nederlander bij het EK marathon
BARCELONA- Vanochtend stond de marathon op het programma tijdens de Europese kampioenschappen atletiek. De 42 kilometer en 195 meter werden gelopen onder zware omstandigheden, in totaal bereikten maar liefst 19 atleten de finish niet.Viktor Röthlin eiste het goud op in 2.15:31. Rens Dekkers en Ronald Schröer maakten samen met drie andere marathonlopers - Hugo van den Broek, Koen Raymaekers en Patrick Stitzinger - deel uit van het Nederlandse marathonteam. Vooraf werd gehoopt op een herhaling van de stunt van vier jaar geleden waarbij de het team de bronzen plak in het landenklassement wist te veroveren. Dit bleek door de grote tegenstand dit jaar niet mogelijk. Rens Dekkers beste Nederlander Rens Dekkers wist zich pas afgelopen april in het marathonteam te lopen tijdens de Rotterdam marathon. In Barcelona toonde hij zich van zijn beste kant en kwam als eerste Nederlander over de streep. Zijn tijd van 2.22:03 was genoeg om Hugo van den Broek drie seconden voor te blijven in de strijd om de 13de plek. "Het geheim van vandaag? Ik heb echt extreem goed naar m'n lichaam geluisterd tijdens de race, en m'n tempo daar op aangepast. Verder hebben we als team gewoon een supergoede voorbereiding gehad. De laatste weken waren heel waardevol," aldus Dekkers. Dekkers liep een goed opgebouwde race met een doorkomst van 1.10:20 halverwege. Hier liep de Castricummer nog op de 39ste plek. Met een goed tweede deel waarbij het verval beperkt bleef, maakte Dekkers van zijn kampioenschapsdebuut een groot succes. "Ik heb m'n race gewoon heel goed ingedeeld, het was lijken rapen op het einde. Dat ik hier zo goed zou zijn had ik vooraf echt niet kunnen bedenken! Geweldig!" volgens een heel blije Dekkers. Ronald Schröer moeizaam Net als Rens Dekkers voegde ook Ronald Schröer zich pas in april bij het marathonteam. In tegenstelling tot Dekkers kon Schröer vandaag niet boven zichzelf uitstijgen. De atletenhuisbewonder kende een erg moeilijke wedstrijd. "Op 10 kilometer trok zijn maag zonder reden samen, hierna heeft hij alleen op 15 kilometer nog een klein beetje kunnen drinken. Met een temparatuur van 28 graden en een luchtvochtigheid van 80% was het voor Ronald vandaag een hel," aldus coach Guido Hartensveld. Schröer wist ondanks de grote fysieke ongemakken op karakter de finish te bereiken. Zijn 37ste plek en tijd van 2.33:18 waren van ondergeschikt belang. "Ik was in de medische ruimte bij Patrick, (Stitzinger red.) toen Ronald werd binnengebracht. Ik had echt erg met hem te doen, hij crepeerde van de pijn en was natuurlijk erg emotioneel en teleurgesteld. Ik heb er veel respect voor dat hij de finish toch heeft gehaald. Met Patrick en Ronald viel het gelukkig erg mee, maar in die medische ruimte heb ik echt bizarre dingen gezien. Overal infusen, atleten aan het overgeven, flauwvallen en ga zo maar door. Het leek wel oorlog," aldus Guido Hartensveld. "O ja, terwijl ik bij Ronald was, werd ook Rens nog de medische ruimte ingebracht, dat was weer even schrikken, maar het bleek dat hij te lang in de zon had staan praten met journalisten!" was de vrolijke toevoeging van Hartensveld. Goede voorbereiding loont In voorbereiding op deze marathon heeft het marathonteam een gezamelijk trainingskamp van twee weken belegd. Guido Hartensveld: "Ik wist vooraf dat alleen deze voorbereiding al mooi zou worden. Het hele project vond ik sowieso een uitdaging. Om weer voor even met Hugo (Van den Broek red.) te werken vond ik erg leuk. Ik heb hem toch 15 jaar getraind voor hij verhuisde naar Kenia. Maar ook Patrick (Stizinger red.) en Koen (Raymaekers red.) zijn hele fijne atleten om mee te werken. De combinatie met de TDR-atleten ( Rens Dekkers, Ronald Schröer en Robert Ton) was goed. Voeg daar daar nog Gerard van Lent en Carel van Nisselroy als coaches aan toe en je hebt een stelletje perfectionisten bij elkaar. Het hele project is trouwens ondersteund vanuit de Atletiekunie, dat mag ook wel eens gezegd worden. Op het laatste trainingskamp was door hen echt veel mogelijk en dat betaalt zich dus wel uit met drie atleten in de top-20. Ik ben blij dat de route die wij begonnen zijn nu verder wordt opgepikt."
Lees verderBarcelona Update 5: Van het stadion naar de straat
Vrijdag ben ik voor het eerst weer naar het stadion geweest sinds de race van Kristof en Niels. Ik heb het hotel van de Belgische equipe verlaten, omdat ik vind dat ik er nu niets meer te zoeken heb. Ook Kristof heeft me nu niet nodig. Het is de eerste keer dat ik niet de pendelbus neem vanaf het atletenhotel, maar gewoon de route van de toeschouwers. Dat betekent onderaan de Montjuic met roltrappen omhoog. Ik zie nu pas hoe druk het is en hoe weinig je hiervan meekrijgt als je direct bij het warming-upveld aankomt vanaf je hotel. De drukte van de stad, hoe mooi het is en hoe het EK leeft. Als coach leef je in een kleine wereld die zich vooral afspeelt tussen het trainingsveld, warming-upveld, het stadion en het atletenhotel. Vrijdag beloofde een fantastische atletiekavond te worden met een groot aantal loopnummers en dat werd het ook. Ik heb een ongekend hoog niveau op de 1500m vrouwen gezien, waarbij duidelijk werd dat de Nederlandse limiet van 4.08.76 absoluut niet te streng is geweest en eerder te licht als te zwaar kan worden aangemerkt. Susan Kuijken, de enige Nederlandse die de limiet had gelopen, stond slechts 17e op de startlijst en ging in de series kansloos ten onder. De eerste drie ronden moest ik erg aan Kristof denken. Ze leek niet lekker te draaien en was ook al niet fris toen de finale begon. Nu is daar natuurlijk de fantastische zilveren medaille van Yvonne Hak. Je kon gewoon aan alles zien dat die medaille er zou komen. Het is wat Selma me sms'te: "Wow, die Hak. Wat was die totally in control." En zo is het maar net. En verder was daar natuurlijk de 1500m finale. Met pijn in het hart kijk je ernaar, met ons gevoel dat toch Kristof daar had moeten staan en niet die Oostenrijker of Goran Nava. Maar wat een niveau en wat een spektakel. Met een slotronde van 51 seconden. Een zinderende finale, woorden schieten tekort. Toch echt een koningsnummer, die 1500m. 's Avonds heb ik een heel gezellige avond gehad met Meint (Price Waterhouse Coopers) in de stad, op Placa Reial. We hebben goed gepraat over de ontwikkeling en het gedrag van een groot aantal TDR-atleten. Ik vind dat altijd zeer waardevol. Maar verder hebben we ook enorm gelachen. Want de ober gooide een kan sangria over me heen en vervolgens werden me allemaal foute prullaria aangeboden van één, twee of drie euro. De volgende morgen ben ik vroeg opgestaan om vanuit Gavà Mar naar het atletenhotel te gaan om zo de route die we moeten rijden met het team af te leggen. Ook wij, het begeleidingsteam, hebben een generale repetitie. En daarin gaat lang niet alles zoals gepland. Door alle stoplichten en eenrichtingswegen waren we veel langer onderweg dan de geplande 30 minuten. Morgen zullen we dan ook om 05.30u weg moeten rijden om 06.30u in het hotel te zijn voor de voorbereiding van de slush puppies, de koelboxen met drankjes en koude handdoeken. Samen met de jongens zijn we naar het startgebied gegaan en hebben we gekeken naar waar we morgen gaan zitten: ons stekkie voor de warming-up, callroomprocedure en het startgebied. De jongens zijn toen direct teruggegaan naar het hotel en Gerard, Carel, Majelle en ik hebben vervolgens de damesmarathon intensief gevolgd, alsook de drankposten bekeken. Ik zal morgen met Robert Ton de drankpost op de 10, 20, 30 en 40 kilometer bemannen, terwijl Carel met Willem van der Worp bij de andere zal staan op 5, 15, 25 en 35 kilometer. Wat me opviel bij de dames is dat de meesten zo'n zes tot acht minuten boven hun pr eindigden. Dat is toch meer dan ik had gedacht. De winnares Balcinuaite was de enige die een negative split kon lopen. Ondanks haar rustige start (er was een grote kopgroep die halverwege in 1.16 doorkwam) was zij de enige die kon versnellen. Dat alles heeft met de hitte te maken, ik zag vanochtend zelfs een thermometer 33 graden aangeven. Gelukkig waren er weinig uitvallers. Wat me verder opviel is dat ik niemand vanuit achterveld zag oprukken. De Engelse meiden liepen zoals wij voor ogen hebben: sterk in de breedte en op safe. Kortom: ik denk dat Rens en Ronald het goed doen als ze onder de 2.24 lopen en veilig finishen. Zoals Rens zei: "Ik sta 45e van de 65 deelnemers en dat moet ik zoveel mogelijk gaan verbeteren. En daarvoor zal je ten eerste moeten finishen." We gaan het zien, iedereen die finisht is voor ons sowieso een held, zo spraken we vanochtend met zijn allen af. Vanavond vroeg naar bed en morgen gaan we het zien. Er waren trouwens veel bekenden langs het parcours, zag ik vandaag. Dus kom morgen in groten getale naar de marathon, de jongens kunnen alle steun gebruiken!
Lees verderBarcelona Update 4: De grote leegte
Tja, dat was het dan. Ik ben inmiddels weer terug in het trainingskamp in Gavà Mar en probeer naar de marathonjongens mijn teleurstelling niet te laten blijken. We bouwen in een climax naar een wedstrijd toe en ik vind dat ik die niet mag verstoren. Dus zojuist heb ik vol energie met Ronald het raceplan voor zondag doorgenomen. Het mooie is dat ik ook energie krijg van zo'n jongen en het bouwen naar zoiets moois. Nu jullie me bellen ben ik een wandeling aan het maken met collega-coach Carel van Nisselroy. We waren net bezig met de vraag van het ouder worden en het coach zijnde. Carel is al wat ouder dan ik. Waar ik kan buigen op 20 jaar ervaring, zit hij toch al 35 jaar in het coachingvak. Ik ben inmiddels al op aardig wat toernooien geweest, maar Carel des te meer. Ik heb hem zojuist gevraagd of de pieken en dalen vervlakken bij het ouder worden, met andere woorden: worden de euforie en teleurstelling minder? Hij wist dat ik naar de bekende weg vroeg. "Het probleem bij ons is dat we altijd door moeten," antwoordde Carel me. "Het moet elke keer weer beter en we analyseren ons suf. Wat ging er mis en wat had beter gemoeten?' Samen bespreken we het machteloze gevoel dat je er uiteindelijke niet zoveel aan kan doen. Je bereidt je atleten zo goed mogelijk voor, maar op sommige zaken kun je ze simpelweg niet voorbereiden. Of ze hebben het of ze hebben het niet op het beslissende moment. En daarbij, de atleet moet door bepaalde fases van ontwikkeling heen. Dat geldt niet alleen voor Niels, maar ook voor Kristof. Beiden hebben ze niet laten zien waar ze toe in staat zijn, het onderpresteren kun je wel zeggen. Kristof is iemand die op de beslissende momenten iets extra's kan en wil geven, zoals hij bijvoorbeeld op het Belgisch Kampioenschap heeft laten zien. Juist op deze dag was dat niet het geval. Hij was uiteindelijk toch te onrustig tijdens de wedstrijd. Z'n passen waren niet ontspannen, zijn techniek klopte niet. De afgesproken souplesse was afwezig. Dus Kristof was al moe toen de sprint begon. We maken samen de teleurstelling door. Zoals Gerard van Lent vanmorgen vroeg in de taxi naar Gavà zei: "Als het goed is vorm je een symbiose met je atleet, je doet het samen. Dat is zo intens, dat je samen de teleurstelling voelt." De uren die na de wedstrijd volgden, was het wel lastig. De atleet is niet in staat tot het spreken met je in propere zinnen, daarom laat je hem maar met rust. Het traject wordt plotseling onderbroken en de atleet gaat naar zijn familie en partner. De evaluatie, wat ook bij het traject hoort, daar is nog geen tijd voor en dat heeft nu ook geen zin. Echt zinnig hebben we elkaar nog niet gesproken, we hebben ook afgesproken nu wat afstand te nemen. Tegen Niels heb ik gezegd: ‘geniet er maar van', maar dat zal voor hem heel lastig zijn, weet ik. Om toch op de wandeling met Carel terug te komen, als coaches gaan we altijd verder. Maar ook de atleet moet verder en het zijn alleen de kanjers die verder gaan. Weerbaar worden, het overwinnen, het bouwen aan de palmares, het steeds maar beter worden. Net als wij als coaches ook verder zullen gaan. Hoe je het ook wendt of keer, het komt er uiteindelijk toch op neer dat we verder moeten, dat is ons lot.
Lees verderVan Malderen en Verwer beiden uitgeschakeld op EK
Barcelona - Kristof van Malderen en Niels Verwer zijn er vanavond niet in geslaagd zich te plaatsen voor de EK-finale van de 1500 meter. De twee TDR-atleten troffen elkaar in de tweede serie, maar konden in de belangrijkste race van het seizoen de verwachtingen niet waarmaken. Voor Van Malderen, die zijn zinnen op de finale gezet had, betekende de uitschakeling een grote teleurstelling. De verrassend voor het EK gekwalificeerde Verwer bleek, allicht ongemerkt, toch onder de indruk van de entourage en eindigde de serie als laatste. In een wedstrijd als deze is het altijd lastig de juiste strategie te bepalen. Voor Van Malderen leek er een reële kans te bestaan om directe kwalificatie af te dwingen door bij de eerste vier te eindigen. Verwer hoopte echter dat de serie 8 finalisten op zou leveren en hij allicht als outsider de finale zou kunnen bereiken. Het feit dat hij in de tweede serie uit zou komen beschouwde hij dan ook als een voordeel, gezien deze vaak sneller dan eerdere series gelopen wordt. Dit bleek vandaag echter niet aan de orde; in de eerste serie werd de lat gelijk al hoog gelegd. "Het was van tevoren allemaal goed doorgenomen", aldus coach Guido Hartensveld. "Plan A was om zoals altijd voor die eerste plaatsten te lopen. Dus energie sparen, het juiste moment afwachten, en bij de eerste vier zien te eindigen. Plan B lag klaar voor het geval de eerste serie langzaam zou gaan. Dan staat de deur open voor acht finalisten en zouden we eventueel het initiatief kunnen nemen." Het werd dus plan A. Van Malderen zette in op een plaats bij de eersten, maar liep niet de race die van hem verwacht mocht worden. De eerste twee ronden leek hij slecht in de wedstrijd te zitten, en straalde hij vooral veel onrust uit. Hij bevond zich te ver achterin het veld en liep bovendien, geheel tegen het raceplan in, aan de binnenkant, waardoor hij meerdere keren ingesloten dreigde te raken. Na 1000 meter reageerde hij wel alert op de door titelfavoriet Reyes Estévez geplaatste versnelling, en liep in zijn kielzog mee naar voren. De laatste driehonderd meter bleek echter dat drie atleten duidelijk sterker waren dan de rest van het veld, en de 27-jarige Belg was degene die een gat moest laten vallen. "Mijn versnelling was op zich wel goed", aldus Van Malderen na de wedstrijd; "maar ik zat totaal niet lekker in de wedstrijd. Ik had geen controle over de race en bij de bel voelde ik dat ik daarvoor eigenlijk al teveel krachten had verspeeld." Met een viertal andere atleten bleef de strijd om de vierde plaats tot het laatst spannend, maar Van Malderen moest uiteindelijk zes man voor zich dulden en eindigde als zevende. Zijn tijd van 3.42.80 bleek bovendien vier tienden van een seconde te traag om als tijdsnelste door te gaan. Coach Guido Hartensveld toonde zich na afloop minstens zo teleurgesteld als zijn atleet: "In de laatste 300 meter laat hij het liggen, terwijl hij daar normaal gesproken veel sterker is. Dit is helaas niet de Kristof van de laatste weken. Hij is een atleet die graag het verschil wil maken, maar hij staat nu helaas toch met lege handen." Niels Verwer kwam er in de race totaal niet aan te pas. Daar waar de eerste ronden in een tempo gelopen werden dat hij makkelijk zou moeten kunnen volgen, had de jonge Bakkummer bij de bel het contact met de groep al verloren. Met zijn tijd van 3.52.67 zou hij een jaar geleden tevreden zijn geweest, maar in dit geval betekende het een enorme teleurstelling. "Ik moet dit nog een plekje geven", aldus Verwer. "Ik loop tien goede races dit seizoen, en juist deze waarin ik wilde laten zien waarom ik hier sta gaat voor geen meter." "Dit heeft toch met ervaring te maken," aldus zijn coach. "Niels is binnen TDR vaak één van de mentaal sterkeren, maar hier was hij gewoon zichzelf niet. Ook al is het snel gegaan, dit jaar zullen we toch even moeten kijken hoe dit heeft kunnen gebeuren. Het klinkt misschien cru, maar vanaf morgen moet hij er ook gewoon van gaan genieten dat hij dit bereikt heeft." Beide atleten gaan ondanks deze tegenvallende optredens strijdbaar het naseizoen in. Van Malderen zal tijdens de Ivo Van Damme Memorial een poging doen zijn 800-metertijd aan te scherpen. Niels Verwer zal bij die andere grote Diamond League wedstrijd, in Zurich, in een race voor atleten onder de 23 jaar uitkomen. "Daar zal ik laten zien dat ik het weldegelijk kan," liet hij weten.
Lees verder