Nieuws
Mexico Update 3: De opgaande lijn
Trainer Guido Hartensveld verblijft momenteel met zijn atleten van het Team Distance Runners in het Mexicaanse San Luis Potosi voor een trainingskamp. In het sportcentrum La Loma op bijna 2000m hoogte vinden de atleten de ideale trainingsomgeving en faciliteiten om zich voor te bereiden op de komende wedstrijden. Met in het hoofd één groot doel: de Europese Kampioenschappen Atletiek in Barcelona. Na de trainingskampen in Sankt Moritz, het EK voor neo-senioren in Kaunas en het WK in Berlijn, doet Guido Hartensveld de komende weken verslag van zijn ervaringen vanuit San Luis Potosi. Dit zal de laatste update worden voordat we woensdag naar Stanford zullen afreizen. Het lijkt alweer heel lang geleden dat we nog met een grote groep waren. Vrijwel direct na thuiskomst liepen de marathonners de CPC-loop en ik moet zeggen dat ik natuurlijk heel content was met de resultaten. De jongens werden tweede, derde en vierde Nederlander en Inge tweede Nederlandse en vijfde overall. Belangrijker was de 100% PR score, opnieuw! Het vertrouwen zit erin en terecht. Ook na thuiskomst en in de fase van re-adaptatie naar zeeniveau hebben we denk ik de juiste dingen gedaan. Een hoogtestage is pas geslaagd als er een duidelijke upswing in de diverse prestatieparameters gecreëerd kan worden en niet alleen een korte uitschieter binnen 72 uur na thuiskomst. Het moeilijke is uiteraard dat dit, hoe kan het ook anders, individueel bepaald is. Het maakt het extra lastig dat ik voor deze atleten nu even "op afstand" zit. Maar aan de berichten te horen maken ze het prima. Subtop Vandaag ook de uitslag van de Venloop gezien. Het is nu duidelijk zichtbaar dat met name de subtop toch wat aan het verbeteren is. Een aantal atleten viel me wat tegen, maar sommigen zijn in marathontraining en als je het verhaal erachter niet kent, moet je eigenlijk ook niet oordelen. Het gaat om de echte momenten, waarop de afrekening gemaakt wordt. En bij atleten die straks Rotterdam zullen lopen is dat natuurlijk het enige moment dat echt telt. De eerste pannenkoekjes zijn immers voor de kinderen. Over Nederlandse atleten gesproken, een paar dagen geleden had ik bewust een afspraak gemaakt met Titus Mulder, coach van Ilse Pol. We hadden elkaar nog nooit echt gesproken. Hij had tegen Michel Butter gezegd: "hopelijk haal je de limiet, kun je daarna lekker relaxed wegwedstrijdjes gaan lopen". Een mooie beginstelling voor een boeiende discussie. Bij Butter zit dat helemaal niet in z'n systeem. En bij mij ook niet. Maar toch heel leuk kunnen discussiëren over baan versus weg en wanneer moet welke atleet de overstap gaan maken. Titus vond dat diverse atleten op de verkeerde afstand zitten. Vaak was ik het met hem eens, maar ik moet wel zeggen dat hij in wel erg veel atleten een marathonloper ziet. Over één ding waren we het zeker eens: atleet en coach moeten wel durven kiezen. En de consequenties van hun keuze nemen. Heel boeiend was ook het filosoferen over wat er beter moet en hoe "we" meer atleten onder de 2u20, 30'00" en 14'00" krijgen. ‘Guido Balls' Ook in deze update is het toch onvermijdelijk om opnieuw over John Cook en zijn groep te beginnen. Je merkt dat als je met hem over topsport praat, het ook ECHT topsport is. Nog even los van zijn 40 jaar aan evaring is het vooral zijn denkniveau wat me aanspreekt. Hij heeft Shalane Flanagan naar brons op de Spelen in Beijing gebracht en naar Amerikaanse Records op 3000 (8'33"), 5000 (14'44") en 10.000 meter(30'22"). We kunnen uren praten over haar trainingen, de rol van geld en grote Nike-contracten, de sfeer in de groep als haar partner erbij was, hoe er discussie ontstond nadat hij ook nog eens haar manager werd en hoe hij haar beïnvloedde richting de wegwedstrijden. Binnen twee dagen had ik dus een gesprek over hetzelfde onderwerp, met twee totaal verschillende coaches. Ik merk toch dat uiteindelijk de gesprekken over zowel de facetten van coaching als over de training zelf, me het meeste boeien. We hebben op de atletiekbaan, op de tennisbaan, zittend in het gras naast het zwembad en zelfs in het restaurant oefeningen lopen nadoen en drills lopen demonstreren naar elkaar. Morgen doen ze weer een pittige training met medicineballoefeningen die ze tot "The Guido Balls" hebben gedoopt. Er gaat dus gegooid worden met m'n ballen morgen! Vanmiddag de logboeken van Shannon Rowburry zitten analyseren op Cook's Blackberry. Weekvolume: 112 km! Aantal trainingen met drills, kracht, medicine balls, horden, core, etc: 10! Zaterdagavond waren we eens naar het centrum gegaan. Heerlijk gegeten in een restaurant met uitzicht op het klassieke centrumplein. Een prachtige samensmelting van onze twee groepen. Uiteraard veel vragen moeten beantwoorden over Castricum, als alles rondkomt onze gezamenlijke uitvalsbasis in de zomer (juli en augustus). Het is ons die avond ook duidelijk geworden hoezeer de atleten, ieder in verschillende opzichten, coach Cook nodig hebben. Rowbury vaart blind op hem en Leo Manzano heeft hem nodig om bij de les gehouden te worden. Hij was wel erg nieuwsgierig naar de (topless!) stranden in Castricum en in de snelle treinverbinding met het centrum van Amsterdam. Stanford Nog twee dagen, dan zit het er weer op. Zaterdagochtend de laatste specifieke baantraining gedaan. Het taperen was uiteraard al eerder begonnen en dus, als alles klopt, kunnen de atleten in deze fase van fine tuning nog prima een flinke training afwerken. En dat klopte gelukkig ook. Michel is er duidelijk klaar voor. De 12 verschillende tempo's van in totaal 10,8 km waren gelukkig beter dan ooit deze stage en belangrijker: ze straalden gemak uit. We wisselden het tempo tussen 74" per ronde op de 1200-jes tot 66" op de 600-jes, met enkele wisseltempo's waarin de chrono richting de 60" ging. Kristof was trouwens niet te stoppen, zijn eindschot gaat sterker worden dan ooit. Op elk commando kan hij versnellen nu. Nils gaat ook prima. Ergens in de serie van de andere jongens deed hij 2x1000m mee en moest de 2e 1000 op kop afmaken. Ik was erg tevreden met een slotronde van 65" bij een 1000 van 2'47". Ben heel benieuwd naar z'n uitstapje op de 1500m aanstaande vrijdag. Ben er in ieder geval in geslaagd om één van mijn belangrijkste doelen met hem, het heel houden, te gaan halen. Een ander doel is om hem sneller te maken op de 400m. Vanmorgen nog een circuittraining met hem op film gezet. De camera heeft vaak in m'n tas gezeten, maar nu voor de tweede keer ook daadwerkelijk gefilmd. Hoewel, Kristof heeft de camera in de hand genomen. Ik snap niet hoe sommige collega's dat doen hoor, met camera of fototoestel in de hand langs de baan. Niets voor mij. Ontwikkeling en groei In alle opzichten belooft het een spannend jaar te worden, vol ontwikkelingen en groei. Deze trip was in ieder geval bijzonder inspirerend en betreft de training en de prestatieontwikkeling van de atleten ook zonder meer geslaagd. De sfeer was positief en er zaten geen bronnen van negativiteit in. Ervaring leert dat iedereen dan niet alleen beter functioneert omdat de focus bij de kern ligt, maar ook dat ikzelf veel geïnspireerder mijn werk kan doen. Ook al vergoeden prestaties veel, het moet wel "leuk" blijven. Plezier als levensader in het trainerschap. Ik denk dat alle genoemde trainers dat overduidelijk uitstraalden deze stage, ieder op z'n eigen manier en op z'n eigen niveau. Het is de kunst om dat vast te houden en over te blijven brengen op je pupillen. Voor mezelf heb ik die balans aardig te pakken en is het de kunst om dat zo te houden. Prestaties vormen zeker een belangrijke basis, maar ik hoop ook de valkuilen van negativiteit goed te blijven omzeilen de komende periode. Op naar Stanford, Rotterdam, baanseizoen en hopelijk Barcelona! Volg me dagelijks via twitter
Lees verderVolle pr-score tijdens CPC-loop
DEN HAAG - Rechtstreeks uit het zonnige Mexico verschenen vandaag de marathonners van TDR aan de start van de CPC-loop in Den Haag. Na vier weken hard trainen betekende dit een belangrijke test in de voorbereiding op de marathon van Rotterdam. Door alle vier een persoonlijk record te lopen stelden zij zeker niet teleur. Bovendien wist Robert Ton zich als eerste TDR-atleet definitief te plaatsen voor het EK in Barcelona. Vormbehoud Bij de mannen verscheen het marathon-trio Rens Dekkers, Ronald Schröer en Robert Ton aan de start. Voor Robert Ton stond er meer op het spel dan alleen een goede wedstrijd lopen; een tijd van onder de 1.06.30 zou betekenen dat hij aan de vormbehoudeis voor het EK in Barcelona zou voldoen, en zich daarmee definitief zou plaatsen voor dit toernooi. Alhoewel nog enigszins vermoeid van de zware terugreis verkeerden alle drie in goede vorm. "Afgelopen jaren was ik altijd onwijs moe, maar nu voelde ik me best wel fit. Ook 's ochtends met inlopen voelde het hartstikke lekker", aldus Schröer, die gelijk na het startschot bij Koen Raymakers in zijn rug kroop. "Koen ging met de Kenianen mee, maar het voelde eigenlijk best langzaam. Pas na een kilometer versnelden ze en heb ik me laten terugzakken." Schröer kwam vervolgens in een grote groep terecht, waarin ook Rens Dekkers en Robert Ton zich ophielden. Zowel Rens Dekkers als Schröer lieten zich veel op kop van de groep zien om het tempo hoog te houden. "Halverwege liep ik samen met Ronald op kop en voerden we het tempo steeds iets op" aldus de 28-jarige Dekkers. Na een eerste 10 kilometer in 31.02 dunde de groep dan ook steeds verder uit. Robert Ton kreeg het zwaar en moest na 11 kilometer een gaatje laten vallen. Twee kilometer later kon ook Dekkers niet langer in het spoor blijven van zijn teamgenoot Schröer. Deze bleef het tempo opvoeren en wist dankzij formidabel snelle laatste kilometers zijn PR te verpulveren. Persoonlijk records Met 1.04.42 dook hij bijna anderhalve minuut onder zijn oude toptijd en finishte als tweede Nederlander achter Koen Raymaekers. Een minuut achter hem bereikte Dekkers als derde Nederlander de meet. De Heemskerker finishte in een nieuwe persoonlijk record van 1.05.37, ook voor hem een verbetering van bijna anderhalve minuut. Robert Ton wist nog dicht bij hem in de buurt te komen en finishte enkele seconden later in 1.05.40, waarmee hij ruimschoots aan de vormbehoudeis voldeed en zich als eerste TDR-atleet voor het EK plaatste. "Ik ben blij dat ik het gehaald heb", aldus de Amsterdammer na afloop. "Toch had ik graag harder willen lopen. Als ik naar mijn trainingsmaatje Ronald kijk had er zeker meer in gezeten. Ik had vandaag alleen geen topdag en moest al snel lossen. Ik liep de laatste 10 kilometer alleen maar ik moest en zou die eis halen en dat is gelukkig gelukt!" De Jong: ‘Ik voelde me erg goed' Bij de vrouwen werd TDR vertegenwoordigd door Inge de Jong. De 33-jarige atlete uit Koog aan de Zaan kende een prima trainingsstage en liet zich ook vandaag van haar beste kant zien. Ze liep een bijzonder sterke wedstrijd en finishte als vijfde vrouw en tweede Nederlandse. Na een vlakke race bleef de klok stilstaan op 1.15.28, dik een halve minuut onder haar oude PR. "Ik voelde me erg goed vandaag", aldus De Jong na afloop. "Het waaide wel stevig, maar ik zat gelijk goed in de wedstrijd ik heb het eigenlijk nooit echt heel zwaar gekregen. Ik kon aan het einde nog goed doortrekkenen kwam nog vrij fit over de finish. Ik ben echt heel tevreden met deze tijd, nu op naar Rotterdam!" Sterk debuut voor Zuiderwijk en Schouten Na Inge de Jong kwamen even later nog twee TDR-dames over de finish. Maaike Zuiderwijk en Kelly Schouten debuteerden allebei op de halve marathon en deden dat bepaald niet onverdienstelijk. Zuiderwijk liep een prima race en finishte in 1.25.41 als 13e, een prestatie waarmee ze vriend en vijand verbaasde. Ook Kelly schouten liep een sterke wedstrijd, maar kreeg tegen het eind van de race last van steken. Na een kilometer gewandeld te hebben wist zij toch nog tot een tijd van 1.28.08 te komen, goed voor een 17e plaats.
Lees verderMexico Update 2: Inspiratie à la Cook
Trainer Guido Hartensveld verblijft momenteel met zijn atleten van het Team Distance Runners in het Mexicaanse San Luis Potosi voor een trainingskamp. In het sportcentrum La Loma op bijna 2000m hoogte vinden de atleten de ideale trainingsomgeving en faciliteiten om zich voor te bereiden op de komende wedstrijden. Met in het hoofd één groot doel: de Europese Kampioenschappen Atletiek in Barcelona. Na de trainingskampen in Sankt Moritz, het EK voor neo-senioren in Kaunas en het WK in Berlijn, doet Guido Hartensveld de komende weken verslag van zijn ervaringen vanuit San Luis Potosi. Marathonners naar huis En zo is ook de tweede microcyclus van 12 dagen voorbij gevlogen! Vanochtend om 5u30 met onze grote bus het grootste deel van de groep alweer naar het vliegveld gebracht. Even een korte update over deze atleten: de marathonners hebben echt keihard getraind. De laatste trainingen waren ondanks de onvermijdelijke vermoeidheid zeer hoopgevend. We moeten niet vergeten dat dit de periode was om "aerobic resistance" op te bouwen. Uiteraard hoop ik dat ze fit genoeg zijn om met de CPC een lekkere wedstrijd te lopen. En Robert kan vormbehoud tonen voor Barcelona! Mark Nouws moest in Schoorl zijn wedstrijd staken met acute klachten in de kuit, is kreupel hiernaartoe vertrokken, maar heeft veel alternatief getraind en kon Mexico hardlopend verlaten. Barbara gaat stoppen met topsport en zal verder gaan sporten op verenigingsniveau. Hierover komende week meer. Selma heeft zich weer een beetje sporter gevoeld, al was het voornamelijk in het zwembad. Complimenten trouwens aan Mark en Selma, ze zijn altijd positief gebleven en hebben de groep daar waar mogelijk ondersteund. Tjerk en Wesley waren ongelooflijk belangrijk voor de groep deze stage. Vol verwachting kijk ik uit naar het baanseizoen met ze. We hebben hele mooie doelen neergezet. Treffend ook waren de woorden van Tjerk bij het afscheid nemen vanochtend vroeg: "Onwijs bedankt voor alles, maak er wat moois van met de boys en hou Pennekamp heel, dan gaat het nog heel mooi worden". Dat is precies zoals ik het ook voel. Raika heeft lekker kunnen trainen de laatste periode. De focus is terug en ze is zichtbaar gretig aan haar basis aan het werken. Het is voor haar echt genieten om zich weer volop in het (heuvel)sprint geweld te kunnen storten. Interessante intervisies De komende 14 dagen is de groep klein, maar kwalitatief hoog: Nils Pennekamp (800m), Michel Butter (10.000m) en Kristof van Malderen (1500m). Hoewel we onze maatjes echt zullen missen, merk ik vandaag direct ook de voordelen van een kleinere groep. We hadden alle tijd en aandacht voor een aantal interessante gespreksonderwerpen. Met Kristof over "life balance", over het feit dat we nooit mogen vergeten hoe bijzonder en intens dit leven is, over omgaan met succes en met tegenslagen, over "winning attitude" en "the mentality of a true champion". Kristof is altijd een interessante gesprekspartner voor me. Een sparringpartner met een mening en een originele kijk op de sport. Met Nils heb ik het gevoel alsof we al jaren samenwerken. We hebben aan weinig woorden genoeg. Hij gaat dit seizoen denk ik echt voor vuurwerk zorgen. Ik legde Nils de stelling voor: "racing or pacing", ofwel "liever races winnen of snelle tijden". Interessante intervisies tussen coach en de atleten Pennekamp en Van Malderen. In het restaurant haalden we John Cook erbij, topcoach van o.a. Leo Manzano (3'33" op de 1500m) en Shanon Rowbury (2'00 op de 800m en 4'00" op de 1500m - 3e op WK). De Amerikanen zijn duidelijk: "It's all about winning". Inspirerend. Kristof vertelde hoe ie "winnen" echt heel bewust in z'n systeem probeert te krijgen en dat ‘ie zo enorm genoten heeft van het feit dat ‘ie dit seizoen wedstrijden naar z'n hand heeft kunnen zetten. Nils leeft nog een beetje met de gedachte dat ie eerste snellere tijden moet lopen voordat ‘ie aan winnen kan gaan denken. We zeggen dat ‘ie daar niet vroeg genoeg mee kan beginnen en dat je ook andersom kan redeneren: altijd proberen te winnen en dat op een steeds hoger nivo. Bovendien: anders komt er nooit een eind aan. Er zullen altijd atleten sneller zijn voordat je het wereldrecord in je bezit hebt. Group Cook De aanwezigheid van "Group John Cook" is voor ons allen een bron van inspiratie. Voor mij geldt dat zeker. Telkens als ik buitenlandse topcoaches ontmoet begint het te kriebelen. In 2 dagen tijd heb ik Cook al 3 keer uitgebreid gesproken. We gaan morgen zitten om "drills" uit te wisselen. Mooi om dat te kunnen doen met de man die bekend staat om z'n Spartaanse benadering en het feit hoe ie door z'n atleten "total overall athletic fitness" bij te brengen, ze ook zichtbaar sneller maakt. Vanmiddag zag ik Rowbury smijten met een 4kg medicine ball, om bang van te worden. Heerlijk! "This one we stole from you and your guys yesterday", klonk het plagerig. Circuitjes Kristof is ook echt van de intensieve circuittjes gaan houden. Net als de drills, de training met zware halters, de gerichte techniekoefeningen en de korte (heuvel)sprints had hij voor TDR nog nooit aan deze trainingsvormen gedaan. "Je ziet hoe cultuurbepaald sommige trainingsvormen eigenlijk zijn", merkt hij terecht op. "Als je niet verder kijkt, dan doe je jaren hetzelfde en veel coaches nemen ook elkaars gewoontes over. Bovendien, als alle toppers van Atletiek Vlaanderen daar niet aan doen, wie ben ik dan als broekie. Zo werkt dat gewoon. Ik dacht de eerste maanden zelfs dat die trainingen typisch iets was dat alleen bij TDR hoorde. Wist ik veel." De komende week gaan we maar eens een mooie circuittraining op video zetten. Kan een mooi filmje van gemaakt worden voor TDR TV. Butter Voor Michel Butter begint het lekker spannend te worden. Ik moet zeggen dat we hard getraind hebben en dat er een heel duidelijke progressie te zien is. Vooraf vreesde ik een beetje de aanpassingsproblemen naar het harde Mondo. Immers, door zijn stage naar Kenya heeft ‘ie heel lang geen tartan onder z'n voeten gehad en dat hebben we best als een risico gezien. Ik denk dat we hier heel slim mee omgegaan zijn. Kleine porties baan en grote delen nog op het sintel van het omliggende Mijlpad. Ook heel geleidelijk de spikes geïntroduceerd. Een voorbeeld van zijn trainingen: 4 x (Mijl + 800 + 400 / p=2') in 5'00" + 2'16" + 64", gevolgd door 12 dagen later: 3 x (Mijl + 1200 + 800 + 400). Een andere training was: 4 Mijl (cinder) + 4km (track). Op bijna 2000m hoogte doet dat echt pijn. Maar doen 25 rondjes van 68" dat ook niet? Op deze hoogte reken ik voor Michel ongeveer een marge van 5" per km t.o.v. zeenivo, dus tijden van in de 20' en net onder de 12' zijn prima voor hem. Nog 3 specifieke trainingen voor de finetuning en dan moet het gebeuren: een progressie van 28'52" naar 28'24"99 is nodig voor kwalificatie voor Barcelona. Ofwel: een doorkomst van ergens rond de 14'10", een lekkere cadans en vooral veel rust en gemak in het pasritme en dan hopelijk nog een mooie compacte groep in een gelijkmatig tempo. Dan zou het zomaar kunnen gebeuren! Barcelona ‘aan de keukentafel' Iedereen realiseert zich dat het "aan de keukentafel" natuurlijk heel makkelijk rijk rekenen is hoeveel TDR-ers Barcelona allemaal "zouden kunnen gaan halen", maar daar hebben we natuurlijk niets aan. Het gaat erom wie er uiteindelijk ook daadwerkelijk in topvorm aan de start zullen staan. En dat zullen echt alleen de besten zijn. We hebben 8 atleten voor wie Barcelona ook daadwerkelijk een (droom)doel is voor dit seizoen: 2 meiden en 6 jongens. Ga zelf maar na wie dat zijn. Zelf hoop ik dat we het aantal van 3 atleten in Göteborg (Selma, Hugo en Bob) kunnen overtreffen. Ik denk dat we dan heel tevreden mogen zijn. Tegen de atleten zeg ik: "Zorg dat jij diegene bent, want toernooien are the real thing." Volg me dagelijks via twitter
Lees verderDubbel zilver op NK Cross
HELLENDOORN - Het Nederlands Kampioenschap Cross 2010 heeft voor het Team Distance Runners (TDR) een tweetal medailles opgeleverd. Tom Wiggers en Manon Kruiver behaalden beide de zilveren plak op de korte cross. Het crosskampioenschap van 2010 was hiermee de tiende opeenvolgende editie waarin het TDR één of meerdere NK-medailles behaalde. Ook zonder het grootste gedeelte van het team, dat in Mexico op trainingskamp verbleef, kon hieraan invulling worden gegeven. Jongens B stellen teleur De eerste TDR-deelnemers kwamen in actie bij de jongens junioren B. Op dit onderdeel, over krap zes kilometer, konden de atleten van het TDR jeugdplan geen indruk maken. Het drietal eindigde allen buiten de top-40, waarvan Tim Koenis de snelste was met een 45e plaats op drie minuten van winnaar Brian Kamstra. Joran Klaver en Daniël Andriessen eindigden op de 48e en 56e plaats. Lisanne Wever was de enige TDR-deelneemster bij de meisjes junioren A. De atlete, woonachtig in Castricum, bivakkeerde de gehele wedstrijd rond de tiende positie om uiteindelijk als achtste over de eindstreep te komen. Wever legde de 5865m af in 25.02 minuten, ruim twee minuten langzamer dan de overtuigende winnares Maureen Koster (22.50). Baars knap vierde Jordi Baars, Jeffrey Spaltman, Edwin de Vries en Jim Kruiver wisten allemaal het beste in zichzelf naar boven te halen op de crossafstand voor de A-junioren. Baars ging brutaal mee met de kop van de wedstrijd en nam zelfs even de leidende positie in. Dit bleek iets teveel van het goede: in de laatste ronde kon Baars zijn tweede positie niet verdedigen. Na gepasseerd te zijn door Timothy Vergauwen en Hans Dilling eindigde de Aalsmeerder op een vierde plaats (28.22 over 7990m). Dit betekende toch een prachtige prestatie voor Baars, die zich dan ook tevreden toonde. "Ik heb de wedstrijd gemaakt en meegestreden aan de kop," sprak de atleet, die dit jaar van een tiende plaats bij de b-junioren naar een vierde positie bij de A-junioren ging. Wouter Warndorff was de winnaar. Jeffrey Spaltman, nog geen jaar aangesloten bij TDR, liep een sterke wedstrijd. Na de nodige strijd wist hij in een spannende eindsprint de tiende plaats te veroveren (29.16). Edwin de Vries eindigde niet veel later op een prima twaalfde plaats (29.27). Ook Jim Kruiver presteerde sterk voor zijn doen en zag dit beloond met een plek in de top-25: 24e in 30.32. Zilver voor Kruiver De strijd bij de korte cross voor de dames was zeer spannend te noemen. Al vroeg scheidde zich een kopgroep af van een zevental dames, met daarin onder andere kanshebbers Yvonne Hak, Marije te Raa, Anne van den Hurk en Manon Kruiver. TDR-atlete Kruiver had het lastig en moest moeite doen om bij te blijven. "In het middelste gedeelte was het echt doorvechten om bij de groep te blijven," aldus Kruiver. In de laatste ronde wist ze echter een extra versnelling aan te spreken. Na Lotte Jacobs gepasseerd te hebben, liep Kruiver naar het leidende duo Te Raa en Hak. In de laatste driehonderd meter over het manegeterrein wist ze Te Raa met een vlammende eindsprint in te halen en Hak nog dicht te naderen. Een zilveren medaille was het resultaat. "Ik ben hier heel blij mee," aldus de atlete van av Nova. "Ik heb hier heel hard voor getraind en om dan zilver te pakken in zo'n sterk deelnemersveld, dat is heel mooi. Ik heb er pijn voor geleden, maar het was het zeker waard."' Ook Machteld Mulder deed lange tijd mee in de kopgroep. In de slotfase kon ze de koploopsters niet meer bijbenen en liep vervolgens naar de zesde plaats. Spannende strijd Wiggers Net als bij de dames bood de korte cross bij de heren het publiek het nodige vertier. Ook hier vormde zich een kleine kopgroep, met daarin Guus Janssen, Tom Wiggers, René Stokvis en Tijs Groen. Stokvis voerde lange tijd de leiding, met Wiggers in tweede positie. Wiggers vond het in de laatste ronde genoeg en nam op het hoogste punt de kop over. In de afdaling werd hij echter ingehaald door Janssen. Wiggers zette nog een tweetal keer de aanval in, maar zonder succes. Hij bleef op twee seconden van Janssen (8.29), vóór Stokvis (8.37). "Een hele mooie race," vond de atletenhuisbewoner. "Dit soort wedstrijden is waar je het voor doet. Ik ben tevreden over mijn niveau, ik doe hier goed mee." Niels Verwer wist zich niet in de strijd te mengen en eindige slechts als 29e. Zesde plaats voor Broeksma Op de lange cross bij de dames eindigde Sanne Broeksma op de zesde positie (31.25 over 7990 m). De Rotterdamse, die verleden jaar na een derde plaats gediskwalificeerd werd, had op iets meer gehoopt. "Ik had liever voor de vijfde plaats gestreden dan voor de zesde." Broeksma sprak net als vele andere atleten over een zeer zwaar parcours. Miranda Boonstra (29.29) toonde zich de sterkste, voor Andrea Deelstra en Ruth van der Meijden. Kelly Schouten wist niet goed mee te komen in het veld en moest genoegen nemen met een 21e plaats (35.26). Groen tevreden Alwin Groen was de enige TDR-vertegenwoordiger bij de heren lange cross. De Amsterdammer verbaasde zichzelf vorig jaar met een sterke negende positie bij zijn seniorendebuut en was erop gebrand dit jaar weer voorin mee te strijden. Groen kende een prima start en vestigde zich direct in de kopgroep. Er werd veel naar elkaar gekeken, maar in de tweede ronde, na een drietal kilometer, vormde zich dan toch een afscheiding. Groen moest de kopgroep laten gaan en verloor een positie binnen de top-10. Daarna revancheerde hij zich echter en wist de twaalfde positie te behouden. Aangezien Mohamed Ali Mohamed buiten mededinging deelnam, betekende dit een elfde plaats op het Nederlands Kampioenschap (42.29 over 12 kilometer). "Niet de superprestatie van vorig jaar, maar ik toon aan weer goed mee te kunnen doen met de beste crossers. Ik ben erg tevreden," blikte Groen terug. Khalid Choukoud greep de winst, in 39.58 minuten. Gerwin van den Hurk veroverde verrassend het zilver, voor Ali Mohamed en Jesper van der Wielen, die het brons in ontvangst mocht nemen. ‘De sterkste wint' Jeugdcoach Will Conijn, die bij afwezigheid van hoofdcoach Guido Hartensveld het team aanvoerde, keek tevreden terug op de wedstrijddag. De moeilijkheidsgraad van het parcours had indruk gemaakt: "We hebben vandaag een paar hele mooie prestaties gezien van Tom Wiggers, Manon Kruiver en Jordi Baars. Er is erg goed gepresteerd op het hele zware en selectieve parcours, hier in Hellendoorn. Degenen die gewonnen hebben, hebben dan ook het uiterste uit hun kunnen gehaald. De medaillewinnaars kunnen trots zijn op zichzelf. Op zo'n parcours kun je je niet verschuilen, de sterkste wint."
Lees verderMexico Update 1: Trainen & Twitteren
Trainer Guido Hartensveld verblijft momenteel met zijn atleten van het Team Distance Runners in het Mexicaanse San Luis Potosi voor een trainingskamp. In het sportcentrum La Loma op bijna 2000m hoogte vinden de atleten de ideale trainingsomgeving en faciliteiten om zich voor te bereiden op de komende wedstrijden. Met in het hoofd één groot doel: de Europese Kampioenschappen Atletiek in Barcelona. Na de trainingskampen in Sankt Moritz, het EK voor neo-senioren in Kaunas en het WK in Berlijn, doet Guido Hartensveld de komende weken verslag van zijn ervaringen vanuit San Luis Potosi. De eerste microcyclus van 12 dagen zit erop. Hoewel ik het druk genoeg heb en er al een paar dagen tegenop hik, heb ik mezelf toch gedwongen om de beloofde update te schrijven. Vandaag is een rustdag. Dat betekent in de praktijk dat ik gisteravond tegen de 13 atleten heb gezegd dat ze zelf mochten kiezen wat ze vandaag zouden doen. Of helemaal niets, of één keer loslopen, of twee keer loslopen, of alternatief trainen (zwembad, spinning, crosstrainer, lichte krachttraining, wandelen, etc) en dit alles met maar één doel: zorg dat je doet wat je denkt waar je het beste van herstelt. Immers, na deze rustdag begint de tweede microcyclus van 12 dagen. De meesten zullen hierna naar huis gaan en bijvoorbeeld de CPC lopen, maar met een drietal atleten zal ik blijven voor een derde periode van 12 dagen. En, niet onbelangrijk: we reizen door naar Californie om in Stanford een wedstrijd te lopen. Voor Michel Butter staat er veel op het spel: hij zal zijn PR moeten gaan aanscherpen van 28'52" naar 28'25". Dit om onze grote droom van deelname aan het EK atletiek in Barcelona te kunnen realiseren. Daarover in een latere update meer. Kristof van Malderen zal in Stanford op de 5000m gaan testen of ‘ie met voldoende uithoudingsvermogen uit de wintertraining is gekomen. Ook zijn droom is Barcelona, maar dan op zijn geliefde 1500m, de afstand die hij sinds hij in Nederland traint heeft ontdekt als de afstand met voor hem de meeste mogelijkheden. Nils Pennekamp is de derde atleet die de gehele periode van bijna zes weken zal meedraaien. Hij zal in Stanford zijn overdistance, voor hem de 1500m, testen. Het verhaal van Nils is toch wel bijzonder. Eind januari nam hij contact op om eens te praten over de mogelijkheden voor na het komend baanseizoen. Michel Boeting (teammanager) en ik hadden een heel goed gevoel bij hem. Nils vroeg een tweede gesprek en we spraken af dat dat gesprek puur over training zou gaan. Ik had een plan geschreven over de verschillende typologieën die je onder de 800m-lopers tegenkomt. Nadat we samen heel geconcentreerd hadden gesproken over de manier van trainen voor een type zoals hij, wisten we beiden eigenlijk al dat we zouden gaan starten aan een geweldige uitdaging. "Boek maar een ticket voor me, langste periode", zei hij na afloop. Direct wat TDR-kleding uitgezocht en daar stond hij dan op Schiphol die maandagochtend, ruim anderhalve week na ons gesprek. Nog geen meter samen getraind. Nu, 12 dagen verder, kan ik zeggen dat we inderdaad aan iets moois bezig zijn. Komende week zal ik eens wat filmbeelden laten schieten, zodat de mensen van TDR TV hier een ongetwijfeld spectaculair trainingsfilmpje van kunnen monteren bij thuiskomst. Naast de TDR-ers zit hier nog een andere Nederlandse atlete: Ilse Pol. We kenden elkaar nauwelijks, maar mijn eerste indruk van haar is dat ze een vrij ongecompliceerde atlete is, die gewoon geniet van waar ze mee bezig is. Dat klinkt allemaal heel voor de hand liggend, maar dat is het niet. Dagelijks tweemaal trainen en plezier uitstralen dat je heerlijk je rondjes kan rennen is toch wel een grote kracht voor een lange afstandsloopster. En vooral de dingen simpel houden. Tja, ik moet zeggen dat je zulke atleten ook niet elke dag tegenkomt in Nederland. Laat ik mijn eerste bijdrage toch vooral richten op de atleten en hun training. Tjerk Conijn is aan een geweldige periode bezig. De verwachting is dat hij een mooie sprong kan maken in het baanseizoen. Hij traint veel met Kristof en Nils, maar ook met Wesley Pauel, die het fantastisch doet. Wat een buffel is die jongen. Vlak voor vertrek naar Mexico liep hij nog een prachtige 10km in Schoorl in 30'20". Helaas is Mark Nouws nog voornamelijk aan het revalideren, nadat hij in Schoorl moest uitstappen vanwege een "tikkie" in zijn kuit. Gelukkig is La Loma de beste plek om geblesseerd te zijn. De mogelijkheden voor alternatieve training zijn haast onbeperkt en bovendien heeft hij zijn fysio dagelijks naast zich staan. Mark is een jongen met een positieve attitude, dus de sfeer in de groep heeft niet te lijden onder zijn blessure. Raika Lenaarts raakte begin januari geblesseerd door een ongelukje in het dagelijks leven, maar is sinds een paar dagen weer heel hoopvol aan het trainen. Gisteren deed ze een training van 4 x 3000m, daar waar Inge de Jong en de andere marathoners er 6 deden, met bovendien een duurloopje voorafgaand aan deze blokken. Voor Selma is het doel deze stage om zich vooral weer een beetje sporter te voelen. Vooraf hadden we twijfel of ze er wel goed aan zou doen om mee te gaan in deze sfeer van sporters met een missie. Gelukkig, maar anderzijds natuurlijk ook helaas, is haar pijn en verdriet over deze zeer ernstige voetblessure niet meer zo vers, dat ze het inmiddels weer aankan om anderen lekker te zien trainen en over training te horen praten. Ze kan zelfs genieten als ze Ilse ziet trainen en dat zegt al heel wat. Selma is al blij genoeg dat ze zelf een flink trainingsprogramma kan afwerken. Het wandelen is af en toe nog pijnlijk omdat de schroef in haar middenvoet hinderlijke druk geeft. Met de juiste wandelschoenen is dat redelijk op te vangen. Vandaag tweemaal 20 minuutjes gewandeld en dat ging redelijk. Verder elke dag 3 uur de botstimulator erop en visualisatie oefeningen ter bevordering van de botgenezing. De marathonlopers is een verhaal apart. Inge de Jong zal haar debuut maken in Rotterdam en het trio Schröer, Dekkers en Ton dromen nog steeds van Barcelona. Ze zitten nu in hun zware weken en doen nu echt een reeks trainingen die er toe doen. Ik zal daar in een volgende update wat uitvoeriger op ingaan. Mooi is ook de steun die ze uit de groep krijgen bij de wat extremere trainingen. Gisteren pakten Mark en Nils de fiets om het proces eens van nabij mee te maken en om de boys van bidons te voorzien. Zo mooi en fascinerend als ze dat vinden, zo geniet ik ook nog telkens. Eigenlijk geldt dat voor elke training waarin je weet dat de atleten weer een stapje hebben gemaakt. Vaak is zo'n stapje ook mentaal. Vandaag nog een leuk gesprek gehad over de veranderingen die de nieuwe media met zich meebrengt, met alle voordelen, maar ook nadelen. Mooi recent voorbeeld is natuurlijk Ajax-speler Van der Wiel. Afmelden voor een oefeninterland vanwege een hersenschudding, maar wel op je Twitter laten zien dat je tot diep in de nacht een hiphop concert hebt bijgewoond. Had grote gevolgen voor deze jongen. Ook mij hadden ze zover gekregen om voor deze stage op Twitter te gaan. Daar is een wereld voor me open gegaan. Levert leuke gespreksstof op. Eerder deze week ontstond er al een onderlinge discussie over wat je wel en niet vertelt van je trainingen. De conclusie was dat je wel met elkaar rekening moest houden en dat we toch vooral open willen blijven naar de mensen toe. Hetgeen we met TDR TV natuurlijk ook pogen. En wie wil kopiëren doet zijn best maar! Toch blijft het mooi als er altijd nog wat te raden over blijft en soms moet je ook zakelijk en vooral professioneel zijn. Kennis die je een voorsprong geeft op je concurrenten hoef je ook niet op een presenteerblaadje te geven. Kortom, zo trainen, rusten, praten en Twitteren we onze dagen door. Volg me dagelijks via twitter
Lees verderVan Malderen sluit indoorseizoen goed af
GENT- Kristof van Malderen heeft vandaag tijdens de Toyota Flanders Indoor zijn laatste indoorwedstrijd van dit seizoen gelopen. In het internationale veld liep de belg sterk op zijn favoriete 1500 meter.Het indoor seizoen van Kristof van Malderen was dit jaar niet lang. In totaal kwam de 1500-meterloper drie keer in actie. Van Malderen werd in zijn eerste indoorwedstrijd Vlaams indoorkampioen.Het goede begin van zijn indoortrilogie kreeg geen gelukkig gevolg. Tijdens een grote krachtmeting in Düsseldorf was de in Bakkum woonachtige Belg betrokken bij een valpartij.Zodoende was hij vandaag erg gebrand om bij zijn laatste indoorwedstrijd voor eigen publiek te schitteren. Dat lukte met zijn tweede indoortijd ooit: 3:45,66. Van Malderen kan zo toch tevreden terugkijken op zijn korte indoorseizoen. "Ik wilde echt wat laten zien vandaag, daarom nam ik in het begin weinig risico. Voor dit fantastische publiek kon ik nog een keer knallen. Ik vertrek morgenochtend voor zes weken naar Mexico. Alles staat in het teken van het EK in Barcelona deze zomer" sprak Van Malderen.
Lees verderUnieke score tijdens Groet uit Schoorl Run: zes atleten onder 30.30 minuten
SCHOORL- Vandaag werd met 8000 deelnemers de 33e Groet uit Schoorl Run gelopen. De snelle en tevens sterk bezette internationale 10 kilometer voert dwars door de duinen van het TDR-trainingsgebied. Hoewel het geen hoofdwedstrijd is, staat deze thuiswedstrijd wel hoog op het lijstje van de TDR-atleten. In de besneeuwde duinen tekende TDR wederom voor mooie resultaten. Titel verdediger Michel Butter kon zijn winst niet prologneren, maar achter Butter kwamen vijf atleten tot de beste score ooit: zes man in de top-20 en tevens sneller dan 30.30 minuten. In totaal werden er vandaag weer zes persoonlijke records verbeterd.Michel Butter Bij de mannen senioren waren alle ogen gericht op Michel Butter, als favoriet voor winst. Hij moest daarvoor de strijd aangaan met Koen Raymaekers en Patrick Stitzinger. Door een wat andere seizoensopbouw was er onduidelijkheid over het niveau van de Beverwijker. Zijn doel was echter duidelijk: winnen. "Laat dat duidelijk zijn. Iemand van mijn niveau gaat in zo'n wedstrijd altijd voor de winst. Ik moet voldoende basis hebben om te strijden voor de hoogste plek op het podium" aldus Butter. Tijdens de race moest de 24-jarige atleet echter zijn meerdere erkennen in Koen Raymaekers, die de wedstrijd won in 28.51 minuten. Butter had vervolgens een mooie strijd met Patrick Stitzinger om de tweede plaats. Uiteindelijk werd de strijd in de eindsprint beslist in het voordeel van de Limburger en finishte Butter in 29.13 minuten als derde. Beide atleten dromen van de 10.000 meter op het EK in Barcelona deze zomer. Butter wist achteraf niet of hij tevreden moest zijn: "Rationeel weet ik dat dit niet verkeerd is omdat ik alleen aan de basis heb gewerkt, maar het hart wil meer. Ik had vandaag moeite met het hoge tempo maar daar is een verklaring voor. Het belangrijkste is dat ik sta waar ik moet staan. Morgen vertrek ik voor zes weken naar Mexico om daar specifiek te trainen in voorbereiding op de belangrijkste wedstrijd tot nu toe. Daar moet er een halve minuut van m'n persoonlijk record af om me te plaatsen voor het EK. In dat opzicht zal ik Schoorl snel vergeten zijn. Er is werk aan de winkel!" Spannende strijd Achter Michel Butter ontspon zich een spannende strijd tussen vijf trainingsgenoten. Robert Ton was uiteindelijk de snelste in 30.10 minuten (14e). Marathonloper Ronald Schroër finishte in 30.19 minuten (15e) en kon daarmee net de zeer sterk lopende Wesley Pauel van het lijf houden. Pauel kwam tot 30:21 (18e) en scherpte daarmee zijn persoonlijke besttijd met ruim een halve minuut aan. Ook Yennick Wolthuizen overtrof zichzelf opnieuw en verbeterde zijn record tot 30.23 minuten (19e). Rens Dekker kwam als 20e over de streep in 30.27 minuten en benaderde hiermee zijn besttijd. "Ik ben tevreden, maar baal toch een beetje dat ik de hardheid mis op de kortere afstand" aldus Dekkers na afloop. "Ik vind het leuk dat de marathonjongens enthousiast zijn over Schoorl, maar zij weten net zo goed als ik dat er belangrijkere dingen zijn," meent coach Guido Hartensveld. "In dat licht ben ik redelijk tevreden. Over acht weken staan we op de Coolsingel en weten we wie het EK gehaald heeft." Verrassing Tom Wiggers liep precies volgens plan. De atletenhuisbewoner komt terug van een enkelblessure, opgelopen tijdens het EK Cross. Wiggers bouwde zijn race rustig op. De eerste vijf kilometer gingen in 15.46 minuten, waarna de geneeskunde student de tweede helft in 15.16 minuten liep. 31.02 minuten was het resultaat. Alwin Groen liep hier kort achter een mooi persoonlijk record. Groen kwam uit op 31.16, goed voor een 29e plek. Binnen het TDR-kamp werd vandaag enthousiast gereageerd op de verrassende prestatie van Jeugdplan atleet Edwin de Vries, die debuteerde op de 10 kilometer. Niet alleen was hij de snelste A-junior, maar vooral zijn tijd van 32.27 minuten leverde de 17-jarige atleet van Almere '81 veel complimenten op. Dames senioren Bij de dames senioren hadden trainingsmaatjes Sanne Broeksma, Inge de Jong en Manon Kruiver een mooie onderlinge strijd. Broeksma, sinds enkele maanden meetrainend met TDR, was blij eindelijk weer een 34'er te lopen. Ze bereikte de finish na 34.55 minuten (5e). Manon Kruiver wist zichzelf vandaag te overtreffen en versloeg Inge de Jong. Haar tijd van 35.07 was ruim een minuut sneller dan haar persoonlijk record. Inge de Jong volgde haar op de voet met 35.09. Ondanks een verbetering van haar besttijd met meer dan een halve minuut was de Trias atlete niet helemaal tevreden. "Ik had er meer van verwacht en ik verlies niet graag," luidde haar commentaar. Ook De Jong hoopt op 11 april op de Coolsingel te staan als zij haar marathon debuut beleeft. Maaike Zuiderwijk wist met 38.40 minuten vandaag de 40-minutengrens te doorbreken. "Eindelijk!" was haar tevreden commentaar. Trainingsstage Maandagochtend vertrekt TDR met een groep van 13 atleten naar Mexico om op 2000 meter hoogte een trainingsstage te beleggen. Coach Hartensveld: "Dit is een enorme uitdaging, vooral vanwege het belang van dit seizoen. De groep blijft vier weken in Mexico. Ik blijf hierna nog twee weken op hoogte met Michel Butter, Kristof van Malderen en nieuweling Nils Pennekamp. Ik kijk er naar uit om er met deze jongens wat moois van te maken."
Lees verderDrie medailles voor TDR op NK Indoor
APELDOORN - Op de finaledag van het NK Indoor voor senioren stond een zestal TDR-atleten aan de start. Zij zorgden voor het nodige spektakel in het Omnisport Centrum te Apeldoorn. Zo was de dag gevuld met spannende races, waarbij Machteld Mulder, Bjorn Blauwhof en Tjerk Conijn voor medailles zorgden. 400 meter: Blauwhof brons Door het terugdraaien van een diskwalificatie in de halve finale, ontstond er veel commotie rond de finale van de 400 meter bij de mannen. Dit zorgde bij de atleten voor de nodige irritatie; er zou sprake zijn van een ongelijke strijd. Uiteindelijk werd besloten om twee 400 meter finales te laten starten. Ondanks de commotie deed Bjorn Blauwhof wat er van hem verwacht werd. Er werd hard gestart (de eerste 200 meter onder de 23 seconden). Blauwhof wist Daniël Franken (derde positie) te volgen. Op karakter wist hij tot de derde plaats in de serie te komen. Uit de officiële uitslag bleek zijn tijd van 49.57 genoeg te zijn voor een bronzen medaille. "Ik ben blij met mijn bronzen medaille. Het was een hectisch weekend," aldus Blauwhof. 800 meter: Zilver hoogst haalbare voor Mulder Het duo Yvonne Hak en Machteld Mulder was overtuigend sterker dan de rest van de finalisten op de 800m bij de dames. Hak wist solo met een indrukwekkende tijd van 2.03.05 de Nederlandse titel te behalen. Mulder had de juiste tactiek en wist Hak te volgen. Ondanks een strijdlustige poging op 600 meter, finishte Mulder als tweede in een tijd van 2.05.18. "Een mooie tijd en een zilveren medaille. Het staat er goed voor in het perspectief van Barcelona 2010." Diana Spaargaren wist in dezelfde finale op de zesde plaats te eindigen in een indoor-pr van 2.16.90. 1500 meter: Tjerk Conijn terug met brons Tjerk Conijn is na een slechtere periode weer op de goede weg. Een verandering in zijn trainingsaanpak leverde hem vandaag een pr (3.53.63) en een bronzen medaille op. Conijn wist in een sterke race goed mee te gaan en een positie voor in het veld te bemachtigen. "Ik ben tevreden. Ik zit goed in mijn vel, zowel privé als in de trainingen." In dezelfde race liep Mark Nouws een soortgelijke race als in de series de dag ervoor. "Ik had moeite met het aanvangstempo," sprak Nouws. Na een sterke eindsprint wist hij zich terug te vechten naar een zesde plaats met een indoor-pr van 3.56.68. 3000m: Niels Verwer net naast de medailles Niels Verwer liep een foutloze race op de 3000m bij de mannen. De TDR-atleet wist goed mee te schuiven met de kop van het veld. Tijdens een versnelling in de slotfase van de race kwam de Bakkummer net tekort en finishte in een pr van 8.24.86 op de vierde plaats. "Een vierde plaats is geen leuke plaats om te eindigen," blikte Verwer terug. "Ik ben blij met mijn pr, maar je wilt graag meer als je zo dichtbij bent."
Lees verderNK Indoor: zes TDR-atleten naar finale
APELDOORN - De eerste dag van het NK Indoor in Apeldoorn heeft TDR zes finaleplaatsen opgeleverd. De eerste dag stond in het teken van series en halve finales. Twaalf TDR-atleten stonden aan de start in het Omnisportcentrum. De diverse atleten startten op de 400, 800 en de 1500 meter. Over het algemeen kon er tevreden worden teruggekeken op de eerste dag. Uit de schifting van vandaag zijn zes atleten doorgedrongen tot de finales. 400 meter series en halve finales De juniores Wildoer en Wever stranden in de series van de 400m. Wildoer kwam tot een matige 1.03.13, terwijl Wever met 1.00.42 weer langzaam terug in de buurt komt van haar oude niveau. Lisanne de Witte heeft door ziekte en gescheurde enkelbanden in de herfst nauwelijks kunnen trainen en verraste door in 58.99 door te dringen tot de halve finales. In de halve eindstrijd bleek zij totaal niet hersteld te zijn van de series, en finishte moegestreden als laatste. Patrick van der Gaag kwam er met 52.65 bij de mannen niet aan de pas. Ook Joris sinnige kwam niet door de series, maar kan wel tevreden zijn met zijn 50.45. Bjorn Blauwhof deed wat er van hem verwacht werd. De Purmerender plaatste zich via winst in de serie (50.01) en een tweede plaats in de halve finale (49.26) overtuigend voor de finale van zondag. " De spanning is er nu af. Morgen ga ik vrijuit lopen en ga ik vol voor de medailles," aldus Blauwhof. 800 meter Machteld Mulder zag haar grootste concurrent voor de titel op de 800m, Yvonne Hak, in de serie voor haar naar een indrukwekkende 2.03.25 snellen. Zelf plaatste Mulder zich met winst en een geringe krachtsinspanning voor de finale van morgen. "Een mooie tijd van Yvonne, maar morgen is de finale. We zullen er ongetwijfeld wat moois van maken." Diana Spaargaren liep in het kielzog van Mulder naar een tweede plaats en stelde hiermee rechtstreeks een finaleplaats veilig. Bij de mannen zorgde de 800 meter traditioneel voor de nodige spanning en spektakel. Paul Boon liep een sterke wedstrijd, maar wist in de laatste meters net geen rechtstreekse plaatsing af te dwingen. Zijn tijd van 1.55.73 bleek later ook niet genoeg voor indirecte plaatsing. Boon: "Ik kwam net tekort. Richting de laatste bocht kwam ik nog bijna in tweede positie, maar dat lukte net niet. Daar baal ik ontzettend van. Ik had het nog wel willen zien als ik er in de laatste bocht nog bij had gezeten, want op het laatste stuk verlies ik zelden nog mijn positie. Maar helaas, ik heb er alles aan gedaan." Addis Riet is aan een slechte periode bezig. Ook vandaag voldeed hij niet aan de verwachtingen en sneuvelde hij roemloos in de series met een tijd van 1.56.28. Simon Nijland liep zijn snelste indoorwedstrijd van dit seizoen, maar zijn 2.01.65 was niet voldoende voor een plaats in de finale. 1500 meter Mark Nouws (derde) en Tjerk Conijn (tweede) plaatsten zich op de 1500 meter beiden rechtstreeks voor de finale van zondag. Nouws noteerde een tijd van 3.59.44, Conijn finishte in 3.58.95. Samen met Niels Verwer, die zonder kwalificaties rechtstreeks uit zal komen in de finale van de 3000 meter, zal een zestal TDR-atleten strijden voor de medailles.
Lees verder