TDR met drie marathonlopers naar Barcelona

ROTTERDAM - Zondag 11 april 2010 kan voor marathonlopers Rens Dekkers en Ronald Schröer als een historische dag de boeken ingaan. Voor het tweetal was de tweede zondag van april allesbeslissend voor deelname aan het EK Atletiek te Barcelona. Een tijd van onder de 2.18.00 zou een toegangsbewijs bieden voor het kampioenschap in de Spaanse stad. Echter, er waren meer kapers op de kust: de Nederlandse marathonploeg biedt plaats aan maximaal zes personen. Hoewel enkele concurrenten al afvielen tijdens de voorbereiding, was er ook op de wedstrijddag nog concurrentie van sterke lopers zoals Erik Sanders en Colin Bekers. Maar opnieuw, na succesvolle marathons in het verleden, slaagden Dekkers en Schröer in hun missie: persoonlijk records van 2.16.27 en 2.17.10 waren ruimschoots voldoende voor de laatste twee plaatsen binnen het marathonteam.

Haaswerk Wiggers

Tijdens de laatste voorbereidingen op de wedstrijd, werd binnen het TDR-team nog een wijziging doorgevoerd. Michel Butter kon wegens een kuitblessure namelijk geen haaswerk verrichten voor zijn teamgenoten. Men kon echter probleemloos terugvallen op Tom Wiggers, die in de marathon van Amsterdam al liet zien uitstekend tempo te voeren. De goed voorbereide Wiggers bleek in de maasstad van groot belang. Aangezien de weerberichten minder gunstig uitvielen, met een windkracht van vier in plaats van twee beaufort, was de Bakkummer een prima rustpunt. Met een rotsvast tempogevoel voerde Wiggers de lopers door de wedstrijd.

In afwisselend voor- en tegenwind noteerden de atleten splits van 16.20, 16.06, 16.10, 16.10 en 16.30 over 5 km, met een doorkomst halverwege in 1.08.31. Zodoende lag men prima op koers op het geplande tempo van 3.15 per kilometer. "Ik had in gedachte dat het heel lastig zou worden," aldus Wiggers. "Maar gezien de stevige wind wilde ik ze absoluut tot over de brug brengen, het laatste zware stuk door. Mijn focus was om me op de halve marathon te richten en er daarna een wedstrijd van te maken: niet teveel nadenken en racen. Het ging prima." De student bracht zijn mede-atleten uiteindelijk tot 27 kilometer, waar hij vooral de laatste twee kilometer zeer nuttig was met de stevige tegenwind.

Initiatief van Schröer

Na het uitstappen van Wiggers nam Schröer het initiatief, waarbij Robert Ton vrijwel direct in de problemen kwam. "Ik was toch niet zo sterk als ik verwacht had, ik had het erg moeilijk," sprak de Amsterdammer na afloop. De atleten hadden nadrukkelijk afgesproken niet naar elkaar te gaan kijken, maar samen te werken tot dertig kilometer. Ook Huissenaar Erik Sanders zat in de groep en hielp dan ook mee. Er stond veel op het spel, aangezien het drietal streed om de zilveren en bronzen medaille op het Nederlands Kampioenschap. "Maar elke keer als Erik op kop kwam moesten we echt op de rem, het tempo zakte," aldus Dekkers. "Het was ons snel duidelijk dat we er beter voor stonden dan Erik." Dekkers en Schröer deden dan ook voornamelijk het kopwerk, om het 30km-punt te passeren in 1.37.32. Sanders kon het niet meer bolwerken en staakte zijn wedstrijd.

Het voltooien van de eerste 30 kilometer was voor Schröer het sein om te gaan versnellen, met kilometers van onder de 3.10 en een split van 15.52 van 30 tot 35 kilometer. Dekkers kon zijn teamgenoot niet volgen, maar wist het tempo uitstekend vlak te houden. Schröer: "Ik twijfelde om Rens langer bij me te houden, maar ik voelde dat ik een stapje harder kon. En toen we geen tegenwind meer hadden vanaf de 30km, was ik er van overtuigd dat ik het vol zou houden." Ook coach Guido Hartensveld had door dat het er uitstekend voor stond: "Ronald en Rens liepen op zilver en brons, konden allebei nog versnellen en zagen er bovendien nog fris uit. Vanuit de trainingen wist ik dat ze het niveau aankonden. En met de slotfase voor de wind kon het bijna niet meer misgaan."

‘De buit is binnen'

Tijdens de laatste kilometers begon het langzaam tot Schröer door te dringen dat de buit binnen was: "Heerlijk! Ik wist dat ik de limiet binnen had en hoefde niet tot de bodem te gaan. Ik heb nog nooit zo'n lekkere laatste twee kilometer gelopen!" Volop genietend kwam de TDR-atleet in 2.16.27 over de eindstreep, goed voor de zilveren medaille op het Nederlands Kampioenschap. Na het publiek bedankt te hebben en kort te hebben geposeerd voor de talrijke fotografen, kon hij zijn maatje Dekkers gaan binnenhalen. Ook die kwam dolgelukkig over de finish, in een tijd van 2.17.10. Dekkers overtrof zichzelf opnieuw: na een ruim persoonlijk record in Amsterdam, verbrak hij opnieuw zijn besttijd. Met zijn tweeën vierden de marathonlopers uitgebreid feest. Het betrof ene bijzonder moment voor het tweetal en trainer/coach Hartensveld. Het drietal werkt al tijden samen aan een marathondroom. "Dit is dan ook zo ongelooflijk mooi dat het ons gelukt is!" aldus een dolgelukkige Dekkers. "We hebben hier zo hard voor gewerkt, dit is prachtig." "En vooral voor Rens is dit heel speciaal," voegt Hartensveld toe. "In Amsterdam miste hij de limiet nog op vier seconden, maar zei hij direct al dat het in Rotterdam zou gaan gebeuren. Dat hij het  waarmaakt is geweldig."

Ton minder succesvol

Hoe succesvol de wedstrijd ook verliep voor Dekkers en Schröer, voor Robert Ton was de Rotterdam marathon aanzienlijk minder geslaagd. Ton staakte zijn wedstrijd na 37km. "Mijn hamstring begon heel stijf te worden, mijn linkerbeen verkrampte. Toch is het een goed gevoel dat Rens en Ronald zich gekwalificeerd hebben. We gaan nu naar alle waarschijnlijkheid met zijn drieën naar het EK, als niemand voor 5 juni meer onder mijn tijd duikt. Dat is iets unieks. Vandaag toont wel aan dat ik nog veel moet leren. Een tweede marathon is heel anders dan een debuut, alles is anders. We gaan de wedstrijd van vandaag dan ook goed evalueren. Maar één ding is duidelijk: in Barcelona wil ik er staan."

De Nederlandse titel ging naar Koen Raymaekers, die aantoonde onder Gerard van Lent goed door te groeien. Raymaekers noteerde een nieuw persoonlijk record van 2.11.09. Schröer veroverde het zilver, Dekkers kreeg het brons omgehangen.

Voortreffelijk debuut De Jong

Bij de dames maakte Inge de Jong een voortreffelijk marathondebuut. Nog niet zo lang geleden noteerde de Zaankantse een tijd van 1.25 op de halve marathon. Na een stormachtige ontwikkeling staat haar persoonlijk record op de ‘halve' inmiddels op 1.15.28. De Jong had reikhalzend uitgekeken naar haar eerste marathon: "Wat een ongelooflijk lekker tempo, dat marathontempo. Tijdens de wedstrijd dacht ik nog: ‘Ik kan uren in dit tempo lopen.'" Merel de Knegt leek bij voorbaat te sterk en De Jong liet haar dan ook gaan in de strijd om de NK-medailles. De Knegt noteerde doorkomsttijden van 36.49 (10km) en 1.18.39 (halve marathon), daar waar De Jong zich in een groep bevond met concurrente Miriam van Reijen.

De Jong noteerde 1.20.41 halverwege. Op de 30km oogde ze nog fris. "En zo voelde het ook, ik ging zelfs naar kilometertijden van 3.45." Met een snellere tweede helft (1.20.14) eindigde ze in een verrassende tijd van 2.40.55, bovendien goed voor het NK-zilver. "Het is misschien vreemd om te zeggen, maar ik voel me na de korte wedstrijden veel vermoeider. Nu had ik alleen wat spierpijn in mijn linkerbeen. Het was genieten!" Met haar tijd is De Jong de snelste TDR-atlete ooit. Haar tijd is veruit sneller dan die van Femke Klous (2.49.48). Merel de Knegt veroverde de gouden medaille op het Nederlands Kampioenschap (2.38.41), Miriam van Reijen behaalde Brons (2.41.24).

Europees Kampioenschap

Het TDR-team is met de toevoeging van Schröer en Dekkers goed op weg om aan haar doelstelling van vier atleten op het Europees Kampioenschap te voldoen. Robert Ton was reeds gekwalificeerd en zodoende komt de teller op drie. De verwachting is dat Michel Butter (10.000m) en Kristof van Malderen (1500m) zich ook zullen plaatsen voor de titelstrijd in Barcelona. Met name voor Van Malderen moet de limiet van 3.39 niet al teveel problemen opleveren. Daarnaast wordt gehoopt op een verrassing vanuit de ‘jongere garde': Machteld Mulder (800m), Raika Lenaarts (1500m) en nieuweling Nils Pennekamp (800m).