Nieuws
Butter steelt de show in Warandeloop
TILBURG - De 49e editie van de Internationale Warandecross was ook dit jaar weer een waar spektakel. De succesvolle combinatie van jeugdevenementen, recreatie en topatletiek samen met het parcours, de ambiance en het enthousiaste publiek zorgde ook dit jaar weer voor een ware happening. Tussen de in totaal meer dan 3000 deelnemers en vele duizenden toeschouwers waren er voor het Team Distance Runners (TDR) ook weer een aantal grote successen. Michel Butter en Manon Kruiver plaatsten zich op grandioze wijze voor het EK veldloop, terwijl er een podiumplaats was voor Bouke Onstenk. Daarnaast was er een groot aantal opvallend sterke prestaties.Bij de jongens A-junioren was er een interland met vele sterke Europese ploegen van acht lopers. Wesley Pauel was extra gebrand om wat te laten zien, omdat hij naast de Nederlandse ploeg gehouden was. “Dan maar zoveel mogelijk oranje shirtjes achter me laten, dacht ik vooraf”, aldus de altijd gemotiveerde Almeerder. Met een 25e plaats hield hij uiteindelijk vijf “Nederlandse shirts” achter zich. “Maar daar loop ik uiteindelijk natuurlijk niet voor”. Opvallend sterk was het optreden van Niels Verwer, die slechts enkele plekken achter Pauel finishte: “Vergeet niet het aantal shirtjes dat ik achter me hield” grapte Verwer mee na afloop. Verwer werd heel sterk zesde Nederlander.Kruiver kwalificeert zich voor EKOok de wedstrijd bij de meisjes A-junioren stond in het teken van een interland. Voor de TDR-toppers Manon Kruiver en Margriet Berkhout stond EK-kwalificatie op het spel, die zou gaan naar de snelste Nederlandse. Deze onderlinge strijd werd in het voordeel van de 19-jarige Manon Kruiver beslist. Met haar vijfde plaats was zij duidelijk veel sterker dan vorig jaar, terwijl ook Margriet Berkhout met haar achtste plek progressie toonde ten opzichte van 2006. Kruiver ging het langst mee met de kopgroep: “En dat terwijl ik in de eerste ronde nog verkeerd ben gelopen ook, want ze hadden het kleine rondje veranderd. Ik lag op kop, en moest stoppen en keren. Toen werd ik pas echt kwaad, want ik wilde erbij zitten.” Mogelijk dat deze krachtsinspanning om weer aan te sluiten bij de kopgroep haar in de slotfase opbrak om echt mee te sprinten voor het podium. Toch was de middenafstandloopster uit Tuitjenhorn zeer tevreden met het resultaat: “Ik ben er toch gewoon maar weer mooi bij, alleen jammer van Margriet. Ik had liever met ze tweeën gegaan. Ze verdient het ook , zeker gezien haar leeftijd.” Berkhout op haar beurt toonde zich teleurgesteld over het missen van het EK, maar gaf wel aan dat ze heel tevreden was over haar prestatie: “Ik ben later met de wintertraining begonnen dan anders en ik had ook nog geen wedstrijden gelopen en toch eindigde ik één plaats hoger dan vorig jaar. Vandaag heb ik echt ongelooflijk veel pijn geleden, zo zwaar was het.” Coach Hartensveld: “Ik hoor het de Atletiekunie nog zeggen, toen ze het EK veldloop naar Tilburg haalden, dat het een mooi begin was om de komende jaren volledige jeugdploegen te gaan afvaardigen naar de EK’s. We zijn twee jaar verder en alles is alweer anders. Margriet kan hierna nog twee keer meedoen en dan heeft ze dit soort ervaringen wel nodig. Op zo’n manier krijgt Margriet ook niet de kans om haar winterseizoen rustig op te bouwen.”Wiggers baaltTom Wiggers kende een uitstekende voorbereiding en had zich vooraf ten doel gesteld om in de wedstrijd over 8100 meter op het podium te geraken. In een aanvallend gelopen wedstrijd trok hij samen met de Ier Dennehy het veld uit elkaar. In tweede positie lopende kreeg Wiggers in de laatste kilometer te maken met een kleine inzinking waardoor de Nederlanders Gert-Jan Wassink en Luc Schout hem enkele honderden meters voor het einde nog wisten te passeren. “Ik baal hier verschrikkelijk van. Het voelt alsof ik het in de slotfase weggeef, maar ik ben wel blij dat ik de wedstrijd zo heb kunnen domineren. Die andere jongens liepen natuurlijk ook gewoon heel sterk,” aldus een teleurgestelde Wiggers.Van goed niveau was ook het optreden van de 19-jarige Esther Schipper. Met haar negende plaats was zij de snelste Nederlandse in het veld van zeventien neo-senioren. Schipper: “Ik kon heerlijk op tempo blijven lopen. Er zaten veel meiden achter me die vroeger voor me zaten.”Podiumplaats OnstenkOp de korte cross mannen startten maar liefst acht TDR-mannen. Kristof van Malderen zette hoog in en mikte op een overwinning: “Ik stond hier al twee maal op het podium, dus speelde ik graag alles of niks. Al wist ik dat mijn voorbereiding niet optimaal was.” Samen met Guus Janssen en teamgenoot Bouke Onstenk maakte de uit België afkomstige Bakkummer de wedstrijd hard. Halverwege voerden Onstenk en Van Malderen samen de forcing. Onstenk: “ Dat was een geweldig moment. Kristof en ik samen de laatste kilometer in op kop van het veld. Toevallig stond het daar letterlijk geel van de TDR-ers langs de kant. We kregen er echt vleugels door. Toen ben ik maar vol doorgetrokken.” Van Malderen moest lossen en zakte terug in het veld. Alleen de sterk lopende Guus Janssen haalde de ontketende Onstenk nog terug, waardoor Onstenk voor een prachtige podiumplek zorgde. Tjerk Conijn eindigde in dit geweld op een prima 17e plaats.Machteld Mulder finishte bij de vrouwen korte cross op de zesde plaats. Tijdens de race ontstond een leuk gevecht tussen drie van de sterkste 800meter-loopsters van dit moment: Machteld Mulder, Yvonne Hak en Najla Jaber. Dit duel wist de A-juniore in haar voordeel te beslissen, hoewel ze twee andere Nederlandsen voor zich zag eindigen. Borst veertiendeSelma Borst keek tevreden terug op haar veertiende plek bij de vrouwen in het internationale crossgala: “Ik heb twee weken vakantie gehouden na mijn WK Halve Marathon. Ik ben pas net weer rustig begonnen. Ik cross voor de hardheid. Dat is zeker gelukt, want ik heb stevig moeten afzien. Het verschil met de snelste Nederlandse Adriënne Herzog bedroeg 1.06 min. “Als ik straks weer goed in training ben, wordt het gat weer snel kleiner”, aldus een tevreden Selma Borst. Ruim twee minuten achter Borst eindigde Barbara Zutt als achtste Nederlandse.Spetterend optreden ButterHet hoogtepunt voor TDR was uiteraard het spetterende optreden van Michel Butter. De veelvuldig nationaal kampioen voldeed volledig aan de verwachtingen. In een uitstekend opgebouwde race wist hij op te rukken van een twintigste plek naar een podiumplaats. De organisatie had gezorgd voor een hoofdzakelijk Europees deelnemersveld, waardoor aanstormende talenten als Michel Butter een heerlijke wedstrijd van hun niveau kregen voorgeschoteld. Zijn ogen waren daarbij gericht op een aantal concurrenten die hij op het EK in Toro zal gaan tegenkomen. Butters eerste veldloop van dit seizoen verliep naar volledige tevredenheid. De Beverwijker trakteerde het publiek op een spectaculaire finale door tot het laatst toe te strijden om de overwinning. Butter: “Het kriebelde de hele week al en ik wist dat ik iets moois zou kunnen laten zien in opbouw naar het EK. De vorm begint er langzaam aan te komen. Toen ik aan het oprukken was, merkte ik dat iedereen uit zijn dak ging. Dit gaf mij vleugels. Ik ben tot op de bodem gegaan. In eerste instantie had ik er even de pest in dat ik zo’n kans om te winnen niet had benut. Maar ik moet natuurlijk niet zeuren, want ik was al behoorlijk dood voordat ik aan de eindsprint begon. Het gaat natuurlijk om de EK.” Ronald Schroër en Rens Dekkers waren ook van de partij. Waar Dekkers enigszins teleurstelde, liep Schroër naar een keurige 37e plek. Over twee weken zal een achttal TDR-atleten afreizen naar Liverpool, waar ze zullen starten op de engelse trials voorhet EK veldlopen. “We verleggen graag grenzen en gelukkig zijn onze atleten graag bereid om te investeren om de concurrentie op te zoeken”, prijst Hartensveld de spirit van zijn ploeg.Foto's staan op de FOTOGALERIJ
Lees verderDekkers en Schr?er doorbreken magische grens van 2.20
AMSTERDAM – Rens Dekkers en Ronald Schröer hebben vandaag tijdens de ING Amsterdam Marathon de hoge verwachtingen meer dan waargemaakt. De TDR-atleten liepen een prima wedstrijd en finishten uiteindelijk beiden in een tijd onder de 2.20.00. Na een uitstekende voorbereiding verschenen Dekkers en Schröer vanochtend in de hoofdstad aan de start. Beide atleten hadden al laten zien goed in vorm te zijn en ook de weergoden waren hen gunstig gestemd, zodat niets een topprestatie in de weg hoefde te staan. De marathonlopers wilden, naast het doel om hun pr’s verbeteren, een poging doen om een tijd van onder de 2.20 te realiseren. Met de wind in de rug en aangevoerd door twee hazen ging het duo weg op een tussentijd van 1.10.00 op de halve marathon. Het groepje, met onder andere ook de Nederlander Neals Strik en de Zweed Jonas Buud, begon echter al snel een marge op te bouwen ten opzichte van het afgesproken tempo. Zo passeerde men het 15-kilomerpunt met een tijd van 49:01 op de klokken. Dekkers: “De hazen zouden een tempo van 3:19 per kilometer aanhouden, maar al gauw bleek dat het te snel ging. Gelukkig was ik voorbereid op een aanvallende marathon en ik kende dan ook geen angst”. Ook Schröer had in eerste instantie geen moeite met het hoge aanvangstempo: “Langs de Amstel wilde ik eigenlijk al gaan versnellen omdat ik me zo goed voelde.” Toen de lopers even later echter draaiden en met tegenwind te maken kregen, begonnen zij de vermoeidheid te voelen. Vooral Dekkers kreeg het zwaar en moest lossen. “Ik wilde niet forceren, dus besloot ik Ronald en Neals te laten lopen” verklaarde de 25-jarige marathonloper. Schröer en Strik wisten het tempo goed vast te houden en er leek zich zelfs een droomscenario te ontvouwen, waarin het duo afstevende op een tijd van in de 2:18.Rond kilometer 35 sloeg het noodlot echter toe bij de 23-jarige Schröer. Vlak na de drinkpost kreeg hij plotseling last van hevige steken en zag hij zijn toptijd aldus in rook opgaan. “Ik liep helemaal dubbelgevouwen en kreeg geen lucht meer, waardoor ik in paniek raakte”. Ook coach Guido Hartensveld kreeg in de gaten dat er duidelijk iets goed mis was: “Ronald had ontzettend veel last en ik zag de wanhopige blik in zijn ogen terwijl hij woest met zijn vuisten op zijn buik sloeg.” Tot grote opluchting van zowel atleet als trainer verdwenen de krampen weer. Hierna diende zich echter al snel een volgend probleem aan in de vorm van kramp in de hamstrings. Schröer: “Ik vocht constant tegen de kramp, maar desondanks voelde ik dat ik nog veel power in de benen had”. Bij het 40-kilometerpunt sloot de Hera-atleet dan ook weer aan bij zijn concurrent Strik en samen kwamen ze door in een tijd van 2:11:43. Dekkers, die op een kleine minuut volgde, wist op dat moment dat hij alle reserves zou moeten aanspreken als hij zijn droomdoel van 2 uur 20 nog wilde halen. “Ik kan op zo’n moment meestal moeilijk meer rekenen, maar ik wist dat ik nog een kleine zeven en een halve minuut had voor de laatste twee en een halve kilometer. Ik wilde er alles aan doen om niet met een tijd van 2.20.01 naar huis te moeten.”Ondertussen begonnen Schröer en Strik aan de laatste kilometer waarin ze elkaar nog eens flink opzweepten. Terwijl Schröer tegen de kramp vocht en Strik nog een deel van zijn maaginhoud kwijtraakte, gingen de atleten het olympisch stadion binnen. Nog bijna liep het mis toen Schröer een vreugdesprongetje met een krampaanval moest bekopen, maar uitzinnig van vreugde passeerde de marathonloper uiteindelijk trekkebenend de meet. In een formidabele tijd van 2:19:32 finishte hij als vierde Nederlander, vlak achter Neals Strik. Rens Dekkers maakte het feest compleet door uiteindelijk maar 22 seconden toe te geven, waarmee hij zes seconden onder zijn droomprestatie bleef. Met zijn tijd van 2:19:54 was hij vijfde Nederlander.Kamiel Maase gaf de race, die werd gewonnen door de Keniaan Emmanuel Mutai, nog een extra tintje, door zijn eigen Nederlands record te verbeteren tot 2:08:21. De kopgroep, met daarin ook Maase, werd de eerste 18 kilometer uitstekend gehaast door Michel Butter. Ook Butter zelf was te spreken over zijn haaswerk: “Dit was een heerlijk testje voor mezelf. Het liep als een trein en de 45:22 op de eerste 15 kilometer liep ik zonder veel moeite.”Voor Christian de Lie, die zich de afgelopen zes maanden in Kenia voorbereidde, liep de marathon uit op een grote teleurstelling. De eerste helft wist hij nog mee te lopen met de voorste vrouwen, maar daarna moest hij al snel lossen. Na 28 kilometer besefte hij dat er voor hem weinig eer te behalen viel en besloot hij de resterende kilometers joggend af te leggen. Foto's staan op de FOTOGALERIJ
Lees verderSelma Borst knap 29ste op WK Road Running in Udine
UDINE - Selma Borst is op de Wereldkampioenschappen Road Running, dit jaar over een afstand van een halve marathon, knap als 29e geëindigd in een tijd van 1.12.40. De wereldtitel in het Italiaanse Udine ging naar de Nederlandse Lornah Kiplagat in een wereldrecordtijd van 1.06.24.Vooraf had Borst zich als doel gesteld in een veld van 71 vrouwen bij de eerste helft (35e) te eindigen. Vorig jaar was zij in het Hongaarse Debrecen nog 36e in een destijds kleiner deelnemersveld. In de ochtend volgde ze samen met haar coach, Guido Hartensveld, met belangstelling de mannenrace welke onder bijna ideale omstandigheden werd gehouden. De winnende tijd van de Eritreër Zersaney Tadesse van 58’58 gaf aan dat zeer snelle tijden mogelijk waren. De dagen voorafgaand aan de race was het echter zeer warm in Udine. Daarnaast stond de vrouwenrace twee uur later en op het warmste moment van de dag gepland.Hierdoor kozen Borst en coach Hartensveld voor een tactiek met een behoudende eerste helft van de wedstrijd.Het parcours bestond uit drie bijna geheel vlakke ronden van zeven kilometer. Na doorkomsten op 5 (41e in 16’56) en 10 kilometer (40e in 34’22) had Borst in de tweede ronde een lastig moment. “Ik werd wat dizzy en licht in mijn hoofd. Gelukkig kon ik kort daarna goed drinken bij de drinkpost en voelde ik me daarna weer sterk worden”. Na een doorkomst als 41e op het 15 kilometerpunt, begon ze in de slotronde alsnog aan haar geplande opmars. Na het inhalen van verschillende dames ging ze de laatste kilometer in met tien concurrenten, welke zij allemaal wist te verslaan met een zeer sterke laatste kilometer van sneller dan 3 minuut 10 seconden. Met haar 29ste plaats was Borst 14e Europese vrouw en dus ruim beter dan haar resultaat van vorig jaar. Daarnaast was haar tijd van 1.12.40 haar tweede tijd ooit en snelste van dit seizoen. Borst na afloop: “Ik ben enorm blij dat Pieter (red. Langerhorst) en Lornah (red. Kiplagat) zich sterk hebben gemaakt voor mijn deelname. Daarnaast ben ik gewoon ongelooflijk blij dat ik weer weet te pieken op deze dag en het op dit belangrijke moment laat zien”.
Lees verderMarathonlopers op koers
BREDA – Vandaag gebruikten de marathonlopers van Team Distance Runners de Bredase Singelloop als laatste testwedstrijd richting de Marathon van Amsterdam. Rens Dekkers en Ronald Schröer kregen van coach Guido Hartensveld de opdracht mee om de Halve Marathon vanuit het marathontempo te benaderen. Christian de Lie daarentegen wilde na zijn verblijf in Kenia wat wedstrijdritme opdoen en voluit lopen. Daarnaast namen Peter Res en Yennick Wolthuizen deel aan het hardloopfestijn. De afgelopen vijf maanden verbleef Christian de Lie in hardloopland Kenia. Naast een korte vakantie bereidde de Castricummer zich in zijn eentje voor op de Amsterdam Marathon. Vandaag wilde de Lie zich serieus testen, maar het resultaat viel hem enigszins tegen. Na 1:09.08 kwam hij als achtste Nederlander over de finish. “Momenteel heb ik de snelheid niet in de benen, maar ik heb veel zin in de marathon”. Rens Dekkers en Ronald Schröer passeerden gelijktijdig de streep in 1:10.20. Zij voldeden volledig aan de opdracht en liepen beiden een heerlijke wedstrijd. Toch was er in het beginstadium van de wedstrijd even wat verwarring rondom de doorkomsttijden. Ronald Schröer: “ We werden op het verkeerde been gezet door de klokken. Op het vijf-kilometerpunt kwamen we tot onze grote verbazing vrij hard door. Vervolgens namen we klein beetje gas terug, maar na tien kilometer hadden we opeens heel veel tijd verloren. Toch had ik al snel het idee dat de eerste doorkomst al niet klopte”. Rens Dekkers voegt daaraan toen: “Het maakte ook niet heel veel uit. We moesten ons vandaag echt inhouden, want het was een zware trainingsweek. Bovendien hebben we genoten van de sfeer en het is leuk om deze wedstrijd als test te gebruiken. We staan er erg goed voor”. In tegenstelling tot Christian de Lie ging Peter Res rustig van start. Res liep veel alleen, maar liep richting het einde van de wedstrijd in op zijn teamgenoot. Dat was mede te danken aan zijn teamgenoten Schröer en Dekkers. Twee kilometer voor de eindstreep wisten zij Res namelijk bij te halen. Res trok zich op aan zijn teamgenoten en wist met een snelle laatste 500 meter nog sterk te finishen in 1:10.09. “Dit was weer mijn eerste halve marathon sinds tijden en ik ben er blij mee”, aldus Res. Yennick Wolthuizen nam na de start direct plaats in de groep van Dekkers en Schröer. Na 10km moest Wolthuizen zijn teamgenoten laten gaan, maar verloor uiteindelijk niet veel aan tijd en finishte in een keurige 1:12.13. Coach Guido Hartensveld geeft aan trots te zijn op de houding en mentaliteit van Wolthuizen. “Yennick heeft de afgelopen tijd zeer nuttig werk verricht voor zijn teamgenoten. Zo heeft hij voor Selma veel haaswerk gedaan. Het is mooi dat Rens en Ronald het eerste deel voor hem konden lopen en we op deze manier iets voor hem terug kunnen doen. Dat verdient hij ook”.
Lees verderAtleten genieten van Texels avontuur
TEXEL – Een kwartet langeafstandslopers van Team Distance Runners beleefde op de laatste zondag van september een inspirerende trainingsdag tijdens de eerste Texel Halve Marathon. Om 13.00 u startte hun ‘Texelse’ avontuur, toen een boot met 1350 deelnemers aanmeerde bij het Noord-Hollandse eiland. De organisatie had contact met TDR gezocht om bij de primeur van het evenement een sterk deelnemersveld neer te zetten. Het atletencollectief werkte graag mee aan het opstarten van dit nieuwe evenement. Dat drie van de vier overwinningen deze dag ook naar TDR-atleten gingen, was voor zowel de organisatie als TDR een mooie bijkomstigheid. De wedstrijd in Texel kende enkele unieke ingrediënten, die er mede voor zorgden dat de wedstrijd al in maart was volgeboekt. Ten eerste moesten de atleten hun warmingup afwerken in Den Helder, om vervolgens een half uur voor de start op de boot te stappen die hen naar Texel bracht. Bij aankomst op het eiland ging de laadklep onder luid gejuich open en werd vervolgens door middel van de scheepstoeter het startsein te geven.“Iedereen begon te juichen toen het vaste land in zicht was. Dat was me een ervaring met ruim 1300 man tegelijk! Gelukkig stonden we vooraan bij de start,” aldus Ronald Schröer.Tom Wiggers kreeg op de tien kilometer tegenstand van subtopper Gert-Jan Wassink en de regionale atleten Ron van Diepen en Michiel de Ruiter. Al snel vormde zich een kopgroep met deze vier atleten. Michiel de Ruiter moest na drie kilometer opvallend snel lossen. Halverwege was Wiggers nog enkel samen met Van Diepen. Met een paar speelse, maar felle tussensprints wist de 20-jarige Wiggers de master te lossen om in een tijd van 32.20 gemakkelijk het bomvolle centrum van Den Burg binnen te snellen. Het gat op de sterk lopende Van Diepen bedroeg dertig seconden, terwijl Wassink een minuut moest toegeven.De Ruiter wist nog net onder de 35 minuten te eindigen. Wiggers: “Ik train hard en voel me goed. Ik heb nog zes weken tot de Warandeloop, waar ik hoog wil eindigen in het internationale veld bij de neosenioren. Vandaag heb ik er een lekkere loop van gemaakt: pas de laatste drie kilometer heb ik echt snel gelopen, net boven de negen minuten. Daarvoor was het dollen.”Zijn collega’s Peter Res en Ronald Schröer verkozen de halve marathon. Deze vond plaats op een prachtig, gevarieerd parcours, wat als pittig gekwalificeerd mag worden. De organisatie wilde de deelnemers alle landschappen van Texel laten zien: vandaar passeerden de lopers winderige polders, schelpenpaden door het bos, strand, zware heuvelgedeeltes, schapendijken met modder en duinen met rulle zandopgangen, om in het drukke centrum van Den Burg te finishen. Peter Res genoot met volle teugen en rukte tijdens de wedstrijd op van de vijftiende naar de tweede plaats. “Ik moest er een climaxloop van maken. De eerste vijf kilometer gingen in 3.45 per kilometer en daarna ging elke vijf kilometer steeds wat harder. De laatste vijf kilometer ging het tempo zelfs richting de 3.15 per kilometer. Er heerst een prachtig sfeertje hier op Texel. Is het niet heerlijk om zo je zondagtraining te doen?”Marathonloper Ronald Schröer had een andere opdracht meegekregen: in het kader van de marathon van Amsterdam (21 oktober) maakte Schröer er een specifieke testloop van in marathontempo. Daarbij liep hij op dezelfde schoenen die hij tijdens de marathon zal dragen en hield hij zich aan zijn drinkprotocol voor de 42 kilometer.Zoals gezegd kreeg Schröer daarbij een lastig parcours voorgeschoteld. In een tijd van 1.10.27 passeerde de atletenhuisbewoner uiteindelijk de meet. “Echt prachtig, al die gastvrije mensen. Voor dit soort duurlopen in van deze prachtige omgevingen kunnen ze me ’s nachts wakker maken. De test verliep probleemloos, al was het klauteren door het rulle zand vanaf het strand onwijs zwaar. Daarna liep het gelukkig weer soepel.”Selma Borst gebruikte dit evenement op Texel als testloop voor de WK Roadrunning in Udine (Italië) en maakte dezelfde trainingsloop als in haar trainingsschema stond. Ze paste hierbij dezelfde opbouw toe als teamgenoot Peter Res: beginnend in een tempo van vier minuten per kilometer voerde ze het tempo elke vijf kilometer wat op. Dit lukte uitstekend. Borst haalde heel wat deelnemers in om te finishen als zesde overall in 1.19.42. Borst: “Het was echt lachen. Ik liep tot de vijftiende kilometer samen met German Silva, die we twee jaar niet hadden gezien. Tijdens ons trainingskamp in Mexico in 2005 hebben we nog oudejaarsavond gevierd bij hem thuis en nu liepen we hem weer tegen het lijf op de boot. German is ambassadeur van deze wedstrijd. Het was mooi om tien kilometer lang zijn verhalen aan te horen, daarna hebben we ons mond gehouden. De laatste vijf kilometer heb ik nog flink aangezet, met enkele kilometers onder de 3.25 in de slotfase. Het was een pittig trainingsdagje.” Het TDR-kwartet keek terug op een fantastische trainingsdag met een gastvrije organisatie, een prachtig parcours en een vriendelijk publiek. “Het was allemaal perfect geregeld. Na afloop hebben we nog even gezellig gegeten met German en zijn we tot de conclusie gekomen dat de halve marathon prima geschikt is voor atleten die een trainingsprikkel zoeken. Volgend jaar zijn we graag weer hier aanwezig,” sprak coach Guido Hartensveld tenslotte.
Lees verderTDR-trio presteert uitstekend in Halve van Rotterdam
ROTTERDAM – De TDR-atleten Selma Borst, Ronald Schröer en Rens Dekkers hebben uitstekende prestaties neergezet in de Fortis Halve Marathon Rotterdam. Schröer en Dekkers vestigden met tijden van respectievelijk 1.06.22 en 1.06.56 persoonlijke records, terwijl Borst niet ver achter de Ethiopische winnares Adere eindigde in een knappe 1.12.53. Borst snelDe wedstrijd in de Maasstad gold als selectiemoment voor het WK Road Running op 14 oktober in Udine (Italië). De Atletiekunie had de limiet voor een team bij de vrouwen, bestaande uit minimaal drie atletes, gesteld op 1.14.00. Mogelijke kandidates hiervoor zijn Merel de Knegt, Nadja Wijenberg en Ilse Pol. Borst wilde niet op deze limiet gokken en besloot harder van start te gaan, met de WK-limiet voor individuele afvaardiging van 1.12.00 in haar achterhoofd. “Ik had vooraf ingeschat dat er niet drie atletes onder de 1.14 zouden lopen,” aldus de Heiloose atlete. Ze koos voor een race met het accent op de tweede helft. Ondersteund door teammaatje Yennick Wolthuizen legde ze de eerste vijf kilometer af in 16.58, gevolgd door een doorkomst op tien kilometer in 34.33. De doorkomst van Borst op de tien kilometer was zoals verwacht sneller dan haar eindtijd van 34.36 verleden week tijdens de Ladies Run in Tilburg. “Vorige week was ik nog vermoeid van een zware trainingsweek. Hier moest het gebeuren en daarom stond ik vandaag fris aan de start.” Gestaag bouwde de TDR-atlete haar voorsprong uit op de andere Nederlandse dames. Haar grootste winst pakte ze vooral in de laatste vijf kilometer, toen ze het tempo opvoerde naar 3.25 min per kilometer. Borst: “Het voelde erg gemakkelijk aan. Ik had het gevoel dat ik harder kon, maar besloot gezien de tegenwind achter Yennick te blijven lopen.” Vrij fris en heel blij passeert Borst de finish als derde dame en eerste Nederlandse. Dankzij haar snelle tweede deel zette ze Nadja Wijenberg, die op het 10km-punt nog 22 seconden achter lag, op twee minuten achterstand. Merel de Knegt eindigt als derde Nederlandse in 1.15.34, net als Wijenberg boven de teamlimiet van 1.14.00.Vooraf had het management van Berhane Adere aangekondigd dat de Ethiopische een aanval zou doen op het wereldrecord van 1.06.30. Hier kwam echter weinig van terecht. Adere finishte in een tijd van 1.11.11, nipt voor de Keniaanse Pauline Wangui (1.11.20). “Ik vind het opvallend dat Selma zo kort achter Adere en Wangui eindigde,’’ benadrukt TDR-coach Guido Hartensveld. “Bij de Ladies Run 10 km vorige week was het verschil met Wangui met 1.53 zelfs groter dan vandaag. De laatste 5km heeft Selma vrijwel even snel afgelegd als Adere. Dat zegt natuurlijk wel wat.”Het sterke optreden van Borst was ook bondscoach van de wegatletiek Bram Wassenaar opgevallen. Wassenaar zal een poging doen Borst voor te dragen aan topsportcoördinator Peter Verlooy als individuele deelneemster aan het WK.Zutt minder tevredenBarbara Zutt liep een minder fortuinlijke wedstrijd. De atlete uit Oudkarspel eindigde als zesde Nederlandse in een tijd van 1.21.37, zo’n vijf minuten boven haar persoonlijk record. Zutt moest volgens haar coach een te snelle opening (17.50 op 5km) bekopen met een inzinking in de slotfase. Bij de finish werd ze total loss afgevoerd. “Ik was wat verkouden de afgelopen dagen, maar voelde me fit genoeg voor een pr. De reden dat ik met de groep van Merel de Knegt meeliep, was dat ik niet graag alleen loop. In een groep ben ik altijd veel sterker. Het laatste gedeelte was extreem zwaar, het werd zelfs zwart voor mijn ogen.” Nadat Zutt gelost was uit de groep heeft ze vrijwel de gehele tweede helft van de wedstrijd alleen gelopen. Schröer en DekkersMarathonlopers Ronald Schröer en Rens Dekkers gaven uitstekende optredens af. Schröer verpulverde zijn persoonlijk record met maar liefst twee minuten en bracht dit op 1.06.22. Twee minuten achter Koen Raymaekers eindigde hij bovendien als tweede Nederlander. Aanvankelijk was het plan dat Schröer en Dekkers met Adere mee zouden lopen. Hartensveld: “Dit leek ons een prima plan voor de jongens. In de praktijk vormde zich echter een groepje van vijf man met Erik Sanders, de Noor Jim Svenoy en de Belg Claeys.” In de groep wordt goed samengewerkt, al is Schröer de sterkste man. “Ik merkte al dat ik het meeste kopwerk deed. Ik ben in vorm en wilde een supertijd neerzetten. Toen ik zag dat de anderen nog moeilijk konden volgen ben ik met een harde demarrage op ongeveer 12 km weggegaan. Dan maar solo,” aldus de marathonloper. Hij weet nog enkel teruggevallen lopers in te halen om vervolgens als tweede Nederlander te eindigen. Rens Dekkers maakte een halve minuut achter Schröer ook een stap op deze afstand door de 1.07 te doorbreken (1.06.56). Dekkers: “Ronald was ontzettend sterk vandaag, hij liep op eigen kracht bij ons groepje weg. Ikzelf liep ook erg goed vandaag. De laatste kilometer heb ik nog fors aangezet om onder de 1.07 te duiken. Mijn niveau op de halve marathon is nu erg sterk en waar het moet zijn. Ik sta er goed voor. Vanaf nu gaan we ‘finetunen’ richting de marathon.” 5000m UtrechtVrijdagavond werd in Utrecht één van de laatste baanwedstrijden van dit seizoen gelopen. Tijdens de Run 2 Day Track Meeting liep Tom Wiggers solo naar een tijd van 14.45.65 op de 5000m. Wiggers: “Ik wilde graag ervaring opdoen op de 5000m dit seizoen en heb besloten tweemaal deze afstand te lopen. In Merksem (België) had ik al een prachtige tijd van 14.28 gelopen, maar ik besloot vandaag toch nog in actie te komen ondanks de geringe tegenstand.” Na een rustige eerste kilometer in 3.00 loopt Wiggers vrijwel alles op kop. Ondanks een snelle laatste ronde wordt hij in de slotmeters gepasseerd door Joost van den Ende, die zich uitstekend verbetert met een tijd van 14.44.02. “Het is jammer dat ik niet kon winnen, maar ik ben erg tevreden over het niveau wat ik nu heb.”Ook B-junior Wesley Pauel wilde kennismaken met deze afstand. Met een prima tijd van 15.37.94 ging dit hem zeer goed af. Res 4e in Fish Potato RunPeter Res behaalde zaterdagmiddag een vierde plaats in de Fish Potato Run, een wedstrijd over 12,8 km van Urk naar Emmeloord. Na een doorkomst van 31.20 op de 10km eindigde hij in 39.20 als eerste Nederlander achter drie Belgische atleten. Het betekende voor Res een goede voorbereiding op de grotere wegwedstrijden: “Ik voel me lekker en ga per week vooruit. Ik kijk uit naar de Dam tot Damloop en de Singelloop Breda.”
Lees verderNog steeds hoog niveau TDR bij Keien Meeting
Borst neemt revanche op zichzelf De Keien Meeting van dit jaar werd voor het eerst verlopen op de nieuwe, snelle Mondobaan. Deze wedstrijd van het Nationale Baancircuit kenmerkte zich door sterke internationale deelname. Onder toezien van veel publiek sneuvelden er veertien baanrecords, tekenend was echter wel dat deze records allen werden opgetekend door buitenlandse atleten. De Nederlandse topatleten waren afwezig of ontbeerden simpelweg het niveau om blikvanger te zijn. Opvallende prestaties waren er voor TDR onder andere van Manon Kruiver, Margriet Berkhout, Paul Boon, Tjerk Conijn en Selma Borst. De 800 meter vrouwen was op voorhand een mooi affiche met de strijd tussen de vier beste Nederlandse dames van het moment: Yvonne Hak, Najla Jaber, Jos? van de Veen en TDR-atlete Machteld Mulder. Daar kwam echter weinig van terecht. Om verschillende redenen waren Hak en Jaber echter voor de start al afgemeld. Ook bij Mulder leek na de successen bij de EJK het beste eraf, ze kampte met motivatieproblemen. Onge?nspireerd liep ze naar een tijd van 2.10.55. De 18-jarige atlete: ?Ik vond het moeilijk om mezelf voor deze wedstrijd op te laden. Ik heb op het EJK zowel mijn prestatiedoel gehaald als een snelle tijd gelopen. Kennelijk is nu alles van me af gevallen.? Hartensveld: ?Machteld heeft natuurlijk die prachtige plak van de EJK en dat was voor haar het enige dat telde dit seizoen. Machteld heeft gepiekt op het juiste moment en dat moet ze absoluut blijven doen, want daar draait het tenslotte om. Maar ik kan me voorstellen dat ze het verschil met haar beste wedstrijd binnen twee weken in de toekomst wat minder groot wil laten zijn.? In de B-loop wist Manon Kruiver een uitstekende overwinning te behalen in de tweede tijd ooit voor haar. De haas liep tot 500 meter door en de rest van de wedstrijd liep de Tuitjehornse solo zonder enige tegenstand weg van het veld naar de overwinning in een tijd van 2.10.47. Dit toont ze aan dat ze in uitstekende vorm verkeert. Kruiver: ?Ik ben gelukkig een stuk constanter geworden dan de vorige jaren. Dit was ook weer een goede wedstrijd. Ik miste wel een beetje de tegenstand. Volgende week hoop ik in Ninove mijn pr op de 1500 aan te scherpen.? In haar kielzog liep Margriet Berkhout naar een uitstekend persoonlijk record van 2.12.96. De Warmenhuizense loopt na haar succesvolle EYOF in het naseizoen nog een aantal kortere afstanden om aan de snelheid te werken. ?Het kan nog sneller?, aldus Berkhout. Raika Lenaarts moest lossen bij Berkhout na 600 meter. Bouke Onstenk liep dit seizoen voor de derde keer onder de 1.50 op de 800 meter. In een mooi veld met een aantal van de beste Nederlanders kwam hij door in een tijd van 53.00. Uiteindelijk moest Onstenk nog wel Frido Verschoor en de revelatie van dit seizoen Wouter de Boer voor laten gaan. Hugo de Haan werd nog wel verslagen. Onstenk: ?Ik had niet de benen van vorige week?. In de B-serie leek Boyd Declerq eindelijk de stijgende lijn te pakken te hebben met een tijd van 1.53.15. De C-serie werd overtuigend gewonnen door Paul Boon. Hij liep met een tijd van 1.54.16 ruim twee seconden van zijn PR af. Coach Guido Hartensveld: ?Dit is ??n van die talenten, waarvan Ton Baltus en ik al een tijdje overtuigd zijn dat er meer in zit dan er tot nu toe uitkomt. Gelukkig laat hij dat nu eindelijk zien. Bovendien vind ik het een genot om hem hier zo op kop naar de winst te zien lopen.? Tjerk Conijn liep een uitstekende 1500 meter. Hij wist met een sterke laatste ronde de c-serie naar zich toe te trekken in een tijd van 3.55.40. Dit betekende een ruime verbetering van zijn persoonlijk record. Conijn: ?Dit was beter dan de 800 dit seizoen...? In de C-serie liep Ronald Schro?r na veel kopwerk naar een tijd van 4.04.01, en kon ternauwernood de aanstormende Niels Verwer van zich afhouden(4.06.92). Laat op de avond waren de ogen gericht op Selma Borst. Na de mislukte 5000 meter vorige week in Luik was de jonge atlete uit op revanche. Gegangmaakt door een luxe ?trein? (Tom Wiggers, Rens Dekkers, Ronald Schro?r) kon ze vlakke kilometertijden, met aan het einde licht verval, lopen en finishte ze uiteindelijk in een tijd van 15.53.98. Dit betekende haar ??n na beste 5000 tijd ooit. Al had ze op meer gehoopt, de 23-jarige atlete blijft realistisch. ?Aan het einde van een lang en mooi baanseizoen moet ik tevreden zijn. Ik had voor het seizoen vier doelen: 1. Ik wilde mijn tactische races verbeteren. Dat is gelukt met goede races op het NK en bij de Europacup. 2. Ik wilde mijn basissnelheid verhogen en daar heb ik met veel goede races en een dik pr op de 1500 ruimschoots aan voldaan. 3. Ik wilde veel wedstrijden lopen en blessurevrij blijven. Ook dat is goed gelukt.? Het vierde doel ,het aanscherpen van haar persoonlijke besttijd op de 5000m lukte haar helaas net niet. ?Maar dan had ik mijn kans moeten pakken in een wedstrijd waarin ik nog de echte scherpte had dit baanseizoen.?? De 15.53 betekende de zestiende tijd ooit door een Nederlandse gelopen. Na een korte rustperiode gaat Borst in de opbouw richting de WK Road Running in oktober.Karel Delvoye: Foto's staan op de FOTOGALERIJ
Lees verderBerkhout tevreden met zesde plaats op EJOF
BELGRADO – TDR-atlete Margriet Berkhout is vanavond als zesde geëindigd op de 3000 meter tijdens het Europees Jeugd Olympisch Festival (EJOF) in Belgrado. Onder zware omstandigheden wist ze tot het einde mee te strijden om het brons.Ondanks de extreme hitte wist de 16-jarige Berkhout zich uitstekend staande te houden in het sterke veld en als zesde te finishen in een tijd van 9.49.36. De race werd overtuigend gewonnen door de Letse Daniela Fetcere, die bij afwezigheid van het Noorse supertalent Karoline Bjerkeli Grovdal de uitgesproken favoriete was. Waarom de Europees juniorenrecordhoudster op de 3000 meter steeple niet van start ging is onbekend. Zelfs tot luttele momenten voor de start werd de naam van de Noorse atlete nog omgeroepen door de stadionspeaker. Het was de Letse Fetcere die halverwege de wedstrijd met een tempoversnelling het initiatief nam op weg naar haar titel. Deze versnelling kon alleen beantwoord worden door de Ierse Ffrench-O'Carroll, die het zilver pakte. In de achtervolgende groep deed Berkhout veel kopwerk; “Ik wilde het gat niet te groot laten worden, dus heb ik de kop genomen. Dat heeft me veel kracht gekost, maar ik heb er geen spijt van”, verklaarde ze. In de strijd om het brons, met een groepje van vier atletes, kwam ze uiteindelijk slechts drie seconden te kort op de Hongaarse Czebei, die eerder al de 1500 meter won. Berkhout had net als veel andere atleten last van de extreme temperaturen. Het kwik steeg namelijk naar waarden van de tegen de veertig graden. Berkhout: “Ik kreeg ontzettende keelpijn en twijfelde of ik uit zou wijken om water te pakken. Uiteindelijk ben ik toch doorgelopen omdat ik bang was teveel meters te maken. Na afloop van de wedstrijd leek het wel of mijn kop uit elkaar barstte van de hitte.” De atlete van Team Distance Runners was erg tevreden met haar zesde plaats. “Ik vond het een onwijs gave ervaring, dit smaakt naar meer!”, vertelde ze na afloop enthousiast. Ook coach Guido Hartensveld was goed te spreken over de prestatie van zijn pupil. “Het doel was een top-8 klassering dus daarin is ze prima geslaagd. Verder is een toernooi als dit een goede mogelijkheid voor haar om internationale wedstrijdervaring op te doen”.
Lees verderSelma Borst zeer teleurstellend in Luik
LUIK – Gisteravond vond de zesde editie van de Meeting International d’Athlétisme plaats in Luik te België. Het Belgische volk was massaal toegestroomd naar deze internationale topwedstrijd, waardoor een prachtige ambiance ontstond met enkele duizenden toeschouwers. Selma Borst stond aan de start van de 5000 meter, waarop ze hoopte haar persoonlijk record van 15.49.90 te verbreken. Tot haar grote teleurstelling eindigde de atlete echter op de veertiende en laatste positie in een tijd van 16.29.00. Borst trof in Luik de ideale omstandigheden. In haar race kwamen zeventien internationale deelneemsters uit met beste seizoenstijden van 15.19 tot 16.08. Tevens was er een haas geregeld die de Belgische Nathalie de Vos naar een nationaal record (15.15.58) moest leiden. Ook waren de weergoden gunstig gestemd met een temperatuur van rond de twintig graden en nauwelijks wind. Om even over half tien begint de internationale 5000m-race. De eerste drie ronden worden door de haas iets te langzaam afgelegd. Borst kiest positie middenin de groep. De eerste kilometer verloopt in 3.05. Vervolgens besluit de kop van de wedstrijd het tempo op te voeren en over te schakelen naar een rondetijd van 72 seconden. Op dat moment laat Borst het tempo lopen. Coach Guido Hartensveld: “Dit was veel te vroeg in de wedstrijd. Het was of er opeens iets in haar hoofd gebeurde en ze vergat om door te lopen. Het klinkt raar, maar zo zag het er wel uit.”De TDR-atlete komt op de 3000 meter door in een tijd van 9.33. Dit is zeker niet slecht. Als ze zich herstelt en dit tempo doorzet is een benadering van haar persoonlijk record nog mogelijk. Maar de langeafstandsloopster oogt futloos en kan niet meer in haar ritme komen. “Ik begrijp het ook niet, ik kon er gewoon niet doorheen lopen,” aldus de verbouwereerde atlete. Inspiratieloos voltooit ze haar wedstrijd, ook een eindsprint zit er niet meer in. Gedesillusioneerd verlaat de 23-jarige de atletiekbaan. Kort na afloop zoeken Borst en haar trainer Hartensveld naar een verklaring voor de deceptie. Hartensveld: “Ik kan niets anders zeggen dan dat dit totaal onverwachts komt. Ik was er haast volkomen van overtuigd dat ze hier haar persoonlijk record zou verpulveren. Het hele seizoen hebben we hier naartoe gewerkt. Ze verkeerde in topvorm.”De kans is groot dat Borst over een paar dagen haar frustratie eruit loopt in een wedstrijd en zo sportieve revanche neemt voor deze onverwachtse teleurstelling in Luik.
Lees verder