Nieuws

TEAM: Team Distance Runners

Fantastische atletiek tijdens NGA

NIJMEGEN – Onder prima omstandigheden kon er gisteren in Nijmegen genoten worden van prachtige atletieknummers. Traditioneel zijn de middenafstandnummers sterk bezet tijdens de Nijmegen Global Athletics (NGA) en zo ook dit jaar. Met sterke internationale deelname, veel sterke series en een leuke ambiance rond de atletiekbaan, was Nijmegen gisteren ‘the place to be’ voor veel Nederlandse atleten. Deze prima georganiseerde wedstrijd leverde ook voor TDR mooie races en veel goede prestaties op.800mBouke Ontstenk kende een uitstekende seizoensstart door in de B-race als tweede te eindigen in een pr van 1.50.28. De TDR-atleet is net hersteld van een ziekte en heeft het gevoel dat het nog een stuk harder kan. “Inderdaad. Dit was pas mijn eerste wedstrijd van het seizoen en in de race werd ik ook nog gehinderd door wat struikelende atleten voor me, anders was ik zeker nu al onder de 1.50 gedoken.”Enkele plaatsen achter Ontstenk toonde Martijn Bartelson aan in vorm te komen. Bartelson liep in een sterke race naar 1.52.86 en de verwachting is dat het binnenkort nog een stuk sneller zal gaan. In de C-race rukte een attent lopende Tjerk Conijn op naar de tweede plaats. Zijn pr benaderde hij tot op één honderdste met zijn tijd van 1.53.05.1500m mannenOp de sterk bezette 1500m had Tom Wiggers vooraf de keuze om in de A- of B-race te starten. Er was enige twijfel omdat het de vraag was of hij voldoende was hersteld van zijn virusinfectie. Wiggers: “Ik wilde zelf graag in de A-race. Er was zo’n mooi startveld en bovendien voelde ik me goed en had ik er veel zin in.” De A-race bleek toch op dit moment nog even wat te hoog gegrepen voor de TDR’er. De 19-jarige Wiggers liep in het begin nog mee aan de staart van het veld, maar finisht uiteindelijk enigszins teleurstellend in 3.53.43. “Dit kwam nog even wat te vroeg. Maar er is geen man overboord. Elke dag voel ik mij weer een stuk beter worden en ook door deze wedstrijd zet ik weer een stap in de goede richting.”In de overvolle B-race liep Pip Tesselaar maar een fractie langzamer dan zijn jonge teamgenoot. Met een achtste plaats in 3.53.99 toonde Tesselaar aan goed hersteld te zijn van zijn vijfde plek op de NK 10.000m vorige week.Winst in de C-race was er voor Peter Res. De Heemskerker liep in zijn eerste 1500m sinds jaren naar 3.58.51. A-junior Sven van de Vliet ging lange tijd goed mee met Res, maar in de laatste ronde werd hij op acht seconden gezet door zijn teamgenoot, waardoor hij finishte in een wat teleurstellende 4.06.27.1500m vrouwenVeel ogen waren gericht op vijf sterke TDR-dames in de A-race 1500m. Selma Borst, Manon Kruiver, Raika Lenaarts, Margriet Berkhout en Barbara Zutt stonden op een rijtje aan de startlijn. Na het wegvallen van de haas toonde Borst initiatief door op kop te gaan lopen en zo het veld kapot te trekken. Lange tijd houdt Borst de koppositie vast; het laatste stuk komt alleen de Zweedse Hanna Karlsson nog over haar heen. Deze sterke race leidde dus tot de tweede plaats, en bovendien in haar tweede tijd ooit: 4.23.58. “Het is heerlijk om zo te lopen. Ik geniet ervan om nu veel korte harde wedstrijden te doen. Ik heb zin in elke wedstrijd. Bovendien werk ik zo goed aan mijn snelheid, voordat ik weer de overstap maak naar de wegwedstrijden.” In races met meer tegenstand verwacht de frêle atlete haar pr’s te gaan verbeteren.Achter Borst benaderde Manon Kruiver in een knappe race haar pr en de EJK-limiet van 4.26.00. Dit betekende dus bijna een tweede EJK-limiet in één week tijd voor de A-juniore. Met haar goede race en sterke eindschot toonde Kruiver aan dat die limiet echter een kwestie van tijd is.Ook Raika Lenaarts heeft haar zinnen gezet op de EJK in Hengelo en ook voor haar lijkt de limiet een kwestie van tijd. Zij verpulverde in ieder geval nu al haar pr met drie seconden naar 4.28.68. De komende tijd zullen zich nog genoeg kansen aandienen voor de Alkmaarse.B-juniore Margriet Berkhout finishte één plek achter Lenaarts op de zesde plaats. Haar tijd van 4.28.96 betekende een tweede EYOF-limiet binnen een week tijd. De komende tijd zal ook Berkhout zich nog een aantal keer laten zien op de 1500m.Barbara Zutt kwam het laatste stuk net iets te kort op haar jonge teamgenootjes. Met 4.32.58 benaderde zij, net als vorige week op de 3000m, wel haar pr.     TDR jeugdplanDoor het wegvallen van een aantal sterke buitenlandse atleten op de invitatie 400m vielen er wat lege plekken in het veld. Eén van de atleten die het hierdoor nu tegen o.a. Bram Som mocht opnemen was  Björn Blauwhof. Blauwhof greep deze kans met beide handen aan en verpulverde zijn persoonlijke record (pr) met anderhalve seconde tot 51.49 seconden.    Karel Delvoye: Foto's staan op de FOTOGALERIJ

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Schr?er en Tesselaar sterk op NK 10.000m

UTRECHT - De derde locatie waar TDR gister actief was, was op het NK 10.000m in Utrecht. Onder goede omstandigheden behaalden Ronald Schröer en Pip Tesselaar respectievelijk de vierde en vijfde plaats. Schröer toonde hiermee aan goed hersteld te zijn van zijn marathon in Rotterdam. In een volledig vlakke race, met doorkomsten van 9.09 op 3000m, 15.18 op 5000m en een tweede deel van 15.19 minuten, finishte hij in 30.37.37 minuten. “Ik ben tevreden over mijn race. Hiermee toon ik aan dat mijn basis erg goed is en dat moet later in het seizoen leiden tot een pr op de 5000m.” De bronzen plak was wel in zicht voor de TDR’er. “In het tweede deel van de wedstrijd zie ik dat de nummer drie, Roy van Son, iets terug valt, en ik iets op hem inloop. Ik heb nu echter nog niet de power om echt een ‘jump’ te maken, en zo een gaatje te dichten.” Met een sterke laatste kilometer stelt Van Son de derde plaats uiteindelijk ruim veilig (30.29.91), achter Khalid Choukoud (29.43.12) en winnaar Marco Gielen (29.14.88) Pip Tesselaar had deze wedstrijd oorspronkelijk niet op zijn planning staan, maar na terugkomst uit Portugal besloot hij dit NK toch aan de start te verschijnen. Tesselaar: “Toen ik terugkwam van de trainingsstage merkte ik hoe hoog mijn niveau was en dus vond ik het zonde om deze wedstrijd over te slaan. Bovendien ben ik een echte kampioenschapsloper.” Tot 6500m loopt Tesselaar in hetzelfde groepje als zijn team- en clubgenoot Schröer, maar moet hem dan laten gaan. “Echt jammer dat ik niet bij kon blijven. Ik weet niet waar dat aan lag.” De laatste kilometers kreeg Tesselaar het moeilijk, maar met een zeer scherpe slotronde van 65 seconden finishte hij toch nog als vijfde op dit NK (30.48.13). De komende tijd zal de Heerhugowaarder zich met name op de 1500m en 3000m laten zien.Sint-Niklaas (B)In het Belgische Sint-Niklaas stonden twee TDR’ers aan de start van de 1500m tijdens de Flanders Cup meeting. A-juniore Raika Lenaarts hielt een heel goed gevoel over aan haar eerste wedstrijd van het seizoen. Na een doorkomst van 2.26 op 800m knalde Lenaarts er een derde rondje van 70 seconden uit. Lenaarts: “Dit heb ik nooit eerder gekund, het voelde dan ook heel goed om die macht nu zo te voelen.” De Alkmaarse finishte als tweede in een tijd van 4.33.25 minuten, haar tweede tijd ooit.Specialist op de 800m Martijn Bartelson maakte een uitstapje naar de 1500m. “In overleg met mijn trainer Ton Baltus leek het ons een goed idee om mijn duurvermogen een keer te testen op de 1500m, dus vandaar dit uitstapje.” In de B-reeks finishte hij als tiende in 4.07.19. 

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Limieten voor Berkhout en Kruiver

VUGHT - De vijfde editie van de Harry Schulting Games was voor Team Distance Runners zeer succesvol te noemen. Gisteren werden in Vught door maar liefst zeventien atleten persoonlijk records verbroken. TDR kent in Vught een jarenlange traditie: Een groot deel van de records op de TDR-allertijdenlijst op de 3000m werd gelopen in deze goed georganiseerde wedstrijd. Ook dit jaar was de organisatie weer prima met diverse hazen en een goede sfeer rond de baan.Op de 3000m voor vrouwen maakte Selma Borst haar seizoensdebuut. Zij deed dit uitstekend met een overwinning in haar tweede tijd ooit: 9.19.32. Borst rekende halverwege met een forse tempoversnelling (71 seconden op de 400m) af met naaste concurrente Lesley van Miert, die genoegen moest nemen met de tweede plaats. Achter dit tweetal vormde zich een tweede groep, waarin de TDR-atletes Margriet Berkhout, Barbara Zutt en Manon Kruiver zeer goed samenwerkten. De organisatie had voor Berkhout en Kruiver zelfs een haas geregeld, die de atletes naar limiettijden voor de EYOF (10.11.62) en het EK voor Junioren (9.48.00) moest leiden. Toen de haas uitstapte hielpen de TDR-atletes elkaar uitstekend om het tempo hoog te houden. Kruiver voldeed met haar tijd van 9.43.81 aan de limiet voor de EK voor Junioren, die van 19 tot en met 22 juli worden gehouden in Hengelo. Het hoofddoel van Kruiver is echter niet de 3000m, maar de 1500m. De limiet voor de 1500m van 4.26.00 wordt als scherper beschouwd. “Al is de 3000m niet mijn hoofddoel, het is heerlijk dat ik me al geplaatst heb, dit is binnen,” aldus de A-juniore.Kruiver moest het ontketende duo Zutt en Berkhout in de laatste kilometer laten gaan. Zutt snelde in 9.38.95 naar haar tweede tijd ooit. “Hier ben ik ontzettend blij mee.” Zutt deed ontzettend nuttig werk voor haar jonge ploeggenote. Berkhout, 16 jaar oud, heeft haar zinnen gezet op deelname aan de EYOF in Belgrado (21 t/m 28 juli). De EYOF is een mega-evenement en valt het beste te omschrijven als een soort van Olympische Spelen voor Europese B-junioren.Met een supertijd van 9.38.38 voldeed de Warmenhuizense met verve aan de limiet van 10.11.62. Berkhout: “In Belgrado wil ik er staan. Het lijkt me ontzettend mooi en leerzaam om me daar te meten met de Europese top. Ik wist dat de limiet vandaag geen enkel probleem zou vormen.” De organisatie kende aan Berkhout overigens de Harry Schulting Dagprijs toe voor de beste prestatie van de dag. Achter dit kwartet liet Esther Schipper zien zich prima te blijven doorontwikkelen. Met haar tijd van 10.11 minuten realiseerde ze een persoonlijk record (pr) met ruim zestien seconden.Bij de mannen was er de comeback van Peter Res. Met zijn tijd van 8.32.30 toonde hij aan na jaren van blessureleed terug te zijn op wedstrijdniveau. “Jongens, wat ben ik blij. Dit heb ik al die tijd zo gemist, hier doe je het voor.”Res versloeg in de eindsprint ploeggenoot Rens Dekkers die met een tijd van 8.34 niet alleen een ruim pr liep, maar ook bewees prima hersteld te zijn van zijn voorjaarsmarathon.“Gaaf om te doen, die baanwedstrijden. Ik kan er tegenwoordig meer van genieten omdat ik mentaal sterker ben,” aldus Dekkers.In de B-race verpulverde B-junior Wesley Pauel zijn pr met maar liefst elf seconden en noteerde hij 8.45.91 als zijn nieuwe besttijd. De EYOF-limiet (8.39.07) werd niet gehaald, maar dit was niet echt een reëel doel vooraf. Ook Alwin Groen kwam tot een uitstekend pr van 9.00.74. Op de 800m maakten Tom Wiggers en Sven van der Vliet beiden na een griepvirus hun rentree. Wiggers toonde met 1.55.14 aan hersteld te zijn van het virus, in tegenstelling tot Van der Vliet (2.00.05).Wiggers: “Het was lekker dat ik deze wedstrijd toch heb gedaan. Het was alvast een mooie opwarmer voor Nijmegen. Daar loop ik aanstaande woensdag een 1500m.”TDR jeugdplanBij de meisjes junioren op de 800m waren maar liefst drie pr’s te noteren. Zowel Diana Spaargaren (2.17.04), Elina van der Linde (2.18.81) als Lisanne Wever (2.19.77) wisten onder de 2.20 te duiken. Hiermee tekenen zij voor een mooie progressie, aangezien steeds meer TDR-juniores de 2.20-barrière doorbreken. Op de 3000m waren het Niels Verwer (9.18.28), Harmen Korfage (9.18.54) en Marten Korfage (9.23.69), die eveneens alledrie hun beste tijd ooit liepen.Karel Delvoye: Foto's staan op de FOTOGALERIJ

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Rens Dekkers neemt revanche op zichzelf

    Enschede – Marathonloper Rens Dekkers heeft bij de 39e ING-bank Enschede Marathon een tijd van 2.27.16 neergezet. Na een solo van ruim veertig kilometer onder vrij warme omstandigheden (15 tot 20 graden Celsius) eindigde hij op een tiende plaats, achter winnaar Thomson Cherogong uit Kenia (2.11.35). Dekkers moest een week eerder tijdens de Fortis Rotterdam Marathon de strijd al na veertien kilometer staken. ‘Enschede’ moest deze teleurstelling enigszins wegspoelen. Na de deceptie in Rotterdam besloot de 26-jarige atleet pas daags voor de wedstrijd definitief van start te gaan in Enschede. Dit na flink aandringen van zijn coach Guido Hartensveld. De Castricummer had al zijn pijlen op Rotterdam gericht, maar kreeg rondom zijn marathon in de maasstad met flinke tegenslagen te kampen. Zo brak hij anderhalve maand voor de marathon zijn elleboog bij een ongelukkige val, wat de voorbereiding niet ten goede kwam. Op de dag zelf was het bovendien bloedheet, met zomerse temperaturen die opliepen tot maar liefst 27 graden. Toen Dekkers tijdens zijn race ook nog eens te kampen kreeg met maagkrampen, zag hij zich gedwongen zijn wedstrijd vroegtijdig te beëindigen. “Eigenlijk houd ik helemaal niet van herkansingen. Het had voor mij moeten gebeuren in Rotterdam. Voor die race ben ik gewoon honderd procent gegaan, ook na mijn elleboogbreuk. Enschede heb ik nooit als optie achter de hand gehad. Het is dat Guido mij na een lang telefoongesprek over wist te halen en me bovendien wist te prikkelen. Uiteindelijk heeft dit me over de grens getrokken, want zelf zag ik het in eerste instantie niet zitten. Zijn motieven overtuigden mij om toch te lopen en achteraf ben ik blij dat ik het heb gedaan,” aldus de jonge marathonloper.“Rens wil zich volledig specialiseren op de marathon. Onze droom is om ooit de 2.20 barrière te slechten. In die lijn daar naartoe mist hij nog veel ervaring. Bovendien waren zijn eerdere twee marathons weliswaar erg succesvol, maar beiden via een zeer veilige weg bereikt. Zijn ‘negative splits’ waren van hoog niveau, maar ik vond het onmisbaar dat hij ook eens de marathon leerde ervaren op een andere manier. Rens is de man met de hamer bijvoorbeeld nog nooit tegengekomen. Daarom vond ik Enschede een onmisbare schakel op deze lijn. Daarnaast is het zonde drie maanden van voorbereiding zomaar overboord te gooien,” gaat coach Guido Hartensveld in op die motieven. Zoals coach Hartensveld had voorspeld kende deze marathon voor Dekkers een ander verloop dan zijn voorgaande twee marathons. Na twee openingskilometers van 3.40 in een groepje met de Nederlanders Thijs Feuth, Michiel Otten en Raymond van den Berg besloot hij eigen initiatief te nemen en voor een solorace te kiezen. “Ik had wel opnieuw voor een snellere tweede helft kunnen kiezen, maar daar was ik vandaag duidelijk niet voor gekomen. Ik moest lef tonen en dat heb ik gedaan.”Puur op gevoel en geheel op eigen kracht, noteerde Dekkers tussentijden van 17.25 op 5 kilometer en 34.10 op 10 kilometer. Halverwege, na een tussentijd van 1.12.40, ontstonden de eerste kleine problemen. “Mijn maag speelde net als in Rotterdam op, maar ditmaal bleef ik rustig en liet ik het tempo wat zakken.Vier kilometer later trok het toen gelukkig weg.” Vanaf het 30-kilometerpunt zakte het tempo tot kilometertijden van rond de 3.30. “In mijn vorige marathons had ik het gevoel tot dit punt nog helemaal niets gedaan te hebben, terwijl ik nu het gevoel had er al een hele race op te hebben zitten.” Het publiek hielp de marathonloper van Team Distance Runners in de laatste kilometers door de moeilijke momenten heen. Op 38 en 40 kilometer wist hij twee uit de kopgroep teruggevallen Kenianen te passeren, wat hem de nodige kracht gaf richting de eindstreep. Toegejuicht door het publiek en binnengehaald door het speakersduo Heffels en Jacobs, voltooide Dekkers met de armen in de lucht als eerste Nederlander en als winnaar van het Euregio-kampioenschap zijn missie. “Ik ben hier ontzettend blij mee, want voor mijn gevoel heb ik weer een grens in mijn ontwikkeling doorbroken. Deze tijd in de toch wel relatief warme omstandigheden, maar vooral de veertig kilometer solo, maken mij ontzettend trots. Het was een onmisbare ervaring, die mijn zelfvertrouwen op deze afstand flink vergroot.”

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Een loodzware Rotterdam Marathon

ROTTERDAM – Uitgerekend vandaag was het de warmste aprildag ooit. Er waren nog nooit zoveel uitvallers en na onderhand 27 edities moest voor het eerst de Fortis Rotterdam Marathon gestaakt worden. De algehele organisatie rondom het grote hardloopevenement verbetert jaar in jaar uit, maar tegen de weergoden was vandaag niet op te boksen. Een dag om nooit te vergeten. Het was een slagveld in een heroïsche marathon, waar ook de marathonlopers van Team Distance Runners de last van ondervonden. Hugo van den Broek en Ronald Schröer wisten de finish in respectievelijk 2.23.26 en 2.31.32 te bereiken, terwijl Rens Dekkers de marathon al vroegtijdig moest staken. ”Dit was werkelijk de zwaarste marathon in mijn carrière”, concludeerde Van den Broek na afloop van een loodzware wedstrijd. “Halverwege voelde ik me nog heel erg sterk. Het tempo voelde comfortabel aan en ik zat gewoon goed in de wedstrijd”. Tot dan toe was de strijd om het Nederlands Kampioenschap nog vrij open. Het verschil tussen de leider binnen het kampioenschap, Luc Krotwaar, en Van den Broek was slechts een minuut. Koen Raymaekers zat Krotwaar op de hielen, terwijl Martin Lauret en Van den Broek weer op hun beurt jacht maakten op Raymaekers. Ook Sander Schutgens droeg als tempomaker uitstekend zijn steentje bij. “Toen had ik ook echt nog de spirit om voor een zilveren medaille te gaan”. Echter, vijf kilometer later sloeg voor Van den Broek het noodlot toe. De TDR-atleet moest enorm toegeven op de beoogde eindtijd (2.17). De kilometers zakten af van 3:12 per km, naar 3:30 en uiteindelijk 3:40. “Ik kreeg opeens ontzettende kramp in mijn kuiten en hamstrings. Dat is gebruikelijk bij de marathon, maar normaal ontstaat dat na 35km. De kramp is vanaf toen niet meer verdwenen. Gedurende de laatste kilometers stond er veel publiek. Hun luide aanmoedigingen kon ik toen goed gebruiken”.  De 30-jarige Castricummer liep op karakter door naar de finish en eindigde als vierde binnen het Nederlands Kampioenschap. Het podium werd gevuld door Luc Krotwaar (2.15.27), Koen Raymaekers (2.19.44) en een zeer sterk acterende Martin Lauret (2.20.45). Laatstgenoemde vestigde als één van de weinigen een persoonlijk record.Zowel Van den Broek als Lauret bleven boven de vereiste limiet voor deelname aan het WK in Osaka. Momenteel heeft Nederland drie kandidaten voor de strijd om het ploegklassement: Luc Krotwaar, Koen Raymaekers en Sander Schutgens. Van den Broek heeft nog 3 maanden de tijd om de vormbehoud limiet van 1:05.30 te slechtten en zich daarmee kandidaat te stellen voor het WK. Uiteindelijk zal het dan nog afwachten zijn of de KNAU daadwerkelijk een team zal afvaardigen.   Vooral bij Ronald Schröer bleek de warmte een grote spelbreker in zijn wedstrijd. Coach Guido Hartensveld merkte dat al naar enkele kilometers op. “Natuurlijk heeft iedereen last van de warmte. Alleen bij de één slaat de warmte harder toe als bij de ander. Hij was nog maar net van start of zijn hoofd stond al op ontploffen”, zegt Hartensveld. “Ja, dat klopt. Met het inlopen had ik het al snikheet en zocht ik continue naar water om af te koelen”, voegt Schröer eraan toe. De atletenhuisbewoner nestelde zich samen met teamgenoot Rens Dekkers in de groep van de eerste vrouw. Nabij het 20 kilometerpunt moet Schröer de groep laten gaan en overweegt er de brui aan te geven. Al snel laat de TDR-atleet deze gedachte varen en vecht enige tijd een moeilijke strijd met zichzelf uit. “Toen ik moest lossen uit de groep kreeg ik extra veel hinder van de warmte. Ik raakte mijn concentratie kwijt en dan komen alle tegenslagen nog harder aan.” Na 27 kilometers komt er een groepje Nederlanders bij Schröer langszij. Hij weet zich te herpakken en probeert de strijd met hen aan te gaan. Elke drinkfles, sponsje en bekertje water werkt verfrissend en heeft effect op het gevoerde tempo. “Heerlijk was dat. Mijn tempo schoot naar zo’n verfrissing dan ook meteen omhoog. Maar goed, 500 meter later had ik het alweer bloedheet”, lacht Schröer. Uiteindelijk finisht de 22-jarige marathonloper met voldaan gevoel als zevende Nederlander. “Nee, ik ben niet tevreden, maar ben wel blij dat ik hem heb uitgelopen. Elke marathon die je uitloopt is weer een goed leermoment voor de toekomst. Juist zware marathons als vandaag. Deze neem ik dan ook zeker mee in mijn ontwikkeling”.Op voorhand werd al ingeschat dat Rens Dekkers een lastige marathon tegemoet zou gaan. Na zijn 2.22.43 tijd tijdens de Amsterdam Marathon ontstond er een groter verwachtingspatroon. Bovendien kreeg Dekkers te kampen met een tegenslag in de voorbereiding. Een maand geleden kwam de Castricummer ongelukkig ten val en brak daarbij zijn elleboog en kneusde een rib. Daarbij opgeteld de zware omstandigheden en maagproblemen, deden Dekkers na 15 kilometer besluiten de marathon te staken. Dekkers: “De marathon tot een goed einde te volbrengen is al een moeilijke opgave. Bijna alles moet dan ook perfect zijn. Alles bij elkaar was ik er niet klaar voor. Toen ik maagkrampen kreeg, zag ik het al snel niet meer zitten. Ik had niet meer de motivatie om nog langer door te lopen. Daarvoor was het nog te ver”.  Ondanks deze teleurstelling kijkt Dekkers alweer met opgeheven hoofd richting het najaar. “Het is wel de marathon. Dit hoort erbij, ik heb het alleen niet aangekund. Ik ben hevig teleurgesteld en ga nu even een paar weken rusten. Daarna zal ik met Guido bedenken welk pad we gaan uitstippelen richting een najaarsmarathon. Ik ben en blijf een marathonloper en wil nog veel progressie boeken”, aldus Dekkers.                                  

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Michel Butter loopt limiet voor EK neo-senioren

    Ferrara (Italië) – Vanmiddag werd in Ferrara (Italië) de jaarlijkse Europacup 10.000m gehouden. Tijdens deze 11e editie stond een sterk deelnemersveld aan de start, zowel individueel gezien als op het gebied van landenteams. Nederland vestigde een team af bij de heren, bestaande uit Sander Schutgens, Michel Butter en Khalid Choukoud. Bij de dames was Selma Borst de enige Nederlandse deelneemster.Michel Butter ging van start in een veld met 27 deelnemers. Vooraf was de doelstelling van de 21-jarige atleet om weinig risico te nemen en zich zodoende te plaatsen voor het EK voor neo-senioren half juni in Debrecen (Hongarije). De limiet voor dit toernooi staat op 29.51.61.Gezien zijn persoonlijk record van 29.44 , was de verwachting dat het voor Butter geen groot probleem zou zijn de limiet te slechten. Vandaag bleek echter dat de verraderlijke omstandigheden het heel wat zwaarder maakten. Met een temperatuur van boven de 20 graden en weinig wind voelde het erg warm aan.Gezien deze omstandigheden kreeg Butter van zijn coach Guido Hartensveld dan ook nadrukkelijk de opdracht om op safe te spelen. Butter zou de eerste helft van de race op limiettempo lopen en de tweede helft nog proberen te versnellen.Met tussentijden van 8.40 op de 3000m en 14.40 op de 5000m slaagde hij er goed in zich aan de opdracht te houden. De tweede helft van de race wist de Lycurgus-atleet echter niet te versnellen, maar moest hij nog wat tijd toegeven. Na een tweede gedeelte van 14.54 kwam de jonge atleet als 14e over de finish in een tijd van 29.34.79. Ondanks dat dit een persoonlijk record betekende, was Butter niet geheel tevreden over zijn race: “Het viel me erg tegen vandaag. Zo’n 10.000 meter op de baan, 25 rondjes, is toch heel wat anders dan een 10 km op de weg. Ik heb vrijwel constant alleen gelopen vandaag. Telkens als ik bij iemand wilde aanhaken, stapte diegene uit. Dit maakte het een erg zware wedstrijd voor mij. Maar ik heb mijn doel gehaald: ik heb de limiet en bovendien een plek bij de eerste 15 waar ik vooraf op had ingezet. Ik maak me geen zorgen, maar ik baal er wel van dat ik geen harde laatste kilometer liep en dat ik me niet kon opladen voor de eindsprint.” “Dit zijn gewoon van die wedstrijden die voor jonge atleten onmisbaar zijn,” voegde coach Hartensveld toe aan het commentaar van zijn pupil. “Michel draaide echt supergoed in Portugal. Wellicht hebben we daardoor wat te hoog ingezet en valt het wat tegen. Maar met deze hitte heeft hij wel slim op safe gespeeld. Dit was zeker moeilijk genoeg met het oog op het EK neo-senioren deze zomer en totaal niet te vergelijken met wedstrijden op de weg. Ik kan niet anders dan heel tevreden zijn.”Het Nederlandse team kwam uiteindelijk niet in de uitslag voor. Hoewel Sander Schutgens een uitstekende wedstrijd liep en met een 8e plaats in zijn 2e tijd ooit (29.07.41) vele buitenlandse coryfeeën achter zich hield, staakte Khalid Choukoud zijn wedstrijd na zeven kilometer na een iets te voortvarende start. Doordat 3 personen vereist waren om opgenomen te worden in de uitslag, dong het Nederlandse team niet mee naar een klassering in de Europacup, die werd gewonnen door de Spanjaarden. Individueel greep de enige Duitser die deelnam, André Pollmächer, de zege in een tijd van 28.17. Hij werd gevolgd door de Oostenrijkse steeple-specialist Günther Weidlinger (28.17) en de Spanjaard Carles Castillejo (28.32).Butter keek deze race met een schuin oog naar één van zijn concurrenten voor het EK neo-senioren. De Italiaan Daniele Meucci, uit hetzelfde geboortejaar als Butter, liep naar een zesde plek in een tijd van 28.56. “Dit geeft wel aan dat er nog een hoop moet gebeuren. Nu neem ik even een rustperiode en daarna ga ik volop werken aan mijn vorm richting het EK,” aldus de Beverwijker.In de damesrace koos Selma Borst voor eenzelfde tactiek als haar teamgenoot. Met een eerste km in 3.10 en een passage na 3 km in 9.53 was ze aardig op weg, maar daarna liep het niet soepel meer bij de Castricumse atlete. Borst kwam alleen te lopen en kon het niet opbrengen de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Na 4200m beëindigde ze haar race.“Ik zag het echt helemaal niet meer zitten. Eigenlijk is dit niets voor mij, ik ben nog bijna nooit uitgestapt. Op sommige dagen zit blijkbaar niks mee. De teleurstelling van de City-Pier-City Loop vorige maand is toch harder dan ik dacht,” aldus Borst. In de City-Pier-City Loop viel Borst na een te snelle start flink terug en wist ze de haar zo geliefde Nederlandse titel niet te prolongeren.“Ik heb in Portugal prima getraind en ben erg goed in vorm, maar vandaag was het mentaal gewoon helemaal niets,” vervolgt de 23-jarige atlete. “Voorlopig denk ik alleen nog even aan lekker trainen. Ik ben erg gretig voor het baanseizoen en heb zin om me op de kortere afstanden te richten, zoals de 1500m. Ik ga weer lekker opnieuw beginnen.”Guido Hartensveld steekt zijn pupil een hart onder de riem: “Het valt op dit moment even allemaal niet mee. Selma heeft een erg hoog verwachtingspatroon, net zoals iedereen dat wel heeft na haar sterke prestaties op jonge leeftijd. Maar we moeten niet vergeten dat Selma nog veel moet leren.”Een uur na de wedstrijd kan Borst haar wedstrijd een betere plek geven. Was ze direct nadat ze de baan afstapte nog volledig gedesillusioneerd, nu weet ze dat ze niet moet wanhopen.“Na de wedstrijd heb ik lekker lang uitgelopen met de Engelse topatlete Jo Pavey. ‘Je moet je gewoon niet druk maken’, zei ze. En zij kan het weten gezien haar ervaring en leeftijd.”De zware omstandigheden waren in de uitslag bij de dames goed terug te zien. Slechts 10 van de 23 gestarte atletes haalden de finish en de tijden vielen wat tegen. Favoriete Elvan Abeylegesse uit Turkije prolongeerde zoals verwacht haar titel in 31.25.15.

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Brian Bulgac plaatst zich voor WK duathlon

Vandaag heeft TDR-duathleet Brian Bulgac een zeer sterke wedstrijd neergezet waarmee hij zich plaatste voor de WK duathlon eind mei in Hongarije. In de run-bike-run wedstrijd over respectievelijk 5, 20 en 2,5 kilometer in het Franse Meaux kwam Bulgac als zesde overall over de streep.Deze wedstrijd was onderdeel van de Franse duathloncompetitie, die als erg sterk wordt beschouwd. Voor de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) was dat een reden om hier met een ploeg, waaronder een aantal jonge atleten, zoals Bulgac, heen te reizen. Om plaatsing voor de WK duathlon af te dwingen moest de 18-jarige Bulgac bij de eerste twee junioren finishen. Hier slaagde de Almeerder in; hij kwam als eerste junior en als zesde overall over de finish. Omdat het toegestaan was bij het fietsen te stayeren begon de TDR’er scherp aan het eerste looponderdeel om zo in een goede fietsgroep terecht te komen. Coach Marcel Swart: “Brian liep voorin de wedstrijd mee met de andere Nederlanders Armand van der Smissen en Wim Nieuwkerk. Hij moest op zijn tanden bijten om ze bij te houden, maar dat lukte en dus kwam hij in de eerste fietsgroep terecht.” Het fietsen ging Bulgac ook goed af; hij hield gemakkelijk stand in de kopgroep van negen man. De afsluitende tweeëneenhalve kilometer lopen gaat direct erg hard, waarbij Van der Smissen uiteindelijk de wedstrijd in de eindsprint naar zich toetrekt. Bulgac komt veertig seconden later als zesde over de finish. Swart: “Het is mooi dat hij zich plaatst voor de WK, maar daarnaast stemt zijn zesde plek in dit deelnemersveld mij ook erg tevreden.” 

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Gemengde gevoelens over NK Halve Marathon

       Den Haag – De atleten van Team Distance Runners kijken met gemengde gevoelens terug op het Nederlands Kampioenschap Halve Marathon, dat werd gehouden  tijdens de City-Pier-City Loop in Den Haag. Vooraf werd gehoopt op een ‘ultiem succes’. Wanneer Michel Butter en Selma Borst de Nederlandse titel zouden veroveren, zouden beiden voor een unieke trilogie zorgen. De twee favorieten moesten echter hun meerdere erkennen in de naaste concurrenten en genoegen nemen met het brons. Daarentegen werden er wel veel persoonlijk records neergezet door de TDR-atleten op het vernieuwde en  blijkbaar snellere parcours. Michel Butter kreeg een heel ander scenario voorgeschoteld dan hij van tevoren had verwacht. Bij de meeting aan de vooravond van de wedstrijd werd aangekondigd dat een aantal Kenianen, waaronder Samuel Wanjiru, zouden vertrekken op een wereldrecordschema. Dit betekende een doorkomsttijd op de 10km van 27.30.  Daarachter zouden enkele andere Kenianen weggaan op een doorkomst van 28.15. Er werd verwacht dat een groep  Nederlanders daarachter zou lopen en een tactisch duel met elkaar zou uitvechten.Op de wedstrijddag werd voor de 21-jarige Butter al snel duidelijk dat dit totaal niet het geval was. Onder impulsen van de duidelijk in vorm verkerende Luc Krotwaar en Koen Raymaekers werd het een snoeiharde race. De eerste drie kilometer werden afgelegd in 8.44 en de passage na vijf kilometer was in 14.33. Na zeven km moest Butter afhaken bij het moordende tempo van Raymaekers en Krotwaar: “Op dat moment voelde ik dat het goud verloren was. Na één, twee slechte kilometers kwam ik alleen te lopen. Toen ik het tienkilometerpunt passeerde realiseerde ik me dat het toch wel heel erg hard ging, gezien de tijd van 29.29.”In het vervolg van de wedstrijd wist de jonge Beverwijker toch uitstekend stand te houden.Hij wist de oprukkende Martin Lauret en Jeroen van Damme achter zich te houden en in een prachtig persoonlijk record van 1.03.52 zeer verdienstelijk het brons binnen te slepen. Butter: “Diep in mijn hart ben ik teleurgesteld, ik had hier willen winnen. Maar als ik goed nadenk weet ik dat ik niet moet zeuren. Koen en Luc waren gewoonweg te sterk vandaag. Zij zijn de terechte nummers 1 en 2.”Coach Guido Hartensveld wees op de mentale veerkracht van zijn pupil: “Het klinkt misschien raar, maar voor mij is de winst van deze wedstrijd het uitstekende tweede gedeelte van Michel, nadat hij het gevoel had een verloren wedstrijd te lopen. Hij is echt ontzettend gegroeid; in het verleden zou hij zeker weten teruggezakt zijn. Dat hij zich nu weet te handhaven, waardeer ik enorm. Ik ben erg tevreden over zijn prestatie. En bovendien, het is sowieso niet goed voor zijn carrière om nu al week in week uit te winnen.”Achter Butter liep Hugo van den Broek naar een zesde plaats op het NK. De marathonloper uit Castricum was met name teleurgesteld over zijn tijd van 1.06.36. “Dit zet me met beide benen op de grond. Deze tijd had ik als tussentijd op de marathon van Rotterdam gepland.Er moet dus nog veel gebeuren. Maar ik heb nog een maand de tijd om in Portugal aan mijn vorm te werken. Dit moet gewoon beter. Guido en ik gaan er in Portugal alles aan doen om mijn niveau te verbeteren en sterker in Rotterdam aan de start te staan.”Het grote doel voor Van den Broek dit jaar is deelname aan de Marathon Cup in Osaka tijdens het WK atletiek. Criteria voor een plek in het Nederlandse marathonteam zijn tijden van 1.05.30 op de halve en 2.18.00 op de hele marathon of een plek op de ranglijst bij de beste zes Nederlandse marathonlopers. Nu Raymaekers en Krotwaar zich met de behaalde limiet bij Sander Schutgens voegen, is de basis van de marathonploeg al gevormd. Uitbreiding is mogelijk met nog drie atleten. Naast Van den Broek zijn Greg van Hest, Martin Lauret en Jeroen van Damme hiervoor de voornaamste kandidaten. Een trio TDR-atleten streed om plek zeven tot en met negen op het NK. Ronald Schröer bewees met een zevende plaats in een pr van 1.08.32 uitstekend op koers te zijn richting het NK Marathon in Rotterdam. De 22-jarige wist een spannende eindsprint met Christian de Lie (1.08.33) in zijn voordeel te beslissen. Ook opvallend was de prestatie van triatleet Youri Severin die met een pr van 1.08.39 bewees dat zijn looponderdeel zich tot een erg goed niveau begint te ontwikkelen. Pip Tesselaar keek tevreden terug op zijn race.  De master uit Heerhugowaard moest in een eerder stadium afhaken bij de groep met TDR-lopers, maar zijn tijd van 1.09.29 stemde tot tevredenheid. Yennick Wolthuizen verbeterde zijn pr tot 1.10.30. De atleet uit Anna-Paulowna toonde aan dat hij zich nog steeds goed blijft ontwikkelen. Net als bij de heren was er bij de dames ook geen goud voor TDR. Selma Borst maakte de fout door veel te snel te openen. De eerste drie kilometer, die werden afgelegd onder de tien minuten, werd de regerend kampioene uiteindelijk funest.Borst: “Mijn plan was om de eerste kilometers scherp weg te gaan en voorsprong te nemen op mijn concurrentes, omdat ik me uitstekend voelde. Blijkbaar wilde ik het net iets te graag. Na vijf kilometer lag ik niet één, maar vier groepjes voor op mijn concurrentes. Daarna was ik het helemaal kwijt. Gelukkig wachtte mijn teamgenoot Rens Dekkers op me en heeft hij me geholpen weer terug in de wedstrijd te komen.” De tweede helft van de wedstrijd keek Borst tegen een achterstand van twintig seconden aan op Merel de Knegt en Nadja Wijenberg en leek ze zelfs terug te komen. “Maar het was gewoon op. Mijn benen liepen vol en ik kon niks meer. Ik ben ontzettend stom geweest,” aldus de diepteleurgestelde atlete.Een domper was bovendien dat Borst de limiet voor het WK Halve Marathon in Udine (Italië) misliep. Borst finishte in 1.15.13 als derde Nederlandse. Merel de Knegt greep de Nederlandse titel door Nadja Weijenberg in de laatste 400 meter te passeren.Barbara Zutt meldde zich in de loop van de week al af met een blessure. Voor Rens Dekkers viel het lopen met een rechterarm geheel in het gips uiteindelijk behoorlijk tegen. De atleet in voorbereiding op de Rotterdam Marathon, maakte vorige week tijdens een training een ongelukkige val en brak zodoende zijn elleboog. Dekkers kreeg tijdens zijn wedstrijd te kampen met een behoorlijk pijnlijke ribbenkast en schouders. Uiteindelijk wist hij toch nog nuttig werk te verrichten voor teamgenote Selma Borst.Het wordt voor hem nu een race tegen de klok om fit aan de start te verschijnen in Rotterdam.Maandag vertrekt een groep van acht TDR-atleten naar Monte Gordo in Portugal voor een trainingsstage van drie weken. Daarna nemen Selma Borst en Michel Butter deel aan de Europacup 10.000m in Ferrara (Italië). Het doel voor Butter is om zich daar te kwalificeren voor het EK voor neosenioren deze zomer. naar FOTOGALERIJ

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Medaillefestijn op Wageningse Berg

WAGENINGEN – Het was dit weekend een waar medaillefestijn voor Team Distance Runners tijdens het NK Cross in Wageningen. Nadat Pip Tesselaar zich zaterdag al kroonde tot Nederlands Kampioen bij de masters, was er zondag een imponerend succes met maar liefst zeven medailles. Des te opvallender was dat zondag vier van de acht gelopen races werden gewonnen door TDR-atleten. De atleten waarvan hoge verwachtingen waren, wisten de verwachtingen ook daadwerkelijk om te zetten in eremetaal. Een leuke bijkomstigheid was dat vandaag de 100e NK-medaille in de TDR-geschiedenis werd behaald. De feestelijke dag werd goed geopend door Margriet Berkhout bij de meisjes B-junioren.Het jonge talent uit Warmenhuizen had gezien haar prestatieniveau mee kunnen doen om de medailles bij de A-junioren, maar er werd voor gekozen om haar in haar carrière rustig naar voren te brengen. Naast dat Berkhout een dubbelslag zou kunnen slaan na haar nationale indoortitel, had ze vandaag nog een ander doel voor ogen: Met een zo groot mogelijke voorsprong de wedstrijd winnen. De B-juniore deed dit met verve. Met een voorsprong van maar liefst 62 seconden eiste ze de titel voor zich op. Dergelijke zeges werden in de historie alleen door absolute talenten vertoond. Berkhout: “Omdat ik een uitdaging zocht, heb ik gisteravond een gesprekje gehad met Guido: ik wilde zeker dat het een bijzondere overwinning zou zijn. Het was ontzettend moeilijk om in mijn eentje het tempo hoog te houden; ik moest telkens blijven doorzetten. Maar dat lukte goed en dus kijk ik erg tevreden terug op mijn wedstrijd vandaag.”Lisanne Wever wist een knappe 8e plaats te behalen in deze categorie.Hierna was het de beurt aan Wesley Pauel en Leon Koch bij de jongens B-junioren. De atleten uit Almere zetten beiden een uitstekende wedstrijd neer. Pauel deed in de race over 4900m tot in de laatste kilometer mee om de titel en behaalde een zwaarbevochten zilveren plak. Na een spannend duel met Jurjen Polderman moest de Almerenaar genoegen nemen met de tweede plek. C-junior Leon Koch wist met een daverende eindsprint twee man te passeren en naar een keurige 6e plek te lopen.Manon Kruiver en Raika Lenaarts waren op voorhand de uitgesproken favorieten om op het podium te eindigen bij de meisjes A-junioren. Zij maakten deze verwachtingen volkomen waar. Na een rustig begin zette Kruiver de race naar haar hand. Ze had aan één versnelling genoeg om onbedreigd de overwinning binnen te halen. “Ik heb geen enkel probleem gehad.Het ging heel langzaam in het begin, het leek wel wandeltempo. Toen ik het tempo opvoerde had ik aan één versnelling genoeg om afstand te nemen,” aldus Kruiver. De bronzen medaille was voor Lenaarts een goed resultaat, gezien de zwaarte van het parcours. Lenaarts: “Ik had op een snel parcours gehoopt, zoals het er zaterdag bijlag. Toen ik hier vandaag aankwam was het een heel ander verhaal met veel modder en dat is niet in mijn voordeel. Ik ben tevreden met het brons en over alle crossen gezien was dit mijn beste winter ooit. Ik heb superveel zin in het baanseizoen.” Kelly Schouten presteerde ook uitstekend. Na een bronzen medaille twee weken geleden op het NK 10km liet ze vandaag weer een prima race zien en eindigde op een vijfde plek.Bij de oudste juniorengroep bij de jongens was de deelname van TDR niet zo sterk als bij de andere juniorenraces. Toch presteerde Alwin Groen hier erg goed. De Burgerbrugger liep zijn eigen race en wist op te rukken naar een zevende plaats.Tom Wiggers zorgde met een heel mooie race voor een prachtige gouden medaille bij de mannen korte cross. Nadat David Hemstede de race in het eerste gedeelte hard maakte, nam Wiggers de leiding het tweede gedeelte over. De eerstejaars-senior sleurde net zolang aan kop totdat zijn belager moest capituleren. Nog voor de laatste heuvel maakte de Bergenaar de wedstrijd vakkundig af. Het duo nam een flinke voorsprong op de rest van het veld, waarin Robin van de Linde (6e) en Tjerk Conijn (8e) ook erg sterk liepen. “Dít had ik nodig! Ik draai de laatste tijd hartstikke goed, maar dat heb ik in mijn laatste wedstrijden niet kunnen laten zien. Nu haal ik het er wel uit en ik ben echt trots op de manier waarop,” sprak de jonge Nederlands kampioen na afloop. Een leuke eer voor Wiggers was dat hij de 100e medaille voor TDR behaalde. De hele dag hing er al een bijzondere sfeer op de Wageningse Berg. De speakers telden mee met het aantal medailles en diverse mensen feliciteerden oprichter en hoofdcoach Guido Hartensveld met de mijlpaal.Hartensveld: “Deze medaille zal ik zeker onthouden. Aan de ene kant omdat het mooi is voor Tom dat hij juist nu deze titel behaalde. Maar aan de andere kant koester ik hem nog wel meer om de manier waarop hij hem behaalde. Het tellen van de medailles was een idee van teammanager Harold Siekmann. Zijn idee om de honderdste medaille te noemen deed wel wat extra’s. Het leefde echt vandaag en onderstreept ons succes.”De dag eindigde met de twee koningsnummers. Bij de dames kwamen Selma Borst en Barbara Zutt in actie. Borst verkeert de laatste tijd in steeds betere vorm, maar de 23-jarige Castricumse werden geen hoge kansen toegedicht. Borst deed het vandaag echter zeer goed op de zware ondergrond, door samen met topfavoriete Adriënne Herzog de dienst uit te maken. Toen de TDR-loopster op achterstand werd gezet, wist ze het de Gietense evengoed lastig te maken door haar te blijven opjagen. Met een achterstand van zeven seconden behaalde Borst het zilver. “Ik ging ontzettend goed vandaag. Dit is mijn kleinste verschil ooit met Adriënne. Ik ben vooral tevreden met de korte achterstand en dat ik op deze ondergrond zo goed uit de voeten weet te komen. Het grote verschil met de rest (red: nummer drie Deelstra werd op 41 seconden achterstand gezet) heeft me verbaasd. Ik weet niet hoe Adriënne op dit moment draait, maar gezien vandaag is mijn vorm zeer goed.”Barbara Zutt miste de aansluiting in de beginfase en eindigde licht teleurstellend op een 9e plaats in de race over 6700m.Op het absolute koningsnummer zorgde Michel Butter voor de kroon op het werk van de succesvolle dag voor TDR. De lange cross bij de mannen werd op meer dan fantastische wijze gewonnen door de Lycurgus-atleet. Vooraf was het de vraag hoe de jonge atleet omging met zijn succes in Schoorl, waar hij zijn eerste Nederlandse titel bij de senioren behaalde, en de bijbehorende druk. Uit de manier waarop Butter de wedstrijd won blijkt dat hij juist op dit vlak zeer snel leert. Butter liep de race slim door niet elke aanval te pareren en af en toe bewust een gaatje te laten met Guus Janssen en Khalid Choukoud. De ontknoping viel toen Patrick Stitzinger, vooraf gezien als de favoriet, een versnelling niet doortrok. Butter: “Ik had me voorgenomen niet te snel in de aanval te gaan. De kans die ik zou krijgen, zou ik pakken en dat is dan ook gebeurd.” De Beverwijker trakteerde het publiek nog wel op een spannende slotfase, toen Sander Schutgens tot op enkele tientallen meters naderde. Butter moest nog vol aanzetten op de laatste heuvel om de zege veilig te stellen. “Ik moest er diep voor gaan, maar dit was wel een heel mooie overwinning. De afgelopen week was voor mij erg zwaar met alle aandacht voor mijn prestatie in Schoorl. Gelukkig hebben Guido en ik de training deze week slim aangepakt. Gisteren voelde ik de frisheid alweer toen ik hier arriveerde.” Met de crosstitel ontpopt Butter zich tot één van de boegbeelden van het succesvolle Team Distance Runners. Coach Guido Hartensveld: “Een journalist vroeg me al of hij de Sven Kramer van TDR is. Die vergelijking klopt wel als Selma Ireen Wüst is,” antwoordde Hartensveld grinnikend.“Het is leuk dat Michel een uithangbord voor TDR is, maar het is vooral leuk om met hem te werken.”naar FOTOGALERIJ

Lees verder