Mexico Update 2: Inspiratie à la Cook

Trainer Guido Hartensveld verblijft momenteel met zijn atleten van het Team Distance Runners in het Mexicaanse San Luis Potosi voor een trainingskamp. In het sportcentrum La Loma op bijna 2000m hoogte vinden de atleten de ideale trainingsomgeving en faciliteiten om zich voor te bereiden op de komende wedstrijden. Met in het hoofd één groot doel: de Europese Kampioenschappen Atletiek in Barcelona. Na de trainingskampen in Sankt Moritz, het EK voor neo-senioren in Kaunas en het WK in Berlijn, doet Guido Hartensveld de komende weken verslag van zijn ervaringen vanuit San Luis Potosi.

Marathonners naar huis

En zo is ook de tweede microcyclus van 12 dagen voorbij gevlogen! Vanochtend om 5u30 met onze grote bus het grootste deel van de groep alweer naar het vliegveld gebracht. Even een korte update over deze atleten: de marathonners hebben echt keihard getraind. De laatste trainingen waren ondanks de onvermijdelijke vermoeidheid zeer hoopgevend. We moeten niet vergeten dat dit de periode was om "aerobic resistance" op te bouwen. Uiteraard hoop ik dat ze fit genoeg zijn om met de CPC een lekkere wedstrijd te lopen. En Robert kan vormbehoud tonen voor Barcelona! Mark Nouws moest in Schoorl zijn wedstrijd staken met acute klachten in de kuit, is kreupel hiernaartoe vertrokken, maar heeft veel alternatief getraind en kon Mexico hardlopend verlaten. Barbara gaat stoppen met topsport en zal verder gaan sporten op verenigingsniveau. Hierover komende week meer. Selma heeft zich weer een beetje sporter gevoeld, al was het voornamelijk in het zwembad. Complimenten trouwens aan Mark en Selma, ze zijn altijd positief gebleven en hebben de groep daar waar mogelijk ondersteund. Tjerk en Wesley waren ongelooflijk belangrijk voor de groep deze stage. Vol verwachting kijk ik uit naar het baanseizoen met ze. We hebben hele mooie doelen neergezet. Treffend ook waren de woorden van Tjerk bij het afscheid nemen vanochtend vroeg: "Onwijs bedankt voor alles, maak er wat moois van met de boys en hou Pennekamp heel, dan gaat het nog heel mooi worden". Dat is precies zoals ik het ook voel. Raika heeft lekker kunnen trainen de laatste periode. De focus is terug en ze is zichtbaar gretig aan haar basis aan het werken. Het is voor haar echt genieten om zich weer volop in het (heuvel)sprint geweld te kunnen storten.

Interessante intervisies

De komende 14 dagen is de groep klein, maar kwalitatief hoog: Nils Pennekamp (800m), Michel Butter (10.000m) en Kristof van Malderen (1500m). Hoewel we onze maatjes echt zullen missen, merk ik vandaag direct ook de voordelen van een kleinere groep. We hadden alle tijd en aandacht voor een aantal interessante gespreksonderwerpen. Met Kristof over "life balance", over het feit dat we nooit mogen vergeten hoe bijzonder en intens dit leven is, over omgaan met succes en met tegenslagen, over "winning attitude" en "the mentality of a true champion". Kristof is altijd een interessante gesprekspartner voor me. Een sparringpartner met een mening en een originele kijk op de sport. Met Nils heb ik het gevoel alsof we al jaren samenwerken. We hebben aan weinig woorden genoeg. Hij gaat dit seizoen denk ik echt voor vuurwerk zorgen. Ik legde Nils de stelling voor: "racing or pacing", ofwel "liever races winnen of snelle tijden". Interessante intervisies tussen coach en de atleten Pennekamp en Van Malderen. In het restaurant haalden we John Cook erbij, topcoach van o.a. Leo Manzano (3'33" op de 1500m) en Shanon Rowbury (2'00 op de 800m en 4'00" op de 1500m - 3e op WK). De Amerikanen zijn duidelijk: "It's all about winning". Inspirerend. Kristof vertelde hoe ie "winnen" echt heel bewust in z'n systeem probeert te krijgen en dat ‘ie zo enorm genoten heeft van het feit dat ‘ie dit seizoen wedstrijden naar z'n hand heeft kunnen zetten. Nils leeft nog een beetje met de gedachte dat ie eerste snellere tijden moet lopen voordat ‘ie aan winnen kan gaan denken. We zeggen dat ‘ie daar niet vroeg genoeg mee kan beginnen en dat je ook andersom kan redeneren: altijd proberen te winnen en dat op een steeds hoger nivo. Bovendien: anders komt er nooit een eind aan. Er zullen altijd atleten sneller zijn voordat je het wereldrecord in je bezit hebt.

Group Cook

De aanwezigheid van "Group John Cook"  is voor ons allen een bron van inspiratie. Voor mij geldt dat zeker. Telkens als ik buitenlandse topcoaches ontmoet begint het te kriebelen. In 2 dagen tijd heb ik Cook al 3 keer uitgebreid gesproken. We gaan morgen zitten om "drills" uit te wisselen. Mooi om dat te kunnen doen met de man die bekend staat om z'n Spartaanse benadering en het feit hoe ie door z'n atleten "total overall athletic fitness"  bij te brengen, ze ook zichtbaar sneller maakt. Vanmiddag zag ik Rowbury smijten met een 4kg medicine ball, om bang van te worden. Heerlijk! "This one we stole from you and your guys yesterday", klonk het plagerig.

Circuitjes

Kristof is ook echt van de intensieve circuittjes gaan houden. Net als de drills, de training met zware halters, de gerichte techniekoefeningen en de korte (heuvel)sprints had hij voor TDR nog nooit aan deze trainingsvormen gedaan. "Je ziet hoe cultuurbepaald sommige trainingsvormen eigenlijk zijn", merkt hij terecht op. "Als je niet verder kijkt, dan doe je jaren hetzelfde en veel coaches nemen ook elkaars gewoontes over. Bovendien, als alle toppers van Atletiek Vlaanderen daar niet aan doen, wie ben ik dan als broekie. Zo werkt dat gewoon. Ik dacht de eerste maanden zelfs dat die trainingen typisch iets was dat alleen bij TDR hoorde. Wist ik veel."

De komende week gaan we maar eens een mooie circuittraining op video zetten. Kan een mooi filmje van gemaakt worden voor TDR TV.

Butter

Voor Michel Butter begint het lekker spannend te worden. Ik moet zeggen dat we hard getraind hebben en dat er een heel duidelijke progressie te zien is. Vooraf vreesde ik een beetje de aanpassingsproblemen naar het harde Mondo. Immers, door zijn stage naar Kenya heeft ‘ie heel lang geen tartan onder z'n voeten gehad en dat hebben we best als een risico gezien. Ik denk dat we hier heel slim mee omgegaan zijn. Kleine porties baan en grote delen nog op het sintel van het omliggende Mijlpad. Ook heel geleidelijk de spikes geïntroduceerd. Een voorbeeld van zijn trainingen: 4 x (Mijl + 800 + 400 / p=2') in 5'00" + 2'16" + 64", gevolgd door 12 dagen later: 3 x (Mijl + 1200 + 800 + 400). Een andere training was: 4 Mijl (cinder) + 4km (track). Op bijna 2000m hoogte doet dat echt pijn. Maar doen 25 rondjes van 68" dat ook niet? Op deze hoogte reken ik voor Michel ongeveer een marge van 5" per km t.o.v. zeenivo, dus tijden van in de 20' en net onder de 12' zijn prima voor hem. Nog 3 specifieke trainingen voor de finetuning en dan moet het gebeuren: een progressie van 28'52" naar 28'24"99 is nodig voor kwalificatie voor Barcelona. Ofwel: een doorkomst van ergens rond de 14'10", een lekkere cadans en vooral veel rust en gemak in het pasritme en dan hopelijk nog een mooie compacte groep in een gelijkmatig tempo. Dan zou het zomaar kunnen gebeuren!

Barcelona ‘aan de keukentafel'

Iedereen realiseert zich dat het "aan de keukentafel" natuurlijk heel makkelijk rijk rekenen is hoeveel TDR-ers Barcelona allemaal "zouden kunnen gaan halen", maar daar hebben we natuurlijk niets aan. Het gaat erom wie er uiteindelijk ook daadwerkelijk in topvorm aan de start zullen staan. En dat zullen echt alleen de besten zijn. We hebben 8 atleten voor wie Barcelona ook daadwerkelijk een (droom)doel is voor dit seizoen: 2 meiden en 6 jongens. Ga zelf maar na wie dat zijn. Zelf hoop ik dat we het aantal van 3 atleten in Göteborg (Selma, Hugo en Bob) kunnen overtreffen. Ik denk dat we dan heel tevreden mogen zijn. Tegen de atleten zeg ik: "Zorg dat jij diegene bent, want toernooien are the real thing."

Volg me dagelijks via twitter