Nieuws

TEAM: Team Distance Runners

Team Distance Runners overtreft verwachtingen op NK

AMSTERDAM - Team Distance Runners (TDR) kende dit weekend een zeer succesvol Nederlands Kampioenschap Atletiek. Het loopteam behaalde in Amsterdam een veelvoud aan top-10 noteringen. Maar liefst dertien atleten schaarden zich onder de beste tien deelnemers op hun onderdeel, waarmee de vooraf gestelde verwachtingen werden overtroffen. Voor vier van de TDR-atleten bleek eremetaal weggelegd. Met twee bronzen, één zilveren en één gouden medaille werd ruimschoots aan de doelstelling van coach Guido Hartensveld voldaan. Helen Hofstede was de gelukkige die het goud in de wacht sleepte. Op de 3000m steeplechase was ze veruit de sterkste. Zonder geduchte tegenstand koos de Utrechtse direct het hazenpad en besloot zichzelf uit te dagen. Daarin slaagde ze, door een knappe eindtijd van 10.08.00 te noteren. Met een gouden medaille kon Hofstede tevreden huiswaarts. Zilver voor De Witte Lisanne de Witte behaalde op daverende wijze het zilver op de 400m. Vanuit baan acht kwam ze sterk opzetten op het laatste rechte eind. Van een vierde positie rukte ze op naar het zilver, waarbij ze de titel op een haar miste. Achter de verrassende winnares Nicky van Leuveren (54.27) was het zilver voor De Witte (54.33), nog vóór favoriete Madiea Ghafoor (54.50). "Shit! Was het maar tien meter langer geweest," keek De Witte balend naar haar kansen op goud. "Helaas is dat niet zo, maar deze zilveren medaille is een prachtig resultaat. En dat ook nog eens in een persoonlijk record!" Bjorn Blauwhof eindigde op hetzelfde onderdeel bij de heren op de zevende plaats. Na een knappe prestatie in de series (47.65) wist Blauwhof in de finale niet te overtuigen. Met een tijd van 48.37 was de zevende plaats het hoogst haalbare. Toch toonde Blauwhof zich tevreden over zijn NK-weekend. "Het was een kwestie van afzien, ik had niet meer over in de finale. Maar ik moet reëel zijn: ik kwam hier met als doel een finaleplaats en ik eindig hier als zevende. Daar kan ik niet anders dan tevreden over zijn." Na afloop van het Nederlands Kampioenschap zal de selectiecommissie van de Atletiekunie vergaderen over de mogelijke afvaardiging van een 4x400m estafetteploeg naar het Europees Kampioenschap Atletiek. Wanneer beslist wordt dat de ploeg wordt afgevaardigd, zal moeten blijken of Blauwhof daarvoor geselecteerd wordt. "Wat voor hem pleit, is het feit dat Bjorn elke week beter is gaan lopen," reageert TDR-coach Guido Hartensveld. "Indien hij niet geselecteerd wordt, dan hebben we het in de winter laten liggen." Op de 800m had Paul Boon zich verrassend gekwalificeerd voor de eindstrijd. De Amsterdammer liep in de series pas zijn eerste 800m van dit seizoen, maar wist direct te overtuigen. In de finale bleek dat Boon nog wat tempohardheid tekort kwam. Tot 250m voor de finish wist hij prima mee te komen, maar toen de prijzen verdeeld werden kon Boon niet mee. "Tot de laatste bocht zat ik goed, maar daarna kwam ik in het gedrang en miste ik wat snelheid en agressie," aldus de 800m-loper. Zodoende eindigde de TDR-atleet op een zevende plaats. "Ik ben heel tevreden dat ik de finale heb bereikt. Dit had niemand verwacht," blikte hij terug. Kruiver met brons naar huis Manon Kruiver wist op de 1500m een bronzen medaille in de wacht te slepen. De 1500m-loopster had op eerdere edities al vaker eremetaal verdiend met een sterke eindsprint en herhaalde dat vandaag. Toen het tempo dreigde stil te vallen nam Kruiver de kop, om vervolgens af te wachten. Toen in de laatste ronde favorieten Maureen Koster en Marije te Raa ervandoor gingen, klampte de TDR-atlete aan. Met een overtuigend eindschot bleef ze Anne Es - Van den Hurk voor. "Ik voelde de macht toen ik mijn laatste versnelling inzetten. Verrassend hoe dicht ik nog bij Marije kwam," aldus Kruiver, die nummer twee Marije te Raa op 13 honderdste van een seconde naderde: 4.21.70 om 4.21.83. Bij de heren had TDR maar liefst vier deelnemers in de finale op de 1500m. Nils Pennekamp, Tjerk Conijn, Mark Nouws en Jordi Baars gingen de strijd aan. Pennekamp, de afgelopen jaren in actie op de 800m, koos dit keer voor een langere afstand. "Een mooie uitdaging in een open strijd," aldus de TDR-atleet. In die open strijd kon hij goed meekomen. Toen Jesper van der Wielen twee ronden voor het einde ‘de knuppel in het hoenderhoek gooide', reageerde Pennekamp alert. "Ik voelde dat Jesper zou gaan versnellen. Hij was onrustig en wees dat hij naar de buitenkant wilde." Wat volgde was een zeer snelle laatste 800 meter. Pennekamp wist aan te klampen bij de kopgroep, maar kwam net tekort op de laatste rechte lijn. In 3.53.55 kwam hij als vijfde over de eindstreep. Wouter Ploeger (3.51.71) greep de winst, voor Van der Wielen (3.51.94) en Wouter de Boer (3.52.21). "Ik kon goed pareren, maar kwam aan het eind net iets tekort. Een laatste 800m in 1.53 is erg snel, maar het leidende trio liep vandaag zelfs 1.51," aldus Pennekamp. "Het was een fantastisch mooie wedstrijd." In de sterk bezette race finishte Tjerk Conijn op de achtste plaats (3.55.43), één positie voor zijn teamgenoot Mark Nouws (3.58.05). Jordi Baars kwalificeerde zich op de zaterdag verrassend voor de finale en eindigde daarin als elfde (4.00.98). Spektakel op de 5000m Op de 5000m was TDR met het grootste aantal atleten vertegenwoordigd. Bij de mannen kwamen vijf TDR-atleten in actie, terwijl er bij de dames drie aan de start stonden. De 5000m bij de heren betrof een spannend steekstel met een groot aantal kanshebbers voor de titel. Daartoe behoorden ook Ronald Schröer en Michel Butter. Schröer bereidt zich op dit moment voor op het Europees Kampioenschap waar hij de 10.000m loopt, terwijl Butter na een geslaagde voorjaarsmarathon enkele baanwedstrijden doet. In de grote kopgroep konden zowel Schröer als Butter goed meekomen. Toen de bel voor de laatste ronde klonk, moest Butter echter afhaken. Schröer bleef volop strijden met Abdi Nageeye en Gert-Jan Wassink en behaalde uiteindelijk het brons. "Ik ben hier heel tevreden mee," aldus Schröer. "Ik voelde me gigantisch sterk en kon op 250 meter voor het einde al mijn kracht eruit gooien. Met een harde versnelling wist ik op te stomen naar de derde plaats. Dit was het maximaal haalbare, dit is top." Na Schröer volgden Dennis Licht en Tom Wiggers, met vervolgens Michel Butter op de zesde plaats. "Ik kon goed meekomen in het veld en wist telkens goed op te schuiven naar voren," sprak Butter. " Ik wist wel dat ik de laatste 200m wat snelheid tekort kwam ten opzichte van mijn tegenstanders. Dit is een prima uitslag." Wesley Pauel klasseerde zichzelf als twaalfde (14.49.98) en wist teamgenoot Edwin de Vries (13e; 14.53.34) dit seizoen eindelijk eens te snel af te zijn. In voorgaande duels zegevierde De Vries telkens nipt over Pauel, maar nu waren de rollen omgedraaid. Rens Dekkers finishte als 19e in 15.34.32. De TDR-dames wisten geen potten te breken op de 5000m. Ilse Pol, verleden jaar kampioene, finishte als zesde (17.02.41). Inge de Jong wist op de achtste positie (17.39.10) ploeggenote Lisanne Wever voor te blijven (9e; 17.44.92). Hartensveld zeer tevreden TDR-coach Guido Hartensveld blikte na twee dagen atletiek tevreden terug. "Als coach ben ik trots op mijn ploeg en als liefhebber heb ik genoten van de mooie races." Op de zondagmiddag bleef de teller steken op zeventien finaleplaatsen, dertien top-10 klasseringen en vier medailles. "Hiermee hebben we de vooraf bepaalde doelstelling met verve behaald, een prima resultaat," aldus Hartensveld. "Het verwachte aantal top-10 klasseringen - tien stuks - hebben we bovendien ruimschoots overtreffen. Met uitzondering van de 5000m vrouwen hebben veel mensen hun beste race van het seizoen gelopen. En Ronald (Schröer, red.) is duidelijk klaar voor het Europees Kampioenschap."

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

NK Atletiek Dag 1: Vrijwel alle atleten door naar finale

AMSTERDAM - De atleten van het Team Distance Runners (TDR) hebben goede zaken gedaan op de eerste dag van het Nederlands Kampioenschap Atletiek. In de hoofdstad wist het Noord-Hollandse loopteam een nagenoeg ‘100% score' te behalen; vrijwel alle deelnemers die in actie kwamen, wisten zich te plaatsen voor de finale. Dit betekent dat het team op de zondag met een groot arsenaal aan deelnemers aantreedt: in totaal zeventien TDR-atleten zullen op de finaledag in het Olympisch Stadion van start gaan. 1500m De zaterdag werd geopend met de series van de 1500m voor mannen. Het betekende direct een klein spektakel, aangezien de ‘metrische mijl' dit jaar zeer sterk bezet was. Met de aanwezigheid van onder andere Jesper van der Wielen, Wouter de Boer en opkomend talent Wouter Ploeger betekende het alert zijn en goed positie kiezen om een finaleplaats te bemachtigen. De TDR-atleten slaagden hier met verve in. Alle vier wisten ze zich voor de eindstrijd te kwalificeren. In de eerste serie liet Mark Nouws zich niet gek maken door een vroege versnelling van Robbin Pieterman. De Castricummer bleef attent meelopen in de achtervolgende groep en stelde zijn finaleticket veilig met een ferme eindsprint. Overtuigend snelde Nouws naar de derde plaats, in een tijd van 3.50.87. Teamgenoot Jordi Baars wist te verrassen. De 1500m-loper, die een week voor het toernooi nog zevende reserve was, liet zich van zijn beste kant zien. Door te knokken tot de eindstreep werkte Baars zich naar een prestatie van 3.53.57, zijn tweede tijd ooit. Als zesde atleet in de eerste serie was het precies genoeg om als laatste ‘tijdsnelste' tot de finale door te dringen. In de tweede serie gingen Nils Pennekamp en Tjerk Conijn van start. Pennekamp overtuigde door probleemloos als tweede over de eindstreep te gaan (3.50.46). Ook Tjerk Conijn kon prima meekomen met het leidende vijftal. Zijn prestatie van 3.50.78 was ruim voldoende om als tijdsnelste naar de finale te gaan. "Alle 1500m-lopers zijn in vorm en wisten probleemloos de series af te werken. Goed om te zien dat de laatste 150m overtuigend was bij hen vandaag. Cruciaal om het in de slotfase af te maken," sprak coach Guido Hartensveld tevreden. 400m Op de 400m had TDR met Lisanne de Witte en Bjorn Blauwhof twee troeven in handen. De Witte en Blauwhof, in het verleden goed voor meerdere NK-medailles, toonden aan ook dit jaar prima mee te doen. De Witte liep probleemloos naar de seriewinst in een tijd van 57.25. Morgen komt ze in actie tegen de snelle Madiea Ghafoor. Bjorn Blauwhof had het lastiger. De Purmerender moest aan de bak tegen Bram Peters en Twan van Vastenhoven. Met zijn tijd van 47.65 bewees de TDR-atleet weer op de juiste weg te zijn. 800m Paul Boon en Stevo Todorovic liepen de series over 800m. Boon leverde een sterke prestatie door als nummer twee van de tweede serie zich direct voor de finale te plaatsen. Achter de snelle Thijmen Kupers was Boon met een felle eindsprint overtuigend de nummer twee. Boon toonde zich meer dan tevreden, aangezien het pas zijn eerste 800m van het seizoen betrof. Na blessureperikelen had de atleet dit seizoen enkel nog een 1500m gelopen. Stevo Todorovic kwam er niet aan te pas. In de eerste serie finishte hij als laatste in een tijd van 1.57.06. Hiermee was hij de enige TDR-atleet die niet tot de eindstrijd wist door te dringen. Finaledag Met de zeven deelnemers die op de zaterdag kwalificatie voor te finale wisten af te dwingen, komt het totaal aantal TDR-atleten op de zondag op zeventien. Vooral op de 5000m is TDR goed vertegenwoordigd, met vijf deelnemers bij de mannen en drie bij de vrouwen. Bij de mannen komen onder andere Michel Butter en Ronald Schröer in actie. "Ik heb vandaag sterke prestaties gezien," concludeert TDR-coach Hartensveld. "Mooi om te zien dat we daarbij bijna de volle ‘100% score' behaald hebben. Ook Kristof is in Brussel doorgedrongen tot de finale van de 1500m op het Belgisch Kampioenschap. Morgen moet het gebeuren. De doelstelling voor de zondag is tien top-10 plaatsen en vier medailles, waarvan minimaal één goud."

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

TDR-atleten komen op stoom in Oordegem

OORDEGEM -  In het Belgische Oordegem vond zaterdag de Memorial Buyle plaats, een wedstrijd waar TDR zoals andere jaren met een stevig contingent lopers aan de start verscheen. De meesten van hen lieten zien aardig op stoom te komen richting het Nederlands kampioenschap; van in de vroege voormiddag tot in de late avonduren werden vijf persoonlijk records en tien seizoensbesten genoteerd. 400mOp de 400 meter wist Lisanne de Witte voor de derde keer in haar carrière een tijd onder de 55 seconden te realiseren (54.81). Vooral het gemak waarmee de Heiloose snelheid ontwikkelde was indrukwekkend. Net als eerdere jaren lijkt zij na een traditioneel rustige seizoenstart aardig op gang te komen nu het NK aanstaande is. "Ik voel me echt fit nu, de puzzelstukjes beginnen in elkaar te vallen", aldus de Trias-atlete. Ook Bjorn Blauwhof wist weer iets van zijn beste seizoenstijd af te knabbelen. Bij de mannen kwam hij tot 48.00. "Op het NK moet het gebeuren", aldus de lange atleet uit de Purmer. 800mManon Kruiver startte op de 800 meter bewust in de B-loop. De snelle opening die 's middags in de snelste serie verwacht werd leek haar iets te veel van het goede en zij gaf er de voorkeur aan zelfvertrouwen op te doen in het naprogramma. Daar slaagde zij volkomen in door solo naar de overwinning te lopen in een tijd van 2.13.05. 1500m De meeste TDR atleten kwamen in actie op de 1500 meter. In de snelste serie van deze metrische mijl stonden zowel Kristof van Malderen als Mark Nouws aan de start. Van Malderen opende vorige week zijn seizoen en kwam daarbij tot een tijd van 3.42. Alhoewel er gehoopt was op enige progressie moest hij genoegen nemen met een tijd van 3.43.11, waarmee hij op een derde plaats eindigde.  De  Belg raakte in de eerste fase van de race wat ingesloten en leek wat verkrampt aan de binnenkant te lopen. Zijn opmars in het laatste deel van de wedstrijd was goed, maar het lukte niet de race alsnog naar zijn hand te zetten. "Ik kon tijdens rondjes 58 inderdaad niet de ontspanning vinden die nodig is voor een snelle tijd", aldus Van Malderen, die zich dolgraag wil plaatsen voor het EK eind deze maand in Helsinki. De tijd die nog rest om kwalificatie af te dwingen begint ondertussen te dringen; nog slechts twee weken resteren om tot een tijd van 3.38.00 te komen. Mark Nouws kreeg vlak na zijn spectaculaire verbetering in Hoorn te maken met ziekte, en liep zodoende sindsdien geen wedstrijden. In Oordegem keerde hij terug, maar bleek nog niet geheel  fit; hij kon het tempo in de A-race niet bijbenen en kwam uiteindelijk na 3.55.87 over de finish. Nils Pennekamp is met een uitermate sterk seizoen bezig. Op de 800 meter liep hij nog niet boven de 1.50 en ook zijn 1500 meter gaat steeds sneller. Vooral de afwisseling tussen deze nummers bevalt goed. Gister wist hij in de B-loop zijn pr opnieuw te verbeteren. Nadat de haas uitstapte trok de 25-jarige atleet hard door en finishte als tweede in een tijd van 3.44.19. "Deze aanpak werkt erg verfrissend", aldus Pennekamp; "ik voel me erg gretig voor elke wedstrijd en kijk uit naar komende weken, er komen wat mooie wedstrijden aan. " Tjerk Conijn benaderde later op de avond in de C-race zijn PR tot op een tiende van een seconde. De fysiotherapeut uit Krommenie had een sterk eindschot en kwam strijdend om de overwinning met Team4Mijl-loper Wouter Ploeger tot  3.49.02. "Het NK is het doel, ik ga zorgen dat ik daar in topvorm ben",  aldus Conijn. Ook Jordi Baars en Edwin de Vries kwamen tot een seizoensbeste, zij liepen respectievelijk 3.56.27 en 3.56.78. Paul Boon maakte na een hamstringblessure zijn comeback op de voor hem dubbele afstand en kwam tot een tijd van 4.00.87. Harmen Korfage wist eerder deze week de 2-minuten grens  op de 800 meter te doorbreken, en komt nu ook bijzonder dicht in de buurt van de 4-minuten grens; hij liep een knap pr van 4.01.95. Bij de vrouwen zette Lisanne Wever de B-race naar haar hand. Met een peloton Belgische meiden in haar kielzog wist zij voor het eerst de grens van 4.30 te doorbreken. Na ronden van 73, 71, en nogmaals 71 seconden bekroonde zij haar race met een mooi pr van 4.29.52. 3000m10.000meter-loper Ronald Schröer lijkt sinds afgelopen week definitief zeker van plaatsing voor het EK in Helsinki en focust zich nu dan ook volledig op de voorbereiding daarop. Na een rustweek en een trainingsblok van een maand kwam hij in Oordegem in actie op de 3000m. Met de snelheid lijkt het wel goed te zitten; hij verbeterde zijn pr  van 8.11 naar 8.03.62. De komende weken zal Schröer alleen nog de 5000 meter op het NK lopen. "Daar heb ik erg veel zin in, ik hoop daar voor een medaille te gaan", aldus de zelfverklaard levensgenieter uit Castricum. 5000m Op de 5000 meter vier atleten in voorbereiding op de marathon. Ilse Pol, die dit najaar haar debuut zal maken op de klassieke afstand, was weer iets sneller dan vorige week in Tilburg en kwam tot 16.34.18. Ook Inge de Jong verbeterde zich flink ten opzichtte van een week eerder; zij noteerde 17.46.06. Bij de mannen wist Christian de Lie nipt onder het kwartier te duiken. Hij finishte als tweede in 14.59.98. De Rwandese TDR-stagiaire Ambroise Uwarigiye finishte als derde in 15.04.32 terwijl Rens Dekkers tot 15.22.29 kwam.  Overige Uitslagen: 800m Jim Kruiver 1.59.511500m Wesley Pauel 4.02.76

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Pennekamp en Hofstede fractie van records verwijderd

REHLINGEN - In het Duitse Rehlingen vond vandaag de 48e editie plaats van het ‘Pfingstsportfest'. De wedstrijden op tweede Pinksterdag trokken de aandacht van TDR-atleten Nils Pennekamp en Helen Hofstede, die in de Nedersaksische stad op zoek gingen naar snelle tijden. Uiteindelijk bleven ze beiden net boven hun persoonlijk records steken. Pennekamp nam veel initiatief in zijn race over 800 meter. De tempomaker van dienst opende met een ronde van 52 seconden, waarna de TDR-atleet overnam. Aan de finish leverde het een tweede plaats op in de C-race. De eindtijd van Pennekamp bedroeg 1.49.82. De 800m-loper gaf aan nog wat vermoeid te zijn geweest van zijn recordrace afgelopen zaterdag in Oordegem (pr van 3.45.23 op de 1500m, red.) en het vele reizen. "Maar als dit een slechte race is, dan is een tijd van 1.49 nog helemaal niet zo verkeerd. Ik ben dit seizoen nog niet boven de 1.50 uitgekomen." Naast de 800 meter loopt Pennekamp dit seizoen ook veel wedstrijden over 1500 meter. De 1500 meter is een afstand die hij steeds beter onder de knie begint te krijgen, gezien zijn recente progressie. "Het seizoen is nog lang," aldus Pennekamp. "Volgende week loop ik in Oordegem weer een 1500 meter. Ik wilde dit weekend twee pr's, maar het werd er uiteindelijk één. Maar toch heb ik een mooie ervaring opgedaan hier in Rehlingen." Helen Hofstede hoopte op een persoonlijk record op de 3000m steeple. In het Amerikaanse Stanford verbeterde ze haar beste tijd afgelopen maand naar 9.55.44. Ditmaal zette Hofstede in op een prestatie beneden de 9.50, waarbij ze met een schuin oog naar de EK-limiet keek (een tijd onder de 9.41, red.). Gedurende de wedstrijd wist de TDR-atlete goed op te schuiven in het veld. Toch ontbrak het haar aan kracht. Daarnaast verliep de race van Hofstede niet vlekkeloos. Zo moest ze pas op de plaats maken toen één van de deelneemsters ten val kwam in de waterbak. Na 3000m en 35 hindernissen eindigde Hofstede in een tijd van 9.57.65. Haar tweede tijd ooit en sneller dan wat ze vorig jaar presteerde, maar niet waarop ze had ingezet. "Maar het seizoen is nog lang," sprak de Utrechtse na afloop. "Ik was wat verkouden en ik vond de omstandigheden lastiger dan in Stanford. Ik ben niet ontevreden, maar je hoopt natuurlijk op meer."

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Sterke Van Malderen en Pennekamp tijdens IFAM Meeting

OORDEGEM - Onder bijna ideale omstandigheden werd gisteravond in het Belgische Oordegem de jaarlijkse IFAM Meeting gehouden. De atleten troffen hier, naast een windstille zomeravond, een perfecte ambiance en een zeer sterk deelnemersveld. Lisanne de Witte was al vroeg afgereisd naar Oordegem om tien over twee te starten in het voorprogramma. Op de 400 meter kwam ze tot een goede prestatie van 55.23. Ze bleef hiermee verwijderd van haar persoonlijk record (54.59) betekende, maar noteerde wel haar beste seizoenstijd. Na een pauze van ruim zes uur werd duidelijk dat De Witte alsnog werd toegelaten tot het hoofdprogramma, waar ze uiteindelijk naar een tijd van 56.29 snelde. "Ik wilde niet gokken op het hoofdprogramma met het risico dat ik helemaal niet zou kunnen starten vandaag. Op toernooien loop je ook vaak twee keer, dus helemaal vreemd was dit niet voor me", aldus De Witte. Kruiver Manon Kruiver startte in de B-race van de 800 meter en komt nog duidelijk wedstrijdritme te kort na een ziekteperiode. Kruiver eindigde als achtste in 2.16.74. Pennekamp Nils Pennekamp liep zijn eerste 1500 meter van het seizoen en had zich hier zichtbaar op verheugd. "Ik voel dat ik dit jaar weer een stap sterker ben. Ook wat betreft de 1500 meter, ik was dan ook erg benieuwd wat ik kon." Pennekamp werd knap tweede in de C-race en verbeterde zijn persoonlijk record met ruim vier seconden tot 3.45.23. "Dit is gaaf dat het met zulke happen gaat". Pennekamp reist door naar Rehlingen om daar maandag zijn favoriete 800 meter te lopen. Tijdens de Duitse meeting zal ook Helen Hofstede in actie komen, op de 3000m steeple. Van Malderen Kristof van Malderen liep zijn eerste 1500 meter van het seizoen. In de snelste, sterk bezette race wist hij zich naar een vijfde plek te knokken in 3.42.38. "Hiermee ben ik zeer tevreden. Ik weet dat het nog een stuk harder moet. Maar wanneer ik deze tijd vergelijk met mijn seizoensopening van 2010, dan ben ik al een stukje sneller. Destijds startte ik met 3.43. Ik verwachte de komende weken alleen maar progressie te maken," aldus Van Malderen. Naast bovenstaande TDR-prestaties werd er door diverse Nederlanders zeer goed gepresteerd. Zo wisten Jesper van de Wielen en Dennis Licht op de 5000 meter beiden onder de EK-limiet te duiken met persoonlijk records van respectievelijk 13.29.02 en 13.29.83. Met deze tijden lopen zij zich tevens in de Nederlandse top 10 allertijden.          

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Spectaculaire progressie Mark Nouws op 1500m

HOORN - TDR-atleet Mark Nouws heeft tijdens de tweede wedstrijd van het Nationaal Baancircuit opzien gebaard met een spectaculaire verbetering op de 1500m. De Castricummer kwam tijdens de Flynth Recordwedstrijden tot een tijd van 3.44.50 en verbeterde zijn persoonlijk record daarmee met ruim vijf seconden. Nouws behaalde bovendien het podium met een derde plaats achter Jesper van der Wielen en Dennis Licht. Op de 800m finishte Nils Pennekamp als vierde met opnieuw een tijd in de 1.49. Nouws toonde in de A-race over 1500m veel initiatief. De TDR-atleet had er alle vertrouwen in zijn sterke vorm te etaleren. In het kielzog van de tempomaker ging Nouws zodoende op weg naar een snelle eindtijd. Hij deed daarbij niet onder voor sterke lopers als René Stokvis, Dennis Licht en Jesper van der Wielen. Met een sterke eindsprint greep Nouws zelfs bijna de winst. Hij moest uiteindelijk Van der Wielen en Licht voor laten gaan, maar wist de Keniaan Kibet, Stokvis en Wouter de Boer nipt voor te blijven. Zijn eindtijd is spectaculair: met 3.44.50 gaat er meer dan vijf seconden af van zijn beste tijd (3.49.68). "Super!" aldus Nouws. "Dit was een prachtige deelnemersveld voor een snelle race. Heerlijk om je vorm dan te kunnen tonen. Na afloop van mijn trainingsstage in Mexico voelde ik al dat ik sterk vooruit was gegaan. Om dat in je eerste 1500m van het outdoor seizoen direct te kunnen laten zien is top." Ook dit winterseizoen liet Nouws al zien goed op weg te zijn, toen hij voor het eerst onder de 3.50 bleef en daarmee zilver behaalde op het NK Indoor. Tjerk Conijn liep in Hoorn in dezelfde race als Nouws en kwam tot een prestatie van 3.54.83. Wesley Pauel en Edwin de Vries kwamen in actie in de B- en C-race. De twee gaan een mooie onderlinge strijd tegemoet dit seizoen, waarbij ze in veel van dezelfde wedstrijden van start zullen gaan. Dit keer startten ze weliswaar in verschillende series, maar werd duidelijk dat de twee aan elkaar gewaagd zijn. Pauel zette namelijk een tijd van 3.57.67 neer, waarna De Vries daar in de volgende serie welgeteld één honderdste onder bleef: 3.57.66. De Vries wist zodoende een gevoelige ‘1-0' te noteren en tevens zijn persoonlijk record te verbeteren. 800m Nils Pennekamp liep een goede 800 meter. Na een prestatie van 1.49.68 in het Vlaamse Herentals en een sterke 1000m in Lisse noteerde Pennekamp dit keer 1.49.40. Met de deelname van Robert Lathouwers trof de 800m-loper een snelle race. Gegangmaakt door Bjorn Blauwhof bleef het veld tot ongeveer 600m bijeen, waarna Lathouwers afstand nam. Pennekamp kwam achter Lathouwers (1.46.87), de Zweed Rogestadt (1.48.33) en Thijmen Kupers (1.48.55) als vierde over de finish. Het persoonlijk record van de Castricummer staat op 1.48.82. In de derde serie van de 800m verbeterde Joran Klaver zijn persoonlijk record tot 1.57.79. Stevo Todorovic noteerde in de tweede serie 2.00.04, terwijl Jim Kruiver nog niet fit bleek na ziekte: 2.04.39. Helen Hofstede was de snelste TDR-dame op de 800m. Hofstede ‘blies zich op' door mee te gaan met de kop van de wedstrijd. Dit had tot gevolg dat ze de laatste 200m stil kwam te vallen. In 2.12.69 finishte ze als zesde. Jill Holterman kwam in actie in de B-serie en koos daarin het kielzog van Evelien Ruijters. Achter de snelle Limburgse eindigde Holterman als tweede in de serie in 2.11.53. 400m Op de 400m kwamen Bjorn Blauwhof en Lisanne de Witte in actie. Beiden hadden last van de kou, zoals veel sprinters aangaven, en kwamen daardoor niet op gang. Blauwhof had afgelopen winter bovendien veel trainingen gemist. Zijn vijfde plaats in 48.29 viel dan ook alles mee. "Bjorn zit nog niet op het niveau dat hij vorig jaar had, maar dan kan ook niet anders," aldus coach Guido Hartensveld. "Hij heeft deze winter namelijk maar 60 à 70% van de arbeid verricht die hij vorig jaar gedaan heeft. Dat was indoor al duidelijk. Maar Bjorn wordt nu met de week beter en ik verwacht dat hij op het NK iets moois gaat laten zien. " Lsanne de Witte liep een tijd van 56.58 en eindigde daarmee op de vierde plaats. De Witte presteerde niet optimaal, maar het gat me de concurrentie bleef alleszins beperkt. Na afloop van hun wedstrijd haasden zowel Blauwhof als De Witte de snelste serie van de 800 meter.

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Dekkers, De Lie en Tesselaar blijven verwijderd van pr

ROTTERDAM - In een winderig Rotterdam zijn Rens Dekkers, Christian de Lie en Pip Tesselaar blijven steken op eindtijden boven hun persoonlijk records. In de 32e editie van de marathon in de Maasstad eindigden de drie TDR-atleten in respectievelijk 2.19.33, 2.25.47 en 2.25.59. De Ethiopiër Yemane Adhane ging er met de winst vandoor, in een tijd van 2.04.48. Bij de dames zegevierde Tiki Gelana (eveneens Ethiopië) in een zeer snelle 2.18.58. Koen Raymaekers (2.10.34) en Miranda Boonstra (2.27.32) waren de beste Nederlanders, beiden vlak boven de Olympische limiet. Rens Dekkers was vandaag de ‘kopman' van het Team Distance Runners. Bij afwezigheid van zijn teamgenoten Michel Butter  (die morgen in actie komt in Boston) en Ronald Schröer (die zich voorbereidt op het komende baanseizoen) was Dekkers de snelste TDR-atleet in Rotterdam. De Noord-Hollander had zich verbetering van zijn persoonlijk record (2.17.10) tot doel gesteld. Bijgestaan door zijn jonge teamgenoten Wesley Pauel en Edwin de Vries, die hun debuut maakten als tempomakers, begon Dekkers aan zijn missie. Pittig tempo Naast Pauel en De Vries vond hij een groot aantal Zuid-Amerikanen en Scandinaviërs aan zijn zijde. Samen met deze atleten, die kwalificatie voor de Olympische Spelen probeerden af te dwingen, startte Dekkers op een pittig tempo. "De meeste jongens die voor de Spelen gingen, hadden een tijd van 2.15 als limiet," vertelt de marathonloper. "Halverwege  kwamen we dan ook prima in 1.07.30 door. Ik gokte erop mee te gaan en een harde eerste helft te noteren. De tweede helft van de wedstrijd was namelijk een stuk zwaarder met grote stukken tegenwind." Tot een kilometer of twintig draaide het prima bij Dekkers. Hoewel hij niet op ontspanning liep, kon hij het tempo goed aan. Daarna ging het echter aanzienlijk zwaarder aanvoelen. "Richting de halve marathon moest ik steeds meer forceren om bij de groep te blijven. Uiteindelijk ben ik er op 27 km afgewaaid."  Tegenwind Dekkers moest solo verder en dat viel hem zwaar. Tot 32 km werd er flink tegenwind gelopen en de TDR-atleet was niet in staat daar goed doorheen te komen. Zijn kilometertijden liepen dan ook aanzienlijk op. Waar hij eerst een tempo aanhield van 3.10 à 3.15 per kilometer, liepen de kilometertijden op naar 3.30. "Dat viel me erg zwaar," aldus Dekkers. "Halverwege zat ik op een schema voor een prachtige tijd, maar in dit gedeelte van de wedstrijd verloor ik simpelweg teveel tijd." Toen de wind na een kilometer of 33 weer in de rug was, wist Dekkers zijn verloren tijd niet meer goed te maken. Hij finisht in een tijd van 2.19.33, waarmee hij als tweede Nederlander eindigt. "Ik ben gematigd tevreden," reageert hij na de finish. "Ik ben tevreden over de eerste helft van mijn wedstrijd, waarbij ik het vermogen had om mijn gevoel uit te schakelen en uit de comfort zone te stappen. Helaas viel ik vanaf 27km veel te ver terug. Eén tandje terug kan prima, maar drie tandjes terug is simpelweg teveel. Balen, want die andere jongens kwamen uiteindelijk op 2.16/2.17 uit. Maar toch, dit is mijn derde eindtijd in twaalf marathons. Dat kun je zeker niet slecht noemen." Strijd Pip Tesselaar en Christian de Lie gingen lange tijd gezamenlijk op. Het tweetal opende de wedstrijd in de groep die geformeerd werd rond de Italiaanse Valeria Straneo. Zij zou uiteindelijk als tweede dame eindigen in een nieuw Italiaans record (2.23.44). Tesselaar had al snel in de gaten dat het tempo wat te hoog voor hem lag. "Ik wist al snel dat een persoonlijk record wat te hoog gegrepen was vandaag," aldus Tesselaar. "De eerste 10 kilometer ging rap - op 2.22-schema - en voelde erg pittig aan. ‘Geen probleem', dacht ik. ‘Dan gaan we voor de strijd!'" Die strijd volgde, met teamgenoot Christian de Lie. Het duo liep tot ruim dertig kilometer samen, waarna De Lie Tesselaar achterliet. "Ik kon aanpikken bij een Mexicaan," aldus De Lie. "Tot 40km heb ik hem kunnen volgen." De Lie krijgt het nog moeilijk in de slotfase wanneer Tesselaar een sterke eindsprint inzet, maar houdt voldoende over. In 2.25.47 komt hij over de eindstreep, terwijl Tesselaar in 2.25.59 finisht.   "Dat was wel een aardige wedstrijd," reageert De Lie. "Het niveau was oké, maar niet super. Ik had gehoopt hier een persoonlijk record neer te zetten, maar dat lukte helaas net niet. Het was mooi uitwaaien," grapte hij. De Lie bleef een minuut boven zijn pr (2.24.46). Tesselaar sprak over een "acceptabele" prestatie. "Het ging goed, maar was erg zwaar. Hoe dan ook, we hebben weer een marathon te pakken. Van het najaar hoop ik weer een stap te maken richting de 2.20." De beste tijd van Tesselaar staat momenteel op 2.22.53.  

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Schitterende zevende plaats Butter in Boston Marathon

BOSTON - TDR-atleet Michel Butter heeft een formidabele prestatie afgeleverd door in de 116e editie van de Boston Marathon als zevende te finishen. In een race waarin hij het tempowerk niet schuwde, wist de Castricummer verscheidene wereldtoppers te achterhalen. Met een vijfde plaats op de ‘geschoonde lijst' slaagde Butter in zijn doelstelling om binnen de top-8 te finishen. Gezien de zware omstandigheden wist hij echter niet binnen de aanvullende eis voor Olympische kwalificatie te blijven. Butter passeerde de eindstreep na 2.16.38, terwijl een prestatie onder de 2.12 gevraagd werd. Het is amper een jaar geleden dat Michel Butter de overstap naar de marathon maakte. Op maandag 25 april debuteerde de TDR-atleet in de marathon van Utrecht, waar hij met een tijd van 2.17.35 de winst greep. Na een intensieve voorbereiding wist Butter in zijn tweede marathon een grote stap voorwaarts te maken. De langeafstandsloper verbaasde zichzelf en atletiekminnend Nederland door 2.12.59 op de klokken te zetten. Met die prestatie kwam de Olympische droom opeens in zicht. Butter besloot de kans aan te grijpen en maakte samen met coach Guido Hartensveld plannen voor zijn ‘Road to London'. Twee keuzes lonkten: een marathon met alles erop en eraan (regie, hazen, coaching, drankposten met assistentie) en een tijd onder de 2.10 óf een plaats bij de ‘geschoonde top-8' in een World Major Marathon (Berlijn, Boston, Chicago, London of New York). Butter en Hartensveld kozen unaniem voor de laatste optie. Via de hoogvlaktes van Kenia en Mexico liep de weg van Butter naar Boston.Weer als spelbreker Daar bleek het weer afgelopen maandag spelbreker te zijn. Reeds bij het ontbijt werd duidelijk dat de kansen op een snelle eindtijd verkeken waren. Een aspect dat in de grote stadsmarathons normaal gesproken nauwelijks ter zake doet; de klassering, dat is waar het om draait. Toch lagen de verhoudingen voor Butter anders. Als addertje onder het gras werd een prestatie onder de 2.12 geëist als nevenvoorwaarde voor Olympische kwalificatie. Plaatselijke weerberichten spraken over smeltend asfalt onder een brandende zon. Lokale temperaturen zouden van 20 graden Celsius tot boven de 30 oplopen gedurende de wedstrijd. Butter had echter slechts één doel voor ogen: zijn Olympische waardigheid tonen door de strijd met de concurrentie aan te gaan en een plek in de top-8 te bemachtigen. Tactische race Om tien uur plaatselijke tijd gingen de heren van start. Ze startten bedeesd. De Afrikaanse wereldtoppers leken voor een tactische race te gaan door af te wachten en hun ogen op Geoffrey Mutai te richten, de man die vorig jaar een fabuleuze 2.03.02 noteerde. Mutai op zijn beurt ging echter niet al te hard, zich sparend met de Spelen van Londen in het vizier. Vooraf leek Mutai als enige Keniaan zeker van de Spelen, zo oordeelden de kenners. Na overwinningen in zowel Boston als New York verleden jaar, leek een plaatsje in de Keniaanse equipe verzekerd. Door deze patstelling was de tijd ondergeschikt geworden. Vooraf was eigenlijk al duidelijk dat ‘Boston 2012' een strijd op plaats zou worden, waarbij de tijd er niet toe deed.    Butter brutaal aan de leiding De eerste vijf kilometer werden afgelegd in een tempo 15.23. Een grote groep met alle favorieten was bijeen, vooruitgegaan door een Amerikaanse gelukszoeker. Butter nam soms brutaal de leiding in het ‘leading pack'. Het had er schijn van dat de atleet het tempo probeerde op te voeren, om op het schema van 2.12 te blijven. Toch was dit niet het geval. "We hebben vooraf duidelijk bepaald dat ik hier voor de klassering liep en niet voor de tijd. Die was ook simpelweg niet haalbaar onder deze omstandigheden. Ik hield me niet bezig met de eindtijd, maar wilde racen," aldus Butter. "Toch merkte ik dat het langzaam aanvoelde en dat enkele toppers het lastig hadden. Waarom dan niet wat werk doen en de wedstrijd mede bepalen?" De kopgroep van maar liefst 16 atleten passeert het 10km-punt na 31.03, nog altijd op weg naar een eindtijd in de 2.12. Tien kilometer later worden de onderlinge verhoudingen echter steeds duidelijker. De heuvels dienen zich aan en de hitte begint zijn tol te eisen. Atleten kraken, maar Butter houdt zicht sterk. Een doorkomst van 1.06.11 halverwege verraadt een negative split. Maar hoe realistisch is dat, met oplopende temperaturen en de bekende Heartbreak Hill in het verschiet? Strijd op plaats "Het is goed dat we van tevoren duidelijk hebben gemaakt dat dit een strijd op plaats was. Met die instelling heeft Michel zich prima kunnen wapenen in de tweede helft van de race," reageert Hartensveld. Met zijn opmerking doelt Hartensveld op de sterke opmars van zijn pupil in de laatste 21 kilometer. Halverwege bevindt Butter zich nog op plek 15. Wanneer de beste Kenianen er enkele kilometers later vandoor gaan, kiest de Castricummer ervoor zijn eigen weg te gaan. Met de Amerikaan Jason Hartmann aan zijn zijde, gaat hij verder op plaats 13. De posities lijken bepaald, maar de grote mokerslag moet nog komen; Hearbreak Hill zet alles op zijn kop. Butter's heuveltrainingen in Mexico blijken aan te slaan. Hoewel de kilometertijden omlaag gaan, passeert Butter de ene na de andere concurrent. "Een machtig gevoel," vertelt hij. "Ik kon voorbij Gebremariam (de winnaar van de marathon van New York in 2010 en in 2011 derde in Boston, red.) op Heartbreak Hill en zag Geoffrey Mutai (winnaar van Boston in 2011 in de officieus snelste tijd ter wereld: 2.03.02, red.) de strijd staken. Je weet dan dat je heel goed bezig bent en dat geeft veel kracht." Dat de wedstrijd inmiddels extreem zwaar is, blijkt wel uit de splittijden tussen 35 en 40km. De uiteindelijke winnaar Wesley Korir is met een tussentijd van 15.44 de snelste atleet van het veld. Met een split van 16.58 zet Butter de zevende tijd neer op dit gedeelte van het parcours. Veel atleten die goed zijn voor meerdere prestaties onder de 2.10 op de marathon, komen niet verder dan tussentijden in de 17 of 18 minuten. Prachtige zevende plek  Butter heeft zich inmiddels al opgewerkt tot de nummer acht van het veld. In de laatste twee kilometer weet hij ook nog de Keniaan Mathew Kisorio te verschalken, goed voor 60.02 op de halve marathon. Eerder moesten David Barmasai (winnaar van de Dubai Marathon 2011 in een pr van 2.07.18) en Josphat Ndambiri (winnaar van de Fukuoka Marathon 2011 in een pr van 2.07.36) hun meerdere erkennen in de Noord-Hollander. Op de brede finishlaan in hartje Boston kan Butter binnenkomen op een prachtige zevende plaats. Hij weet zich prima staande te houden en klokt af in 2.16.38, op een vijfde plaats op de geschoonde lijst. Na de finish stort hij in elkaar. Het lichaam gaat naar de grond. In een rolstoel wordt Butter naar de medische ruimte gereden, waar het een waar slagveld is. De Boston Marathon is misschien niet alleen de oudste, maar ook de meest tekenende stadsmarathon ter wereld. Kwalificatie-eisen Met zijn vijfde plaats op de geschoonde lijst blijft Butter ruimschoots binnen de kwalificatie-eis, maar kans op plaatsing voor de Spelen lijkt zeer klein gezien het ontbreken van de aanvullende tijdseis van 2.12.00. "Wat had ik vandaag anders moeten doen?" reageert Butter. "Die 2.12 was bij voorbaat al niet reëel gezien de hitte. Dit is mijn beste prestatie ooit, gepiekt op het juiste moment. Ik ben heel blij en trots dat ik mijn doel behaald heb: een plaats binnen de top-8 op een Major Marathon. Over die 2.12 heb ik nooit nagedacht en die eis bleek ook zeker niet reeël. De winnaar weet die tijd zelfs niet te halen. Ik ben kapot, maar vooral trots. Ik wilde zo graag aantonen dat ik de strijd aankon en die top-8 behalen, anders had ik wel voor een marathon met een snelle eindtijd gekozen. Ik vind dat ik zeker voldaan heb aan een Olympisch waardige prestatie." Butter toont met zijn prestatie aan dat hij met de besten van de wereld meekan, maar heeft daar op dit moment vrij weinig aan. De finishtijd van de winnaar, ruim 9 minuten langzamer dan de winnaar verleden jaar, geeft aan dat de omstandigheden buitengewoon pittig waren. Toch staat de aanvullende eis van 2.12.00 vast. "Atletiek is een sport van cijfers, maar we moeten er geen wiskunde van maken," reageert Hartensveld. "Je hebt veel in de hand, waarvan de klassering het belangrijkste is. Maar het weer, dat kun je niet bepalen!" Butter: "Ik wil nogmaals benadrukken dat ik nadrukkelijk voor een strijdmarathon gekozen heb en ben trots dat ik die top-8 heb kunnen behalen. Ook mannen die goed zijn voor 2.03 / 2.04 halen die eis van 2.12 niet. Dat geeft wel aan dat deze clausule totaal niet op z'n plaats is vandaag. Van de anderen in Rotterdam heb ik trouwens nauwelijks wat meegekregen," besluit hij. Verlooy Hartensveld heeft inmiddels contact gehad met technisch directeur Peter Verlooy van de Atletiekunie. "Ik heb een goed gevoel over dat gesprek," zegt de TDR-coach. "We zaten precies op één lijn. De limieten zijn vooraf duidelijk, punt. Dat je je twijfels kunt hebben bij die limieten is een andere discussie, die je vooraf dient te voeren. Achteraf klagen is feitelijk niet op zijn plaats, hoe terecht sommige argumenten ook mogen zijn. Iedereen wist waar ‘ie aan toe was. Het NOC*NSF heeft heel duidelijk aangegeven dat ze atleten met medaillekansen op de Spelen willen. Of dat reëel is in een sport met ruim 220 deelnemende landen en een grote Afrikaanse dominantie? Je krijgt wellicht hetzelfde effect als een kampioenschap bij het schaatsen waar alleen nog maar Nederlanders aan meedoen. Medaillekansen heb je pas bij een tijd van 2.05 à 2.06. Of het dan terecht zou zijn om geen Europeanen meer te sturen, dat is opnieuw een andere discussie. Maar laten we bij onszelf blijven," gaat Hartensveld verder. "De grote vraag is hoe Maurits Hendriks van het NOC*NSF de omstandigheden beoordeelt. Staat hij er niet voor open, dan is dat prima. Wel zullen niet achteraf gaan zeuren. Staat hij er wel voor open, dan zal er vanuit de Atletiekunie zeker een sterk verhaal worden gemaakt voor de mogelijke bespreekgevallen, wie dat dan ook mogen zijn."  

Lees verder
TEAM: Team Distance Runners

Mexico Update 2: Marathon in the USA

Op ruime afstand van Nederland, onder de Mexicaanse lentezon, is op dit moment een groot aantal Noord-Hollandse atleten te vinden. De hardlopers van het Team Distance Runners bereiden zich in San Luis Potosi voor op grootse doelen; over enkele maanden lonken de Europese Kampioenschappen en Olympische Spelen. Zoals gebruikelijk doet coach Guido Hartensveld verslag van zijn belevenissen in het buitenland. In het tweede deel van ‘La Loma 2012' is hij afgereisd naar het Amerikaanse Boston, waar zijn pupil Michel Butter een gooi doet naar kwalificatie voor de Olympische Spelen. Hartensveld vertelt over de laatste voorbereidingen en zijn verwachtingen voor de wedstrijd. Op het moment dat ik jullie bel zit ik in de taxi met het volledige team van Volare Sports. Met Gerard van deds Veen en Ariën Verkade ben ik op weg naar het plaatselijke honkbalstadion om een wedstrijd bij te wonen van de Boston Red Sox tegen de Tampa Bay Rays. Van de organisatie hebben we de plaatsbewijzen gekregen om deze nationale volkssport te aanschouwen. Net zoals de aanwezigheid van baseball in de Amerikaanse cultuur, is de aanwezigheid van Nederlanders in de internationale wegatletiek opvallend. Niet alleen Gerard en Ariën zijn hier aanwezig (uit hun stal komt titelverdediger Geoffrey Mutai), ook Jos Hermens en onze Michel Boeting (manager van o.a. Bernard Kipyego) hebben atleten in Boston aan de start. Ik vraag me dan ook af we onze kaartjes te danken hebben aan de verdiensten van Volare en onze andere landgenoten. Een wedstrijd als deze is trouwens ideaal voor het onderhouden van de contacten. Tokio, New York, Chicago; alle grote marathonorganisaties  zijn hier aanwezig. Een park vol joggers Dat netwerken laat ik maar aan de managers over. Ik heb vanochtend een rondje in het park gelopen met Michel Butter. Het viel me op dat het er zeer druk was, vol met hardlopers of moet ik ze joggers noemen? Het zal vast met de Boston Marathon te maken hebben, maar ook het Amerikaanse gezondheidsideaal komt hier sterk naar voren. Allerlei mensen in fleurige outfits lopen hier rond. Ik zou er zo tussen passen, ware het niet dat ik nog moet herstellen van mijn tempoduurloop. Voor Butter was dit trouwens een relaxte 40 minuten met een aantal versnellingen. Naast het grote aantal joggers kom je hier dit weekend ook de ene na de andere topper tegen. Veel prominente Amerikaanse marathonlopers zijn door de organisatie naar Boston gehaald. Onder andere Kim Smith, Meb Keflezighi en Desiree Davila heb ik al gezien. Laatstgenoemde wordt trouwens als een heldin ontvangen, na haar tweede plaats in de Olympische trials. Ook oudgedienden Bill Rodgers en Joan Benoit zijn opgetrommeld en worden met trots tussen de huidige vedetten gezet. Strak georganiseerd Alles is hier heel strak georganiseerd, waarbij vooral de kledingvoorschriften sterk naar voren komen. Elke deelnemer dient in witte long sleeve met turtleneck en gele short op de persconferentie te verschijnen. En iedereen doet dat ook. Ik was erg trots dat Michel daar gisteren tussen de internationale toppers zat, op de persconferentie van één van 's werelds oudste marathons. In 1897 besloot een aantal Amerikanen, in navolging van de Olympische spelen een jaar eerder, dat ze ook een marathon wilden. Ze trokken een streep in het dorpje Hopkinton, vanwaar het 42 kilometer was naar het centrum van Boston. Naast de lange historie is het typerend dat er hier nooit over pacemakers wordt gesproken. Toch wordt er hard gelopen: Geoffrey Mutai kwam vorig jaar with no assistance tot 2.03.02. Er wordt hier ook nauwelijks over tijden gepraat. Het gaat om de klassering, de winst. Schema's, tabellen, prognoses, al dat soort dingen hebben ze hier niet. Journalisten Na de persconferentie werden de atleten verplaatst naar een andere zaal, waar elke atleet aan een apart tafeltje plaats diende te nemen om de nodige journalisten te ontvangen. Ik heb Gerard van de Veen Michel maar even laten interviewen om hem bezig te houden, maar uiteindelijk bleken toch nog vijf journalisten bij Michel langs te gaan. Vooral de rondborstige dame van competitor.com had een goede invloed op zijn testosterongehalte. Zo had ik ook mijn taak als coach weer gedaan. Die twee Amerikanen, Jason Hartmann en Nicholas Arciniaga, kregen elk toch wel twintig interviews. Ondanks de hitte blijven ze bij hun standpunt: een tijd onder de 2.10. De weersomstandigheden worden met de dag duidelijker: aanstaande maandag wordt ‘heat' verwacht met temperaturen van boven de 30 graden. De Amerikanen laten zich niet kennen. Het is duidelijk dat Michel te maken heeft met mannen van goed niveau. Arciniaga Ik heb een tijdje met Arciniaga zitten praten. Al meerder keren is hij tijdens een marathon weggegaan op schema 2.08/2.09, maar telkens stortte hij in tijdens de slotfase. Met een tijd van 2.11.56 werd hij dit voorjaar 8e tijdens de Olympische trials. Ook dat was een wedstrijd zonder tempomakers en bovendien had hij acht weken van tevoren nog te kampen met een blessure. Arciniaga en Hartmann, beiden goed voor persoonlijk records in de 2.11, hebben voor aanstaande maandag drie doelen: onder de 2.10, eindigen in de top-5 en over de streep komen als eerste Amerikaan. De kans is heel groot dat Michel zijn strategie daarop gaat aanpassen. Hij zal in 64'half openen halverwege, wat hopelijk zal aanvoelen als 65. Het zal dan afhangen van de tweede helft, waarin hij door zal moeten pushen. Hij zal zich moeten realiseren daarbij altijd tot het uiterste te moeten blijven gaan, want mogelijk stappen atleten voor hem uit de wedstrijd. Klassering en tijdMijn prognose is dat de klassering minder moeilijk zal zijn dan de tijd. Wanneer we het over de klassering hebben zijn de Amerikanen toch al een stukje sneller met tweemaal 2.11 achter de naam. Het positieve is dat Michel normaal gesproken erg goed bestand is tegen de hitte. En daarbij zijn we erg blij met de keuze voor Mexico, waar de temperatuur en tijdzone bijdroegen aan het Boston effect. Vandaag is het trouwens de laatste dag dat Michel in zijn hoogtetent slaapt. Tenslotte hebben we de laatste puntjes op de i gezet bij de kledingcontrole, waar opnieuw strakke eisen worden gehanteerd. Michel Boeting had speciaal een Nike wedstrijdhemd meegenomen waarop het PWC-logo kleiner afgedrukt staat, zodat Butter in zijn gebruikelijke tenue met sponsoren van start kan gaan. Vanmiddag heb ik samen met Butter nog even in het park gewandeld. We kwamen tot de conclusie dat dit een echte marathon zal worden met alles wat daarbij hoort. Een marathon zoals het hoort te zijn: een strijd om de plaatsen, waar je constant je hoofd bij zal moeten houden. "If you can't stand the heat, stay out of the kitchen!"

Lees verder