Een loodzware Rotterdam Marathon
15 April
Team Distance Runners
Posted by:
ROTTERDAM – Uitgerekend vandaag was het de warmste aprildag ooit. Er waren nog nooit zoveel uitvallers en na onderhand 27 edities moest voor het eerst de Fortis Rotterdam Marathon gestaakt worden. De algehele organisatie rondom het grote hardloopevenement verbetert jaar in jaar uit, maar tegen de weergoden was vandaag niet op te boksen. Een dag om nooit te vergeten. Het was een slagveld in een heroïsche marathon, waar ook de marathonlopers van Team Distance Runners de last van ondervonden. Hugo van den Broek en Ronald Schröer wisten de finish in respectievelijk 2.23.26 en 2.31.32 te bereiken, terwijl Rens Dekkers de marathon al vroegtijdig moest staken.
”Dit was werkelijk de zwaarste marathon in mijn carrière”, concludeerde Van den Broek na afloop van een loodzware wedstrijd. “Halverwege voelde ik me nog heel erg sterk. Het tempo voelde comfortabel aan en ik zat gewoon goed in de wedstrijd”.
Tot dan toe was de strijd om het Nederlands Kampioenschap nog vrij open. Het verschil tussen de leider binnen het kampioenschap, Luc Krotwaar, en Van den Broek was slechts een minuut. Koen Raymaekers zat Krotwaar op de hielen, terwijl Martin Lauret en Van den Broek weer op hun beurt jacht maakten op Raymaekers. Ook Sander Schutgens droeg als tempomaker uitstekend zijn steentje bij. “Toen had ik ook echt nog de spirit om voor een zilveren medaille te gaan”.
Echter, vijf kilometer later sloeg voor Van den Broek het noodlot toe. De TDR-atleet moest enorm toegeven op de beoogde eindtijd (2.17). De kilometers zakten af van 3:12 per km, naar 3:30 en uiteindelijk 3:40. “Ik kreeg opeens ontzettende kramp in mijn kuiten en hamstrings. Dat is gebruikelijk bij de marathon, maar normaal ontstaat dat na 35km. De kramp is vanaf toen niet meer verdwenen. Gedurende de laatste kilometers stond er veel publiek. Hun luide aanmoedigingen kon ik toen goed gebruiken”.
De 30-jarige Castricummer liep op karakter door naar de finish en eindigde als vierde binnen het Nederlands Kampioenschap. Het podium werd gevuld door Luc Krotwaar (2.15.27), Koen Raymaekers (2.19.44) en een zeer sterk acterende Martin Lauret (2.20.45). Laatstgenoemde vestigde als één van de weinigen een persoonlijk record.
Zowel Van den Broek als Lauret bleven boven de vereiste limiet voor deelname aan het WK in Osaka. Momenteel heeft Nederland drie kandidaten voor de strijd om het ploegklassement: Luc Krotwaar, Koen Raymaekers en Sander Schutgens. Van den Broek heeft nog 3 maanden de tijd om de vormbehoud limiet van 1:05.30 te slechtten en zich daarmee kandidaat te stellen voor het WK. Uiteindelijk zal het dan nog afwachten zijn of de KNAU daadwerkelijk een team zal afvaardigen.
Vooral bij Ronald Schröer bleek de warmte een grote spelbreker in zijn wedstrijd. Coach Guido Hartensveld merkte dat al naar enkele kilometers op. “Natuurlijk heeft iedereen last van de warmte. Alleen bij de één slaat de warmte harder toe als bij de ander. Hij was nog maar net van start of zijn hoofd stond al op ontploffen”, zegt Hartensveld. “Ja, dat klopt. Met het inlopen had ik het al snikheet en zocht ik continue naar water om af te koelen”, voegt Schröer eraan toe.
De atletenhuisbewoner nestelde zich samen met teamgenoot Rens Dekkers in de groep van de eerste vrouw. Nabij het 20 kilometerpunt moet Schröer de groep laten gaan en overweegt er de brui aan te geven. Al snel laat de TDR-atleet deze gedachte varen en vecht enige tijd een moeilijke strijd met zichzelf uit. “Toen ik moest lossen uit de groep kreeg ik extra veel hinder van de warmte. Ik raakte mijn concentratie kwijt en dan komen alle tegenslagen nog harder aan.”
Na 27 kilometers komt er een groepje Nederlanders bij Schröer langszij. Hij weet zich te herpakken en probeert de strijd met hen aan te gaan. Elke drinkfles, sponsje en bekertje water werkt verfrissend en heeft effect op het gevoerde tempo. “Heerlijk was dat. Mijn tempo schoot naar zo’n verfrissing dan ook meteen omhoog. Maar goed, 500 meter later had ik het alweer bloedheet”, lacht Schröer.
Uiteindelijk finisht de 22-jarige marathonloper met voldaan gevoel als zevende Nederlander. “Nee, ik ben niet tevreden, maar ben wel blij dat ik hem heb uitgelopen. Elke marathon die je uitloopt is weer een goed leermoment voor de toekomst. Juist zware marathons als vandaag. Deze neem ik dan ook zeker mee in mijn ontwikkeling”.
Op voorhand werd al ingeschat dat Rens Dekkers een lastige marathon tegemoet zou gaan. Na zijn 2.22.43 tijd tijdens de Amsterdam Marathon ontstond er een groter verwachtingspatroon. Bovendien kreeg Dekkers te kampen met een tegenslag in de voorbereiding. Een maand geleden kwam de Castricummer ongelukkig ten val en brak daarbij zijn elleboog en kneusde een rib. Daarbij opgeteld de zware omstandigheden en maagproblemen, deden Dekkers na 15 kilometer besluiten de marathon te staken. Dekkers: “De marathon tot een goed einde te volbrengen is al een moeilijke opgave. Bijna alles moet dan ook perfect zijn. Alles bij elkaar was ik er niet klaar voor. Toen ik maagkrampen kreeg, zag ik het al snel niet meer zitten. Ik had niet meer de motivatie om nog langer door te lopen. Daarvoor was het nog te ver”.
Ondanks deze teleurstelling kijkt Dekkers alweer met opgeheven hoofd richting het najaar. “Het is wel de marathon. Dit hoort erbij, ik heb het alleen niet aangekund. Ik ben hevig teleurgesteld en ga nu even een paar weken rusten. Daarna zal ik met Guido bedenken welk pad we gaan uitstippelen richting een najaarsmarathon. Ik ben en blijf een marathonloper en wil nog veel progressie boeken”, aldus Dekkers.
De 30-jarige Castricummer liep op karakter door naar de finish en eindigde als vierde binnen het Nederlands Kampioenschap. Het podium werd gevuld door Luc Krotwaar (2.15.27), Koen Raymaekers (2.19.44) en een zeer sterk acterende Martin Lauret (2.20.45). Laatstgenoemde vestigde als één van de weinigen een persoonlijk record.
Zowel Van den Broek als Lauret bleven boven de vereiste limiet voor deelname aan het WK in Osaka. Momenteel heeft Nederland drie kandidaten voor de strijd om het ploegklassement: Luc Krotwaar, Koen Raymaekers en Sander Schutgens. Van den Broek heeft nog 3 maanden de tijd om de vormbehoud limiet van 1:05.30 te slechtten en zich daarmee kandidaat te stellen voor het WK. Uiteindelijk zal het dan nog afwachten zijn of de KNAU daadwerkelijk een team zal afvaardigen.
Vooral bij Ronald Schröer bleek de warmte een grote spelbreker in zijn wedstrijd. Coach Guido Hartensveld merkte dat al naar enkele kilometers op. “Natuurlijk heeft iedereen last van de warmte. Alleen bij de één slaat de warmte harder toe als bij de ander. Hij was nog maar net van start of zijn hoofd stond al op ontploffen”, zegt Hartensveld. “Ja, dat klopt. Met het inlopen had ik het al snikheet en zocht ik continue naar water om af te koelen”, voegt Schröer eraan toe.
De atletenhuisbewoner nestelde zich samen met teamgenoot Rens Dekkers in de groep van de eerste vrouw. Nabij het 20 kilometerpunt moet Schröer de groep laten gaan en overweegt er de brui aan te geven. Al snel laat de TDR-atleet deze gedachte varen en vecht enige tijd een moeilijke strijd met zichzelf uit. “Toen ik moest lossen uit de groep kreeg ik extra veel hinder van de warmte. Ik raakte mijn concentratie kwijt en dan komen alle tegenslagen nog harder aan.”
Na 27 kilometers komt er een groepje Nederlanders bij Schröer langszij. Hij weet zich te herpakken en probeert de strijd met hen aan te gaan. Elke drinkfles, sponsje en bekertje water werkt verfrissend en heeft effect op het gevoerde tempo. “Heerlijk was dat. Mijn tempo schoot naar zo’n verfrissing dan ook meteen omhoog. Maar goed, 500 meter later had ik het alweer bloedheet”, lacht Schröer.
Uiteindelijk finisht de 22-jarige marathonloper met voldaan gevoel als zevende Nederlander. “Nee, ik ben niet tevreden, maar ben wel blij dat ik hem heb uitgelopen. Elke marathon die je uitloopt is weer een goed leermoment voor de toekomst. Juist zware marathons als vandaag. Deze neem ik dan ook zeker mee in mijn ontwikkeling”.
Op voorhand werd al ingeschat dat Rens Dekkers een lastige marathon tegemoet zou gaan. Na zijn 2.22.43 tijd tijdens de Amsterdam Marathon ontstond er een groter verwachtingspatroon. Bovendien kreeg Dekkers te kampen met een tegenslag in de voorbereiding. Een maand geleden kwam de Castricummer ongelukkig ten val en brak daarbij zijn elleboog en kneusde een rib. Daarbij opgeteld de zware omstandigheden en maagproblemen, deden Dekkers na 15 kilometer besluiten de marathon te staken. Dekkers: “De marathon tot een goed einde te volbrengen is al een moeilijke opgave. Bijna alles moet dan ook perfect zijn. Alles bij elkaar was ik er niet klaar voor. Toen ik maagkrampen kreeg, zag ik het al snel niet meer zitten. Ik had niet meer de motivatie om nog langer door te lopen. Daarvoor was het nog te ver”.
Ondanks deze teleurstelling kijkt Dekkers alweer met opgeheven hoofd richting het najaar. “Het is wel de marathon. Dit hoort erbij, ik heb het alleen niet aangekund. Ik ben hevig teleurgesteld en ga nu even een paar weken rusten. Daarna zal ik met Guido bedenken welk pad we gaan uitstippelen richting een najaarsmarathon. Ik ben en blijf een marathonloper en wil nog veel progressie boeken”, aldus Dekkers.