Nieuws
Martin Lauret loopt Damloop met marathon in zijn hoofd.
Datum: 20-09-2008 Bron: Het Parool (Pieter van der Meer) Foto: Karel Delvoye ATLETIEK - Marathonloper Martin Lauret dacht een jaar geleden nog aan stoppen. Hij had genoeg van de voorbije jaren vol blessureleed. Bij Team Distance Runners (TDR) richt hij zich nu volledig op de marathon van Chicago op 12 oktober. De marathon is een levenswijze, zegt hij. Alles staat in het teken van die ene dag. Ook tijdens zijn deelname aan de Dam tot Damloop. Martin Lauret (36) is beter in vorm dan ooit. Het evenaart zijn vorm van alweer tien jaar terug. ?En nu voel ik me zelfs nog beter dan tien jaar geleden?, zegt hij zelfverzekerd. In 1999 zat hij dicht tegen olympisch niveau aan. De Woudenberger liep in Hengelo 28.09 minuten op de 10.000 meter, slechts tien seconden verwijderd van de limiettijd voor de Olympische Spelen in Sydney een jaar later. ?Ik zou er nog een zomer vol voor gaan om die tijd alsnog te halen.? Het liep anders dan hij wilde. In datzelfde topjaar sloeg het noodlot toe bij de atleet. Een slijmbeursontsteking in zijn rechter achillespees hield hem lange tijd aan de kant. ?Ik ben daarvoor nooit geblesseerd geweest, dan negeer je die pijntjes eerst nog. Na een half jaar heb ik me toch maar laten opereren.? Omdat de eerste operatie mislukte, moest hij na driekwart jaar nog een keer worden geopereerd. Net op het moment dat hij weer aan opbouwen dacht, kreeg hij last van zijn andere enkel. Zijn linkerachillespees bleef het leed niet bespaard. Met dezelfde slijmbeursontsteking ging hij naar een andere specialist in Utrecht, die hem met ??n operatie van de blessure kon verlossen. In januari 2006 kon hij nog een keer terug voor een derde operatie aan zijn rechter achillespees, waardoor hij in totaal vier keer aan beide enkels is geopereerd. Al die tijd werkte hij als militair bij de Luchtmacht, onder een speciaal topsportcontract van Defensie. Vorig jaar zegde hij die baan op, nadat het hem niet was gelukt zich te kwalificeren voor de WK in het Japanse Osaka. Tijdens de bloedhete marathon van Rotterdam moest hij 2.18 uur lopen om zich te plaatsen voor de WK. ?Ik was helemaal in vorm die dag, maar door de hitte liep het allemaal even anders.? Lauret liep 2.20.45 uur, die tijd was een persoonlijk record na zijn debuut in 2005 (2.20.45 uur) en goed voor het brons op het NK marathon. Maar geen WK-ticket voor hem. Hij ging daarna in een hardloopwinkel in Amersfoort werken en zette zijn topsportleven in de ijskast. ?Ik dacht toen: ik stop ermee, maar het vreemde was dat als ik trainde dat het wel goed voelde. Op de weg valt toch ook nog veel winst te behalen, bedacht ik ook. Dat is ook mijn drijfveer geweest om toch door te gaan.? Hij bleef gewoon doortrainen. Hij had ook nooit officieel afscheid genomen van de sport. Lauret liep af en toe weer wedstrijdjes. Tijdens de Utrechtse Singelloop oktober vorig jaar verbaasde hij zichzelf met een 10 kilometer in 29.30 minuten. ?Toen ging de knop om. Ik dacht: als ik dit kan, dan moet er op de marathon ook meer in zitten. Dat gaf zo?n lekker gevoel.? Lauret wist dat hij spijt zou krijgen als hij het zou nalaten om voor een nieuwe pr op de marathon te gaan. Hij had daar meteen alles voor over. Hij ging weer twintig uur in de week bij Defensie werken en hij besloot zich te melden bij het TDR van Guido Hartensveld. ?Eind oktober belde ik Guido en vroeg hem of het hem wat leek dat ik bij het team zou komen. Hij was meteen enthousiast. Wij kennen elkaar ook al langer.? Lauret ziet TDR als de enige manier om zichzelf te verbeteren. Hij is de marathon nu ook meer dan ooit als een levenswijze gaan zien. ?De marathon is anders dan alle andere afstanden. Het is echt een opoffering. Alle andere wedstrijden staan in het teken van die marathon. Ook de Dam tot Damloop, daar mag ik mezelf niet helemaal kapot lopen. Je bent continu met die marathon in je hoofd bezig. Je kan ook maar twee marathons in een jaar lopen. Dat is het hero?sche: die ene dag moet het gebeuren.? Voor de atleet uit Woudenberg is 12 oktober d? dag waarop het moet gebeuren. Dan loopt hij de marathon van Chicago. Daar wil hij een snelle tijd neerzetten. Als hij binnen de 2.15 uur loopt, voldoet hij aan de ploegeis voor het WK in Berlijn volgend jaar. Zijn doel is individuele plaatsing op de EK in 2010. ?De tijden op de weg gaan nu zo snel vooruit dat het nu al mogelijk lijkt dat ik me individueel voor het WK te plaats. Daar moet ik 2.12 uur voor lopen, wie zegt dat het niet mogelijk is?? De Dam tot Damloop start hij morgen als beste Nederlander. Drie weken voor zijn piekmoment zal hij het niet laten zich in de strijd te mengen. ?De Nederlandse deelname is dit keer wat magertjes. Dat betekent dat je toch met die Kenianen mee moet. Daar moet je ook niet bang voor zijn, ze hebben ook net als ik maar twee benen.?
Lees verderTDR groeit naar professioneel loopteam
Datum: 19-09-2008 Bron: Het Parool (Pieter van der Meer) Foto: Karel Delvoye ATLETIEK - Het Team Distance Runners (TDR) zorgt al jaren voor een groot deel van de Nederlandse top bij de Dam tot Damloop. Het Noord-Hollandse loopteam dat gericht is op lopers van 800 meter tot de marathon is al lang het provinciale karakter voorbij. TDR streeft naar nog meer professionalisering. Het atletenhuis in Castricum is voor het team een belangrijke stap in die richting. Guido Hartensveld, hoofdcoach bij TDR, noemt het atletenhuis ?het kloppend hart van het team?. In een oude pastorie in Castricum heeft het team een kantoor en een magazijn gevestigd, maar het huis is vooral bedoeld voor de huisvesting van drie jonge atleten van TDR. Hartensveld wil toch even benadrukken dat niet alle 35 teamleden in het huis wonen. ?E?n van onze atleten die al dertig is, werd op zijn werk gevraagd of hij ook in dat huis moest gaan wonen.? Het was een overbodige vraag, vond Hartensveld. Bij het betrekken van het huis in 2005 had het team al een specifieke groep in gedachten voor de vijf beschikbare kamers. ?Het is bedoeld voor atleten die gaan studeren en daarom wel uit huis willen, maar niet in de drukke stad willen wonen.? Castricum is volgens hem de perfecte locatie voor de studerende atleten, die zelf uit Noord-Hollandse dorpen als Warmenhuizen en Bergen komen. De trainingslocaties zijn om de hoek vanuit het TDR-atletenhuis: de bossen vormen bijna de achtertuin en op een kilometer lopen ligt de atletiekbaan van AV Castricum. De plaatselijke atletiekvereniging gaf TDR zelfs een sleutel van het hek, zodat de atleten elk gewenst moment op de baan kunnen trainen. De snelle treinverbinding vanaf het station van Castricum naar Amsterdam gaf de doorslag in de keuze voor het dorp achter de duinen. Het atletenhuis van TDR sluit goed aan op de wens van sportkoepel NOC*NSF om sporters in topsportcentra samen te laten trainen. Toch heeft Hartensveld zijn plannen niet afgekeken van dat beleid. ?Het is eigenlijk vrij praktisch begonnen. We wilden atleten helpen hun studie gemakkelijker te laten combineren met topsport.? Het team heeft een ideale topsportomgeving gecre?erd, maar dat moet niet de reden zijn om naar Castricum te komen, zegt Hartensveld. De bewoners van het huis worden door het begeleidingsteam continu nauwlettend gevolgd in hun ontwikkelingen en de mentaliteit die ze tonen. Het huis wordt nu bewoond door Ronald Schr?er, Tom Wiggers en Yennick Wolthuizen. Die samenstelling is al een paar keer gewijzigd in drie jaar tijd. Atleten groeien door leeftijd uit het huis en anderen vallen af door de eisen die het team aan ze stelt. Het huis blijft zo een plek voor de opleiding van talent. Het ontdekken van talent bij de jeugd is ook een rol van het TDR waar Hartensveld trots op is. Seniore atleten die zich bij TDR hebben gemeld ziet de trainer ook groeien binnen het team. Voor het geld hoeven ze het niet te doen, zegt Hartensveld. Hij ziet het toetreden tot TDR als een investering van de sporter. ?De mensen die voor de mooie kleding komen, gaan het bij ons niet veel verder schoppen.? TDR is geen commercieel team met vette profcontracten. Toch gaat het team steeds verder in de professionalisering, zonder het opleidende karakter te verliezen. Het atletenhuis was daar al een belangrijke stap in. Nu denken ze al aan een mogelijk tweede atletenhuis. Hartensveld ziet geen grenzen in de ontwikkeling van TDR. ?Een atleet moet bij ons altijd tot de absolute top door kunnen dringen.?
Lees verderMichel Butter kiest voor de baan.
Datum: 19-09-2008 Bron: Het Parool (Pieter van der Meer) Foto: Karel Delvoye ATLETIEK - Michel Butter gaat zich meer toeleggen op de baanatletiek. De 22-jarige atleet van TD heeft geen zwart-wit keuze gemaakt. Vorig jaar werd hij nog gezien als de toekomst voor de marathon. Met de klassieke afstand nog in zijn achterhoofd staat hij zondag aan de start van de Dam tot Damloop. Butter had afgelopen jaar een gouden seizoen met drie nationale atletiektitels. Hij won de Nederlandse kampioenschappen 10 kilometer cross en op de weg en later kwam daar in januari dit jaar de titel op de halve marathon nog bij. Butter had met zijn coach Guido Hartensveld bewust die trilogie als doel gekozen. De atleet is na het zware seizoen erachter gekomen dat hij te veel piekmomenten heeft gehad. ?Het liefste zou ik alles doen: cross, weg en de baan. Maar ik kan niet alles doen?, zegt Butter. Hij kiest daarom om zich de komende jaren meer toe te leggen op 10.000 meter op de baan, met als doel de EK in 2010. De stap naar de baan betekent niet dat hij zich niet meer bij de wegwedstrijden te zien zal zijn, verzekerd Butter. ?Ik blijf wel af en toe wel wegwedstrijden doen, maar ik moet die wedstrijden in mijn hoofd niet te belangrijk maken.? De Dam tot Damloop is voor hem ook geen piekmoment, maar meer een mooie wedstrijd. Vorig jaar werd hij nog tweede Nederlander achter Kamiel Maasse. Dit jaar is die positie bij de Nederlandse top waarschijnlijk het hoogst haalbare. Butter ziet zijn teamgenoot Martin Lauret, die in voorbereiding is op de marathon van Chicago, als de grote kanshebber om als beste Nederlander te finishen. ?Hij is in topvorm en ik werk nu aan mijn basis?, zegt Butter. Tot voor kort werd de Beverwijker nog gezien als Nederlands hoop op de marathon. In de marathon van Amsterdam was hij vorig jaar al een van de hazen van Kamiel Maasse. De klassieke afstand is voor Butter nog speciaal, maar het blijft voorlopig een droomafstand voor hem. ?Ik neem de tijd om me ontwikkelen voor de marathon. Ik ben ook nog vrij jong. Wanneer ik de overstap maak weet ik niet, daar ben ik ook niet zo mee bezig. Het is vooral een mooie afstand. Als ik een marathon op tv zie krijg ik spontaan kippenvel.?
Lees verderMartin Lauret is bezig aan zijn tweede jeugd.
Datum: 22-09-2008 Bron: Het Parool (Marco Knippen) Foto: Karel Delvoye ATLETIEK - Martin Lauret is, zoals de atleet zelf zegt, 'aan zijn tweede jeugd begonnen'. De topsportcarri?re die vorig jaar ten einde leek, is nieuw leven ingeblazen. Plots grijpen de puzzelstukjes w?l in elkaar. Zijn aanleg die weliswaar nooit verscholen bleef maar evenmin op bevredigende wijze ontbolsterde, lijkt alsnog tot volle wasdom te komen. Op 36-jarige leeftijd loopt Lauret 'beter dan hij ooit heeft gedaan'. Het illustratieve bewijs leverde hij in de Dam tot Damloop, door als beste Nederlander op de tiende plaats te eindigen. Zijn tijd (47,12 minuten) over tien Engelse mijl ofwel 16,1 kilometer was een kopie van de score van Kamiel Maase in de vorige aflevering en betekende voor hem een persoonlijk record. De sportieve kentering is het gevolg van een koersverlegging. Nadat Lauret vorig najaar had besloten de hardloopschoenen toch niet op te bergen, sloot hij zich aan bij Team Distance Runners. Het Noord-Hollandse collectief, dat vooral bekendheid geniet als een opleidingsinstituut voor jong talent, bleek het ideale toevluchtsoord. Lauret vond er het klimaat waarin hij zich thuisvoelde. ''Ik ben geen Einzelg?nger, maar iemand die andere mensen om zich heen wil hebben.'' Trainer en coach Guido Hartensveld omarmde de komst van de doorzetter, die voor de gezamenlijke trainingen nu drie keer per week vanuit woonplaats Hilversum naar Castricum reist. Diens routine zag Hartensveld als een welkome aanvulling voor zijn jeugdige 'renstal'. Een fitte Lauret kon bovendien misschien wel boven zichzelf uitstijgen, vermoedde hij. Het gehoopte script werd bewaarheid. Lauret, tussen 1999 en 2006 nog gekweld door achillespeesproblemen waarvoor hij liefst vier keer onder het mes ging, leefde op. De tweevoudig Nederlands kampioen op de 10.000 meter op de baan, die in het verleden nog dichtbij kwalificatie voor de Olympische Spelen in Sydney in 2000 was, koos volledig voor de weg. De keuze betaalde zich uit. Op het asfalt verbeterde Lauret zich dit jaar reeds op drie afstanden: de marathon, tien kilometer en tot twee keer toe de tien Engelse mijl. ''En de rek is er zeker niet uit,'' benadrukte hij gisteren na de succesvolle oversteek van Amsterdam naar Zaandam. Het uitgesproken doel is een marathonoptreden bij het EK in Barcelona in 2010. ''Ik wil gewoon naar zo'n grote titelstrijd,'' aldus Lauret. Over drie weken loopt hij de hero?sche afstand van 42,195 kilometer in Chicago. Zijn eerder dit jaar in Rotterdam genoteerde besttijd van 2.19,09 uur verwacht hij in de Verenigde Staten tot minimaal 2.15 aan te scherpen. ''Maar ik sluit niet uit dat ik 2.12 in de benen heb.'' Een dergelijke eruptie zou hem een startbewijs voor het WK in Berlijn van volgend jaar opleveren, het toernooi dat hij (nog) niet heeft aangekruist. Mocht Lauret de limiet niet slechten, dan is er geen reden tot wanhoop. ''In Barcelona wil ik er staan. Pik ik een eerder kampioenschap mee, dan is dat een opsteker.''
Lees verderBarbara Zutt maakt marathondebuut in Chicago
Datum: 22-09-2008 Bron: NHD (Jeroen Mascini) Foto: Karel Delvoye Ontdekkingsreis van 42195 meter OUDKARSPEL - Barbara Zutt maakt morgenmiddag om drie uur Nederlandse tijd haar marathondebuut in Chicago. Voor de 27-jarige hardloopster uit Oudkarspel zijn de 42 kilometer en 195 meter een ontdekkingsreis, maar angst kent ze niet voor haar vuurdoop. ,,Ik heb er vooral heel veel zin in.?? Zutt (Hoorn, 7 maart 1981) is al sinds ze een klein meisje was bezig aan een sportieve zoektocht. Als kind in een sportief gezin probeerde de Noord-Hollandse bijna elke sport uit, van judo tot zwemmen, van tafeltennis tot schaken. Tot haar zestiende vormde het schaatsen haar belangrijkste tijdverdrijf naast school, daarna kwam de triatlon in beeld en die sport maakte, omdat het zwemmen haar zwaar viel, weer plaats voor de duatlon. Zutt behaalde mooie successen op de combinatie van hardlopen en fietsen - onder meer zilver op het WK voor neo-senioren en vijfde op het EK als senior -, maar toch was het op een gegeven moment weer tijd voor iets anders. In 2004 begon ze zich volledig te richten op het hardlopen, de sport die haar altijd het makkelijkst is afgegaan. Enthousiast door haar nieuwe keuze stelde de Oudkarspelse een even mooi als ambitieus doel: deelname aan de marathon van de Olympische Spelen in Londen. Vier jaar later is ze daarop teruggekomen. ,,Dat was in het laatste jaar van mijn studie??, vertelt de parttime tandarts. ,,Een heel zwaar jaar, waarin ik weinig tijd had om te trainen en toch boekte ik veel progressie. Ik dacht: als ik het lopen straks kan combineren met een deeltijdbaan, dan ga ik toch h?rd lopen.?? Zo mooi als het klonk, ging het niet. Zutt bleek niet zo belastbaar als gehoopt, kampte regelmatig met blessures en maakte mede daardoor niet de stappen die ze voor ogen had. Haar meeste persoonlijke records zijn inmiddels ook aardig op leeftijd, zoals haar pr op de halve marathon van 2004, toen ze in 1.16,41 de Groet uit Schoorl Run won. ,,Als je jong bent, droom je wat meer. Nu is de olympische marathon geen realistisch doel meer. Die limiet staat ook zo scherp, daarvoor komen alleen Lornah Kiplagat en Hilda Kibet in aanmerking. Misschien dat ik ooit nog een EK kan halen, maar daarvoor zou ik eerst nog wel een flinke stap moeten maken.?? Ze is te nuchter om zich er druk over te maken dat ze er in 2012 niet bij is in Londen. ,,Ik ben vrij optimistisch ingesteld. Heb geaccepteerd dat het niet altijd zo kan gaan als je van tevoren hoopt. Ik beleef ook nog genoeg mooie momenten in mijn sport. Zoals mijn bronzen plak vorig jaar op het NK 5 kilometer op de baan en laatst in de Dam tot Damloop, waar ik voor de eerste keer de beste Nederlandse was in een grote wedstrijd. Dat zijn de momenten die ervoor zorgen dat ik vol overgave verder ga.?? De vorm van de Dam tot Damloop, nog maar drie weken geleden, neemt ze ongetwijfeld mee naar Chicago. ,,Maar??, voegt Zutt direct toe. ,,Dat was wel zestien kilometer, over mijn marathonvorm ben ik nog steeds een beetje in het ongewisse.?? Bovendien had ze daarna een ervaring op Texel die de Oudkarspelse met beide benen terug op de grond bracht. Met een deel van Team Distance Runners (TDR), het Noord-Hollandse loopteam waarvan Zutt lid is, was een bijzondere trainingsdag ingepland. Eerst een trainingsloop van zeventien kilometer in Den Helder, vervolgens al joggend op het dek van de boot naar het Waddeneiland om op Texel mee te doen aan de plaatselijke wedstrijd over 21 kilometer. Het was geen succes voor de tandarts. ,,Ik had wat gedronken op de boot en mijn suikerspiegel was daardoor helemaal in de war. Ik was duizelig en heb alles er weer uitgegooid.?? Sinds het trainingskamp van TDR in Sankt Moritz in juni staat voor Zutt bijna alles in het teken van de ruim 42 kilometer in Chicago. Haar teamgenote Esther Schipper besloot toen ook haar marathondebuut in de ?Windy City? te gaan maken. De twee trekken sindsdien samen op en dat is een groot voordeel, zegt Zutt. ,,We zitten in hetzelfde schuitje. Het is heel fijn dat we samen kunnen trainen en praten over wat we allemaal tegenkomen in de voorbereiding. Hardlopen is een individuele sport, dan is het mooi als je zoals wij toch veel samen kunnen doen.?? Beiden gaan weg op een voorzichtige richttijd van 2.52. ,,Het kan zijn dat ik Esther in de tweede helft moet laten gaan of andersom. We zitten dicht bij elkaar. Maar het is wel heel belangrijk dat ik mijn eigen wedstrijd loop. Ik moet het toch alleen doen.?? Of haar sportieve zoektocht eindigt op de beroemdste loopafstand, Barbara Zutt denkt van wel. ,,Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik het beste tot mijn recht zou komen op de marathon. Maar dat is nog niet iets dat ik zeker weet na ??n marathon. Het is mijn eerste keer, het is vooral een belevenis. Ik wil zo hard mogelijk lopen, maar absoluut ook genieten.??
Lees verderMartin Lauret nog beduusd van Chicago
Datum: 14 oktober 2008 Bron: Algemeen Dagblad (Pim Van Esschoten) Foto: Karel Delvoye Atletiek - Martin Lauret (36) verbeterde zondag in Chicago zijn persoonlijk record tot 2.15,10. Opmerkelijker was zijn vierde plaats, de beste klassering ooit voor een Nederlander in een marathon uit de reeks van de Big Five. De atleet, die tot voor kort in het Utrechtse Woudenberg woonde en sinds kort terug is bij de Luchtmacht in Soesterberg, is er nog beduusd van. Chicago, een veld met wereldtoppers. Wat is er gebeurd? Martin Lauret: ,,Ik ben weggegaan op een tijd van 2 uur 12, voor me liep een kopgroep met dertien Kenianen en een Japanner die 2.08 had gelopen in Tokyo. De temperatuur liep snel op. Bij de start, 's ochtends om acht uur, was het al 23 graden. Daarna werd het al snel 25, 30 graden. Ze hebben bij het event alert system zelfs code rood gegeven. Ik kwam halverwege door in 1.06,25 en had daarna wel wat verval. Maar vooraan had vooral die Mutai het tempo steeds omhoog gegooid en zo de kopgroep opgeblazen. Ik heb ze in dat tweede gedeelte ??n voor ??n opgeraapt. Mutai, Cheboiboch, Kipsang, Felix Limo?'' Pardon? Felix Limo zelfs? ,,Ja, het was bizar. Guido Hartensveld, mijn trainer, zei het halverwege al; Je ligt dertiende, je kunt er een heleboel oprapen. Ik bleef tellen, ik een gegeven moment liep ik de top vijf binnen. Ik lag vierde. Ja, ik besef het zelf nog steeds niet helemaal. Uiteindelijk ben ik eigenlijk vijfde geworden. Dat komt zo: vijf minuten na het eliteveld start de grote meute. En daarin zat een onbekende Keniaan die uiteindelijk 2.13 liep.'' Goed besluit dus, om na die vele jaren van blessureleed (achillespezen) toch door te gaan? ,,Daar heb ik dit jaar nog geen spijt van. Ik hoopte aan het begin van 2008 een sprongetje te maken om in 2010 me te plaatsen voor de EK in Barcelona. Maar ik denk nu zelfs aan de WK, volgend jaar in Berlijn. Een droom, maar ik ben dan ook in de vorm van mijn leven.'' Dat dromen komt je toe. Je hebt de andere kant ook meegemaakt? ,,Maandagavond vroeg Toine van Peperstraten me bij Langs de Lijn ook waar ik vandaan kom? Het voelt ook alsof ik onder een grote steen vandaan ben getrokken. Ik had in 1999 een topjaar en kreeg toen die pech. Aan de andere kant heeft me ook op de been gehouden, dat ik wist dat ik dit kon.'' En nu komt het eruit. In de toptien in de Dam tot Damloop, in de topvijf in Chicago? ,,Ik geniet het hele jaar al. Elke wedstrijd weer. Ik liep eerder een wedstrijd in Cardiff met m'n teammaatje Ronald Sch?er. Dat we dit mogen meemaken, zeiden we.'' Je bent geen man van toptijden, maar in Chicago bewees je wel een toernooiloper te zijn? ,,Dat denk ik wel. Ik liep twee jaar geleden in Rotterdam in de hitte ook een persoonlijk record. De grote toernooien zijn altijd in augustus, vaak is het warm. Net als in Chicago. Daarom richt me nu ook op kwalificatie voor Berlijn.'' Je hebt wel het nodige omgegooid in je leven? ,,De ommekeer kwam vorig jaar na de Singelloop in Utrecht. Ik liep die 10 kilometer in 29.30 minuten. Ja, wat wil ik nu? Als je zoveel traint, als je weet dat er zoveel meer inzit. Maar bij Run2Day stond ik ook de hele dag, in de zaak. Niet goed voor een atleet. Ik ben in gesprek gegaan met de Luchtmacht in Soesterberg en kon terug. Een contract voor twintig uur, dus ik heb wel de helft van m'n salaris ingeleverd. Maar dat had ik er voor over. Ik ben gestopt bij Run2Day in Amersfoort, ben gaan trainen bij TDR in Noord-Holland en Guido Hartensveld. Daar train ik weer in een groep. Beter voor mij, ik ben geen Einzelg?nger. Met die jonge gasten trainen, geweldig.''
Lees verderWat is het mooiste TDR-moment van 2007/2008?
CASTRICUM ? Het afgelopen seizoen was voor Team Distance Runners een uitstekend atletiekjaar. De trilogie van Michel Butter, de vierde plaats van Martin Lauret in Chicago, het optreden van TDR bij de Zandvoort Circuit Run en de derde plaats van Tom Wiggers op het NK Korte Cross zijn slechts enkele aansprekende momenten uit een lange rij van TDR-prestaties. Allemaal prachtige prestaties en bijzondere momenten, maar wat was voor u persoonlijk het mooiste TDR-moment van 2007/2008? Om uit deze lange reeks van TDR-prestaties de tien mooiste momenten te selecteren, richten wij ons tot de bezoekers van onze website. U kunt als lezer van de TDR-website uw drie favoriete momenten bepalen. Dit hoeven niet de beste of meest unieke prestaties zijn, het gaat om momenten die u aanspraken of bij u een bijzonder gevoel oproepen. TDR-coach Guido Hartensveld: ?Het gaat ons er niet om wat in absolute zin de beste prestatie is, want dan pakken we er wel een puntentabel of ranglijst erbij. Het gaat nadrukkelijk om het persoonlijke gevoel, de emotie erbij. Dat kan bijvoorbeeld de buurjongen zijn die een NK-medaille wint of de atleet die zo lang geblesseerd was en sinds tijden een topprestatie neerzette. Of misschien was je persoonlijk aanwezig bij het NK Cross en was je onder de indruk van wat Michel Butter daar liet zien. Heel uiteenlopend dus.? Men kan eenmaal per internetadres per dag zijn of haar drie favoriete momenten selecteren, door in de linker menubalk op de speciale button te klikken. Tot 1 november is er de mogelijkheid om te stemmen, waarna op vrijdag 7 november tijdens de TDR-teampresentatie te Heiloo de tien momenten met de meeste stemmen bekend worden gemaakt. ?Tijdens de teampresentatie zullen we op spectaculaire wijze de top tien bekend maken,? aldus teammanager Harold Siekmann. ?Onze teampresentatie is elk jaar, net als TDR zelf, stapje voor stapje gegroeid. Vorig jaar was met bijna 350 bezoekers een groot succes. De verwachting is dat we dat aantal dit jaar weer gaan overtreffen. We gaan er weer iets moois van maken en we hopen op een grote opkomst. Naast de tien momenten zullen we veel televisiebeelden en foto?s laten zien en zullen de atleten uiteraard aan het woord komen.? Hartensveld over het motief achter ?De 10 mooiste TDR momenten?: ?De jaarlijkse teampresentatie moet ook vooral een beetje voor de atleten zelf blijven. Een mooi moment voor ze om stil te staan, te genieten en trots zijn op wat we met zn allen bereikt hebben. Juist voor de atleten zelf willen we al hun mooie momenten nog eenmaal onder de aandacht brengen. Niet alleen door een overzicht te maken van al het moois van 2007/2008, maar daarnaast ook nog eens door deze momenten op een persoonlijke en bij de atleet passende wijze te presenteren. Zo hadden we vorige jaar een prachtig filmpje gemaakt van de zilveren medaille van Michel Butter op de EK beloften. Ik wist welke muziek hij in de callroom gebruikte om zich op te laden voor de finale van zijn leven. Toen de slowmotion beelden van de warming up voor de race op ons grote videoscherm vertoond werden, hadden we de introbeats van dat nummer (Michel luistert net als ik graag naar hiphop) eronder laten monteren. Toen ik zag hoe dat hem raakte voelde dat toch als een beloning voor hem, voor die prachtige sportprestatie waarmee hij zoveel mensen heeft geraakt. Ook al waren er maar weinigen die dat wisten, maakte dat voor ons toch een bijzonder, persoonlijk en haast intiem moment. Met hoe meer liefhebbers onze atleten deze momenten kunnen delen, des te fijner het voor hen is. Daarnaast zijn we als TDR natuurlijk trots op zo?n mooie selectie met hoogtepunten. Want zeg nou eerlijk, zoveel trainingsgroepen of teams kunnen er niet terugkijken op zo?n sportief jaar als wij, toch?? Stemmen is tot 1 november mogelijk door op de button in de linker menubalk te klikken. Men kan ??n keer per dag per internetadres stemmen. De teampresentatie vindt plaats op vrijdag 7 november in het Golden Tulip Hotel te Heiloo. De zaal is open vanaf 19.30u. Graag aanmelden wanneer u van plan bent naar de teampresentatie te komen. Dit is mogelijk door bij het stemmen het blokje ?ik kom naar de teampresentatie? aan te vinken.
Lees verderMarathon: Maase laat erfenis achter.
Datum: 29 oktober 2008 Bron: De Pers (Iwan Tol) Foto: Karel Delvoye Wie wordt de nieuwe Kamiel? Oudgedienden zijn er genoeg in marathonland. Talenten ook. Maar wie wordt de troonopvolger van Kamiel Maase? ?De welvaart werkt tegen ons.? Het was een symbolisch gezicht: Kamiel Maase die bij de marathon van Amsterdam het finishlint ophield voor Hugo van den Broek, de atleet die in de hoofdstad de beste Nederlandse tijd van het seizoen liep: 2.13.51. Voor Van den Broek persoonlijk een uitstekende prestatie; mondiaal gezien sprak die eindtijd echter nauwelijks tot de verbeelding. Het werpt de vraag op wie van het legertje marathonlopers in Nederland het hiaat moet gaan opvullen nadat Kamiel Maase ? Nederlands recordhouder met een tijd van 2.08.21 ? deze zomer in Peking afscheid nam. Erfenis Voor Maase zelf is het lastig te zeggen of hij een erfenis heeft achtergelaten. ?Dat moeten anderen beoordelen?, vindt hij. Die ?anderen? zijn duidelijk: ?Kamiel was een klasse apart, met niemand te vergelijken?, zegt Guido Hartensveld, coach bij Team Distance Runners. Oud-Nederlands kampioen Aart Stigter onderschrijft die woorden. ?Maase is een boegbeeld. Onvervangbaar. We moeten het doen met wat we hebben.? Alleen atletenbegeleider Jos Hermens niet pessimistisch. ?Er is geen erfenis. Ik ben er van overtuigd dat Hugo van den Broek binnen een paar jaar onder de 2.10 kan lopen. Lukt hem dat niet, dan heeft hij een kans gemist.? Twee weken geleden sprongen de verrichtingen van twee oudgedienden in het oog. In Eindhoven veroverde Greg van Hest (35) de Nederlandse titel en op hetzelfde moment finishte Martin Lauret (36) in Chicago als zesde bij de marathon. Ongekende prestaties, zeker in het licht bezien van al het blessureleed waarmee beide atleten in het verleden hebben gekampt. Maar de eindtijden (beiden liepen in de 2.15) kwamen niet in de buurt van de individuele kwalificatie-eis van 2.12 voor het WK in Berlijn volgend jaar. Hermens: ?Leeftijd zegt me niet zoveel. Kijk naar Haile Gebrselassie. Het k?n dus op die leeftijd.? De 35-jarige Ethiopi?r dook in september in Berlijn onder de magische grens van 2.04. ?Bovendien?, stelt Guido Hartensveld, ?is de ene 2.15 de andere niet. Die van Martin kun je inschalen als een 2.11, gezien de enorme hitte in Chicago. Het was daar 29 graden, code rood. Er deden zestien Kenianen mee die allemaal onder de 2.08 kunnen lopen. Hij heeft er twaalf daarvan onder zich gehouden.? Hartensveld typeert zijn pupil als een ouwe Ferrari waarvan de vier wielen weliswaar allemaal al een keer zijn vervangen, maar waarvan de motor nog wel even meekan. Wellicht zelfs tot aan de Olympische Spelen van Londen. Stigter is sceptischer. ?Lauret heeft een behoorlijke blessuregeschiedenis. Hij moet wel heel blijven als de trainingsintensiteit wordt opgevoerd. Als hij in de komende jaren 2.12 kan lopen, zou dat een geweldige prestatie van hem zijn. Maar de winnaar in Chicago finishte in 2.06, ik bedoel maar. Die toptijden, dan heb ik het over 2.08, zie ik voorlopig niet snel worden gehaald door een Nederlander. Of het moet import zijn, zoals Lornah Kiplagat bij de vrouwen.? Atleet met potentie Naast Van Hest en Lauret is daar nog veteraan Luc Krotwaar (40). Hij viel in Eindhoven uit met een blessure. Hetzelfde overkwam Koen Raymaekers (28). Hij is voor de marathon een relatief jonge atleet met potentie. Zijn persoonlijk record staat op 2.13.02, vorig jaar in Amsterdam gelopen. Stigter: ?Hij geldt als een groot talent, maar de echte doorbraak laat lang op zich wachten bij hem.? Nog ??n hardloopgeneratie daaronder valt vaak de naam van Michel Butter (22). Hij won dit jaar op indrukwekkende wijze de nationale titel bij de 10 kilometer op de weg en werd met 1.03.17 Nederlands kampioen op de halve marathon bij de City Pier Cityloop in Den Haag. Butter gaat zich eerst op de baanatletiek concentreren, alvorens hij een marathon gaat lopen. ?Maar hij zou in de toekomst iets moois kunnen gaan neerzetten?, meent Stigter. Hermens is dezelfde mening toegedaan. ?Die hoge verwachtingen zijn terecht.? Hartensveld kijkt bedenkelijk bij de loftuitingen over zijn pupil. ?Daar gaat Michel nog een probleem mee krijgen. Wat dat betreft is het goed dat zijn teamgenoot Lauret nu in de picture staat. Het is voor Michel een stimulans en waarschuwing tegelijk. Het zet hem weer even op zijn plek nu hij zo gehypet wordt.? Kamiel Maase: ?Michel loopt aansprekende tijden. Dat krijg je automatisch verwachtingen. Daar moet hij tegen kunnen.? Blijft de vraag over of we ?berhaupt ooit nog een nationale marathontopper zullen krijgen in Nederland. ?De groep waaruit die topper zou moeten komen, is een stuk kleiner geworden?, constateert Maase. ?Het is niet voor niets dat Michel Butter er zo bovenuit springt. Er zouden veel meer Michel Butters moeten zijn.? Stigter: ?Er wordt genoeg gedaan om talent te stimuleren. Maar, wie kiest er nu nog voor de marathon in deze tijd? Wat dat betreft werkt de welvaart tegen ons. Als het regent worden kinderen naar school gebracht. Zelf willen ze best hardlopen, merk ik aan gesprekken, maar ze moeten ook studeren. En een muziekinstrument spelen. Als je het vwo hebt afgerond, ben je wel gek als geen vervolgstudie gaat doen maar je fulltime op het lopen gaat richten. Je moet aan je toekomst denken, hoor je dan. Bij Kenianen werkt het andersom: lopen ?s hun toekomst. Dat verschil is nooit te overbruggen.?
Lees verderExtra rust voor marathonloper Lauret
CASTRICUM ? Martin Lauret zal in 2008 geen wedstrijden meer lopen. De marathonloper van Team Distance Runners (TDR) kampt na zijn schitterende vierde plaats tijdens de Chicago Marathon met een buikspierblessure. De 37-jarige Hilversummer bleek de afgelopen weken moeizaam te herstellen van zijn solorace onder extreme warme omstandigheden in Chicago. Bovendien kampte Lauret in de laatste weken van de voorbereiding al met lichte irritatie aan de buikspieren. Een MRI scan bracht een ontsteking van de aanhechting van ??n van de buikspieren op het bekken aan het licht. Atleet en begeleidingsteam willen geen enkel risico nemen in aanloop naar een eventuele voorjaarsmarathon en de WK in Berlijn. Zij hebben daarom in samenspraak besloten alle wedstrijden voor 2008 af te zeggen. De blessure kan alleen met fysiotherapie, gerichte buikspieroefeningen en vooral rust genezen. ?Alles bij elkaar is het afgelopen half jaar voor mij enorm belastend geweest. Wij denken dat het verstandig is om nu pas op de plaats te maken, zodat we straks weer keihard kunnen gaan werken aan ons doel om aansluiting te vinden bij de Europese top op de marathon?, aldus Lauret.
Lees verder