Van Malderen richt vizier op de toekomst

“Wanneer je bij de allerbesten wilt horen, dan is er maar één symbool dat ter bevestiging kan dienen”

Auteur: Alwin Groen
 
“Het was in 2004 dat ik in aanraking kwam met de 1500m. Dat jaar begon ik voor het eerst serieus met trainen, ik had de 5000m op de EK Beloften in mijn hoofd. Die avond werkte ik mijn training af en daar zag ik Hicham El Gerrouj. Hij bleek altijd voor de grote toernooien zijn laatste tempo’s  te doen in België. In Leuven lag de atletiekbaan op de schop en dus week hij uit naar Vilvoorde, mijn thuisbaan. Ik vond het echt indrukwekkend, om hem daar te zien lopen. Het zal niet veel meer geweest zijn wat hij daar liep vlak voor de Olympische Spelen; ik denk een 400 en een 300 meter. Maar het was een prachtig gezicht. Toen ik mijn spikes aan het uittrekken was, kwam hij naar me toe. ‘De manier waarop je loopt, uw stijl… De 1500m is jouw afstand.’” 

Het is een moment waar Kristof van Malderen nog vaak aan terugdenkt. De atleet is het symbool van de 1500m binnen Team Distance Runners. Sinds hij zich in 2008 aansloot bij het loopteam heeft Van Malderen de anderhalve kilometer zich eigen gemaakt. Vier nationale titels op de 1500m heeft hij in zijn bezit, eenmaal heeft hij het nummer op de Wereldkampioenschappen gelopen (Outdoor 2009) en tweemaal was hij erbij op de Europese Kampioenschappen (Outdoor 2010, Indoor 2011). Met zijn beste tijd van 3.37.13 was hij in 2010 de nummer 16 van Europa en 31^e van de wereld. Wanneer je hem hoort praten over zijn favoriete afstand, lijkt het alsof Van Malderen het nummer al van jongs af aan beoefent. Toch is dit allerminst het geval. “Ik was altijd op zoek naar een discipline om met de wereldtop mee te kunnen doen. Nu heb ik die gevonden, op de 1500m kan ik heel wat klaarspelen.”

Presteren

Het verleggen van grenzen speelt een centrale rol in de carrière van Van Malderen. De wil om het hoogste te presteren en je met de besten te meten, heeft hem gebracht waar hij op dit moment is. Sommige atleten genieten van de pure schoonheid van het lopen; het elke dag weer mogen aantrekken van de schoenen, de loopsport als een verslaving. Bij Van Malderen is het anders. Zijn verslaving is het presteren, het uitgedaagd worden om tot de besten te behoren. “Het was pas in 2004 dat ik echt serieus begon te trainen, terwijl ik toch al een heel aantal jaar bezig was,” vertelt hij. “In 2005 stonden de EK voor Beloften gepland en ik wilde me kwalificeren voor de 5000m. Het roer ging om; het was nu eens afgelopen met drie keer in de week onbezorgd bij de club trainen. Ik ging over op een serieus trainingsschema. Met dat doel in mijn hoofd slaagde ik erin om mijn training in korte tijd flink te verbeteren. Dat was voor mij een grote omslag.” De trainingsprogressie heeft zijn uitwerking. Van Malderen loopt in de wedstrijden naar een tijd van 14.08.28 en weet zich te kwalificeren voor het EK voor Beloften. In het Duitse Erfurt eindigt hij vervolgens als tiende.
 

“Het is altijd mijn ambitie geweest om me met de wereldtop te kunnen meten.”

Het lijkt erop dat Van Malderen met de 5000m zijn afstand gevonden heeft. Een afstand waarop hij mee kan strijden op Europees niveau en zijn ambities kan vervullen. Toch concludeert Van Malderen, een jaar trainingsinvestering verder, dat dit niet het geval is. “Het is altijd mijn ambitie geweest om me met de wereldtop te kunnen meten,” vervelt hij over zijn keuze. “Ik wil kunnen strijden op het hoogste platform. Toen ik na twee jaar serieus investeren in 2006 14.03 noteerde, kwam het besef dat ik daarmee nog meer dan een minuut van de wereldtop verwijderd was. Dat werkte frustrerend. Ik realiseerde me dat het gat met de top te groot was om te dichten. De missie ontbrak en mijn progressie vertraagde.” In de daarop volgende seizoenen is Van Malderen zoekende. Hij probeert de 10.000m en zelfs de 3000m steeple chase, zijn missie richting de wereldtop najagend. Voldoening vindt hij echter niet. De 10.000m gaat niet onder de 30 minuten en op de 3000m steeple blijft hij steken op 8.57.99.

 

De 1500m

In 2008 breekt een nieuwe periode aan voor de atleet uit Bonheide. Een belangrijke periode, waarin Van Malderen zijn interesse voor de 1500m vindt. De atleet is met zijn vriendin Raika Lenaarts in Nederland gaan wonen en besluit zich aan te sluiten bij het loopteam TDR, waar zijn vriendin traint. Daar ontdekt Guido Hartensveld, de huidige trainer van Van Malderen, de aard van de atleet. Hartensveld is er stellig van overtuigd dat Van Malderen het op de 1500m moet proberen. “Het was Guido die me erop wees dat mijn kracht op de 1500m lag. Tijdens de lange duurlopen die we met de groep deden, keek ik constant op mijn klokje. Guido zag dat. ‘Die langere afstanden, dat is het niet voor jou’, zei hij. ‘De 1500m, daarop moet jij het klaarspelen.’” Hartensveld bleek het bij het rechte eind te hebben. Met de 1500m vond Van Malderen een afstand waarop hij zijn ei volledig kwijt kon. Progressie was vervolgens duidelijk zichtbaar. Op constante wijze ging er elk jaar een paar seconden van zijn beste prestatie af. In drie jaar tijd verbetert Van Malderen zich van 3.45.76 naar 3.37.13. “Dat was een krachtig gevoel. Eindelijk had ik het idee dat ik een afstand te pakken had waarop ik echt tot de besten van de wereld kon behoren,” vertelt hij.
 

“Tijdens lange duurlopen keek ik constant op mijn klokje. Guido zag dat. ‘Die langere afstanden, dat is het niet voor jou’.”

 
Toch ging het niet altijd van een leien dakje. Van Malderen wil maar aangeven dat zijn prestaties niet zomaar uit de lucht zijn komen vallen. Noeste arbeid en concentratie kwamen erbij kijken. “In het begin was het worstelen,” omschrijft hij zijn ontwikkeling. “Maar toen ik op het punt belandde om aan internationale wedstrijden deel te nemen, kwam mijn progressie in een stroomversnelling terecht.” De mogelijkheid om met de beste atleten ter wereld in aanraking te komen, doet Van Malderen veel. Het brengt een groot leereffect met zich mee, op basis waarvan hij aanzienlijke progressie boekt. “Ik weet nog goed dat ik in Zagreb mijn eerste grote internationale meeting liep. Ik mocht het opnemen tegen wereldtoppers als Leo Manzano. Van A tot Z heb ik alles afgekeken van die mannen, zowel buiten als tijdens de wedstrijd. Daarvan kun je zoveel opsteken. Ik heb me nooit te goed gevoeld om van anderen te leren.” De aanraking met de internationale meetings, brengt hem de drive om de 1500m tot in de puntjes te willen beheersen. Van Malderen heeft een duidelijk doel voor ogen. Hij wil meer van dit soort wedstrijden, terug naar meetings als Zagreb. “Maar wat het mooiste is, dat zijn de Diamond Leagues,” vertelt hij enthousiast. “Dáár worden de knikkers uitgedeeld. Om aan die wedstrijden mee te kunnen doen, dat geeft me zoveel voldoening en motivatie tegelijkertijd, dat ik heel hard van de 1500m ben gaan houden en het door en door wil kunnen.”

Het is duidelijk dat Van Malderen een atleet is die constant streeft naar het hoogste en met de 1500m zijn sleutel tot succes heeft gevonden. Hoewel de keuze voor de 1500m in eerste instantie was ingegeven op basis van prestatie, is hij van de afstand gaan houden. “Zoals gisteren nog,” vertelt hij enthousiast. “Diamond League Meeting op de tv. Iedereen moet dan zijn mond houden en absoluut niks zeggen, ook Raika niet. Het volume gaat vol aan en dan is het voor mij echt drieënhalve minuut genieten.” Van Malderen probeert uit te leggen wat volgens hem de ‘schoonheid’ van de 1500m is. Die ligt volgens hem in de combinatie van verschillende aspecten, wat leidt tot een boeiend steekspel. “Je hebt tactiek nodig, uithoudingsvermogen, natuurlijk een eindsprint en niet te vergeten kracht. Die vier facetten maken dat alles samenkomt in dat nummer. En het mooie daarvan is dat iedere wedstrijd weer anders is. ‘You have to race the situation’, zei Craig Mottram eens. En dat leer je alleen door het veel te doen.”

 

Olympische Spelen

Voor het huidige seizoen had de 1500m-loper zijn focus nadrukkelijk op de Olympische Spelen gericht. Een doel waar hij met alle vertrouwen naar uitkeek. Van Malderen had de Spelen al lang op zijn netvlies en was ervan overtuigd er in Londen te staan. De TDR-atleet was zeer goed op weg, getuige een persoonlijk record van 3.37.13 twee jaar tevoren en aansluitend een sterk indoorseizoen. In de zomer van 2011 werd hij echter teruggeworpen, toen hij te kampen kreeg met de mazelen. Van Malderen zag zich gedwongen om zijn baanseizoen op een cruciaal moment te cancellen. “Ik stond op het punt om door te breken, aan te sluiten bij de wereldtop. Maar toen kwam die ziekte. Het was een klap, maar je kunt dan geen zelfmedelijden hebben. Je kunt enkel terugvechten. Er is geen andere optie als je de top wilt bereiken. Dat heb ik wel geleerd van Guido.” Zijn ambitie om de Spelen te halen is er zeker niet minder door geworden. Van Malderen richt zijn blik vooruit, zijn vizier gericht op de internationale toernooien. EK’s, WK’s, mogelijk de Spelen. “Ik weet dat ik het kan, Guido weet dat ik het kan en Raika weet het. Dat besef is voor mij voldoende, meer heb ik niet nodig. Het enige dat me te doen staat is nog gedisciplineerder en nog harder te werken,” vertelt hij vastberaden.
 

“Ik stond op het punt om door te breken, maar toen kwam die ziekte. Het was een klap, maar je kunt dan geen zelfmedelijden hebben. Je kunt enkel terugvechten. Er is geen andere optie als je de top wilt bereiken.”
 

Aan het einde van ons gesprek is duidelijk dat de grote toernooien een belangrijke drive vormen voor Van Malderen, de Olympische Spelen vooropgaand. Deelname aan de Spelen zal hem de voldoening kunnen geven tot de besten van de wereld te behoren. We komen terug op zijn ontmoeting met El Guerrouj, zoals hij het omschrijft zijn eerste aanraking met de 1500m.  “In 2004 begon mijn carrière als serieuze atleet. Destijds geloofde ik El Guerrouj niet. Ik dacht dat hij dat vast tegen iedereen zei. Maar nu realiseer ik me dat het anders moet zijn geweest. Ik denk er nog vaak aan terug.” Een week na de ontmoeting kroonde El Guerrouj zich tot de dubbelkampioen (1500 en 5000m) van de Spelen van Athene. Van Malderen heeft eenzelfde droom: ook hij wil op het hoogste sportplatform ter wereld acteren. “Wanneer je bij de allerbesten wilt horen, dan is er maar één symbool dat ter bevestiging kan dienen: de Spelen. En daar ga ik alles voor doen.”