Zuid-Afrika Update 3: Van Potch naar Dully

Nu ik jullie dit vertel is het even voor drieën 's middags, Zuid-Afrikaanse tijd. Ik zit nu aan mijn favoriete broodje ‘rooster' hier in Dullstroom; een broodje met kruidkaas, avocado, tomaat, sla en kalkoen. Ik ben inmiddels al tien uur wakker, want de wekker ging vanochtend om vijf uur. De dag begon in Potchefstroom, waar we (Kristof, Niels en ik) onze koffer hebben gepakt, hebben ontbeten en om kwart over zes in de auto stapten. Vandaag stond een baanwedstrijd in Johannesburg op het programma. Het begin van de meeting zou om acht uur 's ochtends zijn. Nu is het een typisch Afrikaanse fenomeen dat zonder chronoloog gewerkt wordt. Het is dus zelf inschatten hoe laat je onderdeel gepland wordt, waarbij wij uitgingen van negen uur voor de 800 meter. Maar om tien over negen was nog geen enkel onderdeel begonnen. Ik zag iemand met een zwarte band om de arm lopen, een jurylid dus, en vroeg hem hoe laat het hele programma zou beginnen. "Were waiting on the school busses, no problem!" Voor ons was dat eerlijk gezegd ook niet zo'n probleem, aangezien we door één van onze jongens een kwartier te laat vertrokken, omdat hij nog zijn spullen moest pakken en zijn ontbijt naar binnen moest proppen (en nee, ik noem geen namen).

De wedstrijd verliep uiteindelijk prima. Niels eindigde als zesde in 1.53.9 en Kristof werd tweede in 1.49.6. Voor Kristof was het de tweede keer dat hij onder de 1.50 liep en daarmee vlak boven zijn persoonlijk record. Het mooie is dat je er bij Kristof vlak voor de start niks voor geeft, maar ‘as soon as the gun goes' is het boom! Zoals Michel Boeting vertelde mag het geen issue zijn dat de wedstrijd vroeg in de ochtend plaatsvindt. In toernooien is dat immers vaak ook het geval. Niels zal in Ostrava, bij de Europese neo-senioren kampioenschappen, hoogstwaarschijnlijk 's ochtends de series lopen. Na de wedstrijd hebben de jongens nog 20 keer 100 meter gedaan in blokjes, zodat we er een goede trainingsdag van hebben gemaakt. Daarna zijn we weer in de auto gestapt en zijn ik en Niels binnen drie uur naar Dullstroom gereden. Kristof lieten we in Potchefstroom achter, die mag zich daar nog drie dagen vermaken. Het weer was vandaag beter dan ooit. Niels en ik genoten onder een prachtig zonnetje van het overweldigende landschap. En we waren het er over eens dat naarmate we Dullstromen naderden, het er steeds mooier begon uit te zien. Ik moet zeggen dat ik van de vergezichten erg gelukkig werd. Straks ga ik even een uurtje plat, dat is wel nodig na zo'n inspannende dag. Iedereen heeft toch ook kort of slecht geslapen vannacht. Of het nu een zoemende mug was of het onbewust met de wedstrijd bezig zijn.

De stage in Potchefstroom is goed bevallen, Niels en Kristof hebben erg goed getraind. Baanatleten voelen zich daar toch meer baanatleet dan in Dullstroom, met een tartanbaan en andere baanatleten. Er waren ook een aantal andere Nederlanders in Potchefstroom: Miranda Boonstra, Anne van den Hurk, met Youssef El Rhalfioui hebben we af en toe opgetrokken en Roy Hoornweg hebben we twee keer op de baan ontmoet. Roy trainde zonder begeleider met een bevriende triatleet. Mooi om te zien wat een enthousiasme die jongen uitstraalt. Ik ben benieuwd naar de berichten hier in Dullstroom, nu de regen is weggetrokken. Ik verwacht een hoop verhalen over nieuwe heuvelpaden, die plotseling begaanbaar zijn geworden. Vanochtend hebben de langeafstandslopers een progressieve duurloop van één uur en drie kwartier gedaan met de laatste zes kilometer ‘uphill'. De rest van de dag zijn ze vrij en zal ik alle verhalen van vanochtend wel voorbij horen komen.

Inmiddels zijn er hier ook wat uitslagen van de indoor in Apeldoorn binnengekomen. Ik ben onder de indruk van de sterke prestatie van Paul Boon, die met 1.51.18 minder dan twee tienden van zijn outdoor-pr verwijderd blijft. Succes van anderen werkt altijd erg inspirerend en aanstekelijk voor de atleten in de trainingsgroep. Toch wel heel mooi dat de atleten in Nederland een inspiratiebron kunnen vormen voor ons hier in Zuid-Afrika!