Zuid-Afrika Update 2: Op naar Potch - alles draait nu om KvM

Trainer Guido Hartensveld verblijft momenteel met zijn atleten van het Team Distance Runners op trainingskamp in het Zuid-Afrikaanse Dullstroom. Op een hoogte van 2000m trainen de langeafstandsatleten voor de voorjaarswedstrijden, terwijl Kristof van Malderen zich voorbereidt op het indoorseizoen. Hartensveld doet verslag van zijn ervaringen en gedachten. 

De laatste keer heb ik jullie verteld over het Egmond-weekend, de reis naar Zuid-Afrika en de eerste dagen in Dullstroom, met het daarbij behorende acclimatisatieproces. Het is misschien leuk nu op de atleten in te gaan die in Zuid-Afrika zijn en iets over hen te vertellen.

Laat ik beginnen bij Kristof en Niels, die vandaag hun 14-daagse microcyclus afsluiten. Het doel van die trainingscyclus was het verbeteren van het aerobe systeem. We hebben dat bewust in Dullstroom, op 2000m en in de aanwezigheid van onze lange afstandsjongens gedaan. Het blijkt gelukkig dat Kristof er erg goed voorstaat. De cruising intervals verlopen een heel stuk beter dan vorig seizoen. Zatrerdag vertrok ik met Kristof en Niels naar Potchefstroom. Kristof blijft daar tot 1 februari om ‘de puntjes op de i' te zetten voor het baanseizoen. Ik ben minimaal zeven dagen aanwezig voor de begeleiding. De volgende microcyclus van 10 dagen, die nu start, zal wedstrijdspecifiek gericht zijn op de indoorwedstrijden. Het is duidelijk dat Kristof er aeroob veel beter voor staat dan vorig seizoen, toen hij toch te kampen had met een trainingsachterstand. Helaas is zijn wedstrijdplanning voor dit indoorseizoen nog onduidelijk; voor de grote Europese races staat Kristof nog op de wachtlijsten. Zo werkt dat nu eenmaal als je 3'37" loopt, zeker nu de 1500m echt zeer in trek lijkt te zijn onder de internationale toppers. We leren de atleten geduld te hebben en er op te vertrouwen dat het management er alles aan doet om ze binnen te krijgen bij de juiste meetings.

Zoals gezegd hebben we er heel bewust voor gekozen eerst een periode in Dullstroom door te brengen om te wennen aan de hoogte. Vervolgens is Potchefstroom ideaal om op lagere hoogte op de kunststofbaan te trainen. Een andere reden om naar Potchefstroom te reizen is de mogelijkheid tot deelname aan één à twee testwedstrijden. Zoals het er nu naar uitziet loopt Kristof een 800m op zaterdag 29 januari. Ik ben erg benieuwd, Kristof is gretig. Op zondag 13 januari wil hij vlammen op de Belgacom Flanders Indoorwedstrijden voor zijn thuispubliek in Gent. Ik hoop hem samen met Niels Verwer te helpen met die laatste ‘puntjes op de i'. De aanwezigheid van vele internationale toppers is altijd lekker om in de juiste spirit te komen.

Over Verwer gesproken, Niels heeft een heel ander doel voor ogen dan Kristof. Hij loopt bewust geen heel indoorseizoen, maar wil voornamelijk ‘lekker trainen'. Zijn seizoen draait om de EK voor beloften, komende zomer in Ostrava. Dat houdt in dat hij  ook bewust anders dan Kristof zal trainen - met een hoger volume - en alleen het NK 3000m zal doen. In Potchefstroom zal de training wat specifieker zijn en de kans is groot dat ook Niels een 800m-test zal lopen.

Hier in Zuid-Afrika merken we dagelijks de kracht van het team: het is mogelijk op een ontspannen manier de juiste trainingsgroepjes te formeren. De marathonjongens - Rens, Ronald, Chris en niet in de laatste plaats Michel - draaien prima. Ook Michel mag zich terecht marathonloper noemen, hij begint het marathonprincipe met al zijn trainingen echt te omarmen. Met de marathongroep heb ik een aantal nuttige gesprekken gehad, waarin ik mijn visie over periodisering en de doelstellingen voor elke mesocyclus heb uitgelegd. Tegelijkertijd hebben we heel duidelijk de komende microcyclus doorgenomen en hoe ze die zonder mij (ik zit immers in Potchefstroom) dienen uit te voeren. Met name de verschillende componenten per individu zijn belangrijk.

Gisteravond heb ik met Michel apart gezeten en hebben we het komende seizoen besproken. De marathon pakken we serieus aan: Michel zal zowel in het voor- als najaar op de marathon van start gaan. Daar tussenin zal hij zijn snelheid gaan verbeteren op de 5000 en 10.000m. Ook de doelen voor de ‘Dutch Marathon Battle' in Utrecht kwamen ter sprake. De eerste doelstelling voor Michel is om het volledige traject van marathontrainingen te doorlopen en fit aan de start te verschijnen. De marathon heel finishen is de tweede doelstelling. Als derde hebben we een top-3 plaats als doel gesteld en ik hoop voor hem dat hij kan winnen. Maar wat al vaker is gebleken, een goede halve marathon betekent in geen geval direct een goede marathon. Het is vooral belangrijk de glycogeenconsumptie op de marathon te gaan verbeteren. De aerobic fat power (of simpelweg de vetverbranding) zal moeten verbeteren. De doelstelling zijn helder en we hebben afgesproken dat Michel onbevangen de race in zal gaan. Iets wat ik cruciaal acht voor hem op dit moment in z'n carrière.

Rens en Ronald zijn erg behulpzaam in het delen van kennis en samen hebben we afgesproken dat het juist de kracht is om elkaar te helpen in de training. Ieder heeft immers zijn sterke en zwakke punten. En het is heel makkelijk om elkaar te slopen, dat is een gevaar. Dit soort zaken kan je prima bespreken op trainingskamp. Hoewel alle jongens prima draaien, moeten de zwaarste weken nog komen. De komende weken zullen we zien hoe ze zich ontwikkelen.

Wesley Pauel zit inmiddels weer op zijn oude trainingsniveau. Even ter herinerring: in de warming-up van de Papendalcross had Wesley zich verstapt. Vervolgens moest hij in leidende positie de race staken, met steken in de enkelregio. Twee tot drie weken lag ‘ie er daarna uit. De eerstvolgende weken moest hij de kilometers geleidelijk opbouwen, maar inmiddels is Wesley weer 100% belastbaar. Ik ben blij dat hij erbij is, want het is een fijne jongen die het fysieke werk niet schuwt. Ook Yennick Wolthuizen is hier lekker aan het trainen. Hij is bij ons dé man die heel slecht kan trainen op hoogte. Maar daar maakt hij zich inmiddels niet druk meer over. Yennick loopt veel trainingen met Inge mee. Dat hij zo slecht kan presteren op hoogte  zal deels te maken hebben met zijn lichaamssamenstelling. Maar uit ervaring weet ik dat hij bij thuiskomst een grote sprong maakt. Hij presteert dus slecht op hoogte, maar reageert des te beter. Trainen op hoogte blijft dan ook een individueel proces.

Ook Inge draait prima en ontfermt zich goed over Ilse. Ze is heerlijk aan het trainen. Ook met Inge heb ik even apart gezeten en de doelen doorgesproken. Ze verheugt zich al op een mogelijke ‘damesbattle' tijdens de Utrecht Marathon in 2012. Tot die tijd hoopt ze zich dit jaar te verbeteren in Rotterdam en Amsterdam. Het is trouwens opvallend hoe gelijkmatig Inge zich ontwikkeld heeft sinds ze bij TDR is aangesloten. Een punt dat ter sprake kwam is de smalle damestop binnen de Nederlandse atletiek. Hier schuilt een gevaar in, aangezien Inge in zeer veel NK's kan meedoen voor de voorste plaatsen. We hebben dan ook aangeduid welke NK's (cross, weg, baan) we belangrijk vinden. Het verschil met Ilse is op dit moment nog enorm groot. Inge en Ilse kunnen nog weinig samen trainen, alleen de rustige duurlopen van Inge.

Eindelijk voel ik me nu ook de trainer van Ilse. De vervelende nasleep van haar trainersbreuk en de naweeën van een blessure hebben er behoorlijk ingehakt. De afgelopen weken heeft Ilse eerst gerevalideerd in Castricum, waarbij ze op het absolute nulpunt moest beginnen. Vandaag had ze moeite om in de intervallen een tempo van 4'rond per kilometer te halen. Wat opvalt is het ongekende enthousiasme van Ilse. En gelukkig heeft ze geen klachten meer. Het liefst zou ze twee keer per dag trainen, wat op dit moment nog niet mogelijk is. Aan het eind van deze stage zal Ilse weer 95km per week lopen, waar ze normaal 150 tot 160km per week liep. Het zal nog een paar maanden duren voor ze weer op dat kilometeraantal zit. Maar tot die tijd hoeft ze niet stil te zitten: gisteren deden we een korte heuvelsprinttraining, vanmorgen een pittige krachttraining. En ja, het leuke is dat ze nu voelt dat ze hamstrings heeft. En mooi dat we nu alle tijd hebben om een forse dysbalans li/re enigszins weg te trainen. Gelukkig kan Ilse weer veel doen, om zo geleidelijk aan uit te bouwen naar tweemaal trainen per dag. Misschien loopt ze in Schoorl de halve marathon als training. Ik denk dat we voorlopig even geduld moeten hebben.

Het trainingskamp draait inmiddels op volle toeren. Fysio Hanneke neemt het even van mij over en ik richt me nu op Kristof. Met een goed gevoel ga ik naar Potchefstroom. De volgende keer zal ik jullie daarover berichten.