Barcelona Update 1: Alles in teken van het grote doel

Het is moeilijk waar ik moet beginnen, ik heb het gevoel dat er de afgelopen tijd zo ontzettend veel gebeurd is. Laat ik beginnen dat ik heel blij ben dat ik enkele maanden geleden de beslissing heb gemaakt om te stoppen met mijn werk als fysiotherapeut. Tijdens de trainingskampen van de afgelopen tijd (Mexico, Portugal, Texel) had ik het gevoel heel geconcentreerd te kunnen werken en de individuele atleten optimaal te kunnen bedienen en daarnaast het groepsproces scherp heb kunnen bewaken. Tussen deze trainingsstages door was het altijd veel te hectisch met alles wat er dan weer geregeld moest worden. En daarnaast ging het beroepshalve ook niet langer, want zeg nou zelf: het werkt ook niet om je als fysiotherapeut constant opnieuw voor te moeten stellen aan je patiënten na weer een paar maanden trainingskamp. De laatste stage op Texel was overigens uitstekend verlopen. Iedereen heeft heel geconcentreerd gewerkt en je zag de vorm groeien. Zelf had ik in de twee dagen na thuiskomst veel werk gedaan bij het opvangen van de atleten van het team Cook, die in een huis in Egmond aan Zee verblijven. Tussen neus en lippen door heeft de oplevering van ons appartement in Castricum ook nog plaatsgevonden. Ik ben welgeteld slechts drie keer binnengewipt. Maar gelukkig hebben Selma en ik goede afspraken gemaakt en hebben we lang genoeg de tijd gehad om alles te regelen. We benaderen het zo: elke dag verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik een berichtje van Selma krijg dat de keuken is geïnstalleerd of dat de stukadoors goed werk hebben gedaan. En als Selma blij is, ben ik dat sowieso ook.

In oktober bij de kick-off van het seizoen, een interne bijeenkomst met de staff en atleten, heb ik nadrukkelijk aangegeven dat de focus dit jaar bij de potentiële EK-gangers ligt en dat de planning van ons jaarprogramma hier uiteraard volledig op afgestemd zou zijn. Voor de thuisblijvers betekende het dat ik veel afwezig zou zijn. Maar de overige atleten die aangehaakt zijn en veel hebben deelgenomen aan het programma, maken een fantastische ontwikkeling door, zichtbaar op bijvoorbeeld het NK. En de andere atleten zijn geweldig opgevangen door mijn collega-trainers. Op elke training staan één of meerdere trainers voor de groep. Bij TDR hebben we teamwork van de technische staff, die zich gezamenlijk inzet voor een grote groep atleten. "Hoeveel atleten train je nou eigenlijk zelf?" wordt me vaak gevraagd. Dat is moeilijk te zeggen, aangezien ik ook veel indirect betrokken ben bij atleten, die met een eigen mentor werken. Daarnaast is het aan de atleten zelf, hoe ze zich opstellen. Wij proberen alles uit een atleet te halen, maar andersom is het ook zo dat een atleet alles uit ons moet proberen te halen.

Nu ben ik straks alweer twee weken weg, in dit geval om te acclimatiseren voor Barcelona. Maar het resultaat mag er zijn: we zijn hier met maar liefst zes atleten voor het EK. De triple R (Ronald, Robert en Rens) waren al een lange tijd zeker en in Heusden kwam daar zoals verwacht Kristof van Malderen bij (3.37.13 op 1500m). Wat er ook aan zat te komen, maar niet minder verrassend, was dat de 4x400m estafette zich kwalificeerde én dat Bjorn Blauwhof zich in het team liep. De grootste sensatie was de wedstrijdreeks van Niels Verwer dit seizoen, met als klap op de vuurpijl zijn spetterende NK-optreden. Hierover zal ik later nog eens wat verder uitweiden. Het NK was sowieso voortreffelijk, met maar liefst twaalf top-8 plaatsen en vijf medailles. De zondagavond aansluitend was onwijs hectisch. Eerst in afwachting van de beslissing over Niels, dan valt de beslissing, vervolgens zijn vliegticket regelen, hotelboeking, het teamboekje van de Atletiekunie, accreditatie, paspoort, dopingcontrole niet te vergeten en verdere afstemming met de Atletiekunie. Maar om een lang verhaal kort te maken: Niels stapte maandagmiddag als eerste het hotel binnen, samen met teamfysio Majelle Laman.

Vanuit ons gezichtspunt is het trainingskamp een combinatie van TDR met het Nederlands marathonteam. De kamerindeling is sinds maandag als volgt: fysio Majelle (alleen), Rens Dekkers en Patrick Stitzinger, Robert Ton en Ronald Schröer, ondergetekende en Carel van Nisselroy en tenslotte Kristof van Malderen en Niels Verwer. Ik realiseer me wat een prachtige situatie we hier hebben gecreëerd. Ten eerste blijkt de locatie, die we samen met loco-bondscoach Gerard van Lent hebben uitgekozen, een schot in de roos. En juist het feit dat we met zoveel teamgenoten en coaches bij elkaar zijn die elkaar kennen, is ideaal. De hitte hier is vrij extreem. Het is 32 graden Celsius en bij het minste of geringste is mijn t-shirt doorweekt. We zullen alle dagen dan ook nodig hebben om te acclimatiseren. De trainers kennen elkaar heel goed, dus het afstemmen van de trainingen voor de marathonlopers vormt geen probleem. Kristof en Niels hebben heel veel aan elkaar. Vanochtend hebben ze heerlijk samen een baantraining gedaan op de gemeentelijke atletiekbaan in het centrum van Gava. Helaas is er ook minder goed nieuws: na Texel is het afgelopen zondag tijdens een lang vaartspel in de Schoorlse duinen behoorlijk in de hamstring van Robert geschoten. Doodzonde want Robert draaide een superstage op Texel en bezat een ongekend hoog niveau. Bovendien is hij goed bestand tegen de hitte. Bondsarts Arjan Kokshoorn en Majelle doen er alles aan om Robert op tijd fit te krijgen, maar het zal een lastig verhaal worden. Uiterlijk de vrijdag voor de start van de marathon zullen we de knoop doorhakken.

Vandaag zijn ook de ‘final entries' voor het EK bekend geworden. Het gaat om een recordaantal deelnemers, 1288 maar liefst. Nog meer dan het zeer succesvolle Göteborg in 2006. Ook de marathon is uitermate sterk bezet met 69 deelnemers. Daarbij zijn gelukkig coryfeeën als Olympisch kampioen Stefano Baldini en WK-medaillewinnaar Viktor Röthlin. Zo op het eerste oog heeft de hitte niet veel atleten schrik aangejaagd, want alle toonaangevende landen reizen af met sterke ploegen. Dat was in 2006 wel anders. Rusland zet maar liefst vijf lopers in met tijden van 2.12 of sneller. Ook Oekraïne, Portugal, Polen, Groot-Brittanië en de traditioneel sterke landen Portugal, Italië en Spanje hebben volledige ploegen. Op de 1500m staan 31 atleten op de voorlopige lijst, dus we verwachten dat de series van dinsdagmiddag hoogstwaarschijnlijk vervallen.

Ook Michel Boeting heb ik nog gesproken, hij was in België aanwezig bij de ploegpresentatie van de Belgische equipe. Zoals verwacht waren de broers Borlée net als Kristof niet aanwezig, zij hebben een trainingskamp in Nice belegd. De Belgen blijven hun organisatie verbeteren. Dat is goed te merken aan een aantal veranderingen op zowel de persdag als in de structuur. Zo is er een intermediair tussen pers en atleten ingesteld. Kristof zal zich maandag bij de Belgische equipe voegen. We zullen ruimte inplannen voor een korte ontmoeting met de pers. Ook in Nederland hebben we goede afspraken gemaakt met de Atletiekunie. We hebben twee vaste momenten voor de pers ingeruimd, zodat de rust op het trainingskamp gewaarborgd blijft. Want rust is heel essentieel in deze hectische tijden.

De komende dagen zal ik vanaf deze plaats updates doorbellen met de website-redactie, zodat jullie op de hoogte kunnen blijven.

Guido.