Spetterende seizoensopening vol limieten en pr's

KOBLENZ - TDR kende woensdagavond een spetterende seizoensopening met de Mini-Internationales in het Duitse Koblenz. De wedstrijd betekende voor de meeste atleten het debuut van het baanseizoen, op een enkele competitiedeelname het afgelopen weekend na. Onder prima omstandigheden werden in het historische Oberwerth-Stadion, waar in het verleden een viertal wereldrecords zijn gevestigd, sterke prestaties neergezet. Zowel Manon Kruiver, Raika Lenaarts als Tom Wiggers wisten bij hun eerste poging kwalificatie af te dwingen voor het EK <23 jaar, deze zomer in Kaunas (Litouwen).

De avond begon met de 1500 meter. Een blik op de startlijst toonde dat Raika Lenaarts en Manon Kruiver op papier de snelsten waren. Het uitblijven van tempomakers maakte dat de TDR-dames vooral op zichzelf en elkaar waren aangewezen. Beide atletes kenden een slechte start: in het duw- en trekwerk belandden ze middenin het veld, waarna pas 200m later de aansluiting werd gevonden met de kop van het veld. Na een eerste ronde in 68 seconden was het Lenaarts die op overtuigende wijze de leiding nam en de volgende 800m in 2.20 aflegde. "Ik zat me toen wel op te vreten dat er niet werd overgenomen," aldus Lenaarts. De TDR-atletes lagen op dat moment echter keurig op koers voor het slechten van de EK-limiet (4.22.50).

300m voor het einde was het Kruiver die haar teamgenote passeerde en Lenaarts de gehoopte strijd bracht. Met een fenomenaal slot wist Kruiver afstand te nemen van de rest van het veld en de winst op te eisen in een tijd van 4.19.17. De Tuitjenhornse verbrak niet alleen haar pr, maar slechtte tegen eigen verwachting in tevens de limiet voor het EK <23 jaar. Kruiver: "Met nog een ronde te gaan zag ik de klok en dacht ik alleen nog maar: ‘nu vol gaan'. Meestal heb ik een paar wedstrijden nodig om goed in het seizoen te komen, ik ben nog nooit zo goed begonnen. Echt gaaf dit!"

Lenaarts, die als vijfde eindigde in 4.21.33, was aanvankelijk gedesillusioneerd. "Ik verloor gewoon teveel op het eind. Dit was niet sterk." Toen uit de officiële uitslagen bleek dat Lenaarts toch had voldaan aan de limiet maakte de teleurstelling plaats voor een lichte tevredenheid. "Limiet is limiet, je kan ‘m maar beter alvast hebben. Al had ik in mijn eigen scenario gedacht er dikker onder te duiken."

Veel atleten reisden af naar Koblenz voor de 5000m. Met de juiste omstandigheden (windstil, 20 graden) en volle series waren de voorwaarden perfect voor topprestaties. Esther Schipper beet het spits af. Na de eerste 3km (10.41) gelijk op te gaan met oud-teamgenote Lisanne Groen wist Schipper de wedstrijd sterk af te sluiten en een halve minuut van haar pr af te halen: 17.58.60. De Alkmaarse kiest voor de langere afstanden en gebruikt de baanwedstrijden om snelheid op te doen. Dit najaar zal zij in actie komen op het NK marathon in Amsterdam. Marten Korfage nam met een schitterende laatste km (2.58) een flinke hap van zijn pr, dat hij naar 15.22 bracht.

Maar liefst zeven TDR-atleten wisten de 15minuten-grens te doorbreken. Yennick Wolthuizen deed dat voor het eerst in zijn carrière met een tijd van 14.59.81. In de derde serie ontplooide zich een spannende onderlinge strijd tussen Christian de Lie, Pip Tesselaar en Wesley Pauel. Het was een prachtig gezicht hoe de teamgenoten als collectief naar voren oprukten, uitmondend in een bloedstollende eindsprint. Tesselaar besliste deze met 14.50.72 in zijn voordeel, gevolgd door Pauel (14.51.21) en De Lie (14.51.41). "Een prachtige wedstrijd, wat een mooi steekspel. Een heerlijk begin van het baanseizoen," analyseerde Tesselaar.

Pauel deed perfecte zaken met het oog op de EJK-limiet op de 10.000 meter. De Almeerder scherpte zijn beste tijd van 15.37.94 uit 2006 flink aan. Trainer Guido Hartensveld: "Dit is een belangrijke stap voor Wesley. Het is niet eens onrealistisch dat hij stiekem mag gaan hopen op de EJK-limiet op basis van deze tijd." Pauel zal hiertoe op 14 juni zijn kansen wagen, tijdens het NK 10.000m. Een prestatie onder de 30.56 biedt deelname aan het EJK.

In de tweede serie was Robert Ton duidelijk de snelste van het veld. Ton trof het niet met de langzame race, waarin hij zelf veel het tempo moest aangeven. "Toen hebben Guido en ik maar besloten dat ik me op de winst zou richten en me niet druk zou maken om de eindtijd. Ik baalde dan ook onwijs dat ik het niet af kon maken." Ondanks een snelle laatste kilometer (2.48) werd de 24-jarige langeafstandsloper namelijk in de laatste bocht nog voorbijgestoken door een concurrent met een beter eindschot. Desondanks realiseerde Ton in 14.31.85 zijn tweede ooit. "Voor mijn gevoel sta ik toch een beetje met lege handen, omdat ik weet dat ik opnieuw een stap heb gemaakt. Dan moet het maar gebeuren in Heusden."

De snelste serie kende een prachtige affiche met de Nederlanders Patrick Stitzinger, Abdi Nageeye, Tom Wiggers en Michel Butter. Vooraf werd de inschatting gemaakt dat het een tactische wedstrijd zou worden op een tijd van 14.00, gezien het ontbreken van hazen. "Dat kwam echter prima uit nu," aldus Hartensveld. "Michel bereidt zich voor op de Eurochallenge 10.000m en bezit nu nog niet de topvorm en scherpte.  Voor Tom was de wedstrijd ideaal om zich te kwalificeren voor het EK<23."

De inschatting vooraf bleek uit te komen. In een rommelige race, waarin de rondetijden tussen de 66 en 69 seconden schommelden, stevenden de lopers af op een tijd van rond de 14 minuten. 1000m voor het einde nam Butter de leiding en trok het tempo aan. Butter: "De rondetijden kwamen boven de 69 seconden; het tempo zakte zodanig, dat ik echt moeite moest doen om niet op kop te komen."

Bij het weerklinken van de bel voor de laatste ronde brak de strijd los. Nageeye verraste vriend en vijand met een splijtende demarrage, die niet beantwoord kon worden door de concurrentie. "Daar had ik geen antwoord op, Abdi is de terechte winnaar," aldus Butter. Nageeye finishte in 13.58.78. Butter was verwikkeld in een eindsprint met Patrick Stitzinger, die hij in zijn voordeel wist te beslissen: 13.59.67. De Beverwijker gaf aan tevreden te zijn over zijn race en de opbouw naar de Eurochallenge 10.000m, welke over tweeënhalve week plaatsvindt. Stitzinger complementeerde het podium in exact 14 minuten.

Wiggers leek tot twee ronden voor het einde zeer fris mee te gaan met de koplopers. "En dat was ook zo," sprak de TDR-atleet. "De vermoeidheid kwam pas heel laat inzetten, maar wel heel plotseling." Waar de koplopers wisten te versnellen kon Wiggers het huidige tempo enkel vasthouden. Zodoende finishte hij in een tijd van 14.08.80, ruim binnen de EK-limiet (14.12.50)  "Toch baalde ik dat ik in de slotfase niet mee kon," aldus de kritische Wiggers. "Het geklooi met de uitslag was sowieso balen: ik werd geklasseerd op een tijd van 14.17, dus boven de EK-limiet. Bovendien kon ik hier geen dopingcontrole doen wegens te kort materiaal en moet ik daarom de komende dagen naar Capelle. Maar ik gun het de anderen wel: dat alle potjes vol waren komt vast door alle Nederlanders die hun limieten behaald hebben," lachte Wiggers.

Trainer/coach Guido Hartensveld keek zeer tevreden terug op de geleverde prestaties: "Naast de vele persoonlijk records is het uniek dat maar liefst drie TDR-atleten een limiet behalen voor het EK, waarvan er bovendien twee niet tevreden waren. Het moet niet gekker worden! Daarnaast was het een goede avond voor het Nederlandse afstandslopen met nog eens drie EK-limieten op de 5000m van Jesper van der Wielen (14.31.82), Marieke Falkmann (16.18.66) en Abdi Nageeye. Met name Van der Wielen vond ik indrukwekkend, die in een solorace het clubrecord van Guus Janssen verbrak."

Ook TDR-tv was aanwezig bij de wedstrijden en heeft volop opnames gemaakt. Een overzicht van alle zes gelopen limieten is vanavond terug te vinden op TDR-tv, evenals een aantal afzonderlijke races (waaronder de 1500m vrouwen en 5000m mannen) en een prognose op het baanseizoen door TDR hoofdcoach Guido Hartensveld.