Butter flikt het opnieuw

Michel Butter had zich van tevoren twee doelen gesteld: ten eerste de Nederlandse titel behalen en daarmee zijn gewenste trilogie voltooien, ten tweede zijn persoonlijk record van 1.03.56 aanzienlijk verbeteren, het liefst tot een tijd van in de 1.02. In de eerste missie slaagde hij met verve, in de tweede minder:  een snelle tijd zat er niet in door het tactische wedstrijdverloop. 

Aan de vooravond van het NK Halve Marathon werd duidelijk dat een sterke kopgroep van Afrikaanse lopers weg zou gaan op een doorkomsttijd van 27.50 op de 10km. Hierachter zou het veld een behoorlijke leegte bevatten: dit jaar was er aanzienlijk minder diepte in het deelnemersveld dan voorgaande jaren. Hierop afgestemd analyseerden Hartensveld en zijn pupil dat de Beverwijker zich toch vooral op de strijd om het Nederlands Kampioenschap zou moeten richten en niet zozeer de tijd. 

De verwachte tactiek van het tweetal kwam uit. Achter de snelle kopgroep vormde zich onder impulsen van een aanvallende Greg van Hest een groepje met een viertal Nederlandse favorieten – Butter, eerdergenoemde Van Hest, Sander Schutgens en Koen Raymaekers – plus de Brit Peter Riley en de Ethiopiër Daabayaa Badhaso. Al snel werd duidelijk dat de strijd om het goud zich zou afspelen tussen Butter en Raymaekers. Beide atleten deelden af en toe wat speldenprikjes uit, maar wisten  elkaar niet te lossen. Alles wees erop dat het aan zou komen op de laatste kilometer. “Ik voelde me nog ontzettend fris en durfde het wel op een sprint aan te laten komen. Ik zag dat Koen dat ook deed; af en toe viel het tempo gewoon helemaal stil.”

Deze eindsprint werd een gemakkelijke prooi voor de TDR-atleet. Het was duidelijk te zien dat Butter de hele wedstrijd onder controle had, geen moment van de race was dat onduidelijk. Op het laatste rechte stuk weet de 22-jarige twee seconden uit te lopen op zijn naaste belager en een 9^e positie totaal te behalen in een tijd van 1.03.17. 

Achteraf bij de persconferentie kreeg Butter de vraag of hij het meest tevreden was met de behaalde titel of het gemak waarmee hij deze titel behaalde. “Toch het gevoel van macht,” antwoordt hij. “Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo fris een wedstrijd kon beëindigen en zeker geen halve marathon. Dat te kunnen zeggen na een tijd van 1.03.17 geeft een heel sterk gevoel.” 

Butter vertrekt maandag voor een korte vakantie met zijn ouders naar Egypte. Een week daarna zal hij aanvangen met met de opbouw naar het baanseizoen, waar de 5000 en 10.000m centraal zullen staan. Het aanscherpen van zijn persoonlijk records op de 5000 en 10.000m (in Neerpelt) zijn de voornaamste doelen. In aanloop hiernaartoe zal de Beverwijker met zijn teamgenoten nog wel aantreden in de Zandvoort Circuit Run, op 30 maart. “Maar dat is gewoon een lekkere trainingsloop met het team, zoals ik met de jongens in Schoorl gewend ben. Het wordt een leuke happening.”

Martin Lauret kreeg de opdracht om een tempo van 3.06 per kilometer aan te houden en zich nadrukkelijk niet in de strijd om de medailles te mengen. Lauret slaagde hier uitstekend in met een tijd van 1.06.20. Coach Guido Hartensveld licht toe: “Martin begint steeds meer als een echte marathonloper te denken. Dat betekent dat ‘ie dergelijke wedstrijden steeds slimmer gaat benaderen en het hoofddoel, de marathon, in zijn achterhoofd houdt.” 

De 36-jarige TDR-atleet ontpopte zich als de perfecte haas voor een groep van een twintigtal atleten, die gaandeweg steeds dunner werd. “Ik liep zo ongelooflijk gemakkelijk,” aldus de Woudenberger. “Ik heb zowat de hele wedstrijd solo gelopen, al het kopwerk gedaan. Ik kwam in 31.00 door op de 10 kilometer. Uiteindelijk bleef ik alleen over met de Noor Jim Svenoy. Het kriebelde wel als ik naar voren keek en dacht: ‘Ik kan naar die groep jumpen.’ Dat heb ik bewust niet gedaan. De laatste vier kilometer werd het wel wat lastiger en kreeg ik wat verval. Daar heb ik nogal de pest over in. Maar 1.06.20 op deze manier is natuurlijk erg lekker.”

Rens Dekkers, net als Lauret in voorbereiding op de Rotterdam Marathon van 13 april, was tevreden met zijn 8^e plaats op het NK in een tijd van 1.07.15. Dit betekende zijn derde tijd ooit. “Ik sta er goed voor richting Rotterdam,” aldus de marathonloper. “In zware trainingsweken zoals nu is het altijd afwachten voor de dag zelf. De training zelf is op dit moment namelijk belangrijker dan de wedstrijd. Ik ben ook zeker tevreden met de manier waarop ik in 31.09 doorkwam op de 10 kilometer. Ik heb niks te klagen, sta er prima voor met nog vier weken te gaan.”

Yennick Wolthuizen en Peter Res maakten er een zeer spectaculaire onderlinge strijd van. De trainingsgenoten kwamen voluit sprintend over de finish in een tijd van 1.10.01. De laatste 300 meter stormden ze zij aan zij richting het finishdoek, waarbij ex-1500m-loper Res zijn borst een fractie eerder over de finish wist te drukken. Wolthuizen verbrak na de 10km in Schoorl opnieuw een persoonlijk record. Beide waren na afloop total-loss. Res: “Lagen we daar zo op een bankje en vroeg ik aan Yennick ‘Leef ik nog?’, waarop hij antwoordde ‘Leef ík nog?’ Wat een gave race was dit.”

“Ik overwoog nog protest aan te dienen omdat Peter niet in clubtenue liep,” grapte Wolthuizen na afloop. “Dat kan ik ook wel van jou zeggen! En bovendien fietste Guido met jou mee als coach. Hoewel, we hebben de hele race samengelopen, dus zal dat ook wel voor mij gelden,” deed Res er nog een schepje bovenop.

Het NK bij de dames werd bij afwezigheid van Lornah Kiplagat, Hilda Kibet, Selma Borst en Merel de Knegt gewonnen door ‘good-old’ Nadja Wijenberg in een tijd van 1.16.32. Barbara Zutt liep naar een 6^e plaats op dit Nederlands Kampioenschap en Esther Schipper eindigde als 13^e. 

De 27-jarige Zutt kende een niet bepaald vlekkeloze voorbereiding. Tijdens het NK Veldlopen moest ze uitstappen wegens acute problemen aan de linkerhamstring. Vooral het feit dat dit haar een aanzienlijke tijd aan de kant hield en dat ze hierdoor geen snelheidstraining kon doen, maakte dat haar voorbereiding verre van optimaal verliep en haar zelfvertrouwen niet groot was.

“Afgelopen donderdag twijfelde ik nog serieus over deelname. Omdat er geen risico’s waren heb ik de knoop doorgehakt en besloten te lopen, als was ik onzeker.”

Zutt kreeg duidelijke instructies om een negative split (snellere tweede dan eerste helft, red.) te lopen en zodoende risico te vermijden. Zutt: “Eerst vond ik dat geen uitdaging, maar omdat Guido me prikkelde door te zeggen dat hij eraan twijfelde of ik wel een negative split neer kon zetten, vond ik dat een uitdaging.” Ze liet zodoende haar ambitie om een snelle tijd te lopen varen en liep ontspannen naar een degelijke 1.21.48. Ze slaagde aardig in haar opdracht met een nagenoeg vlakke race met een doorkomst van 38.06 op de tien kilometer. “Ik had niet gedacht dat ik hier toch zo blij mee zou kunnen zijn. Ik heb zeker geen spijt van mijn deelname, dit was naar omstandigheden het beste wat ik kon,” aldus de Oudkarspelse.

Voor Esther Schipper was het een speciale dag. De 20-jarige Alkmaarse maakte na een lange voorbereiding haar debuut op de halve marathon. “Dit is allemaal ontzettend spannend. Ik heb hier heel lang naartoe geleefd en hier lang voor getraind,” sprak ze van tevoren. Schipper kende een uitstekend debuut en liet zien dat ze de afstand prima aankon. Met een goed ingedeelde, vlakke race kwam ze uit op een mooie tijd van 1.25.51. Het betekende voor Schipper een positieve ervaring met de halve marathon, waar ze met volle teugen van genoot. “Dit is gewoon mijn afstand, echt een heerlijke afstand. Hier kom ik goed tot mijn recht. Ik ben ontzettend blij met mijn mooie tijd.”