TDR-atleten Butter en Borst zeer sterk in Egmond
13 January
Team Distance Runners
Posted by:
EGMOND - De PWN Halve marathon van Egmond is elk jaar weer een belangrijke wedstrijd voor de langeafstandlopers van het Team Distance Runners (TDR). Het gevarieerde parcours over het strand en door de Noord-Hollandse duinen, waar de atleten vaak trainen, geeft deze wedstrijd iets extra’s. De TDR-delegatie werd afgelopen week echter flink uitgedund door atleten die kampten met de griep. Vandaag gingen er uiteindelijk vier mannen en twee vrouwen van TDR van start in deze klassieker. Gelukkig waren daaronder de kopman en kopvrouw van het team, Michel Butter en Selma Borst, die wel fit waren. Zij zorgden ervoor dat ook dit jaar ‘Egmond’ weer een daverend succes werd voor het team.
Mannen: alle TDR-mannen in kopgroep
Alle vier de TDR-mannen deden het voortreffelijk. Het was mooi om te zien dat zij zich alle vier direct in de kopgroep nestelden. De meeste opvallende naam in deze kopgroep was toch wel Yennick Wolthuizen. “Guido had tegen mij gezegd dat ik lef moest tonen, zeker gezien de sterke tegenwind op het strand. Ik was vooraf erg zenuwachtig, maar het was ongelooflijk gaaf om in de kopgroep over het strand te lopen. Het tempo van 3.12’/km was stevig voor mij en zeker als de toppers een beetje ‘speelden’ met tussensprintjes, moest ik op mijn tanden bijten.” Nadat de groep het strand verlaat na circa 10km barst de wedstrijd direct los. Wolthuizen hielt in de duinen, ondanks zijn pittige start, goed stand en dat resulteerde in een persoonlijk record van 1.10.13 (25e en 16e Nederlander). Coach Guido Hartensveld: “Yennick heeft vandaag veel lef getoond en dat werd beloond. Ik durf dit wel een kleine doorbraak voor hem te noemen.”
Martin Lauret liep gemakkelijk mee over het strand in de kopgroep. “Het laatste stuk op het strand probeerde ik zelfs wat te forceren, maar als snel merkte ik dat ik beter kon schuilen. Toen de wedstrijd ontplofte in de heuvels direct na de strandafgang, verzuurde ik vrijwel meteen. Over de laatste acht à negen kilometer kan ik maar één ding zeggen: het was werken.” Lauret finisht uiteindelijk in 1.07.57 als tiende Nederlander. “Een mooi begin van mijn TDR-periode,” aldus de Woudenbergse atleet.
Rens Dekkers finishte drie plekken voor zijn nieuwe teamgenoot. De 26-jarige marathonspecialist staat er om bekend goed te kunnen pieken, maar ook zijn voorbereiding verliep niet vlekkeloos. Dekkers zegt hierover: “Ook ik heb mij een paar dagen niet lekker gevoeld en niet getraind. Bovendien liep ik de afgelopen jaren ‘Egmond’ steeds goed na een hoogtestage. Ik ben erg trots dat ik mij nu evengoed zo laat zien hier.” Hartensveld: “Rens laat hier zien dat hij gegroeid is als atleet. ” De laatste 10km gingen voor Dekkers in 31.40 minuten en dat bracht hem naar 1.07.36, met een 14e positie in de eindklassering en als 7e Nederlander zijn beste klassering ooit.. Hartensveld voegt hier lachend nog aan toe: “Op de boulevard won hij bovendien nog de eindsprint van Erik Sanders; nou, ik heb maar weinig atleten een eindsprint van Sanders zien winnen!”
Voor het grootste succes bij de mannen tekende TDR-atleet Michel Butter. Het is namelijk uniek in de TDR-geschiedenis dat er een podiumplaats in de Halve van Egmond wordt behaald door een TDR-atleet. Butter mocht de derde plek van het podium beklimmen met zijn tijd van 1.04.49. En dat terwijl de Beverwijker vooraf niet eens zo zeker van zijn zaak was. “Ik heb echt lopen kwakkelen, maar de training is daar ook steeds goed op aangepast. Ik weet zeker dat dit een prestatie op karakter was. Ik heb meerdere moeilijke momenten gehad tijdens de race.” Hartensveld: “Onder impulsen van de uiteindelijke winnaar Mulugeta Wami, werd de wedstrijd direct na het strand opengebroken, op het moeilijke stuk met heuvels over de onverharde paden. Hier vielen in korte tijd grote gaten en vele slachtoffers.” Onder die slachtoffers zaten bekende Nederlandse lopers als Greg van Hest en Sander Schutgens.
Ook Butter moet even passen bij het ontstane kopgroepje van Wami, Adil Annani, Aziz Ennaji (winnaar van de Sylvestercross) en Paul Kimugul. Na zo’n veertien kilometer, inmiddels alweer op verharde paden, levert Butter, met Patrick Stitzinger in zijn kielzog, een behoorlijke krachtsinspanning om weer aansluiting te vinden met de koplopers. Butter: “Gelukkig lukte dit, maar dit was wel een van de vele keren dat ik dood ging vandaag!” De groep van zes blijft tot achttien kilometer bij elkaar, maar dan kunnen Stitzinger en Ennaji het tempo niet meer bijbenen. Butter houdt de focus naar voren gericht: “In de laatste kilometer zag ik dat de nummer twee en drie het ook moeilijk hadden en dat gaf me wat moraal.”
Uiteindelijk weet de 22-jarige TDR-atleet met een uiterste krachtsinspanning op de boulevard een podiumplek veilig te stellen: hij wint de eindsprint van de Keniaan Kimugul. “Die eindsprint was het laatste wat erin zat, ik ben nu helemaal kapot.” Hartensveld: “Dat is ook logisch, het ging razend hard op de terugweg. Michel liep de laatste tien kilometer zelfs in 29.06, een persoonlijk record!”
Dames: Borst zorgt voor sensatie
Een selecte groep vrouwelijke toploopsters startte, net als de andere jaren, een kleine negen minuten voor de mannen en overige deelnemers. Onder dit selecte gezelschap waren uiteraard de langeafstandloopsters van TDR Selma Borst en Barbara Zutt. De 24-jarige Borst toont na drie kilometer, bij het opgaan van het strand, haar aanvalslust. Samen met de van oorsprong Keniaanse Hilda Kibet zorgt Borst voor een spectaculaire versnelling. Veel concurrentes, zoals Simone Staicu, Paula Todoran en de Nederlandse Merel de Knegt worden hierdoor verrast. Borst: “Dit was een van de scenario’s die we hadden doorgenomen vooraf, ik was dus scherp.”
De zeven kilometer over het strand loopt Borst in de kopgroep van vier dames en hierin schuwt de TDR-atlete het kopwerk niet. “Ik denk dat Hilda en ik het meeste kopwerk hebben gedaan op het strand. Ik voelde me gewoon sterk vandaag.” Net als bij de mannen barst de wedstrijd los op de heuvels nadat het strand verlaten is. Borst moet haar drie Afrikaanse concurrentes laten gaan. Tekenend voor haar zeer sterke optreden is dat het gat met de kopgroep op de verharde paden gelijk blijft; zo’n vijftig meter achter de koploopsters weet de Heiloose het tempo zo hoog te houden dat Kibet, Mekonnen en Deriba niet meer afstand nemen. Bovendien zet de frêle atlete met dit hoge tempo de loopsters achter zich op grote achterstand. Borst: “Ik was totaal niet bang voor de terugweg. Ik weet dat als ik goed gefocust ben, ik lekker kan flyeren over de verharde paden.” Pas in de laatste kilometer wordt het gat met de drie koploopsters groter, tot een minuut op de winnares Deriba. Goedlachse Borst hierover: “Zij streden in de laatste kilometer om de overwinning, terwijl ik met een ‘big smile’ mijn laatste meters aflegde.” Borst finisht in 1.14.24 op een vierde positie.
Barbara Zutt had geen gemakkelijke aanloop naar ‘Egmond’, na haar sterke crossoptredens in Opmeer en Soest, kampte ze met achillespeesklachten. Zutt: “Deze waren vrijwel helemaal over en daarom heb ik toch besloten te lopen. Op de terugweg (van Castricum naar Egmond, red.) kon ik niet versnellen en dat konden mijn concurrentes wel. Hierdoor kwam ik alleen te lopen en dat vind ik sowieso al lastig.” Zutt voltooide haar wedstrijd in een tijd van 1.25.39.
Aankomende dinsdag vertrekt een TDR-delegatie naar het Zuid-Afrikaanse Dullstroom, op 2097m hoogte, voor een hoogtestage. Vlak voor het NK 10km in Schoorl zullen zij terugkeren. Hartensveld: “Het was erg druk om op zo’n korte termijn een alternatief voor Kenia (waar op dit moment politieke problemen en spanningen tussen bevolkingsgroepen heersen, red.) te regelen, maar ik ben blij dat we naar zo’n goede locatie als Dullstroom gaan. Deze plek had ik langer op mijn lijstje staan.”
Foto's staan op de FOTOGALERIJ
Mannen: alle TDR-mannen in kopgroep
Alle vier de TDR-mannen deden het voortreffelijk. Het was mooi om te zien dat zij zich alle vier direct in de kopgroep nestelden. De meeste opvallende naam in deze kopgroep was toch wel Yennick Wolthuizen. “Guido had tegen mij gezegd dat ik lef moest tonen, zeker gezien de sterke tegenwind op het strand. Ik was vooraf erg zenuwachtig, maar het was ongelooflijk gaaf om in de kopgroep over het strand te lopen. Het tempo van 3.12’/km was stevig voor mij en zeker als de toppers een beetje ‘speelden’ met tussensprintjes, moest ik op mijn tanden bijten.” Nadat de groep het strand verlaat na circa 10km barst de wedstrijd direct los. Wolthuizen hielt in de duinen, ondanks zijn pittige start, goed stand en dat resulteerde in een persoonlijk record van 1.10.13 (25e en 16e Nederlander). Coach Guido Hartensveld: “Yennick heeft vandaag veel lef getoond en dat werd beloond. Ik durf dit wel een kleine doorbraak voor hem te noemen.”
Martin Lauret liep gemakkelijk mee over het strand in de kopgroep. “Het laatste stuk op het strand probeerde ik zelfs wat te forceren, maar als snel merkte ik dat ik beter kon schuilen. Toen de wedstrijd ontplofte in de heuvels direct na de strandafgang, verzuurde ik vrijwel meteen. Over de laatste acht à negen kilometer kan ik maar één ding zeggen: het was werken.” Lauret finisht uiteindelijk in 1.07.57 als tiende Nederlander. “Een mooi begin van mijn TDR-periode,” aldus de Woudenbergse atleet.
Rens Dekkers finishte drie plekken voor zijn nieuwe teamgenoot. De 26-jarige marathonspecialist staat er om bekend goed te kunnen pieken, maar ook zijn voorbereiding verliep niet vlekkeloos. Dekkers zegt hierover: “Ook ik heb mij een paar dagen niet lekker gevoeld en niet getraind. Bovendien liep ik de afgelopen jaren ‘Egmond’ steeds goed na een hoogtestage. Ik ben erg trots dat ik mij nu evengoed zo laat zien hier.” Hartensveld: “Rens laat hier zien dat hij gegroeid is als atleet. ” De laatste 10km gingen voor Dekkers in 31.40 minuten en dat bracht hem naar 1.07.36, met een 14e positie in de eindklassering en als 7e Nederlander zijn beste klassering ooit.. Hartensveld voegt hier lachend nog aan toe: “Op de boulevard won hij bovendien nog de eindsprint van Erik Sanders; nou, ik heb maar weinig atleten een eindsprint van Sanders zien winnen!”
Voor het grootste succes bij de mannen tekende TDR-atleet Michel Butter. Het is namelijk uniek in de TDR-geschiedenis dat er een podiumplaats in de Halve van Egmond wordt behaald door een TDR-atleet. Butter mocht de derde plek van het podium beklimmen met zijn tijd van 1.04.49. En dat terwijl de Beverwijker vooraf niet eens zo zeker van zijn zaak was. “Ik heb echt lopen kwakkelen, maar de training is daar ook steeds goed op aangepast. Ik weet zeker dat dit een prestatie op karakter was. Ik heb meerdere moeilijke momenten gehad tijdens de race.” Hartensveld: “Onder impulsen van de uiteindelijke winnaar Mulugeta Wami, werd de wedstrijd direct na het strand opengebroken, op het moeilijke stuk met heuvels over de onverharde paden. Hier vielen in korte tijd grote gaten en vele slachtoffers.” Onder die slachtoffers zaten bekende Nederlandse lopers als Greg van Hest en Sander Schutgens.
Ook Butter moet even passen bij het ontstane kopgroepje van Wami, Adil Annani, Aziz Ennaji (winnaar van de Sylvestercross) en Paul Kimugul. Na zo’n veertien kilometer, inmiddels alweer op verharde paden, levert Butter, met Patrick Stitzinger in zijn kielzog, een behoorlijke krachtsinspanning om weer aansluiting te vinden met de koplopers. Butter: “Gelukkig lukte dit, maar dit was wel een van de vele keren dat ik dood ging vandaag!” De groep van zes blijft tot achttien kilometer bij elkaar, maar dan kunnen Stitzinger en Ennaji het tempo niet meer bijbenen. Butter houdt de focus naar voren gericht: “In de laatste kilometer zag ik dat de nummer twee en drie het ook moeilijk hadden en dat gaf me wat moraal.”
Uiteindelijk weet de 22-jarige TDR-atleet met een uiterste krachtsinspanning op de boulevard een podiumplek veilig te stellen: hij wint de eindsprint van de Keniaan Kimugul. “Die eindsprint was het laatste wat erin zat, ik ben nu helemaal kapot.” Hartensveld: “Dat is ook logisch, het ging razend hard op de terugweg. Michel liep de laatste tien kilometer zelfs in 29.06, een persoonlijk record!”
Dames: Borst zorgt voor sensatie
Een selecte groep vrouwelijke toploopsters startte, net als de andere jaren, een kleine negen minuten voor de mannen en overige deelnemers. Onder dit selecte gezelschap waren uiteraard de langeafstandloopsters van TDR Selma Borst en Barbara Zutt. De 24-jarige Borst toont na drie kilometer, bij het opgaan van het strand, haar aanvalslust. Samen met de van oorsprong Keniaanse Hilda Kibet zorgt Borst voor een spectaculaire versnelling. Veel concurrentes, zoals Simone Staicu, Paula Todoran en de Nederlandse Merel de Knegt worden hierdoor verrast. Borst: “Dit was een van de scenario’s die we hadden doorgenomen vooraf, ik was dus scherp.”
De zeven kilometer over het strand loopt Borst in de kopgroep van vier dames en hierin schuwt de TDR-atlete het kopwerk niet. “Ik denk dat Hilda en ik het meeste kopwerk hebben gedaan op het strand. Ik voelde me gewoon sterk vandaag.” Net als bij de mannen barst de wedstrijd los op de heuvels nadat het strand verlaten is. Borst moet haar drie Afrikaanse concurrentes laten gaan. Tekenend voor haar zeer sterke optreden is dat het gat met de kopgroep op de verharde paden gelijk blijft; zo’n vijftig meter achter de koploopsters weet de Heiloose het tempo zo hoog te houden dat Kibet, Mekonnen en Deriba niet meer afstand nemen. Bovendien zet de frêle atlete met dit hoge tempo de loopsters achter zich op grote achterstand. Borst: “Ik was totaal niet bang voor de terugweg. Ik weet dat als ik goed gefocust ben, ik lekker kan flyeren over de verharde paden.” Pas in de laatste kilometer wordt het gat met de drie koploopsters groter, tot een minuut op de winnares Deriba. Goedlachse Borst hierover: “Zij streden in de laatste kilometer om de overwinning, terwijl ik met een ‘big smile’ mijn laatste meters aflegde.” Borst finisht in 1.14.24 op een vierde positie.
Barbara Zutt had geen gemakkelijke aanloop naar ‘Egmond’, na haar sterke crossoptredens in Opmeer en Soest, kampte ze met achillespeesklachten. Zutt: “Deze waren vrijwel helemaal over en daarom heb ik toch besloten te lopen. Op de terugweg (van Castricum naar Egmond, red.) kon ik niet versnellen en dat konden mijn concurrentes wel. Hierdoor kwam ik alleen te lopen en dat vind ik sowieso al lastig.” Zutt voltooide haar wedstrijd in een tijd van 1.25.39.
Aankomende dinsdag vertrekt een TDR-delegatie naar het Zuid-Afrikaanse Dullstroom, op 2097m hoogte, voor een hoogtestage. Vlak voor het NK 10km in Schoorl zullen zij terugkeren. Hartensveld: “Het was erg druk om op zo’n korte termijn een alternatief voor Kenia (waar op dit moment politieke problemen en spanningen tussen bevolkingsgroepen heersen, red.) te regelen, maar ik ben blij dat we naar zo’n goede locatie als Dullstroom gaan. Deze plek had ik langer op mijn lijstje staan.”
Foto's staan op de FOTOGALERIJ